842. ผนึกอสรพิษ
เทพโลหิตระเบิดกลายเป็นหมอกโลหิตโดยไม่ลังเลและใช้โลหิตนั้นหนีออกมาพร้อมกับเงาปิศาจด้านหลังเขา
ภายนอกนั้น หนวดทั้งหมดหลุดออกจากร่างอสรพิษและเปลี่ยนกลายเป็นอสรพิษตัวน้อยมากมาย ซึ่งทำให้เซียนเฒ่ารอบด้านต้องกลืนน้ำลาย
ปรมาจารย์จงเฉินดวงตาส่องสว่างขึ้น ฝ่ามือสร้างผนึกโดยไม่ลังเล ชิ้นส่วนสวรรค์ทั้งหมดล้อมรอบริเวณทันที ปรมาจารย์จงเฉินร้องคำรามและก่อเกิดคลื่นพลังลึกลับแผ่กระจายในเวลาเดียวกัน
ชิ้นส่วนแดนสวรรค์แต่ละคนต่างก็เต็มไปด้วยพลังอำนาจ ทั้งหมดล้อมรอบอสรพิษเอาไว้และหมุนอย่างรวดเร็วก่อตัวเป็นวังวนยักษ์
ชายขุดแดงโบกสะบัดแขนเสื้อ ค่ายกลแปดเหลี่ยมแตกสลายกลายเป็นค่ายกลเล็กๆจำนวนมากกักขังอสรพิษแต่ละตัวเอาไว้ ชายชุดแดงลอยสูงขึ้นไป ฝ่ามือสร้างผนึกแบ่งความคิดเข้าสู่ค่ายกลทุกแห่ง
เด็กชายสี่คนหมุนวนรอบอสรพิษอย่างแน่นหนาพร้อมกับใช้แกนพลังสีแดงดำเนินการผนึกเส้นทางของอสรพิษไปอย่างต่อเนื่อง
ลี่หยุนจื่อดวงตาส่องสว่างขึ้น ถือกระบี่เงินเอาไว้ พุ่งผ่านการปิดล้อมและเข้าใกล้อสรพิษนับไม่ถ้วนพวกนั้น แสงสีเงินกระพริบวูบวาบโดยที่เขาโจมตีพวกมันไปหลายครั้ง
อย่างไรก็ตามไม่มีการโจมตีใดส่งผลกระทบต่อดัชนีเทพโบราณที่อสรพิษสร้างขึ้นมาด้วยความโกรธเกรี้ยว ดัชนีเทพโบราณนับไม่ถ้วนควบแน่นส่งออกไปทุกแห่งหน
ตู้มม ตู้มมม ตู้มมมม….เสียงดังสนั่นกึกก้องไปทั่วทิศ ดัชนีเทพโบราณที่ก่อขึ้นจากอสรพิษตัวหลักร่อนลงใส่สิ่งกีดขวางที่เหล่าเด็กทั้งสี่สร้างขึ้นมา
เด็กหนึ่งในนั้นใบหน้าซีดและกระอักโลหิตออกมาคำโต แกนผลึกแดงบนศีรษะเกิดรอยร้าวและพลันมีหมอกแดงกระจายอย่างรวดเร็ว
ขณะเดียวกันใบหน้าของเด็กอีกคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็ซีดด้วยเช่นกัน ร่างกายอ่อนแอไปอีก ทว่ากลับเกิดแสงสีแดงกระพริบบนศีรษะพุ่งออกเข้าไปในแกนผลึกแดง
จังหวะที่แสงสีแดงออกไปจากร่างเด็กชาย ร่างกายเขาพลันแตกสลาย
ชายชุดแดงสร้างค่ายกลแปดเหลี่ยมนับไม่ถ้วน แต่ก็ถูกดัชนีเทพโบราณจิ้มจนแตกสลายไปหมด!
โลหิตไหลรินจากมุมปากชายชราชุดแดง
ปรมาจารย์จงเฉินดวงตาแดงฉาน ร้องคำรามออกมา ฝ่ามือสร้างผนึกทำให้ชิ้นส่วนแดนสวรรค์ขยายตัวราวกับแดนสวรรค์อัสนีปรากฏขึ้นที่นี่!
แค่ชำเลืองมองก็ดูเหมือนว่าอสรพิษพิฆาตจันทร์ถูกชิ้นส่วนแดนสวรรค์รายล้อมไปแล้ว! สายฟ้าเชื่อมต่อชิ้นส่วนแต่ละชิ้นเข้าด้วยกันกักขังอสรพิษไว้ข้างในและชิ้นส่วนพลันเริ่มหดตัวลง!
ณตอนนี้ทั้งดินแดนเขตเหนือกำลังสั่นเทาราวกับอวกาศกำลังล่มสลาย!
“สหายเซียน ช่วยข้าผนึกอสูรตัวนี้ด้วย!” น้ำเสียงปรมาจารย์จงเฉินดุจสายฟ้าฟาด แขนยื่นตรงออกมา ใบหน้าปูดโปนเนื่องจากใช้พลังทั้งหมด!
ร่างปรมาจารย์จงเฉินเผยร่องรอยกลับคืนสู่ต้นกำเนิด แม้จะเป็นเพียงร่องรอยแต่มันก็ทำให้อสรพิษพิฆาตจันทร์ตื่นตระหนก!
มันนึกได้ว่าในความทรงจำเมื่อครั้งนานมาแล้ว น้ำเสียงหวาดกลัวที่เตือนมันก็มีกลิ่นอายนี้แต่แข็งแกร่งยิ่งกว่า!
อสรพิษพิฆาตจันทร์นึกถึงความรู้สึกหวาดหวั่นของน้ำเสียงนั้นหลังจากสัมผัสกลิ่นอายจากปรมาจารย์จงเฉิน
มันนึกได้ว่าตอนที่มันสัมผัสกลิ่นอายนั้น เป็นตอนที่มันมีชีวิตอยู่ภายในร่างเทพโบราณตอนที่มันยังไม่มีสติ!
เสียงคำรามโหดร้ายออกมาจากร่างกาย ร่างขนาดใหญ่เคลื่อนไหวบ้าคลั่ง น้ำเสียงประหลาดออกมาจากปาก ดัชนีเทพโบราณจากอสรพิษตัวน้อยทั้งหมดเริ่มรวบรวมกันด้านหน้าร่างหลัก
ดัชนีเทพโบราณนับไม่ถ้วนผสานเข้าด้วยกัน ดัชนีเทพโบราณเบื้องหน้าร่างหลักไม่กลายเป็นภาพมายาอีกแล้วและดูจริงแท้!
ดัชนีเทพโบราณเป็นรูปเป็นร่าง หนังหยาบกร้านเต็มไปด้วยรอยแตกดุจอักขระรูน ทั้งหมดนี้ปรากฏอยู่เบื้องหน้าอสรพิษพิฆาตจันทร์!
ดัชนีประทับลงไปพร้อมกับเสียงคำราม
ร่างเด็กชายสามคนตรงหน้าอสรพิษไม่สามารถทนรับได้เลย แต่ละร่างระเบิดทั้งหมด แกนพลังสีแดงเหนือศีรษะแตกเป็นเสี่ยงๆก่อเกิดหมอกสีแดงขนาดใหญ่
เมื่อการขัดขวางหายไป อสรพิษพิฆาตจันทร์จำนวนมากก็พุ่งออกไป บรรพชนตระกูลเฉินกงโคจรร่างกายด้วยสายฟ้า มังกรสายฟ้ามากมายปรากฏขึ้นมาเพื่อหยุดยั้งอสรพิษเอาไว้
ทั้งดินแดนเขตเหนือกำลังสั่นเทา เกิดเสียงกึกก้องดังสนั่น อวกาศภายในบริเวณเริ่มแตกสลาย กระทั่งกำแพงป้องกันของเหล่าผู้ส่งสาส์นห่างออกไปห้าหมื่นลี้ยังได้รับผลกระทบ เกิดช่องว่างหนึ่งขึ้นมาแต่ก็ถูกเติมเต็มด้วยสายฟ้าอย่างรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกันภูติผีของพรตห้าสีพุ่งออกไปและเริ่มโจมตีใส่เหล่าอสรพิษ
ชายวัยกลางคนชุดดำตามติดพรตห้าสีไปอย่างกระชั้นชิด เขาเปลี่ยนกลายเป็นวิหค อ้าปากพ่นกระดิ่งออกมา กระดิ่งเป็นภาพมายาและห่อหุ้มวิหคยักษ์เอาไว้ มันพุ่งออกไปพร้อมกับให้กระดิ่งสั่นเสียงออกมา!
เสียงจากกระดิ่งบรรจุพลังรุนแรงยิ่ง ขณะเกิดการสะท้อน อวกาศที่กำลังล่มสลายก็ยิ่งเข้มข้นขึ้นและถูกดึงเข้าหาอสรพิษโดยตรง
อย่างไรเสียการโจมตีนี้ก็ถูกดัชนีเทพโบราณทำลายไปได้ในทันที คราแรกมันเผชิญหน้ากับลี่หยุนจื่อแห่งตระกูลซาน จังหวะกระบี่เงินและดัชนีเข้าปะทะกับ พลันเกิดเสียงปะทุขึ้นมาจากร่างกายเขา กระอักโลหิตและถูกผลักไปทันที! พอเขาถอยไปได้ร้อยฟุต แววตาลี่หยุนจื่อเต็มไปด้วยความโกรธ เขาพุ่งออกไปอีกครั้งโดยไม่ลังเลอีก!
ระดับบ่มเพาะของเขาสูงมากดังนั้นจึงไม่ตาย แต่วิญญาณดั้งเดิมได้รับความเสียหาย!
ดัชนีเทพโบราณไม่หยุดแค่นั้นและดำเนินหน้าต่อไป ชายชราชุดแดงร้องคำรามเปลี่ยนร่างเป็นเมฆโลหิตผสานเข้ากับค่ายกล ค่ายกลแปดเหลี่ยมสีแดงปะทะเข้ากับดัชนีเทพโบราณ!
ชั่วขณะนั้นภูติผีของพรตห้าสีก็เข้ามาใกล้ดัชนีเทพโบราณ มันสลายร่างกลายเป็นหมอกสีดำขนาดใหญ่แผ่กระจายคลุมดัชนีเอาไว้พยายามกลืนกินมัน!
บรรพชนตระกูลเฉินกงไม่หยุดชะงัก ฝ่ามือสร้างผนึกและชี้ระหว่างคิ้ว มังกรสายฟ้านับไม่ถ้วนควบแน่นกลายเป็นสายฟ้าหนึ่งเส้นหนาร้อยฟุต เคลื่อนไหวด้วยความเร็วเกินกว่าตาเปล่าจะตามทัน เข้าปะทะกับดัชนีเทพโบราณ
ชายวัยกลางคนชุดดำผู้กลายเป็นวิหคไม่ได้หยุดแค่นั้น ขณะที่วิชาของทุกคนเข้าปะทะกับดัชนีเทพโบราณ เขาก็พุ่งออกมาข้างหน้าด้วย กระดิ่งส่งเสียงเข้าปะทะกับดัชนีเทพโบราณอีก
พลังการโจมตีจากทั้งห้าคนชั้นสูงสุดของดาราจักรทุกชั้นฟ้าสามารถทำลายดาวเคราะห์ได้ง่ายๆ คงไม่ยากที่จะทำลายทั้งแดนเหนือ!
ขณะนี้แต่ละวิชาได้ก่อเกิดพายุรุนแรงเกินไปจนสามารถทำลายอวกาศได้ทีเดียว กระทั่งสีหน้าของผู้ส่งสาส์นห่างออกไปห้าหมื่นลี้ยังเปลี่ยนไป บางคนเป็นขั้นมายาหยินเท่านั้นก็ต้องซีดขาวและกระอักโลหิตจากมุมปาก
พายุนี้ตรงเข้าปะทะกับดัชนีเทพโบราณเกือบมีตัวตน!
ตู้มมมม!
สายฟ้าคำรามกึกก้องไปทั่วทั้งแดนเหนือ ลี่หยุนจื่อถูกย้อมด้วยสีแดงพร้อมกับโลหิตสาดกระจายและถูกโหดออกไปไกลอย่างโหดร้าย
วิหคอินทรีของชายชุดดำแตกสลายและถูกผลักออกไป บรรพชนตระกูลเฉินกงเกิดเสียงแตกร้าวออกมา ใบหน้าซีดขาว กระอักโลหิตพร้อมกับรีบล่าถอย
ค่ายกลแปดเปลี่ยมของชายชราชุดแดงแตกสลายและเขาดูอ่อนแอ เดินโงนเงนพลางถอยตัวกลับ ใบหน้าไร้รอยเลือด คนที่บาดเจ็บมากที่สุดคือพรตห้าสีผู้ซึ่งมีระดับบ่มเพาะต่ำที่สุดในห้าคน หลังจากวิชาของตัวเองถูกทำลาย ร่างกายเกิดเสียงปะทุขึ้นมา เขากระอักโลหิตอย่างต่อเนื่องพร้อมถอยร่นอย่างรวดเร็ว
ทั้งห้าคนต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส!
ดัชนีเทพโบราณถูกทำลายไปด้วยภายใต้การโจมตีรวมกันของทั้งห้าคน!
การปะทะกันของวิชาทั้งหมดนี้ก่อเกิดคลื่นกระแทกแผ่กระจาย ส่งเสียงดังกึกก้องพร้อมกับอวกาศล่มสลายไปด้วย
พื้นที่ภายในระยะห้าหมื่นลี้กระทบโดนคลื่นกระแทก ดาวเคราะห์น้อยใหญ่แตกกระจายทันที!
ผู้ส่งสาส์นของอารามเทพอัสนีห่างออกไปห้าหมื่นลี้ทั้งหมดกระอักโลหิต พวกเขาไม่สามารถประคองกำแพงได้อีกแล้วและต่างก็พัดปลิวกันออกไป
ห่างออกไปนั้น กำแพงอีกสองชั้นจากเซียนชุดดำและเซียนชุดแดงต่างก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน ทั้งหมดซีดเผือดและรีบถอย
ตอนนี้ในร่างอสรพิษพิฆาตจันทร์ เทพโบราณเบื้องหน้าหวังหลินสั่นสะท้านรุนแรงโดยมีหนวดกลืนกินเขาอย่างบ้าคลั่ง ดาวอีกหนึ่งดวงบนหน้าผากพลันแตกสลาย!
หลังจากดวงดาวแตกสลาย พลังจำนวนมากถูกหนวดพวกนั้นดูดซับไป แต่แววตาเทพโบราณเผยแสงประหลาดและเริ่มร่ายวิชาซับซ้อน ส่วนหนึ่งของพลังนั้นถูกใช้ออกไปก่อเกิดเป็นค่ายกลเคลื่อนย้ายง่ายๆ!
“เผ่าข้า…รีบไป…นำเผ่าข้าตัวจริงมาที่นี่…”
หวังหลินขบคิดเงียบๆมองร่างอ่อนแอของเทพโบราณด้วยสายตาแห่งความหมาย จากนั้นก้าวเข้าไปในค่ายกลเคลื่อนย้ายและหายตัวไป!