938. วิชาหุ่นเชิดเทพโบราณ

“สังหาร!!” ฉิงชุ่ยร้องคำรามและพุ่งออกไปพร้อมกับแสงสีแดงรอบด้าน ขอบเขตจวี่หมุนรอบกาย แม้ฝ่ามือไม่มีผนึกแต่วิชามากมายปรากฏขึ้นรอบตัวเขา

เส้นบางๆปรากฏเบื้องหน้าราวกับเส้นโลหิต ดุจสามารถฉีกกระชากอวกาศได้ ขณะฉิงชุ่ยพุ่งออกไป เส้นสายนี้ก็พุ่งเข้าหาแขนที่กำลังถอยเช่นเดียวกัน

ตู้มมม!

เมื่อฉิงชุ่ยเข้าใกล้บนแขน พื้นดินดังสนั่นหวั่นไหวและโจมตีอย่างบ้าคลั่ง ทุกครั้งเส้นสายสีแดงโจมตี แขนข้างนั้นจะสั่นไหว

หวังหลินอ้าปากค้าง ร่างที่กำลังนั่งถัดกับกระดูกอสรพิษพลันลุกขึ้นยืนและมุ่งหน้าตรงไป

‘แม้ข้าหวังหลินจะไม่ใช่สุภาพบุรุษท่องเที่ยวไปในโลกมากนัก ข้าก็เป็นหนี้ฉิงชุ่ย ตอนนี้เขาร้อนใจและบ้าคลั่ง ข้าไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆและทำเป็นเมินเฉยได้!’

ฉิงชุ่ยดูเหมือนจะบ้าคลั่งไปแล้วและโจมตีโดยไม่ยั้งคิด ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้มังกรทองต้องหรี่ตา แม้กระทั่งเย่มู่จื่อยังอ้าปากค้าง ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมหัวหน้าผู้อาวุโสถึงได้บอกให้เขาอย่าไปตอแยกับฉิงชุ่ย

หวู่ต้าวซานสีหน้าเปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเส้นสีแดงเบื้องหน้ายิ่งฉุ่ยทำให้ความคิดต้องสั่นเทา

ส่วนฉิงชุ่ยนั้น ดวงตาขวาพลันระเบิดกลายเป็นกองเลือด ขอบเขตจวี่ทั้งหมดพุ่งออกไปและร่อนลงบนแขน

ท่อนแขนสั่นสะท้าน มันทำวิญญาณซวนเป่าหลุดมือในจังหวะนั้น

เจ้ามังกรทองสังเกตการณ์ต่อสู้อยู่พลางพุ่งออกไป ดวงตาส่องสว่างขึ้น ร่างขนาดยักษ์ของมันพุ่งเข้าหาซวนเป่า ส่วนหางมังกรฟาดเข้าใส่ฉิงชุ่ย

ท่อนแขนนั้นยังมีกลิ่นอายอสรพิษพิฆาตจันทร์อยู่ด้วย มันอ้ามือออกและคราวนี้ยื่นเข้าหาฉิงชุ่ย

ดวงตาขวาฉิงชุ่ยบ้าคลั่งแดงเดือดไปแล้ว ดวงตาซ้ายเริ่มแดงบ้าคลั่งขึ้นตามมา แขนขวาก่อผนึกและชี้นิ้วใส่ พริบตานั้นสายลมทมิฬโกรธเกรี้ยวพุ่งขึ้น มังกรดำแปดตัวปรากฏรอบด้าน!

พลังของมังกรดำแปดตัวเป็นรองเพียงเรียกขานสายลมของป๋านฟ่านเท่านั้นซึ่งเขาสามารถเรียกได้ถึงเก้าตัว พลังของมังกรดำแปดตัวทรงพลังมากกว่าเจ็ดตัวหลายเท่า!

ขณะที่มังกรดำทั้งแปดร้องคำราม พวกมันพุ่งตรงไปใส่วิญญาณดั้งเดิมของซวนเป่า เพียงแค่กวาดผ่านไปก็ทำให้วิญญาณซวนเป่าเกือบแตกสลายได้แล้ว มังกรดำแปดตัวหมุนเป็นวงกลมล้อมรอบดวงวิญญาณพร้อมกับผนึกอย่างต่อเนื่องจนทำให้วิญญาณตกอยู่ในสภาพหมดสติและย่ำแย่ จากนั้นส่งดวงวิญญาณเข้าไปหาทางเข้าวังวน

เมื่อวิญญาณของซวนเป่าถูกโยนไปทางเข้า หวังหลินก็เข้ามาพอดี เขาคว้าจับวิญญาณของซวนเป่าและถอยหนีอย่างรวดเร็ว พริบตานั้นหวังหลินก็พุ่งออกไปจากวังวน

เหตุการณ์ทั้งหมดไหลลื่นไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย วิชาของฉิงชุ่ยและการปรากฏตัวของหวังหลินช่างประจวบเหมาะเกินไป

ก่อนจากมา หวังหลินเห็นสายตาเชื่อใจในความบ้าคลั่งของฉิงชุ่ยด้วย

‘ศิษย์พี่ฉิงชุ่ย ข้าจะทำอย่างดีที่สุด!’ หวังหลินพุ่งออกมาจากวังวน โยนวิญญาณของซวนเป่าเข้าไปในกระเป๋า จากนั้นหันกลับมาเปิดดวงตาที่สามโดยไม่ลังเล ประกายแสงรูปใบพัดเปิดออกและจับจ้องบนวังวน ทำให้เศษเสี้ยวต้นตอพลังต้นกำเนิดโผล่ออกมาอีกครั้ง

เจ้ามังกรทองร้องคำรามและเปลี่ยนทิศทางทันที มันรวดเร็วมากจนมาถึงใกล้กับวังวนในพริบตาและเข้าไปข้างใน

วินาทีที่มันเข้าไป แสงสีทองปะทะกับแสงสีแดงจากดวงตาที่สาม มันตกตะลึงยิ่งเนื่องจากมีร่องรอยพลังอำนาจในดวงตาที่สามนั้นทำให้มันตกตะลึง ทว่าแสงสีแดงนี้อ่อนแอเกินกว่าจะเป็นภัยคุกคามมัน แต่ความรู้สึกส่วนลึกในใจกลับชัดเจนยิ่ง

ร่างใหญ่ยักษ์หยุดชะงักโดยไม่รู้ตัว!

ชั่วขณะที่หวังหลินเห็นเศียรเจ้ามังกรยักษ์ เขาสั่นสะท้านทันที ยิ่งใกล้ยิ่งเกิดแรงกดดันทำให้ต้องกลืนน้ำลาย เมื่ออีกฝ่ายหยุดชะงักเช่นเดียวกันหวังหลินจึงจมเข้าไปในกำแพงเนื้อใกล้ๆ เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ไม่ได้พุ่งลงไปแต่หันทิศขึ้น

ขณะที่หลบหนี ฝ่ามือสร้างผนึก นึกถึงแผนที่วางเอาไว้ ใบหน้ามืดมนทั้งยังโหดเหี้ยม

ร่างยักษ์ของเจ้ามังกรทองรวดเร็วมากกว่าหวังหลิน ในสายตาของมันหวังหลินเป็นเพียงแค่มดและมดตัวนี้กล้าขโมยวิญญาณดั้งเดิมของซวนเป่าเบื้องหน้ามันจริงๆ

ช่างเป็นการกระตุ้นความโกรธเกรี้ยแห่งสวรรค์ยิ่งนัก!

มันไม่จำเป็นต้องเสียพลังอันใดก็สามารถฆ่าเจ้ามดตัวนี้ได้เป็นผุยผง

กรรร!

เสียงคำรามบรรจุพลังดั้งเดิมที่รวดเร็วยิ่ง พุ่งตรงไปข้างหน้าทำให้ผนังเลือดรอบด้านต้องสั่นไหว ร่างหวังหลินสั่นสะท้านและกระอักโลหิตแต่เขาไม่หยุดลง หยิบยืมพลังสายนี้เคลื่อนไหวให้เร็วขึ้นแทน

“ระเบิด!” หวังหลินร้องตะโกน ขณะเคลื่อนไปข้างหน้า วิญญาณดั้งเดิมสั่นสะท้าน หากไม่ใช่ว่าเขามีร่างเทพโบราณ คงระเบิดและตายไปแล้ว กระทั่งตอนนี้ยังรู้สึกเจ็บปวดบาดลึก

อย่างไรเสียเขาก็ไม่กลัว ขณะตะโกน กระบี่เหินที่ซ่อนเอาไว้ตรงจุดอ่อนไหวของเจ้าอสรพิษพลันระเบิดทันที!

ข้างในตัวมันมีจุดอ่อนไหวมากมาย แม้การระเบิดพวกนี้ไม่สามารถทำให้มันบาดเจ็บสาหัสได้ แต่เมื่อสถานที่พวกนั้นได้รับความเสียหายจะทำให้เกิดความเจ็บปวดเหนือจินตนาการใส่เจ้าอสรพิษ

ความเจ็บปวดบาดลึกทำให้เจ้าอสรพิษเกรี้ยวกราดถึงขีดสุด

อย่างไรก็ตามเหล่าผู้คนเหล่านี้แทบหาสถานที่จุดอ่อนไหวแบบนั้นไม่ได้ในร่างอสรพิษพิฆาตจันทร์ แม้พวกเขาจะบังเอิญโจมตีใส่มันก็ไม่ส่งผลกระทบต่ออสรพิษมากนัก

แต่กับหวังหลินนั้นแตกต่างกัน!

ตอนนี้จุดอ่อนไหวทั้งหมดของเจ้าอสรพิษถูกตีเข้าใส่ด้วยการระเบิดกระบี่เหินในคราเดียว ความเจ็บปวดเช่นนี้ไม่ด้อยไปกว่าตอนที่มันได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้เลย!

ร่างใหญ่ยักษ์เจ้าอสรพิษเคลื่อนไหวโงนเงนผ่านมิติว่าง แต่วินาทีนั้นร่างก็กระตุกอย่างรุนแรง จากนั้นเสียงคำรามดังสนั่นออกมาจากข้างในร่างมัน

การเปลี่ยนแปลงสั่นสะเทือนฟ้าดินเกิดขึ้นในตัวเจ้าอสรพิษ การเคลื่อนไหวของมันทำให้เกิดแรงกดดันทรงพลังแพร่กระจายออกมา สั่นสะเทือนรุนแรงจนรู้สึกเหมือนโลกกลับตาลปัตร

กรรร! เจ้าอสรพิษพิฆาตจันทร์ร้องคำรามโกรธเกรี้ยวออกมาอีก คราวนี้มันยืดร่างและอ้าปาก เคลื่อนร่างรวดเร็วขึ้นกว่าเดิมราวกับต้องการพ่นทุกอย่างข้างในออกมา ทั้งยังมีพลังรุนแรงขย้อนออกมาจากปากด้วย!

หวังหลินกำลังหลบหนีซึ่งเกือบจะโดนเจ้ามังกรไล่ตามทันกลับถูกพลังสายหนึ่งห่อหุ้มรอบร่างเอาไว้ ร่างกายไม่หยุดชะงักและถูกผลักขึ้นไปด้วยความเร็วสูงสุด ผนังเนื้อด้านบนเปิดออกและเกิดทางผ่านสู่ปากเจ้าอสรพิษโดยตรง

ไม่ใช่เพียงแค่หวังหลินเท่านั้น เจ้ามังกรทองก็โดนแบบเดียวกัน มันสูญเสียการควบคุมและถูกพลังผลักเข้าตรงๆ

ในวังวนก็เช่นเดียวกัน ฉิงชุ่ยที่กำลังต่อสู้อยู่กับแขนพลันร่างกายถูกดันขึ้นโดยไม่รู้ตัว

เย่มู่จื่อและหวู่ต้าวซานหลบหนีไม่พ้น พวกเขาได้รับผลกระทบจากแรงปะทะและผลักออกไปผ่านรอยแยก

เจ้าอสรพิษร้องคำรามอย่างต่อเนื่องในความมืดมิด พลังไร้ก้นบึ้งผลักออกมาจากในตัวมัน ร่างเจ้ามังกรทองถูกผลักออกมาตัวแรก

หลังจากนั้นไม่นานก็เป็นหวังหลิน!

หลังจากนั้นก็ฉิงชุ่ย เย่มู่จื่อและหวู่ต้าวซานถูกผลักออกมาสู่มิติว่างทั้งหมด

วินาทีที่หวังหลินถูกพ่นออกมา เขาผนึกพลังดั้งเดิมและพลังเทพต้นกำเนิดของตัวเองเพื่อหวังชะลอการระงับพลัง ทว่ามันไม่มีผลอันใด หวังหลินรู้สึกว่าพลังดั้งเดิมหายไปอย่างรวดเร็วและเกิดม่านกฏเกณฑ์หลายชั้นร่อนบนร่างเขา

พลังเทพดั้งเดิมย่ำแย่พอกัน

มีเพียงความแข็งแกร่งในร่างเทพโบราณเท่านั้นที่ไม่ได้รับผลกระทบเลย

หวังหลินรีบหนีด้วยใบหน้าไร้อาการอันใด

เขาไม่ใช่คนเดียวที่ได้รับผลกระทบจากการห้ามพลัง เจ้ามังกรทอง เย่มู่จื่อและคนอื่นๆต่างประสบชะตากรรมเดียวกัน

อย่างไรคนพวกนี้ตระหนักได้แล้วว่าที่นี่แปลกประหลาด เย่มู่จื่อมีเศษไม้ม่วงรอบตัวอยู่สามชิ้นและใบหน้าซีดขาว แม้จะไม่สามารถหยุดความเสียหายได้อย่างสิ้นเชิง เขายังพอทำให้มันชะลอตัวลงได้

แสงล่องหนกระพริบรอบตัวมังกรทอง ทำให้มันต้านทานพลังผนึกได้อย่างหวุดหวิด แต่เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันด้อยกว่าวิธีของเย่มู่จื่อ หวู่ต้าวซานผ่อนคลายมากที่สุด เขามีฟองน้ำรอบตัวเหมือนแยกจากสภาพแวดล้อมรอบด้าน

อย่างไรฟองน้ำนั้นก็แตกสลายอย่างต่อเนื่องและทำให้เขาต้องใช้พลังดั้งเดิมเติมเต็มอยู่เรื่อยๆ

ส่วนฉิงชุ่ยสะบัดแขนอย่างเรียบง่ายและใช้คุกปฐพีเพื่อบังคับขัดขวางพลังผนึก ทว่าเขาก็ไม่สามารถประคองไว้ได้นานนัก

ตรงกันข้ามกับหวังหลินซึ่งเป็นคนที่ผ่อนคลายมากที่สุด เขาเมินเฉยพลังดั้งเดิมในร่างกายอย่างสิ้นเชิงพลางกำหมัดแน่นจ้องมองเจ้ามังกรทองและเผยสายตาเยาะเย้ย

แต่เขาไม่ได้เคลื่อนไหว เพียงล่าถอยต่อเนื่อง ‘ตอนนี้ไม่ใช่โอกาสที่ดีที่สุด รออีกหน่อย!’

ขณะที่ทุกคนถูกโยนออกไป เจ้าอสรพิษพิฆาตจันทร์ร้องคำรามกึกก้องอีกครั้ง จากนั้นวังวนปรากฏระหว่างดวงตาและมีร่างหนึ่งโผล่ออกมา

คนผู้นั้นคือจี่เฉียนเทียน!

ทว่าดวงตาจี่เฉียนเทียนหมองมัวและเผยอาการดิ้นรนอยู่เป็นพักๆ ชั่วขณะต่อมาเขาร้องคำรามและพุ่งออกไปจากวังวนตรงระหว่างดวงตาเจ้าอสรพิษ

ดวงตาหวังหลินหรี่แคบแต่จากนั้นส่องสว่างเจิดจ้าขึ้นทันที หัวใจเริ่มเต้นกระดอนเร็วขึ้นและเร็วขึ้น ด้วยร่างเทพโบราณเขาจึงสามารถตรวจจับกลิ่นอายเทพโบราณจากร่างจี่เฉียนเทียนได้!

จากมุมมองของเขา จี่เฉียนเทียนคนนี้ถูกสร้างขึ้นมาจากหนึ่งดาวของเทพโบราณ! กล่าวให้ถูกก็คือเขาถูกผสานเข้ากับดาวเทพโบราณเพื่อให้กลายเป็นตัวตนที่ไม่ใช่เทพ ไม่ใช่เซียนหรือเทพโบราณ

วิชาหุ่นเชิดเทพโบราณ!

หวังหลินนึกบางอย่างจากความทรงจำของตู่ซือได้ทันที วิชานั้นมีเพียงเทพโบราณร่างผู้ใหญ่เท่านั้นจะใช้ได้!

‘ร่างของจี่เฉียนเทียนมีดาวของเทพโบราณ! การดูดซับเขา ข้าสามารถสืบทอดความแข็งแกร่งของเทพโบราณได้ส่วนหนึ่ง!’

หุ่นเชิดเทพโบราณที่ผสานเข้ากับดาว ความแข็งแกร่งไม่แตกต่างอะไรจากเทพโบราณหนึ่งดาว! และดาวของจี่เฉียนเทียนก็มาจากเทพโบราณแปดดาว!