990. ลักพาตัว
หวังหลินเคลื่อนฝ่ามือสร้างผนึกและชี้ลงด้านล่าง เข็มทิศหมุนเป็นวงกลม กฏเกณฑ์ทั้งหมดในตำหนักกระตุ้นและพุ่งเข้าใส่ร่างศพสตรี
นางร้องเสียงเกรี้ยวกราด สร้างผลกระทบรุนแรงจนกฏเกณฑ์จำนวนมากพังทลาย
ในแววตาร่างศพสตรรีเผยความร้อนรนจากนั้นนางก็รีบถอยหนี หวังหลินยิงแสงสีฟ้าออกมาจากตาวาอีกครั้งเปลี่ยนกลายเป็นโล่ห์ขัดขวางเส้นทาง คลื่นกระแทกจากโล่ห์รุนแรงทำให้นางถอยร่นอีก
ขณะที่หวังหลินชี้นิ้ว กฏเกณฑ์ทั้งหมดรวมตัวกันรอบร่างศพสตรี
โซ่ตรวนบนร่างศพนางสั่นคลอน จากนั้นหมอกสีดำล้อมรอบ นางอ้าปากพ่นกรรไกรสีแดงหนึ่งคู่ลอยออกมาในอากาศและตัดกฏเกณฑ์พวกนั้นอย่างโหดร้าย!
เสียงกรรไกรตัดกฏเกณฑ์ทั้งหมดเบื้องบนดังตุบ จากนั้นนางก็พุ่งขึ้นด้านบนพร้อมกับหมอกสีดำ
เมื่อเห็นว่านางกำลังทะลวงผ่านตำหนักออกไป หวังหลินสีหน้าเย็นเยียบ เพียงแค่คิด เตาหลอมเทพโบราณก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเอง
“สลับตำแหน่ง!” หวังหลินเอ่ยเสียงดังก้อง ร่างศพเรืองแสง ขณะที่นางกำลังจะสัมผัสเพดานตำหนัก ร่างพลันสั่นไหวและเปลี่ยนตำแหน่งกับหวังหลินที่อยู่ใจกลางเข็มทิศ!
พริบตานั้นหวังหลินก็ปรากฏตัวตำแหน่งที่ร่างศพสตรีเคยอยู่ และนางก็ยืนตรงใจกลางเข็มทิศแทน เข็มทิศหมุนอย่างรรวดเร็วและมีกฏเกณฑ์นับไม่ถ้วนห่อหุ้มรอบร่างศพระยะประชิด
นางไม่ทันสังเกตเร็วพอและด้วยระดับบ่มเพาะที่ตกลงไปมากเนื่องจากอาการบาดเจ็บทำให้นางยอมให้กฏเกณฑ์ห่อหุ้มรอบตัวเอาไว้ กฏเกณฑ์จำนวนมากกักขังนางลงอย่างรวดเร็วโดยเฉพาะฝ่าเท้าซึ่งติดอยู่กับเข็มทิศ นางไม่อาจเคลื่อนไหวออกไปได้เลยสักนิ้ว
ร่างศพดิ้นรนเริ่มร้องโหยหวน เสียงแหลมค่อยๆแผ่ออกมา
หวังหลินร่อนลงและมองร่างศพสตรีที่กำลังดิ้นรนต่อสู้ เขายื่นแขนออกไปอย่างโหดเหี้ยมเยือกเย็น โซ่ตรวนบนร่างถูกดึงอออกมาผ่านหัวไหล่
ร่างศพสตรีที่อ่อนแอกรีดร้องทันที ร่างกายสั่นไหว ดวงตาจ้องมองหวังหลินด้วยความเกลียดชังลึกๆ
หลังจากโซ่ตรวนถูกดึงออกไป มันเปลี่ยนกลายเป็นอสรพิษดำ ใช้ฟันกัดใส่แขนขวาหวังหลิน หวังหลินไม่ได้หลบและปล่อยให้อสรพิษกัดลงไป จังหวะนั้นเขี้ยวมันก็พังทลายและหวังหลินไม่เจ็บแขนอันใดเลย!
แค่อสรน้อยจะไปเจาะร่างเทพโบราณห้าดาวได้อย่างไร?
หวังหลินบีบแขน อสรพิษดำสั่นเทาก่อนโซ่จะแตกสลายเป็นชิ้นๆ หวังหลินไม่หยุดแค่นั้นและยื่นเข้าหาอากาศอีก ร่างศพสตรีกรีดร้อง โซ่ตรวนตรงกระดูกเชิงกรานถูกหวังหลินดึงออกมา
เพียงแค่บีบมือ เขาก็สลายโซ่ทิ้งไป!
ร่างศพสตรีหล่นลงนั่งบนพื้น หวังหลินพ่นพลังดั้งเดิมเข้าใส่เข็มทิศ จากนั้นนั่งลงอีกด้าน ฝ่ามือเริ่มสร้างผนึก เข็มทิศหมุนอย่างช้าๆและเข้าสู่ร่างกายนาง
‘จักรพรรดิเทพฉิงหลินมีวิชาที่เรียกกันว่า’องครักษ์ศพ’ มันจำเป็นต้องใช้ร่างศัตรูที่เขาสังหารและใช้วัตถุดิบอื่นๆอีกมากมายเพื่อสร้างร่างศพร้ายกาจไร้ความเจ็บปวดและยังสามารถปกป้องเจ้าของได้ แม้ข้าไม่สามารรถหาวัตถุดิบที่สูญพันธุ์พวกนั้นมาหลอมหุ่นเชิดซากศพได้ ข้าก็ยังมีวิถีควบคุมองครักษ์ศพ’
หวังหลินหลับตา ฝ่ามือสร้างกฏเกณฑ์อย่างต่อเนื่องเข้าใส่ร่างศพสตรี
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ เมื่อดวงอาทิตย์ตั้งตระหง่าน อีกครึ่งเดือนก็ผ่านไปแล้ว หวังหลินใช้เวลาอยู่บนดาววิญญาณวารีอยู่เกือบสี่เดือน ระหว่างนี้นอกจากเวลาที่เขาใช้ไปกับการทำความเข้าใจบนยอดเขาแล้ว เขากำลังหลอมร่างศพสตรีอยู่
กระบวนการปรับแต่งร่างศพสตรีเป็นไปอย่างซับซ้อนยิ่งและจำเป็นต้องมีสมาธิอย่างสูง เป็นผลให้หวังหลินไม่ได้ออกไปนอกตำหนักและต้องวางกฏเกณฑ์ลงไปทุกชั่วขณะ
เข็มทิศร้อยฟุตยังคงหมุนอยู่ในตำหนักโดยมีสตรีนั่งอยู่ด้านบน ทั้งร่างกายของนางเรืองแสงสีเงิน มีอักขระกระพริบระหว่างคิ้ว
สีหน้าเงียบสงบ ความเกลียดชังก่อนหน้านี้หายไปแล้ว หากมีใครมาเห็นนางคงจินตนาการตัวตนจรริงๆได้ยาก ไม่ว่าจะมองยังไงนางก็เป็นเซียนสตรีผู้เลอโฉม
ขณะที่หวังหลินอยู่บนดาววิญญาณวารี มีเรื่องไม่ใหญ่ไม่เล็กเกิดขึ้นบนดาวเทียนหยุน เซียนทรงพลังนามว่าซือถูหนานมาถึงดาวเทียนหยุนและกลายเป็นจ้าวตำหนักของตำหนักชมพู
ทว่ากิตติศัพท์ไม่ได้ดีแน่นอน
ในเวลาสามเดือน เซียนสตรีเกือบทุกคนทั้งสำนักใหญ่และเล็กต่างถูกเขาลวนลาม เขาไม่ได้ใช้ความรุนแรงเลย เขาแค่ใช้ระดับบ่มเพาะขั้นชำระสวรรค์เป็นข้ออ้างเพื่อสั่งสอนวิชาและเกริ่นว่าจะมอบเม็ดยาเพื่อเพิ่มระดับบ่มเพาะให้ ซึ่งเป็นผลให้เขารวบรวมเซียนสตรีได้จำนวนมากและทำให้ตำหนักชมพูยิ่งใหญ่ขึ้นมหาศาล
เขาใช้เวลาอย่างมีความสุขไม่รู้จบ หากออกไปข้างนอกก็จะมีเซียนสตรีนับพันล้อมรอบ ทำให้เขามีชื่อเสียงในทางที่ผิดๆ
อย่างไรคนผู้นี้ก็เชื่อถือได้เพราะศิษย์สตรีทั้งหมดที่เข้าไปในตำหนักชมพูถูกสั่งสอนวิชาและได้รับเม็ดยา หากมีสำนักไหนร้องบ่น ซือถูหนานก็จะรีบพุ่งเข้าไปคุยทำความเข้าใจ บ่อยครั้งสำนักก็จะขอเข้าพบ อีกทั้งซือถูหนานก็เป็นเซียนขั้นชำระสวรรค์
ซึ่งทำให้เซียนสตรรีเข้าร่วมตำหนักชมพูมากขึ้นอีก จนกล่าวได้ว่าชื่อเสียงของซือถูหนานกระจายไปทั่วดาวเทียนหยุน
เขาได้ยินเรื่องบางอย่างไม่ทราบที่มาบอกว่าสามพี่น้องเฉินมีสองตรีสาวหน้าตาสวยงามล่มเมือง หนึ่งในนั้นมีรากวิญญาณวารีและอีกหนึ่งคือน้ำแข็งเย็นเฉียบ เรื่องนี้ทำให้ซือถูหนานรู้สึกจักจี้ หลังจากขบคิดอยู่ครึ่งค่อนวันเขาก็นำเซียนสตรีจำนวนมากมุ่งหน้าไปดาววิญญาณวารีพร้อมกับคนนำทาง
กลุ่มใหญ่นี้แทบจะเป็นหญิงล้วนสวมชุดราตรีสีชมพู ท่ามกลางพวกเขามีเตียงกว้างสิบฟุต ซือถูหนานนอนอยู่บนสุดยอดสตรีสาวหลายคน ดูมีความสุขยิ่งนัก
รอบเตียงมีสตรีสาวเกือบหลายคน เดินทางเข้าหาดาววิญญาณวารี
เบื้องหน้าซือถูหนานมีชายวัยกลางคนชุดฟ้า หล่อเหลาและสายตาชั่วร้าย เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ “ผู้อาวุโสซือถู ผู้น้อยมั่นใจว่าสองสตรีสาวงานดีเยี่ยม จ้าวเฉว่นั้นน่ารักมีเสน่ห์ อีกหนึ่งนามหลิงเอ๋อมีรากวิญญาณวารี ทำให้นางเป็นเตาหลอมเซียนที่ยอดเยี่ยม!”
ซือถูหนานสุขสมกับการที่มีเซียนสาวบริการอยู่ข้างๆ ทั้งหัวเราะและพยักหน้า “ก็ได้ หากเจ้าพูดเรื่องจริง ข้าไม่งกหรอกน่า…จะเม็ดยาหรือวิชาเทพ เจ้าเลือกเอา!”
ชายวัยกลางคนสายตาเต็มไปด้วยความสุข เขาพูดขอบคุณพร้อมกับชมเชยอีกหลายอย่างที่ทำให้ซือถูหนานหัวเราะ
ชายวัยกลางคนยิ้มเยาะและคิดขึ้น ‘จ้าวเฉว่ ไม่ว่าเจ้าจะยอดเยี่ยมเช่นไร ข้าอยากเห็นว่าเมื่อมีผู้อาวุโสซือถูอยู่ที่นี่ เจ้าจะยินยอมหรือไม่! อีกทั้งหลิงเอ๋อก็ไม่สามารถหนีรอดไปได้!’
ซือถูหนานมองชายวัยกลางคน แม้เขาจะดูมีความสุขแต่รู้ว่าชายวัยกลางคนกำลังคิดอะไรอยู่ ด้วยความเจ้าเล่ห์ของซือถูจึงบอกได้ว่ามีความเคืองใจระหว่างชายวัยกลางคนและสองสตรีจากดาววิญญาณวารีอยู่ด้วย
อย่างไรก็ตามซือถูไม่ได้สนใจสิ่งใดนัก
‘รากวิญญาณวารีถือว่าดีทีเดียว น้องชายข้าที่เป็นเศษไม้อาจจะยังไม่มีสาวใดในตลอดหลายปีที่ผ่านมา หากสองสาวนี้ดีเยี่ยม ข้าจะพาพวกนางไปเป็นของขวัญทักทาย แม้จะต้องขโมยรากวิญญาณณวารีก็ตาม…ไม่เลว…ไม่เลว’ ซือถูเผยรอยยิ้มน่าขนลึก จากนั้นถอนหายใจ ช่วงเวลาที่เขาอยู่บนดาวเทียนหยุนจึงค้นหาหวังหลินแต่ไม่พบเบาะแสอันใด เขาคิดว่าจะไปสำนักชะตาสวรรค์แต่มีกลิ่นอายทรงพลังปิดผนึกสถานที่เอาไว้จนยากที่ซือถูจะเข้าไปได้ด้วยความแข็งแกร่งปัจจุบัน
ปรากฏการณณ์นี้ทำให้เซียนทุกคนบนดาวเทียนหยุนประหลาดใจ แต่ก็อดคิดถึงเหตุผลไม่ได้
ไม่มีใครรู้ว่าเทียนหยุนออกคำสั่งอะไรก่อนที่เขาจะปิดด่านฝึกตน เขาปิดผนึกสำนักชะตาสวรรค์และเปิดค่ายกลปกป้องสำนัก!
โชคดีที่สำนักชะตาสวรคค์มีศิษย์หลายคนและบางส่วนยังอยู่ข้างนอก ซึ่งรวมถึงเซียนสตรีที่ถูกซือถูพาเข้าไปในตำหนักชมพูเพื่อเอาไป “เล่น” อีกด้วย หลังจากสอบถามเขาก็ค้นพบข่าวลือสิ่งที่หวังหลินทำไว้ในดินแดนวิญญาณปิศาจ
ข่าวลือพวกนี้ไม่ใช่ความลับและซือถูหนานได้ยินเรื่องนั้นจากคนอื่นๆบนดาวเทียนหยุน หลังจากยืนยันข้อเท็จจริงเรื่องนี้ได้เขาก็ประหลาดใจ แต่ในไม่นานก็หัวเราะ ‘นั่นมันน้องชายข้า หากเขาจะทำอะไรสักอย่าง ต้องเป็นสิ่งที่สั่สสะเทือนสรวงสวรรค์!’
พอถามมากไปอีกเขาก็รู้มาว่าหวังหลินกลับมาดาวเทียนหยุนเมื่อไม่กี่เดือนก่อน
ซือถูหนานขบคิดเล็กน้อยและได้ข้อสรุปว่าหากหวังหลินกล้ากลับมา นั่นหมายความว่าหวังหลินไม่มีความกังวลอะไรแล้ว ดังนั้นความปลอดภัยของเขาจึงไม่มีปัญหา แต่เขาก็พบเรื่องประหลาดว่าหวังหลินกล้าหาญขึ้น
‘หรรือระดับบ่มเพาะเจ้าเด็กนั่นจะเพิ่มขึ้นรวดเร็วยิ่ง?’ ซือถูคิดอยู่นานแต่ก็คิดเหตุผลไม่ออก อย่างไรก็ตามจากข้อมูลที่เขาได้รวบรวม เป้าหมายการกลับมาของหวังหลินน่าจะเป็นดินแดนวิญญาณปิศาจ!
ดังนั้นหวังหลินคงไปไม่ไกลและคงปรากฏตัวอีกไม่นาน
จึงทำให้ซือถูหนานไม่กระวนกระวายนักและตัดสินใจเล่นสนุก ซึ่งมันช่วยให้เขาระบายความเครียดที่ได้มาจากดาวเฟิ่งหลวน
จนวันนี้ซือถูหนานมีชายวัยกลางคนนำทาง เขาถูกเซียนสาวล้อมรอบหลายร้อยคน มองเห็นดาววิญญาณวารีอยู่ไกลๆ!
‘ฮี่ฮี่ ข้าใจกว้างพอจะมาที่นี่เพื่อหาสาวๆให้หลินน้อย สงสัยเสียจริงว่าหลินน้อยจะทำหน้าเช่นไรเมื่อรู้เรื่อง!’ ซือถูหนานหัวเราะมองดาววิญญาณวารี
เสียงหัวเราะจากซือถูหนานทำให้ชายวัยกลางคนและเซียนรอบด้านทั้งหมดเข้าใจผิดว่าเป็นเสียงหัวเราะหมกมุ่น