971. จนมุม

หวังหลินรอคอยและเตรียมกำปั้นนี้มานานแล้ว!

พลังดั้งเดิมในร่างกายผสานเข้ากับพลังอำนาจเทพโบราณและส่งกำปั้นลอยออกไป ราวกับโลกกำลังเปลี่ยนสีสัน มองไกลๆกำปั้นหวังหลินแตกต่างจากดัชนียักษ์เกินไป ทว่ากำปั้นนี้สร้างพายุขึ้นมาเปลี่ยนกลายเป็นมังกรเกรี้ยวกราดร้องคำรามและพุ่งเข้าใส่ดัชนีที่กำลังปะทะ

นาทีนี้หมัดขวาหวังหลินก็เข้าปะทะกับดัชนียักษ์

เกิดการระเบิดดังสนั่น ร่างหวังหลินกระดอนกลับมาถอยไปหลายก้าวบนชิ้นส่วนแดนสวรรค์ ทุกก้าวจะทิ้งรอยเท้าเอาไว้ ร่างกายเกิดเสียงปะทุดังออกมา

พอมองกลับไปยังดัชนียักษ์ แสงสีแดงโผล่ออกมามากขึ้นจนปกคลุมไปทั่วดัชนี กำปั้นหวังหลินทำให้ตรงปลายของมันพังทลายและท้ายที่สุดมันก็เริ่มเข้าสู่สภาวะแตกสลาย

หวังหลินถอยไปหลายก้าวพลางเตะเท้ากระโจนเข้าใส่ดัชนีอย่างรุนแรง

ตึงตัง ตึงตัง ตึงตัง ตึงตัง! หวังหลินรัวสี่หมัดในครั้งเดียว พลังอำนาจของเทพโบราณพุ่งออกไปจากร่างและประทับลงบนดัชนี

หลังจากนั้นดัชนีก็แตกสลายเสียงดังปังกลายเป็นพลังดั้งเดิมหลายเส้น เตะฝุ่นผงขึ้นไปจำนวนมากจนกลายเป็นพายุทรายแตกกระเจิง

ในสำนักชะตาสวรรค์ เหนือยอดวงแหวนเจ็ดสี เทียนหยุนเผยดวงตาแสงประหลาดและพึมพำ “ข้าไม่คิดว่าเจ้าเด็กนี่จะมีสมบัติแบบนี้…” จากนั้นยกแขนขวาขึ้นและโบกสะบัด สายลมกรรโชคปรากฏ จากนั้นปกคลุมแสงเจ็ดสีเปลี่ยนกลายเป็นมังกรสายลมเจ็ดสีร้องคำรามและพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

มังกรสายลมเจ็ดสีตัวนี้ยาวพันฟุต ขณะเคลื่อนร่างมันก่อเกิดพายุลูกใหญ่เตะเอาฝุ่นผงจำนวนมากไปด้วยทั้งยังทำให้ก้อนเมฆเปิดทาง

มันรวดเร็วยิ่ง เข้าใกล้หวังหลินในพริบตา

หวังหลินจ้องมังกรเจ็ดสีนั้นด้วยใบหน้ามืดมนยิ่ง เจ้ามังกรถูกสร้างขึ้นจากสายลมอันบริสุทธิ์และรวดเร็วเกินไป มันยังปลดปล่อยกลิ่นอายทรงพลังราวกับพร้อมจะกลืนกินด้วย

“มังกรตัวนี้ไม่ใช่มังกรธรรมดา มันแฝงจิตวิญญาณแห่งมังกรตัวจริงอีก!” ดวงตาหวังหลินเยือกเย็น

‘เทียนหยุน…เขาคิดบ้าอะไรอยู่!? เขาทำนายเรื่องพลังหยางสุดขีดได้ผิดพลาดจริงๆหรือ…’ หวังหลินถอนหายใจ เขาพบเจอผู้คนมามากมายแต่เทียนหยุนเป็นคนเดียวที่เขาไม่อาจเข้าใจ หลายร้อยปีก่อนเป็นอย่างไร ตอนนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิม

ทั้งหมดคือส่วนหนึ่งในแผนของเทียนหยุน ตอนนี้หวังหลินมืดมนและยิ่งเหนื่อยใจ

‘เทียนหยุน…หากข้าไม่เอาพลังหยินสุดขีดมาก็จะมีเงาในจิตใจแห่งเต๋าของข้า อย่างไรเสียตอนที่ข้าเอาพลังหยินมา ดูเหมือนข้าจะตกอยู่ในแผนของเทียนหยุน! มันคือแผนซ้อนแผน และข้าก็จะตกลงไปไม่ว่าจะรับหรือไม่รับมาก็ตาม!’

‘เทียนหยุนมีเป้าหมายอะไรกันแน่? จะเป็นแค่การเปิดเต๋าแห่งจิตใจของข้าเพื่อเกิดเงาในจิตใจที่เขาไม่เคยผิดพลาดเช่นนั้นหรือ?’

‘ข้ากลัวสิ่งที่ป๋ายเว่ยคิดจะทำให้เทียนหยุนผิดพลาด เขาคงไม่คิดว่าอาจารย์จะคาดการณ์เรื่องนี้ออกไว้แล้ว’

‘ไม่ว่าพลังหยินนี้จะอยู่ในมือข้าหรือส่งกลับไปที่เทียนหยุน เต๋าแห่งจิตใจข้าก็จะเกิดข้อตำหนิ ร่างเงาของเขาผู้ไม่เคยทำผิดพลาดจะปรากฏขึ้นในเต๋าของข้าไม่ว่าข้าจะทำสิ่งใด…ข้าจะทำลายกับดักนี้ได้อย่างไร!?’ หวังหลินจ้องมองมังกรสายลมที่กำลังเข้ามาใกล้ ด้วยความคิดหลายร้อยอย่างในหัว

‘หากข้าโยนพลังหยางนี้ออกไปมันไม่สำคัญแล้ว ถึงแม้ข้าจะไม่ก้าวเข้าไปในกับดัก ข้าก็ยังเดินเข้าไปอยู่ดี มันไม่อาจเปลี่ยนแปลงสิ่งใดได้…การโยนมันออกไปเป็นความโง่เขลาแท้ๆ…’

‘ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าก็ไม่สามารถกลับไปหาเทียนหยุนได้ หากข้าทำเช่นนั้นหมายความว่าข้าแพ้ต่อการเผชิญหน้า ข้าเผชิญความล้มเหลว หากข้าส่งมันกลับไปหาเขาแล้วจะรับไว้เองทำไม…บัดซบ!’

‘อย่างไรก็ตามหากข้าไม่รับมันไว้ ข้าก็ยังตกลงไปในกับดักของเทียนหยุนอยู่ดี ดูเหมือนทุกอย่างถูกวางเอาไว้เพื่อให้ข้าจนมุม! เทียนหยุนต้องมีเหตุผลล้ำลึกกับเรื่องทั้งหมด…ข้าอาจเป็นแค่ก้าวแรกในแผนของเขา…เหมือนกับวันพลังหยางขีดสุดของป๋ายเว่ย นี่เป็นแค่เชื้อเพลิง!’

‘ไม่รู้ว่าเป้าหมายของเทียนหยุนคืออะไร แต่หากข้าต้องการต่อต้าน ข้าต้องทำให้เขาคาดคำนวณผิดสักครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียวก็จะเปิดเผยความสมบูรณ์แบบของเทียนหยุนได้! จากนั้นข้าก็สามารถทำลายกับดักนี้และหาทางรอด!’ หวังหลินมองไปบนท้องฟ้าขณะที่มังกรสายลมพุ่งเข้ามาหา เสียงมังกรดังเข้าไปในสองหู

‘ทำลายกับดัก! ทำให้เทียนหยุนคำนวณผิดพลาดได้สักครั้ง!’ หวังหลินรู้สึกว่าศีรษะกำลังจะระเบิดเนื่องจากความคิดหลายอย่างแล่นผ่าน

มังกรสายลมคำรามเข้ามาใกล้ขึ้นและใกล้ขึ้น วินาทีนี้แสงเจ็ดสีห่อหุ้มท้องฟ้า มังกรสายลมพุ่งเข้ามาจะกลืนกินหวังหลิน!

แววตาหวังหลินกระพริบเย็นยะเยือก หากมังกรสายลมคือวิชาบริสุทธิ์ เขาคงไม่สามารถต่อต้านมันได้ แต่มันบรรจุจิตวิญญาณของมังกรเอาไว้ หวังหลินไม่เคยลืมวิธีใช้มงกุฎที่เขาใช้จับมังกรทองในมิติว่าง!

แขนขวาวางเหนือกระเป๋า หวังหลินกำลังจะนำมงกุฎออกมา ทว่าในตอนนี้เสียงหัวเราะดังออกมาไกล ทะเลเพลิงปรากฏขึ้น กิเลนสีแดงเพลิงปรากฏอยู่ภายใน

กิเลนตัวนี้โหดเหี้ยม ดวงตาเปล่งประกาย บนหลังของมันมีชายชราร่างผอม เขาคือเซียนกระบี่หลิงเทียนโฮว!

กระบี่ดั้งเดิมสี่เล่มหมุนวนหลิงเทียนโฮว ปราณกระบี่รุนแรงปลดที่เขาปลดปล่อยออกมาสามารถแทงถึงสวรรค์!

สายตาดุร้ายเจ้ากิเลนกวาดผ่านไปแต่ไม่ได้มองหวังหลิน มันจ้องมังกรสายลมที่ปกคลุมอยู่ในแสงเจ็ดสี หากไม่ใช่เพราะหลิงเทียนโฮว มังคงพุ่งขึ้นไปต่อสู้กับมังกรสายลมไปแล้ว!

หลิงเทียนโฮวกระโดดออกจากกิเลนและยิ้มให้กับท้องฟ้า “เทียนหยุน บังเอิญอะไรกันนี่ ข้าพึ่งผ่านมา แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นเจ้าลงโทษศิษย์ตัวเองอีกครั้ง”

เขาปล่อยให้เจ้ากิเลนไป มันร้องคำรามจนเกิดทะเลเพลิงพุ่งเข้าใส่มังกรสายลม มังกรและกิเลนเข้าต่อสู้พัวพันในทันที

เรื่องทั้งหมดเกินขึ้นอย่างรวดเร็ว หวังหลินก้าวถอยหลังดวงตาส่องสว่าง คำนับฝ่ามือให้แก่หลิงเทียนโฮว “ขอคารวะ ผู้อาวุโสเซียนกระบี่”

หลิงเทียนโฮวมองหวังหลินด้วยท่าทีสื่อความหมาย แววตาชื่นชมพลางกล่าว “เจ้าบ่มเพาะได้ยอดเยี่ยมจนสามารถขัดขวางดัชนีของเทียนหยุนที่สามารถเปลี่ยนชะตาสวรรค์นั่นได้!”