595. ทัณฑ์สวรรค์ง่ายที่สุด? ไม่เลย!

ณ ด้านนอกตรงประตูทะเลวิญญาณปิศาจตะวันออก ยามมืดมิดมีจุดแสงหลายจุดส่องสว่างขึ้นบางพื้นที่ที่อยู่ห่างไกล

เพียงแค่ขณะนั้น ลำแสงเส้นหนึ่งผุดออกมาจากความว่างเปล่าด้วยความเร็วที่ไม่มีเซียนคนใดหรือวิชาใดสามารถบรรลุได้ขนาดนี้!

มีเพียงคำพูดเดียวที่สามารถอธิบายความเร็วของมันได้ และนั่นคือ…เหนือแสง!

การตกลงมาได้ทำลายขีดจำกัดความเร็วจนไม่อาจอธิบายเป็นคำพูดออกมาได้อีกต่อไป ทุกที่ทุกหนแห่งในจักรวาล เพียงแค่คิดมันก็ไปถึง!

ก้อนเมฆแดงโผล่ออกมาจากอวกาศ ออกมาจากความว่างเปล่าและไม่มีใครรู้ว่าต้นกำเนิดมันอยู่ที่ไหน

เมื่อลำแสงสีแดงนี้ตกลงมา กลิ่นอายที่ทำให้ทุกชีวิตในโลกสั่นเทาได้เริ่มกระจายออก

บนดาวเทียนหยุน เทียนหยุนหลับตาสนิทและกำลังเตรียมการวางแผนอีกสองร้อยปี จังหวะนั้นเขาพลันลืมตาตื่นขึ้นมองออกไปที่อวกาศเผยแสงอันลึกลับ ท่าทางเปลี่ยนไปเล็กน้อยและฝ่ามือสร้างผนึกขึ้นมา เมื่อคำนวณอยู่ชั่วขณะเขาขมวดคิ้วและพึมพำ “ทัณฑ์สวรรค์คล้อยลงมา…อาจเป็นการแทรกแทรงของสวรรค์ ข้าไม่อาจคำนวณทุกอย่างได้ชัดเจนแต่ข้าสามารถคำนวณได้ว่าทัณฑ์สวรรค์ตกลงไปบนดินแดนวิญญาณปิศาจและทำอะไรสักอย่างกับดาวเทียนหยุนของข้า…ประหลาดนัก!”

บนดาวต้าหลัวในสำนักกระบี่ต้าหลัว เซียนกระบี่หลิงเทียนโฮวกำลังยืนอยู่ข้างเตาปรุงยากขนาดยักษ์ ดวงตากำลังส่องประกาย

“เม็ดยาโชคดีพื้นฐานนี้ยังต้องการเม็ดยาส่งเสริมอีกเล็กน้อย…” ขณะนั้นสีหน้าพลันเปลี่ยนไปทันที เขาก้าวเท้าก่อนที่ร่างจะเลือนหายไปและปรากฏตัวในอวกาศเหนือดาวทันที มองไปที่แสงสีแดงด้วยสายตาประหลาดใจ

“ทัณฑ์สวรรค์!” พลันขมวดคิ้วและเผยใบหน้ายุ่งเหยิง หลังจากเฝ้าดูแสงหายไปอย่างละเอียดจึงพึมพำกับตัวเอง “ทัณฑ์สวรรค์กำลังตกไปบนดินแดนวิญญาณปิศาจ…ไม่เลว! หรือว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้นกับเจ้าโลภ?” คิ้วของหลิงเทียนโฮวขมวดเข้าชนกัน

ในเวลาเดียวกันห่างออกไปจากดาวเทียนหยุนไกลแสนไกล มองจากด้านนอก ดาวเคราะห์ดวงนี้ปกคลุมไปด้วยโลหิตเพราะนี่คือดาวโลหิต!

มีอารามโลหิตแห่งหนึ่งอยู่บนดาวโลหิต ชายหนุ่มผมแดงและคิ้วแดงหนากำลังนั่งอยู่ข้างใน เขาดูอายุราวสี่สิบปีและกำลังบ่มเพาะอย่างเงียบๆ พลันลืมตาตื่นขึ้นและแสงสีโลหิตซึมออกมา

เขาไม่ได้เงยศีรษะขึ้นมาแต่ประสบกับคลื่นกระแทกที่เกิดจากแรงสวรรค์เคลื่อนผ่านไป หลังผ่านไปสักพักจึงหลับตาลง

“ทัณฑ์สวรรค์ตกลงไปที่ดินแดนวิญญาณปิศาจ ข้าสงสัยว่าชวี่เซว่น้อยจะทำอย่างไร…”

ไม่ใช่เพียงแค่สามคนนี้เท่านั้นแต่เซียนเฒ่าหลายคนรับรู้ถึงทัณฑ์สวรรค์ได้ตอนที่มันตกลงมา

ไม่มีสิ่งใดสามารถหยุดแสงสีแดงนี้ได้ แม้ว่าประตูสู่ทะเลวิญญาณปิศาจไม่ได้เปิดออกแต่มันยังสามารถแทงทะลุผ่านเข้าไปได้

ณ ลานประลองในเมืองจักรพรรดิแห่งแคว้นปิศาจฟ้า หวังหลินลอยตัวอยู่ที่นี่อย่างเงียบๆ หลังจากลั่นเสียงครั้งที่สิบห้า เขตแดนในร่างเขาก็เริ่มผ่านการเปลี่ยนแปลงด้วยความเร็วที่มิอาจจินตนาการได้

ขั้นเทวะจำเป็นต้องมีพลังปราณสวรรค์เพียงพอและจิตใจแห่งเต่าจะต้องสมบูรณ์ เมื่อเงื่อนไขทั้งสองสิ่งบรรลุแล้วจะเกิดการรวมกัน และการรวมกันนี้เรียกกันว่าขั้นเทวะ!

นี่คือตำนาน “ผู้เผชิญเต๋า!”

การหลอมกันนี้เป็นการปะทะของจิตใจแห่งเต๋าและปราณสวรรค์ เป็นการปะทะกันของร่างกายและวิญญาณ! เป็นการวิวัฒนาการจากมนุษย์ไปเป็นเทพ! นี่คือบททดสอบแห่งความตายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการบรรลุขั้นเทวะ! สำเร็จจะได้กลายเป็นเซียนเทวะ หากล้มเหลว…ตาย ไม่มีผลอื่น! เป็นบททดสอบแห่งความตาย!

เพื่อค้นหาเต๋าแล้ว คนผู้นั้นต้องเผชิญกับบททดสอบแห่งความตาย!

แม้แต่เซียนที่ฝึกฝนเส้นทางแตกต่างกันก็มิอาจหลบเลี่ยงสิ่งนี้ไปได้!

เว้นแต่…จะหยุดอยู่ที่ขั้นแปลงวิญญาณระดับปลายสูงสุดและไม่ก้าวเข้าสู่ขั้นถัดไปเท่านั้น!

จิตใจแห่งเต๋าของหวังหลินลั่นเสียงกลองครั้งที่สิบห้าและปลดปล่อยความเศร้าภายในใจทั้งหมดออกมา เต๋าของเขากำลังผ่านการเปลี่ยนแปลงไปสู่ความสมบูรณ์!

ทุกคนรอบจัตุรัสกำลังขบคิดอย่างเงียบๆ ในเพียงแค่วันเดียวหวังหลินนำพาให้พวกเขาพบเจอเรื่องเหลือเชื่อหลายอย่างเกินไป ดังนั้นร่างตรงหน้าพวกเขากำลังสลักเข้าไปในจิตใจทุกผู้คน!

เพียงแค่ขณะนั้นเอง สายฟ้าและฟ้าร้องได้เลือนหายไปจากท้องฟ้าพร้อมด้วยแสงสีแดงดุดันปรากฏขึ้น

มองจากระยะไกลแล้วแสงสีแดงนี้ไร้ขอบเขตและดูเหมือนได้ปกคลุมทั้งท้องฟ้า

สีหน้าชายหนุ่มบนเรือเปลี่ยนไปทันที จากนั้นหัวเราะอย่างขขื่นและกล่าวขึ้น “ดูเหมือนข้าจะหลงลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท แต่เด็กคนนี้เป็นเซียน ตอนนั้นข้าใช้เวลาอยู่ในทะเลสาบมังกรนานมากและมีผู้อาวุโสหลายคนช่วยข้า ท้ายที่สุดด้วยการช่วยเหลือของกลองปิศาจหลายปีข้าจึงสามารถซ่อนกลิ่นอายต่อต้านสวรรค์และไม่ทำให้เกิดทัณฑ์สวรรค์”

“แต่ว่านี่เป็นการทดสอบของเด็กคนนี้ หากเขาสามารถต่อต้านทัณฑ์สวรรค์ครั้งนี้ได้ เขาจะไมม่ได้รับผลจากสวรรค์อีกเลยจากการบรรลุขั้นเทวะ…และจากที่มองมัน พลังของทัณฑ์สวรรค์นี้ไม่ได้ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น…”

ทุกคนในเมืองปิศาจฟ้ารับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงในท้องฟ้าได้ ทุกคนที่อยู่ในลานประลองต่างตกตะลึงกับสิ่งนี้โดยสิ้นเชิง

แสงสีแดงในท้องฟ้าควบแน่นกลายเป็นก้อมเฆแดงจำนวนมากอย่างรวดเร็ว ก้อนเมฆสีแดงนี้ดูหนักหน่วงขณะที่พวกมันเคลื่อนตัวอยู่เหนือเมืองจักรพรรดิ

หวังหลินยืนอยู่ด้านหลังกลองปิศาจ เขามองท้องฟ้าและถอนหายใจยาว

“เต๋าแห่งสวรรค์ไม่อาจหยุดยั้งเต๋าของข้าได้ แต่มันสามารถส่งการลงโทษเข้ามาเพื่อลบตัวตนของข้า… นี่มันคือทัณฑ์สวรรค์ ข้าเคยเห็นทัณฑ์สวรรค์ครั้งหนึ่งตอนที่อยู่ในเมืองฉีหลินในทะเลปิศาจ เทียบกับตอนนั้นแล้วคราวนี้ทรงพลังกว่ามากนัก…”

ก้อนเมฆแดงรวมตัวกัน หลังจากนั้นในเสี้ยววินาทีสายฟ้าสีแดงก็เริ่มรวมกัน หากสายฟ้าแดงนี้ไม่ได้ตกลงมาหรือปลดปล่อยกลิ่นอาย ฉากเหตุการณ์นี้จะสวยงามอย่างยิ่ง!

ชายหนุ่มบนเรือมองประกายสายฟ้าเบื้องบนก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกและเอ่ยเบาๆ “มีทัณฑ์สวรรค์สองแบบที่ปรากฏขึ้นมาเท่านั้นและที่ปรากฏตรงนี้คือรูปร่างสายฟ้า มันไม่อาจเป็นอีกรูปแบบที่เป็นตำนานไปได้ ดังนั้นข้ามั่นใจถึงเก้าส่วนว่านี่เป็นรูปแบบแรก เป็นสิ่งที่ง่ายดายกว่าทั้งหมด โชคของเจ้าเด็กหวังหลินคนนี้ดีจริงๆ!”

หวังหลินมองไปบนท้องฟ้า เขาเมินเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่างและเพ่งสมาธิไปที่สายฟ้าแดงบนท้องฟ้า

“ข้าเคยเผชิญหน้ากับทัณฑ์สวรรค์ในช่วงเวลาการฝึกเซียนเจ็ดร้อยปีของข้ามาบ้าง…ข้าดึงดูดทัณฑ์สวรรค์ตอนที่ข้าหลอมธงกฏเกณฑ์…ข้าเปลี่ยนโชคชะตาของลี่มู่หวานและทำให้ผู้ส่งสาส์นแห่งสวรรค์ต้องลงมา…คราวนี้ข้าเก็บความรู้สึกผูกพันวิงวอนเอาไว้และตัดสินใจฝืนลิขิตสวรรค์ขณะที่ดำเนินการฝึกฝนต่อไปและจึงดึงดูดทัณฑ์สวรรค์ลงมาด้วย…” สายตาหวังหลินสงบนิ่งแต่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นเช่นเดียวกัน

ก้อนเมฆแดงในท้องฟ้าพลันเริ่มเคลื่อนไหวควแน่นเข้าด้วยกันอย่างบ้าคลั่ง ท้องฟ้าตอนนี้ดุจทะเลสีแดงและเกิดคลื่นทั้งหมดพุ่งเข้าหาใจกลาง พริบตาเดียวสายฟ้าแดงที่อยู่ใจกลางเริ่มส่องประกายเจิดด้า ส่องสองสว่างไปทั้งฟ้าดิน!

หลังจากนั้นไม่นานเกิดเสียงคำรามออกมาจากสายฟ้าแดงคล้ายกับเสียงคำรามอสูรดั้งเดิม จากนั้นส่งเสียงดังสนั่นจากพื้นปฐพีผสมเข้าด้วยกับเสียงคำราม ทำให้สายฟ้าแดงตกลงมา!

สายฟ้าแดงตกลงมาจากท้องฟ้าดุจอุกกาบาตและกระแทกเข้าใส่หวังหลิน จิตสังหารอันเข้มข้นบ้าคลั่งจำนวนมากพลันปรากฏขึ้นทันที นี่คือจิตสังหารแห่งสวรรค์!

จิตสังหารแห่งสวรรค์!

เมืองปิศาจฟ้าซึ่งตอนนี้เป็นฤดูร้อนพลันเปลี่ยนเป็นฤดูหนาว เกล็ดหิมะตกมาจากท้องฟ้าและเกล็ดทุกชิ้นแฝงจิตสังหารแห่งสวรรค์!

สายฟ้าแดงกระแทกลงมาในหิมะครั้งนี้ด้วย

หลงเหลือเพียงเสียงเดียวในโลกนี้ และเสียงที่กำลังดังสนั่นเป็นตัวแทนของความโกรธกริ้วแห่งสวรรค์!

หลงเหลือเพียงสีเดียวบนโลกนี้ และนั่นคือสีแดงโลหิตของสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์!

หลงเหลือเพียงจิตสังหารเดียวในโลกใบนี้ และนั่นคือจิตสังหารแห่งสวรรค์ซึ่งทรงพลังมากกว่าใครคนใดที่ได้จากการเข่นฆ่ามากกว่าพันล้านคน!

สวรรค์ต้องการฆ่าใครสักคน!

หวังหลินพลันลืมตาขึ้นและปลดปล่อยผนึกชีวิตมากกว่า 3,700 ชิ้นให้เรืองแสงสว่างในทันทีพร้อมกับให้มันรวมกันรอบตัว ในเวลาเดียวกันเขาก็ตบกระเป๋านำธงกฏเกณฑ์ออกมาสะบัดหนึ่งครา ควันกฏเกณฑ์จำนวนมากปรากฏรอบร่างกาย กฏเกณฑ์นับไม่ถ้วนกำลังกระพริบภายในควันสีดำนี้

“ไม่สำคัญว่าสวรรค์จะโกรธกริ้วแค่ไหน พวกมันก็ไม่อาจลบตัวตนข้าไปได้!” หวังหลินหัวเราะพร้อมชี้ไปที่สายฟ้าแดงในท้องฟ้า

ตอนนี้หวังหลินรูปร่างคมเค้มดุจดวงอาทิตย์และจันทรา เส้นผมและเสื้อผ้าพัดกระพือในสายลม ดวงตาเผยกลิ่นอายไม่ยอมแพ้ ตอนนี้เขาคือบุรุษผู้ไม่ย่อท้อต่อสวรรค์!

นิ้วที่ชี้ไปทำให้ควันสีดำรอบตัวพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า กฏเกณฑ์นับไม่ถ้วนในควันสีดำก่อเกิดเป็นพายุดำต้อนรับการเข้ามาของทัณฑ์สวรรค์!

สายฟ้าสีแดงที่กำลังตกลงมาปะทะเข้ากับพายุทอร์นาโดสีดำ ก่อเกิดเป็นการระเบิดรุนแรงเหนือจิตนาการและสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งดินแดน หูของผู้คนบนในเมืองปิศาจฟ้าต่างมีโลหิตไหลซึมและผู้คนจำนวนมากสลบจากอาการตื่นตระหนก

ผู้ชมรอบจัตุรัสสนามประลองต่างตกอยู่ในโชคชะตาเดียวกัน แม้ว่าแม่ทัพปิศาจจะดีกว่าแต่ปราณปิศาจในร่างกายกลับหลุดจากการควบคุม ร่างกายแทบแตกสลายภายใต้เสียงนี้หากไม่ควบคุมให้ดี

มีเพียงหัวหน้าผู้บัญชาการสูงสุดที่ยังมองทัณฑ์สวรรค์ด้วยสายตาสงบนิ่ง

ทอร์นาโดสีดำที่เกิดจากกฏเกณฑ์นับไม่ถ้วนได้ปะทะกับสายฟ้าแดงโดยไม่มีความลังเล ขณะนี้ราวกับมีแขนยักษ์บดขยี้ทอร์นาโดสีดำทำให้มันแตกสลาย!

สายฟ้าแดงแทงทะลุผ่านมันไปและหั่นพายุออกเป็นสองส่วนราวกับกระบี่อันคมกริบ ทอร์นาโดแตกสลายและกฏเกณฑ์นับไม่ถ้วนแตกกระจายไม่เหลือสิ่งใด

“สวรรค์ต้องการฆ่าข้า แต่ข้าต้องการทำลายสวรรค์!” หวังหลินส่งกลิ่นอายน่าอัศจรรย์ ในขณะที่สายฟ้าทำลายกฏเกณฑ์ไปหวังหลินได้ยกนิ้วขึ้นมาและใช้ดัชนีแห่งความตาย

นี่ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งดัชนีแต่ถึงร้อย!

แขนซ้ายหวังหลินจับกระเป๋าและเทหยกสวรรค์ออกมาจำนวนมากทำให้เกิดภูเขาลูกย่อมๆใต้ฝ่าเท้า!

หวังหลินยืนอยู่บนเนินเขาเล็กๆโดยมีกลองปิศาจอยู่ด้านหลัง ขณะที่มองไปบนท้องฟ้า ปราณสวรรค์จำนวนมากในร่างกายก็แล่นผ่านฝ่าเท้า

ร้อยดัชนีแห่งความตายหลอมรวมเป็นหนึ่งก่อเกิดเป็นลำแสงสีดำยาวมากกว่าสามสิบฟุตและพุ่งตรงเข้าใส่สายฟ้าสีแดง!

“ข้ากล้าฝืนลิขิตสวรรค์เพื่อฝึกฝนต่อไปและเก็บความรู้สึกวิงวอนเอาไว้นั่นหมายความว่าข้าอยากสู้ต่อต้านสวรรค์ ทัณฑ์สวรรค์ แม้เจ้าจะสามารถทำลายร่างกายข้าได้แต่เจ้าไม่สามารถทำลายจิตใจแห่งเต๋าของข้าได้!” ดวงตาหวังหลินส่องสว่างขึ้นและขณะนั้นแสงจากดวงตาได้แทงทะลุผ่านสายฟ้าแดงตรงเข้าไปที่ก้อนเมฆแดง

สายฟ้าดังสนั่นกึกก้องไปทั่วท้องฟ้าราวกับมันกำลังขานรับตอบเต๋าของหวังหลิน!