932. กลิ่นอายเทพโบราณ
เสียงคำรามอสรพิษพิฆาตจันทร์ดังกึกก้องแฝงภาษาเทพโบราณเอาไว้ รอยร้าวขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นมามุ่งตรงไปหาซวนเป่า
พริบตาเดียวมิติรอบซวนเป่าก็แตกสลาย เสียงดังสนั่นกึกก้อง ซวนเป่าใบหน้าสงบนิ่ง ชี้ใส่ลูกธนูยาวสามร้อยฟุตและเอ่ยขึ้นมา “มิติสวรรค์!”
รูม่านตาปรมาจารย์จงเฉินหรี่แคบลงและเคร่งเครียด เขาจำลูกธนูดอกนี้ได้ มันคือหนึ่งในมหาสมบัติของพันธมิตรเซียน ลูกธนูสวรรค์ดับสูญ!
ข่าวลือเรื่องต้นกำเนิดธนูดอกนี้ไม่มีใครทราบและคงอยู่มานานแล้ว มันอยู่มานับตั้งแต่ต้นยุคแดนสวรรค์ ลือกันว่าคราบเลือดบนนั้นทำให้มันมีพลังอำนาจแปลกประหลาด
ตอนที่ปรมาจารย์จงเฉินตัดสินใจต่อสู้กับฝ่ายพันธมิตรเซียน เขาเตรียมการตอบโต้กับสมบัติทั้งหมดที่เขารู้ว่าฝ่ายพันธมิตรมีอยู่แล้ว เมื่อเห็นลูกธนูสวรรค์ดับสูญจึงเหยียดยิ้ม
‘ลูกธนูสวรรค์ดับสูญลือกันว่าคาดการณ์ไม่ได้ แต่ข้าสงสัยจริงๆว่ามันจะเทียบกับอสูรจันทราได้อย่างไร!’
เพียงแค่ซวนเป่าชี้นิ้ว ลูกธนูยาวสามร้อยฟุตก็สั่นเทาพุ่งตรงเข้าหาดุจศรออกจากแล่ง ตรงเข้าใส่อสรพิษพิฆาตจันทร์!
เจ้าอสรพิษเผยแววตาหนาวเย็นสุดขั้ว วินาทีที่มันเห็นลูกธนูดอกนั้นมันเกิดสัมผัสอันตรายขึ้นมา จึงอ้าปากและร้องคำรามทันที ละอองแสงปรากฏขึ้นเบื้องหน้าและคบแน่นเป็นดัชนีเทพโบราณอีกครั้ง
หลังจากดัชนีเทพโบราณปรากฏ มันพุ่งเข้าหาลูกธนูทันที
อสรพิษพิฆาตจันทร์ร้องคำรามโกรธเกรี้ยว อสรพิษตัวน้อยนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากข้างใน มีขนาดแตกต่างกันหลายร้อยตัว วินาทีนั้นสนามรบยิ่งโกลาหลเพิ่มขึ้นไปอีก
สนามรบจึงไม่ได้เป็นการต่อสู้ระหว่างฝ่ายทุกชั้นฟ้าและฝ่ายพันธมิตรอีกแล้ว แต่เป็นฝ่ายพันธมิตรต่อสู้กันอสรพิษพิฆาตจันทร์!
ยามที่เหล่าอสรพิษตัวน้อยพุ่งออกไป สีหน้าเหล่าเซียนฝ่ายพันธมิตรถึงกับเปลี่ยนไปมหาศาล พวกเขารีบถอยแต่ความเร็วเทียบไม่ได้กับอสรพิษตัวน้อย พวกมันแพร่กระจายและเริ่มการนองเลือด
ช่วงการต่อสู้อันโกลาหล เซียนทุกชั้นฟ้าบางคนก็ได้รับผลกระทบด้วย ส่วนหวังหลินนั้นมีอสรพิษยาวสามหมื่นฟุตตัวหนึ่งพุ่งเข้าใส่เขา หวังหลินหลบหลีกด้วยสีหน้ามืดมนและไม่พัวพันกับมัน
หวังหลินรู้ว่าเหตุผลเดียวที่อสรพิษตัวน้อยเหล่านี้ปรากฏขึ้นมาก็เพื่อควบแน่นดัชนีเทพโบราณที่ทรงพลังที่สุด!
ถึงตอนนี้ลูกศรพุ่งเข้ามาปะทะกับดัชนีเทพโบราณทันที เสียงดังสนั่นฟ้าสะเทือนไปทั่วทั้งดินแดนเขตเหนือดาราจักรพันธมิตร!
กลิ่นอายเทพโบราณโผล่ออกมาจากคราบเลือดสีแดงเข้มที่ปกคลุมบนลูกศพและตรงเข้าทำลายดัชนีเทพโบราณ จากนั้นมันก็แทงเข้าใส่เจ้าอสรพิษโดยตรง!
ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้แววตาหวังหลินเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง
เป็นครั้งแรกที่เจ้าอสรพิษพิฆาตจันทร์หยุดชะงักและร้องคำรามอีกครั้ง คราวนี้อสรพิษตัวน้อยทั้งหมดรวมถึงอีกตัวที่ตามหลังหวังหลินพลันหันกลับมาและเริ่มคำราม
ไม่ใช่เสียงคำรามของอสรพิษเพียงตัวเดียว แต่เป็นเสียงคำรามของอสรพิษนับแสนตัวภายใต้การเรียกหาแม่ตัวเอง!
ดัชนีเทพโบราณปรากฏขึ้นทีละจุดจนกระทั่งเต็มสนามรบ รูขุมขนหวังหลินทั้งหมดเปิดขึ้น แววตาปิติยินดีเป็นอย่างยิ่งเนื่องจากดูดซับกลิ่นอายนี้อย่างบ้าคลั่ง
เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าความแข็งแกร่งของร่างเทพโบราณเพิ่มพูจขึ้นอย่างก้าวกระโดด ดาวสี่ดวงที่ซ่อนเอาไว้ระหว่างคิ้วกำลังควบแน่นเป็นรูปเป็นร่าง
ทั้งหมดนี้ทำให้หวังหลินปลาบปลื้มยินดี
‘กลิ่นอายเทพโบราณ! ไม่คิดว่ากลิ่นอายเทพโบราณนั่นจะเกิดขึ้นที่นี่ แม้จะไม่มากแต่มันก็มีอยู่จริงๆ!’
ดัชนีเทพโบราณมากมายก่อตัวขึ้นภายในบริเวณ พริบตาเดียวเท่านั้นดัชนีเทพโบราณเกือบของจริงปรากฏเบื้องหน้าสายตาของเซียนรอบด้าน
บนนิ้วมีรอยร้าวประหลาดและชัดเจนมาก ฉากเหตุการณ์นี้กระทั่งทำให้สีหน้าของซวนเป่าต้องเปลี่ยนไป ท่าทางมืดมนเล็กน้อย
‘อสรพิษตัวนี้ค่อนข้างประหลาดจากที่บันทึกโบราณได้บอกไว้! อย่างไรข้าก็มีลูกธนูสวรรค์ดับสูย ไม่ว่ามันจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถหลบลูกธนูดอกนี้ไปได้!’ ซวนเป่ามั่นใจมากในความแข็งแกร่งของลูกธนู
‘แม้ลูกธนูสวรรค์ดับสูญจะเป็นเพียงอันดับเก้าเท่านั้น หากข้าจับอสรพิษตัวนี้และปรับแต่งมัน มันจะกลายเป็นสมบัติสวรรค์ดับสูญอีกชิ้น ด้วยการผสานกับทั้งสองชิ้นนี้พร้อมกับการเตรียมการนับหมื่นปีของข้า ข้ามั่นใจกว่าแปดในสิบส่วนว่าจะสามารถสร้างสมบัติระดับแปดขึ้นมาได้! ด้วยหนทางนี้ตำแหน่งของข้าในกลุ่มผู้อาวุโสจะเพิ่มขึ้นและแข่งขันกับจงกวนซื่อได้!’
ลูกธนูสวรรค์ดับสูญพุ่งตรงจนกระทั่งปะทะกับดัชนีเทพโบราณที่พึ่งเกิดขึ้นใหม่
เสียงคำรามอสรพิษเปลี่ยนกลายเป็นแรงกระแทก ร่างใหญ่ยักษ์ของมันพุ่งเข้าตามหลังดัชนีเทพโบราณ ทว่าในจังหวะที่ลูกศรเข้าปะทะดัชนี เกิดการเปลี่ยนแปลงสนั่นสะเทือนในเขตเหนือพันธมิตรเซียน!
ดัชนีเทพโบราณแตกสลายโดยไม่คาดคิดอีกครั้ง! เสียงดังสนั่นหวั่นไหวกึกก้อง เหล่าเซียนรอบด้านรวมถึงหวังหลินรู้สึกเลือดลมในร่างพรั่งพรูและกระอักโลหิต
หากหวังหลินเป็นเช่นนี้คงไม่ต้องพูดถึงคนอื่นๆ ร่างกายแต่ละคนแตกสลายกลายเป็นกองโลหิต สั่นสะท้านจนดับชีวิต!
แม้กระทั่งเทพโลหิตและพรรคพวกยังต้องเปลี่ยนสีหน้าท่าทาง พวกเขารีบถอยอย่างรวดเร็ว เพียงพริบตาไม่มีเซียนอยู่ใกล้อสรพิษพิฆาตจันทร์อีกเลย!
มีเพียงร่างองครักษ์เทพทองทั้งสี่ตนที่ยังตามไปพร้อมกับอสรพิษพิฆาตจันทร์ พวกมันร่วมกันกับผีเสื้อดำทั้งเก้าตัวเพื่อสร้างพายุต่อไป
ในเสี้ยววินาทีที่ดัชนีเทพโบราณแตกสลาย อสรพิษตัวน้อยมากกว่าครึ่งก็แตกสลายไปด้วย!
โลหิตสีน้ำเงินระเบิดกระจายออกมาทำให้อวกาศย้อมไปด้วยสีน้ำเงิน!
เป้นครั้งแรกที่หวังหลินเห็นอสรพิษเสียหายขนาดนี้! แม้จะเป็นเจ้าพวกตัวเล็กๆเท่านั้น จำนวนของมันทำให้ความคิดต้องสั่นเทา!
อสรพิษพิฆาตจันทร์คือสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในร่างเทพโบราณ มันมีความเหนียวทนทานเกินจิตนาการถึง แม้แต่อสรพิษตัวน้อยก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเซียนจะทำลายได้ แต่เรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นทั้งหมดกลับตาลปัตร!
‘ศรสวรรค์ดับสูญนั่นเป็นสมบัติระดับอะไรกัน?!’ หวังหลินปาดโลหิตบนปากพร้อมกับจ้องฉากเหตุการณ์เบื้องหน้า ความคิดขาวโพลนไปหมด
ท่ามกลางเหล่าอสรพิษตัวน้อยและดัชนีเทพโบราณ ลูกธนูสวรรค์ดับสูญของซวนเป่าพังทลายไปด้วยเช่นกัน รอยร้าวมากมายเกิดขึ้นบนธนูเนื่องจากเผชิญหน้ากับผลกระทบเหนือจินตนาการของดัชนีเทพโบราณและมันแตกสลายไปทีละนิ้ว
ซวนเป่าดวงตาเปล่งประกายเจิดจ้า แม้ผลลัพธ์แตกต่างจากสิ่งที่เขาคาดการณ์ไปเล็กน้อย โดยรวมก็ยังไม่เกินกว่าที่คิดไว้
“อสรพิษตัวนี้จะต้องเป็นของข้า!” ซวนเป่าหัวเราะและเคลื่อนไปข้างหน้า ร่างเงากระพริบออกมาจากลูกธนูสวรรค์ดับสูญตรงนั้น
เงานี้ก็เป็นลูกธนูเช่นกัน มีความยาวสามนิ้วเท่านั้นแต่เหมือนกันกับธนูต้นแบบไม่มีผิดเพี้ยน สิ่งที่แตกต่างคือโลหิตบนตัวลูกธนูไม่ได้เป็นสีแดงเข้มแต่เป็นสีแดงสว่าง!
ราวกับว่ารอยคราบเลือดนั้นเป็นสีแดงสด!
มันคือลูกธนูสวรรค์ดับสูญของจริง!
ลูกธนูพุ่งออกไปด้วยความเร็วเหนือขีดสุด แทงเข้าระหว่างดวงตาเจ้าอสรพิษในทันที!
วินาทีนั้นลูกธนูปลดปล่อยพลังเหนือจินตนาการและเกิดแรงสั่นสะเทือนจนดวงดาวต้องสั่นไหว เป็นครั้งแรกที่ร่างยักษ์เจ้าอสรพิษพิฆาตจันทร์ถึงกับสั่นสะท้านและล่าถอย!
วังวนปรากฏขึ้นมาตรงระหว่างสายตาอสรพิษและพังเสียหายรุนแรง น้ำพุโลหิตสีน้ำเงินไหลทะลักออกมาด้วย
ลูกศรหมุนเป็นเกลียวอยู่ในวังวนสีดำและพุ่งเข้าไปลึกขึ้น ยิ่งมันเข้าไปลึกก็ยิ่งเกิดความเสียหายใหญ่หลวง
อสรพิษกรีดร้องโหยหวนดังกึกก้องทั่วดวงดาว
เสียงร้องของมันทำให้หวังหลินสั่นเทาราวกับมีความเจ็บปวดลึกอยู่ในใจ เขาถอยเร็วขึ้นพร้อมกับมองเจ้าอสรพิษไปด้วย
อสรพิษบาดเจ็บสาหัสเป็นครั้งแรก เสียงร้องกึกก้องของมันทำให้อสรพิษตัวน้อยที่เหลือทั้งหมดเริ่มแตกสลาย พวกมันในพื้นที่ตายในทันที!
แววตาเจ้าอสรพิษเป็นสีแดงโลหิต มันโกรธเกรี้ยวอย่างแท้จริง!
ความโกรธเกรี้ยวครั้งนี้รุนแรงมากกว่าครั้งไหนๆที่มันมีมาในช่วงหมื่นปี โดยเฉพาะลูกธนูที่กำลังเป็นภัยคุกคามให้มันต้องเอาตัวรอด
โกรธเกรี้ยว มันร้องโกรธเกรี้ยวถึงขีดสุด ดวงดาวเจ็ดดวงเจือจางปราฏขึ้นเบื้องหน้ามัน
ขณะที่ดวงดาวหมุนวน หนึ่งในนั้นระเบิดขึ้นภายใต้เสียงคำรามอสรพิษ!
ดาวเทพโบราณแตกสลายหนึ่งดวง!
เมื่อเห็นสิ่งนี้หวังหลินเผยแววตาประกายแสงลึกลับ
ขณะที่ดวงดาวแตกสลาย พลังแข็งแกร่งยิ่งยวดพุ่งออกไปมาจากอสรพิษ รุนแรงมากจนวังวนระหว่างดวงตาของมันฉีกขาด
ลูกศรถูกบังคับให้ออกจากร่างมันเช่นเดียวกัน!
ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้สีหน้าซวนเป่าที่อยู่ใกล้ต้องเปลี่ยนไป!
‘เป็นไปไม่ได้! ตามบันทึกโบราณ อสรพิษพิฆาตจันทร์ทั่วไปไม่สามารถรอดชีวิตจากสมบัติสวรรค์ดับสูญไปได้ แม้ว่าเจ้าตัวนี้จะใหญ่และดูร้าย มันก็ควรบาดเจ็บสาหัส!’
ปรมาจารย์จงเฉินเยาะเย้ยเมื่อเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด
‘ผู้อาวุโสบอกว่าเป้าหมายของการส่งเจ้าอสรพิษพิฆาตจันทร์ตัวนี้มาพันธมิตรเซียนเพื่อทำให้มันโกรธ ยิ่งมันโกรธมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้อสรพิษตัวนี้ทำความเสียหายได้มากเท่านั้น!’
ความโกรธเกรี้ยวของมันพวยพุ่งถึงขีดสุด ยืมพลังอำนาจดวงดาวที่แตกสลายผลักลูกศรออกไป เนื่องจากเจ็บปวดแสนสาหัสมันจึงเกือบสิ้นสติ ดวงตาแดงเถือก มีความคิดเดียวอยู่ในหัวคือฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า!
กรรร!!!