919. โจวเทียน 2

เสียงดังสนั่นทั่วบริเวณ ประกายสายฟ้าตกลงมาเบื้องหน้าหวังหลิน ร่างเงามายานับหมื่นแตกสลายทั้งหมด

แววตาโจวเทียนกระพริบวาบ ฝ่ามือสร้างผนึกชี้ใส่ระหว่างคิ้ว เส้นสีดำปรากฏขึ้นมาพร้อมส่งเสียงตะโกน “วิญญาณ ฆ่า!”

วินาทีที่เขาเอ่ยคำนั้นออกมา ร่องรอยสีดำดูเหมือนออกมาจากใบหน้า แหวนสีดำปรากฏเหนือศีรษะและแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว

มันเร็วมากและเข้าใกล้ร่างหวังหลินในพริบตา หวังหลินไม่ได้หลบเลี่ยงแต่เข้าไปใกล้บนร่างโจวเทียน

วินาทีที่วงแหวนสีดำสัมผัสร่างหวังหลิน มันกลายเป็นเส้นด้ายบางๆนับไม่ถ้วนและเข้าไปในร่าง ทว่าก่อนที่มันจะเข้าไปลึกได้มากกว่านี้ ทั้งหมดแตกสลายด้วยการสั่นสะท้านจากหวังหลิน

ความเร็วหวังหลินไม่ได้ช้าลงไปเลย เขามาถึงเบื้องหน้าโจวเทียนและส่งกำปั้นออกไป

โจวเทียนหน้าเปลี่ยนสีพลางตบกระเป๋าและล่าถอยไปด้วย ลำแสงสีม่วงปรากฏขึ้นในฝ่ามือและบดขยี้มันทันที ลำแสงสีม่วงล้อมรอบร่างเขาโดยพลัน

แสงสีม่วงแตกสลายเกิดเสียงปะทุดังกึกก้อง โจวเทียนถอยร่างเร็วยิ่งกว่าเดิม

ขณะที่โจวเทียนล่าถอย หวังหลินก้าวเท้าและผสานเข้ากับโลก ปรากฏตัวอีกครั้งด้านข้างโจวเทียนและถีบเท้าขวาออกไป!

ฝ่าเท้าเร็วมากจนเกิดเสียงดังปังคล้ายจะทำให้ดวงดาวแตกกระจาย มันร่อนลงบนร่างโจวเทียนในพริบตา

ร่างโจวเทียนแตกสลายสิ้นเสียงดังปัง เปลี่ยนกลายเป็นหมอกโลหิตแต่เสียงหัวเราะดังออกมาจากอากาศ เงาสีม่วงพุ่งออกมาเข้าหาหวังหลินทันที

“ข้าโจวเทียนจะยึดร่างนี้เอง!” น้ำเสียงหญิงสาวดังกึกก้อง เงาสีม่วงพวกนั้นเข้าไปในร่างหวังหลินอย่างบ้าคลั่งทันทีและพุ่งเข้าหาวิญญาณเขา

ทว่าขณะที่ร่างเงาพวกนี้เข้าใกล้ดวงวิญญาณหวังหลิน วิญญาณหวังหลินพลันลืมตาขึ้นมา เกราะหนังเทพโบราณปลดปล่อยกลิ่นอายโบราณที่ผสานเข้ากับวิญญาณหวังหลิน ก่อตัวเป็นพลังสะท้อนกลับอย่างรุนแรง

วินาทีที่ร่างเงาพุ่งเข้าไปครอบงำวิญญาณหวังหลิน มันจึงชนเข้ากับพลังสะท้อนกลับจึงเกิดเสียงกรีดร้องโหยหวนราวกับเงาเหล่านี้เจอเข้ากับศัตรูทางธรรมชาติและต้องการออกไปจากร่างหวังหลิน

ทว่าขณะที่พวกมันกำลังจะพุ่งออกไป วิญญาณหวังหลินก็มาถึง วิญญาณมังกรสายฟ้าโบราณอ้าปากและสูดเข้าไปทันที เงาบางส่วนไม่สามารถหนีรอดได้และถูกหวังหลินกลืนเข้าไป

ตอนนี้หวังหลินถูกล้อมรอบด้วยควันสีม่วง ควันสีม่วงพุ่งออกมาจำนวนมากและควบแน่นกลายเป็นร่างมายาห่างจากเขาไปร้อยฟุต

“จงมาให้ข้าใช้ทดสอบพลังของวิชาเสียดีดี!” แขนขวาหวังหลินสร้างผนึกและเอ่ยท่าทีนิ่งๆ “ไสยเวทย์!”

เศษเสี้ยวพลังเทพต้นกำเนิดโผล่ออกมาจากแกนเทพของหวังหลินและรวมกันในแขนขวา ก่อตัวเป็นก้อนแสงสีทองโยนออกไป จุดสีทองเต็มไปทั่วโลกทั้งใบ

พริบตานั้นทั้งอวกาศสั่นสะท้าน จุดแสงนับไม่ถ้วนเปลี่ยนกลายเป็นร่างเงามายา!

นี่คือครั้งแรกที่หวังหลินใช้วิชาไสยเวทย์ เงาทั้งหมดพวกนี้คือคนที่ถูกหวังหลินสังหาร พวกเขาไม่สามารถเข้าไปในวัฏจักรแห่งการเกิดใหม่ได้และถูกจองจำในนรกสิบแปดชั้น

เมื่อพวกเขาปรากฏตัวขึ้นตอนนี้ กลิ่นอายอาฆาตรุนแรงมหาศาลเต็มไปทั่วโลก ทุกคนที่ถูกหวังหลินสังหารต่างก็เต็มไปด้วยความอาฆาตสั่นสะเทือนสรวงสวรรค์

โจวเทียนจ้องมองทุกสิ่งทุกอย่างเบื้องหน้า ความคิดสั่นสะท้าน สายตาตกตะลึง!

แม้ว่าร่างเงาพวกนั้นไม่สามารถคุกคามโจวเทียนได้ พวกมันบางส่วนทำให้เขาอ้าปากค้าง

มีคนผู้หนึ่งถูกหมอกสีดำล้อมรอบและใบหน้ามืดมน บางครั้งร่างนั้นก็เผยตัวเองและปลดปล่อยสัมผัสอาฆาตรุนแรง เกิดความผันผวนออกมาจากเขาด้วย

“เซียนขั้นส่องสวรรค์!” หลังจากมองไปรอบๆโจวเทียนจึงมีสีหน้ามืดมน

รอบด้านมีวิญญาณเทพนับร้อยดวง พลังปราณสวรรค์มหาศาล แรงอาฆาตแค้นควบรวมกันจนสามารถสังหารทั้งสวรรค์!

วินาทีที่โจวเทียนเห็นเหล่าเทพ พลันไม่เชื่อสายตาตัวเองและร้องออกมา “นี่…นี่มันวิญญาณของเหล่าเทพ!” เขาใช้ชีวิตเรียนรู้เต๋าแห่งวิญญาณ ดังนั้นจึงดูออกได้ทันทีเพียงแค่ชำเลืองมอง

ยังมีวิญญาณตระกูลเหยาที่ปลดปล่อยจิตสังหารมหึมาอีกด้วย

“นี่มันวิชารูปแบบไหนกัน? น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว! สามารถจองจำวิญญาณมากมากและไม่ยอมให้พวกมันเข้าสู่วัฏจักรแห่งการเกิดใหม่ นี่มันวิชามารชัดๆ!” ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้ความคิดโจวเทียนสั่นเทาและทำให้เขาตกใจอย่างขีดสุด! อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นทำให้เขาจนปัญญาจริงๆ

เขาได้ยินเสียงคำรามคล้ายอสูรออกมาจากเงาจำนวนมากพวกนั้น เงาทั้งหมดดูเหมือนหวาดกลัวอย่างยิ่งและเปิดเส้นทางออกมา

หมอกแดงพุ่งตัวออกมา ไม่มีเงาไหนกล้าขวางกั้น หมอกสีแดงหมุนปั่นเผยเป็นร่างคนผู้หนึ่ง!

คนผู้นี้ลักษณะวัยกลางคน ผมสีแดงเข้ม ใบหน้าดุดัน สัมผัสจิตสังหารมิอาจอธิบายได้กำลังแพร่กระจายออกมาจากร่างกายราวกับต้องการย้อนทวนสวรรค์!

วินาทีที่ชายผมแดงปรากฏตัวขึ้นมา โจวเทียนตกตะลึงไปชั่งจังหวะ จากนั้นเกิดความหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“บรรพชนโลหิตแห่งดาวเทียนหยุน!!” หนังศีรษะโจวเทียนด้านชาและถอยร่นโดยไม่ต้องคิด เขาละทิ้งความคิดสังหารซิ่วมู่ไปแล้ว ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากทำ แต่เขาทำไม่ได้!

แม้เขาจะเป็นเซียนส่องสวรรค์ระดับกลาง ซิ่วมู่ผู้นี้ประหลาดเกินไป จากความเข้าใจของเขาจึงรู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายต้องสังหารคนพวกนั้นด้วยตัวเองเพื่อจองจำวิญญาณจนนำมาใช้ได้

และเขายังรู้จักบรรพชนโลหิตด้วย ความตกตะลึงนี้ทำให้จิตใจขี้ขลาดขึ้นมาทันที

“บรรพชนโลหิตเป็นเซียนขั้นชำระสวรรค์แต่เขาก็ถูกซิ่วมู่ฆ่า ข้าไม่สามารถต่อต้านเขาได้เลย ข้าต้องรีบหนี!”

หวังหลินชี้ไปที่โจวเทียนและเอ่ยเย็นเยียบ “นำมันเข้าไปในนรกสิบแปดชั้น!”

สิ้นเสียงเอ่ย เสียงคำรามบ้าคลั่งโผล่ออกมาจากเหล่าดวงวิญญาณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรพชนโลหิตล้อมรอบด้วยหมอกแดงมหึมา เข้าใกล้โจวเทียนทันที

โจวเทียนใบหน้าซีดและถอยกลับ ทว่าวินาทีนั้นสมาชิกตระกูลเหยาและเหล่าเทพนับร้อยก็ล้อมรอบเขา พวกเขาปิดเส้นทางหลบหนีของโจวเทียนอย่างสมบูรณ์

เศษเสี้ยวดวงวิญญาณนับไม่ถ้วนล้อมรอบด้านนอกด้วย พวกมันทั้งหมดปลดปล่อยคลื่นเสียงกรีดร้องออกมา แววตาโจวเทียนแทบบ้าคลั่ง เขาใช้ชีวิตเรียนรู้เต๋าแห่งวิญญาณและวินาทีนี้จึงพลันปล่อยเสียงร้องคำราม ฝ่ามือสร้างผนึก ชี้ใส่หน้าอกตัวเอง ร่างกายแตกสลาย เงามายานับไม่ถ้วนลอยเหาะเหินไปทุกทิศทาง

ตั้งแต่ที่เต๋าวิญญาณของโจวเทียนเกือบบรรลุระดับสมบูรณ์ เขาจึงไม่มีร่างกายอีกต่อไป กระทั่งวิญญาณดั้งเดิมยังผสานเข้ากับดวงวิญญาณ การทำเช่นนี้ทำให้เขาแสดงกระบวนท่าสังหารได้อย่างเต็มที่ แม้จะมีคนระดับบ่มเพาะสูงกว่าเขา หากไม่ระมัดระวังตัวเองก็จะถูกเขาลอบโจมตี

ทว่าเขาสาปแช่งอยู่ในใจ เดิมทีต้องการครอบครองหวังหลินแต่เนื่องจากเกราะหนังเทพโบราณเขาจึงถูกขับไล่และบาดเจ็บเล็กน้อย ปกติแล้วมันจะไม่เป็นปัญหาอะไรนักแต่ไม่คาดคิดว่าวิญญาณดั้งเดิมหวังหลินจะดุร้ายและกลืนกินวิญญาณเขาตรงๆ

เป็นผลให้เขาต้องล่าถอย แต่ขณะที่ออกมาจากร่างหวังหลินและกำลังจะใช้วิชาของตัวเอง เขาก็เห็นวิชาหนึ่งที่ทำให้หมดความคิด!

วินาทีนั้นจิตใจกระวนกระวาย แบ่งร่างออกเป็นเศษเสี้ยวนับไม่ถ้วนและต้องการหลบหนี ทว่าบรรพชนโลหิตยิ้มเยาะ เขาถูกล้อมด้วยหมอกโลหิตพร้อมกับเหล่าเทพนับร้อยและสมาชิกตระกูลเหยา

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังระงม บรรพชนโลหิตดูเหมือนจะกลายเป็นอสูรดั้งเดิม คว้าร่างเงาของโจวเทียนจำนวนมากและลากเข้าไปในสายหมอก

เหล่าเทพรอบด้านทำเช่นเดียวกัน พริบตานั้นร่างเงาทั้งหมดของโจวเทียนก็ถูกจับได้ ไม่มีตัวไหนหนีพ้น