787. นายท่านโปรดลงมือ 1

ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้ท่าทีของเหล่าเซียนทั้งหมดเปลี่ยนไปอย่างมาก ขณะที่ชายผมขาวปรากฎตัว เขาทำให้เซียนกว่าสิบคนต้องตายในทันที ทั้งยังดูดกลืนเลือดเนื้อและวิญญาณดั้งเดิมโดยตรงอีกด้วย

เหตุการณ์ที่น่าตกใจนี้ทำให้ทุกคนสูดลมหายใจอันหนาวเหน็บ

เมื่อเห็นชายแปลกหน้ากำลังพุ่งเข้าหาประตูสวรรค์ ไม่มีใครกล้าก้าวเข้าไปหยุดเขา ขณะนั้นเอง เซียนในกลุ่มเซียนที่เข้าใกล้ประตูสวรรค์พลันเหาะออกมา เขาเป็นชายวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมสีทอง ดวงตาดุจประกายสายฟ้า ระดับบ่มเพาะขั้นมายาหยิน ตบกระเป๋านำกระบี่เหินสิบสามเล่มออกมา

เพียงแค่ชี้นิ้ว กระบี่ก็พุ่งเข้าหาชายประหลาดผมขาว

“เหล่าสหายเซียน โปรดลงมือหยุดไม่ให้เขาไปถึงประตู มิฉะนั้นจะไม่มีใครสามารถหนีออกไปได้!”

ด้านหลังชายวัยกลางคน เหล่าเซียนกัดฟันแน่นนำสมบัติออกมาทั้งหมดและพุ่งออกไป

ชายประหลาดผมขาวปลดปล่อยเสียงหัวเราะน่าขนลุก คล้ายผสานเข้ากับโลกและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เมื่อปรากฏตัวอีกครั้งก็อยู่ตรงหน้าประตูสวรรค์ซึ่งเป็นสายฟ้าสีแดงขนาดใหญ่ตกลงมาจากท้องฟ้า

ทันทีที่เขาปรากฏ ฝ่ามือขวาสร้างผนึกและฟาดใส่สายฟ้าสีแดงจนเกิดดังกึกก้องไปทั่วฟ้าดิน

“ประตูสวรรค์อัสนี จงปิด!” เสียงแหบแห้งราวกับสายลมหนาวที่ไหลผ่านเข้าไปในหูของเหล่าเซียนรอบๆ

สายฟ้าสีแดงยักษ์เริ่มหดตัวอย่างรวดเร็ว

ขณะนี้เหล่าเซียนรอบข้างเริ่มทำการตอบโต้ พวกเขานำสมบัติต่างๆออกมาและพุ่งไปยังเซียนแปลกหน้า ในหมู่พวกเขามีเซียนขั้นมายาหยินน้อยกว่าสิบคนซึ่งเป็นกำลังหลักของการจู่โจม

“แดนสวรรค์อัสนีจะปิดตัวลง พวกเจ้าทุกคนจะกลายเป็นอาหารของข้า!” ชายผมขาวเผยสายตาเย็นชา เขาหายตัวไปและปรากฏขึ้นอีกครั้งด้านหลังของเซียนขั้นเทวะระดับปลายคนหนึ่งโดยไม่หันไปมองการโจมตีที่กำลังเข้ามาเลย ความเร็วของเขาเกินกว่าที่จะจินตนาการได้

เซียนขั้นเทวะเป็นชายชรา แววตาและท่าทีของเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว ทว่าก่อนที่เขาจะมีเวลาหันหลังกลับ ฝ่ามืออีกฝ่ายพุ่งทะลุหน้าอกชายชราตรงๆ คว้าวิญญาณดั้งเดิมเอาไว้และบดขยี้มันทันที

ชายชราเพียงได้ยินเสียงหน้าอกแตกหัก จากนั้นวิญญาณดั้งเดิมก็พังทลาย วิสัยทัศน์มืดมนและเสียชีวิตทันที ร่างกายและวิญญาณดั้งเดิมถูกกลืนกลืน

“พลังดั้งเดิมอ่อนแอเกินไป!” ร่างชายผมขาวส่องประกายแสงอีกครั้งและจางหายไป

ครั้งต่อไปที่เขาปรากฏตัวพลันอยู่ด้านหน้าชายเสื้อคลุมสีทองที่ลงมือก่อน

ใบหน้าชายเสื้อคลุมทองกลายเป็นซีดเผือดและถอยกลับโดยไม่ลังเล อย่างไรก็ตามมันสายเกินไปแล้ว ชายผมขาวหัวเราะออกมาเสียงขนลุก ร่างกลายเป็นเงาเลือดที่พุ่งเข้าไปในร่างของชายเสื้อคลุมทอง ระเบิดดังสะท้อนอยู่ในร่างก่อนที่เขาจะกลายเป็นหมอกโลหิตออกมา

ชายผมขาวปรากฎขึ้นท่ามกลางหมอกโลหิตและดูดกลืนวิญญาณดั้งเดิม

ดวงตาสว่างขึ้นและยิ้มออกมา “ไม่เลว นี่คือเซียนฉี!” หลังเลียริมฝีปาก เขาก็หายตัวไปอีกครั้ง

มีเซียนมีมากกว่าร้อยอยู่บริเวณรอบๆ แต่ก็มีเซียนอีกมากที่กำลังเข้ามา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการออกไปจากที่นี่ เมื่อจำนวนของเหล่าเซียนเพิ่มขึ้น ชายผมขาวก็เหมือนปลาที่เวียนว่ายอยู่ในสายธาร เขารวดเร็วและโหดร้าย สามารถสังหารคนได้ในพริบตา

เป็นไปไม่ได้ที่เหล่าเซียนรอบๆจะร่วมมือกัน ความกลัวค่อยๆเพิ่มขึ้น และยิ่งประตูสวรรค์หดลงอย่างรวดเร็วจนใกล้จะสูญสลายหายไป ความกลัวก็ยิ่งทวีคูณมากขึ้น

ไม่ทราบว่าใครเป็นผู้เริ่มต้น แต่เซียนโดยรอบเลิกล้อมชายผมขาว พวกเขาแยกย้ายกันและพุ่งตรงไปที่ประตูสวรรค์ที่กำลังจะหายไปจากทุกทิศทุกทาง

ชายผมขาวแสยะยิ้มออกอย่างน่ากลัว เขากลืนกินเซียนอีกสองสามคน จากนั้นฝ่ามือสร้างผนึกและตะโกน “วิชาเทพ แยกร่าง!” ทันใดนั้นชายผมขาวแบ่งร่างออกเป็นสองคนและเริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆจนมีร่างแยกสามสิบสองร่าง

ร่างแยกทั้งสามสิบสองร่างพุ่งออกมาและผสานเข้ากับโลกทันที ทั้งหมดปรากฏตัวอีกครั้งพลันอยู่ห่างจากประตูสวรรค์ในระยะหมื่นฟุต ขณะเดียวกันเกิดเสียงกรีดร้องดังระงมกระจายไปทั่วบริเวณ

เซียนทั้งหมดที่อยู่ในระยะหมื่นฟุต ร่างของพวกเขาถูกร่างแยกทำลายและวิญญาณดั้งเดิมถูกกลืนกิน

การต่อต้านของพวกเขาไม่มีผลกระทบอะไรกับร่างแยก พวกเขามักจะตายก่อนที่จะได้ทำอะไรด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม เซียนมากมายรีบไปยังประตูสวรรค์เพราะซึ่งประตูสวรรค์เป็นหนทางเดียวในการเอาชีวิตรอด

“น่าสนใจจริงๆ ข้าอยากรู้นักว่ามีสักกี่คนที่สามารถหนีไปได้!” ชายผมขาวหัวเราะ ร่างเลือนหายไป และปรากฏขึ้นอีกครั้งด้านหลังของเซียนขั้นมายาหยินคนหนึ่ง

ดวงตาของเซียนขั้นมายาหยินผู้นั้นเย็นเยียบและก็ระเบิดวิญญาณดั้งเดิมโดยไม่ลังเล วิญญาณดั้งเดิมและร่างกายเปลี่ยนกลายเป็นพลังดั้งเดิมและแตกสลาย แม้ว่าเขาไม่อาจหลบหนีความตายพ้นได้ แต่เขาก็ยังมีทางเลือก ทางเลือกการตายอย่างสมศักดิ์ศรี!

คือการระเบิดตนเอง

ชายผมขาวขมวดคิ้วภายใต้เสียงดังกึกก้อง เขาไม่ได้ล่าถอยและดูดกลืนพลังดั้งเดิมทั้งหมดเข้าไปในปากแทน

“นี่ช่างเป็นเซียนที่กล้าหาญ!”

มันคือการสังหารหมู่ ขณะที่ประตูสวรรค์กำลังจะหายไป การสังหารครั้งนี้ก็มาถึงจุดสูงสุด เซียนส่วนใหญ่พุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่งเพื่อหวังจะหลบหนี

เพราะประตูสวรรค์คือความหวังเดียวของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ด้วยร่างแยกทั้งสามสิบสองร่างซึ่งครอบคลุมพื้นที่ในระยะหมื่นฟุต มีแค่เซียนขั้นมายาหยินเท่านั้นที่สามารถเข้าใกล้ระยะพันฟุตได้ เซียนคนอื่นๆจะตายก่อน

เซียนขั้นมายาหยินที่พุ่งเข้าไปในระยะพันฟุต พวกเขาล้วนประสบชะตากรรมเดียวกัน ต่างตายทันทีที่ชายผมขาวปรากฎขึ้น

เสียงหัวเราะน่าขนลุกดังออกมาจากชายผมขาว ขณะที่เขายังคงสังหารและกลืนกินต่อไป ร่างผอมแห้งค่อยๆขยายตัวขึ้นมาเล็กน้อย ราวกับมีบางอย่างเคลื่อนไหวภายในร่างกายและยิ่งทำให้เขาดูน่าหวาดกลัวขึ้น

กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากร่างกายยิ่งรุนแรงขึ้น ทุกครั้งที่เขากลืนกินเซียน กลิ่นอายก็จะรุนแรงขึ้นเล็กน้อย ลำแสงสีแดงจากดวงตาก็แข็งแกร่งไปด้วย

กลิ่นคาวเลือดฟุ้งกระจาย แววตาเซียนรอบข้างเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ประตูสวรรค์กำลังจะหายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว ดูเหมือนว่าจะใช้เวลาไม่นานกว่าที่จะหายไปอย่างสมบูรณ์

เมื่อลำแสงสายฟ้าสีแดงนั้นหายไป แดนสวรรค์อัสนีก็จะถูกผนึกไว้อย่างสมบูรณ์

ขณะนั้นปราณกระบี่นับสิบพุ่งเข้ามาจากระยะไกล ปราณกระบี่เหล่านี้เต็มไปด้วยพลังดั้งเดิมและพุ่งเข้ามาด้วยเสียงคำรามคมชัด จางกงเล่ยอยู่หน้าสุด ดวงตาเย็นเยียบ ข้างหลังเขามีเซียนขั้นมายาหยินมากกว่าสิบคน พวกเขาทั้งหมดพุ่งเข้าหาชายผมขาว

ในขณะเดียวกัน ประกายแสงมากมายเข้ามาจากอีกทิศทางหนึ่ง ด้านหน้าคือถังหยานเฟิง สีหน้าหม่นหมองและมีคนอยู่ข้างหลังเขาเช่นกัน นอกจากคนในตระกูลของเขาแล้วยังมีเซียนจากตระกูลอื่นๆที่เป็นมิตรสหายด้วย อย่างไรก็ตามพวกเขาคือเซียนขั้นมายาหยินทั้งหมด

ทั้งสองกลุ่มพุ่งเข้าไปหาชายผมขาวด้วยความรวดเร็ว ก่อนที่พวกเขาจะเข้าถึงตัว พลังดั้งเดิมและสมบัติวิเศษถูกส่งออกมาก่อนอันดับแรก

เหล่าเซียนถูกนำโดยถังหยานเฟิงและจางกงเล่ยทำการจู่โจมโดยไม่ลังเล

ชายผมขาวดวงตาแดงก่ำและแสยะยิ้มออกมา เขาไม่สนใจวิชาเซียนและสมบัติวิเศษที่พุ่งเข้ามาและเขาก็พุ่งสวนออกไป ปรากฏตัวในกลุ่มของถังหยานเฟิงและคว้าเซียนคนหนึ่งไว้ทันที

เซียนคนนั้นเผยสายตาแน่วแน่ก่อนที่ร่างจะระเบิดทันที เกิดระลอกคลื่นใหญ่กระจายออกไป ชายผมขาวพ่นลมหายใจและกำลังจะหายใจเข้าอยู่นั้นกลับมีปราณกระบี่ดุดันเต็มไปด้วยสายฟ้าโผล่เข้ามาจากระยะไกล ปราณกระบี่ที่เต็มไปด้วยสายฟ้านี้มาจากเฉินกงฮู่!

“พัวพันความตาย!” หลังถังหยานเฟิงตะโกนออกไป เซียนในกลุ่มก็ใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดกักขังชายผมขาวในทันที

ในเวลาเดียวกันจางกงเล่ยก็พุ่งออกไปพร้อมเตาหลอมทองแดงเต็มเปี่ยมด้วยจิตสังหาร

ถังหยานเฟิงล้มเลิกความแค้นส่วนตัวกับเฉินกงฮู่ เขาโบกแขนเสื้อปรากฏหมอกสีขาวขึ้นทันที ดวงตาพลันสว่างและพุ่งเข้าไป

เฉินกงฮู่และจางกงเล่ยพุ่งเข้าปะทะโดยไม่ลังเล เซียนขั้นรูปธรรมหยางสามคนเริ่มจู่โจมชายผมขาวผมในเวลาเดียวกัน

รอบด้านเป็นเซียนขั้นมายาหยินทั้งสิบคนไม่ถอยหนี ทุกคนเริ่มใช้สมบัติวิเศษและเริ่มการล้อมชายผมขาว

แม้ว่าจะมีเซียนขั้นรูปธรรมหยางไม่กี่คน แต่คนของเฉินกงฮู่ ก็ไม่ได้มีเพียงคนเดียว เซียนขั้นรูปธรรมหยางอีกสองคนพุ่งเข้าสู่หมอกสีขาวโดยไม่ลังเลและใช้วิชาพลังดั้งเดิมของตนเอง

เมื่อมีผู้นำ จิตวิญญาณของเซียนรอบๆจึงฟื้นคืนกลับมา พวกเขากำลังจะเข้าร่วมวงล้อมทว่าร่างโคลนอีกสามสิบสองร่างของชายผมขาวเริ่มไล่ฆ่าเหล่าเซียนรอบๆ

หมู่พวกเขาต่างก็มีเซียนที่ต้องการเอาชีวิตตนเองให้รอดและใช้โอกาสนี้เร่งความเร็วพุ่งไปยังตำแหน่งของประตูสวรรค์ที่หายไป อีกหลายคนมีความคิดแบบเดียวกันแต่ก็ถูกร่างโคลนฆ่าเมื่อเข้าใกล้ประตูในระยะหมื่นฟุต

แม้จะเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้น แต่ก็ยังมีเซียนที่ยังพยายามไปยังประตูสวรรค์ ยิ่งมีเซียนมาถึงมากขึ้นสถานการณ์ก็ยิ่งถึงจุดที่คับขันที่สุด