738. อยากฆ่า!

“เมื่อที่นี่ล่มสลายตอนที่ข้าตกลงมา นั่นแปลได้ว่ามันไม่มั่นคง แม้ที่นี่จะถูกผนึกด้วยวิชาทรงพลัง มันก็ยังทนไม่ไหวถ้าแดนสวรรค์ล่มสลาย!” หวังหลินคำนวณว่าการอยู่ในอุโมงค์นี้จะพาให้เขาออกไปจากที่นี่ได้

กล่าวให้ชัดก็คือตำแหน่งปัจจุบันเชื่อมต่อจุดกับทุกอุโมงค์ ซึ่งกิ่งก้านสาขาเกือบทั้งหมดเชื่อมกันกับอุโมงค์ของหวังหลินตรงนี้

“ทางออกปรากฏขึ้นเป็นเวลาที่แน่นอน ล่อลวงข้าและทำให้ข้าฉุนเฉียวตอนที่พุ่งเข้าหา คนผู้นี้ช่างน่าเบื่อซ้ำซาก!” แววตาหวังหลินกระพริบวาบเยือกเย็น

เขาจะหลงกลแบบนี้ได้อย่างไร? ตอนนี้เขาต้องทำลายแผนการนี้ด้วยความแข็งแกร่งของตนเอง!

หวังหลินเงยศีรษะขึ้นมองไปบนฝุ่นหินด้านบน จากนั้นตบกระเป๋านำราชรถสังหารเทพออกมาเปลี่ยนเป็นอสูรสายฟ้า เมื่อเจ้าอสูรปรากฏตัวมันจึงร้องคำรามขึ้น เนื่องด้วยมันเชื่อมต่อกับหวังหลิน ดังนั้นมันจึงไม่รอคอยคำสั่ง ใช้พลังสายฟ้าโคจรผ่านร่างกายและรวบรวมไปที่เขาสีเงิน

เขาสีเงินส่องแสงสว่างเจิดจ้า ขณะที่ร้องคำรามมันก็พุ่งออกไปด้วยแสงอันแข็งแกร่ง พุ่งเข้าหาพื้นดินเหนืออุโมงค์ดุจกระบี่อันคมกริบ

ทางเดินกิดเสียงดังสนั่นอย่างรุนแรง หวังหลินสัมผัสได้ชัดเจนว่าแรงสั่นสะเทือนแพร่กระจายกระทบสู่อุโมงค์อื่นทั้งหมด

ร่างอสูรสายฟ้าถูกเด้งกระดอนกลับมา พลังสะท้อนทรงพลังจนมันเกือบจะทนไม่ไหว หลังจากถอยกลับไปหลายก้าว ร่างกายสั่นสะเทือนแต่ดวงตาเต็มไปด้วยเจตนารมต่อสู้และไม่ยอมแพ้

ขณะนั้นเงาหนึ่งกระพริบด้านหลังหวังหลินและองครักษ์เทพลอยออกไป ทั้งร่างปกคลุมด้วยแสงสีทองและส่งกำปั้นไปตรงจุดที่อสูรสายฟ้าโจมตีใส่เมื่อครู่

ตู้มมมมม!

แรงระเบิดสั่นสะเทือนพื้นดินจนเกิดการสั่นไหวรุนแรงแพร่กระจายไปทั่ว

ร่างกายขององครักษ์เทพแข็งแกร่งดังนั้นมันจึงถอนหมัดแรกและส่งหมัดที่สองออกไปจนสั่นเทาอีกครั้ง พลังสะท้อนกลับแรงกล้าขึ้นเรื่อยๆ หลังผ่านไปห้าหมัด องครักษ์เทพก็ต้องถอยกลับมา แสงสีทองรอบตัวองครักษ์เทพหมองลงและกลิ่นอายของมันไม่มั่นคงอีก

หวังหลินสงบนิ่ง ตำแหน่งที่เขาเลือกไว้ไม่ควรจะผิดพลาด ตอนนี้ที่องครักษ์เทพล่าถอยกลับมา หวังหลินจึงนำกระบี่สวรรค์ที่มีฉวี่ลี่กั๋วออกมาด้วย กระบี่สวรรค์พุ่งออกไปพร้อมกับคำสาปแช่ของฉวี่ลี่กั๋ว

อสูรสายฟ้า องครักษ์เทพและการโจมตีต่อเนื่องของกระบี่สวรรค์ได้ทำให้ชิ้นส่วนแดนสวรรค์สั่นเทาอย่างรุนแรงโดยเฉพาะอุโมงค์แห่งนี้ เพราะอุโมงค์นี้เชื่อมต่อกับอุโมงค์แห่งอื่นทั้งหมด และอุโมงค์อื่นๆก็สั่นสะทือนรุนแรงไปด้วยเช่นเดียวกัน

หวังหลินร้องคำราม ฝ่ามือสร้างผนึก พลังปราณสวรรค์ในร่างพรั่งพรู วิญญาณดั้งเดิมปลดปล่อยสายฟ้ารวบรวมเอาไว้และโยนออกไป อสูรสายฟ้าร้องคำรามและพุ่งออกไปพร้อมกับสายฟ้านั้นด้วย

จากนั้นองครักษ์เทพตามไปติดๆ!

ชิ้นส่วนแดนสวรรค์ทั้งชิ้นเริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง ขณะเดียวกันการสั่นไหวเช่นนี้ก็ทำให้อุโมงค์กำลังพังทลาย!

การพังทลายของหนึ่งอุโมงค์ได้ทำให้เกิดปฏิกิริยาต่อเนื่อง ดังนั้นอุโมงค์ที่เชื่อมกันอยู่จึงล่มสลายไปด้วยเช่นเดียวกัน การล่มสลายแพร่กระจายออกไปและพื้นหินจำนวนมากตกลงมา ทว่าร่องรอยพลังดั้งเดิมหนึ่งปรากฏขึ้นและล้อมรอบพื้นที่เอาไว้

เส้นใยพลังดั้งเดิมแน่นหนาและหายากที่จะตัดผ่านกัน อย่างไรนักทุกครั้งที่เส้นใยตัดผ่านกันจะเกิดประตูแสงเกิดขึ้น

รูม่านตาหวังหลินหดลง เขาไม่คิดว่าวิชานั้นยังคงอยู่หลังจากที่อุโมงค์ล่มสลายไปแล้ว

เมื่อไร้พื้นหินขัดขวาง หวังหลินสามารถออกไปผ่านทางออกที่จะปรากฏขึ้นทุกครึ่งชั่วโมงได้ง่ายมาก

ขณะที่ประตูแสงปรากฏขึ้นมา ร่างหวังหลินกระพริบและพุ่งออกไปที่ประตูด้วยความเร็วสูงสุด องครักษ์เทพและอสูรสายฟ้าตามติดไปอย่างใกล้ชิด

ขณะที่เขาโผล่ออกมา หวังหลินไม่หยุดชะงัก ก้าวเข้าไปในอากาศและหายเฮือกใหญ่

“คนผู้นี้มีเป้าหมายอะไรกัน? ถ้าเขาต้องการฆ่าข้า ด้วยวิชานี้มันคงไม่ยากนัก หากเขาต้องการขังข้าเอาไว้ ทำให้ประตูหายไปก็สิ้นเรื่อง แต่ว่าทำไม…” หวังหลินก้มศีรษะลงมองพื้นดิน เส้นสายที่สร้างเป็นคุกยังอยู่ตรงนั้น

หวังหลินครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วจึงเก็บอสูรสายฟ้าและองครักษ์เทพกลับไป ทว่าเมื่อมองที่เส้นพลังดั้งเดิมด้านล่าง หวังหลินรู้สึกหนังศีรษะเสียววาบ

เขามองไปรอบตัวพร้อมกับพึมพำ “ที่นี่คือแดนสวรรค์อัสนี…”

“หินหยกสวรรค์เป็นสิ่งที่ไม่สำคัญสำหรับเซียนที่ก้าวเข้าสู่ขั้นที่สอง เพราะเซียนขั้นที่สองมุ่งเน้นไปที่พลังดั้งเดิม!”

คำถามนี้อยู่ในก้นบึ้งจิตใจเขานับตั้งแต่ที่รู้จักพลังดั้งเดิมมา หวังหลินสงสัยว่าทำไมเซียนขั้นที่สองหลายคนถึงกระตือรือล้นที่จะมาแดนสวรรค์อัสนีกันนัก

หลังจากค้นพบเฉิงกงฮู่ หวังหลินจึงเดาได้บางส่วนและค่อยๆเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง

นอกจากหินหยกสวรรค์ยังมียาทิพย์และสมบัติในแดนสวรรค์อีก แม้ว่าบางส่วนจะถูกเอาไปทุกครั้งที่มันเปิดขึ้น แต่ยังคงพอมีหลงเหลืออยู่บ้าง

ส่วนเรื่องที่ว่าจะหาอะไรได้นั้นมันขึ้นอยู่กับโชคชะตาของแต่ละคน มีแม้กระทั่งข่าวลือเรื่องวิชาเทพที่สมบูรณ์ แม้ว่าวิชาส่วนใหญ่จะไม่สมบูรณ์ แต่เซียนในดาราจักรทุกชั้นฟ้าต่างก็มั่นใจว่ามันต้องมีวิชาเทพที่สมบูรณ์อยู่ที่นี่เป็นแน่!

นอกจากเรื่องทั้งหมดนี้ยังมีเหตุผลสำคัญอีกอย่าง จนถึงบัดนี้ได้ค้นพบร่างศพที่สมบูรณ์ของเทพจำนวนแปดตนในแดนสวรรค์อัสนีแล้ว

หากสามารถค้นเจอร่างศพของเทพสักตน แม้จะเป็นเพียงแค่เบาะแส พวกเขาสามารถขายมันให้กับอารามเทพอัสนีได้ หากเบาะแสมีความแม่นยำ จะได้รับผลประโยชน์ใหญ่หลวง

หากได้รับร่างศพของเทพมาด้วยตัวเองและส่งมันให้อารามเทพอัสนี เมื่อนั้นจะได้รับผลประโยชน์ส่วนตัวอย่างเหนือจินตนาการ แม้แต่กระกูลของคนผู้นั้นยังเก็บเกี่ยวได้มากมาย

ถ้าคนที่ได้รับร่างศพของเทพมามีพรสวรรค์เพียงพอ พวกเขาอาจจะได้รับเป็นศิษย์ของหนึ่งในสิบผู้อาวุโสชั้นยอด ตั้งแต่นั้นพวกเขาจะเหนือกว่าคนอื่นๆและมีอนาคตที่ไร้ขีดจำกัด!

นอกจากนี้ สิ่งที่ดึงดูดความสนใจเซียนระดับสองของดาราจักรทุกชั้นฟ้าเพิ่อมาที่นี่จริงๆแล้วคือหลุมพลังงานดั้งเดิม!

มากกว่าหมื่นปีก่อน มีเซียนคนหนึ่งค้นพบหลุมพลังดั้งเดิมกึ่งทิ้งร้างเอาไว้ เซียนคนนั้นเป็นเพียงขั้นทวะเท่านั้น หลังจากบ่มเพาะอยู่ในหลุมพลังดั้งเดิม เขาทะลวงด่านขั้นแรกและบรรลุระดับสองได้อย่างปาฏิหาริย์!

เมื่อข่าวนี้กระจายออกไปจึงทำให้เซียนทุกคนเข้ามาที่นี่กันอย่างบ้าคลั่ง

ส่วนเรื่องหลุมพลังดั้งเดิมเกิดขึ้นได้อย่างไร ไม่มีใครทราบและไม่มีใครเคยเห็นมันนับตั้งแต่ที่มีการเปิดแดนสวรรค์อัสนีขึ้นมา ราวกับว่าหลุมพลังดั้งเดิมนี้ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า

ข้างในหลุมพลังดั้งเดิมมีพลังดั้งเดิมอยู่เป็นจำนวนมาก มันมีเหลือล้นและไม่จำเป็นต้องปรับแต่งใดๆ แม้แต่คนที่ไม่ได้เป็นเซียนขั้นสอง ลำบากเพียงแค่ดูดซับมันเท่านั้น

มีข่าวลือมากมายแพร่กระจายออกมาจากผู้คนแตกต่างกันเพราะมีเซียนนับไม่ถ้วนรวมตัวกันที่แดนสวรรค์อัสนี

นอกจากหลุมพลังดั้งเดิม ยังมีเครื่องมือที่เรียกกันว่า “เครื่องมือต้นกำเนิด” พลังงานที่บรรจุอยู่ในเครื่องมือนี้แตกต่างจากพลังงานที่อยู่ในหินหยกสวรรค์ หากเซียนขั้นแรกดูดซับมัน มันจะกลายเป็นพลังปราณสวรรค์ แต่หากเซียนขั้นที่สองดูดซับ มันจะกลายเป็นพลังดั้งเดิม!

ทั้งหมดนี้เป็นเหตุผลจริงๆที่ล่อลวงหวังหลินมาที่นี่ เขาทั้งยังสงสัยว่าทำไมถึงไม่เคยได้ยินเรื่องเหล่านี้ในแดนสวรรค์พิรุณเลย

ไม่มีคำตอบแต่เขาคาดเดาได้อย่างคลุมเครือว่าแดนสวรรค์พิรุณนั้นเล็กกว่าเมื่อเทียบกับแดนสวรรค์อัสนี ซึ่งก็เมื่อผสมกับความจริงที่ว่าการล่มสลายนั้นหนักหนาสาหัสจนพื้นที่ส่วนใหญ่ไม่มีอยู่อีกแล้ว แต่กระนั้นเป็นไปได้ว่าพื้นที่บางส่วนถูกคนอื่นทำให้เข้าไปไม่ได้หรือไม่ก็มันไม่เปิดเป็นที่สาธารณะ!

“ระดับบ่มเพาะของข้ายังไม่เพียงพอ!” หวังหลินถอนหายใจ จากนั้นทั้งร่างกายเปลี่ยนเป็นลำแสงและกำลังจะจากไป ขณะนั้นสายใยพลังดั้งเดิมพลันแตกสลายและหายไปอย่างไร้ร่องรอย

หวังหลินหยุดลงและจ้องไปที่ฉากเหตุการณ์นั้น

ทว่าจู่ๆก็มีพลังปราณสวรรค์ผันผวนเจือจางโผล่ออกมาจากพื้นดินแตกสลาย ในพื้นดินมีด้ามสีเทาขาวโผล่ออกมาครึ่งส่วน

พลังปราณสวรรค์ที่ผันผวนกำลังออกมาจากของสิ่งนี้

ณ ชิ้นส่วนแห่งหนึ่งในแดนสวรรค์ ชายชราไพล่มือด้านหลังกำลังจ้องภูเขาสูงตระหง่านตรงหน้า เขาเลียริมฝีปากและกำลังจะก้าวไปข้างหน่า แต่ทันใดนั้นหยุดกึกลงราวกับตรวจจับบางอย่างได้และส่งเสียงหัวเราะ “เจ้าเด็กนั่นใช้วิธีลัด ไม่เช่นนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะออกมาภายในเจ็ดวัน อย่างไรเสียมันไม่อันตรายอะไรที่จะใช้วิธีลัด เมื่อเจ้าต้องการกลายเป็นคนต้องชะตากับคนไม่ดีอย่างข้า เช่นนั้นข้าก็จะยอมรับไว้ด้วยความไม่เต็มใจ!”

“ตอนนี้ยังมีเรื่องสำคัญอยู่ในมือ ข้าเตรียมวัตถุดิบมาหมื่นปีในที่สุดก็สำเร็จ! หลังจากข้าได้รับวิญญาณภูเขาและวางค่ายกลมหาศึกทุกชั้นฟ้าเสร็จสิ้น ข้าจะมาหาเจ้า!”

แววตาชายชราแฝงความตื่นเต้น ด้วยประสบการณ์ของเขา หายากนักที่จะมีสิ่งใดทำให้เขาตื่นเต้นขึ้นมาได้ หากมีสิ่งใดที่นำความตื่นเต้นมาในชีวิตมันก็คงเป็นแผนน่าหวาดกลัวนี้ที่เขาตรากตรำอย่างหนักตลอดหมื่นปี!

ชายชราหัวเราะพร้อมกับก้าวเข้าหาภูเขาสูงตระหง่าน

“ข้าจะกลายเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในดาราจักรทุกชั้นฟ้า! เมื่อแผนนี้เสร็จสมบูรณ์ ข้าสามารถกวาดล้างดาราจักรทุกชั้นฟ้าและทำให้ไอ้อาจารย์บัดซบ จงซวน ตายโดยไม่มีหลุมฝัง!”

ส่วนหวังหลินนั้นกำลังร่อนลงบนพื้น ยื่นมืออกไปดึงสิ่งหนึ่งออกมา สิ่งนี้ไม่สมบูรณ์ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของแจกันน้ำ

สายตาหวังหลินส่องประกายมองไปที่พื้น เขาสัมผัสถึงความรู้สึกอันเลือนลางว่ามีความผันผวนอีกหลายเท่าอยู่ใต้ดิน

“ทำไมข้าสังเกตมันไม่ได้มาก่อน…ข้าตรวจจับมันได้หลังจากที่นี่พังทลาย…” หวังหลินมองไปและขบคิด

ชั่วจังหวะนี้ลำแสงเส้นหนึ่งทะลุผ่านเส้นขอบฟ้าเข้ามา ลำแสงเส้นนี้เป็นสีดำและนำพาพลังมารหนาแน่นเข้ามาด้วย ดูเหมือนมันจะสังเกตอะไรบางอย่างได้และตรงมาที่หวังหลิน

พลังมารบรรจุเจตนาฆ่าซ่อนเอาไว้และมีความโอหัง

“เจ้าหนูน้อยทิ้งสิ่งที่อยู่ในมือเจ้าและไสหัวไปจากที่นี่ซะ! หากเจ้าขัดขืน ตาย!”