ตอนที่ 907 จักรพรรดิมือปีศาจ

หลัวเฟิง นอนอยู่บนเตียงแล้วลืมตาขึ้นมา หลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นนั่ง เขาส่ายหน้าไปมาและหัวเราะ “ความรู้สึกที่ได้เมานี่มันวิเศษจริงๆ มันเป็นสิ่งที่ยากที่จะสนุกได้”

เขาเปิดประตูออกแล้วเดินออกมา นี่คือลานในที่พักของ ทรูหยัน เขาดื่มกับอาจารย์ก่อนที่จะเมาจากการดื่มแค่แก้วเดียว

กำลังใจตอนนี้เขาพุ่งทะยานอีกครั้ง!

ลมพัดผ่านเข้ามาพร้อมกับเขาเงยหน้าขึ้นไปมองพลังกฎต่างๆ ที่หมุนวนอยู่ในท้องฟ้า

“ข้ารู้สึกปลอดโปร่งแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และปัญหาทุกอย่างของ

ข้าก็ได้หายไป แม้ว่าการเมานี้จะทำให้คนมีปัญหาและกินพลังจิตใจ ความแข็งแกร่งแต่บางครั้งการได้ดื่มด่ำบรรยากาศแบบนี้ก็ถือว่าเป็น

การปลดปล่อย” หลัวเฟิง เดินออกมาจากลานก่อนจะเดินไปยังที่พักของทรูหยัน เพื่อพบกับศิษย์มากมายและคุยกับพวกนั้นสักพัก

เขาได้ส่งเส้นพลังของเขาไปยังจักรวาลเสมือนเพื่อเริ่มทำธุระของตน

******

ภูเขาหยู่เซียง ที่พักของ หลัวเฟิง

“ก่อนที่ข้าจะมุ่งหน้าไปที่ดาวน้ำแข็งนรก ข้าควรที่จะเตรียมตัวให้

พร้อม” หลัวเฟิง นั่งอยู่บนเก้าอี้และทำการคิด

มีหนังสือทั้งหมดห้าเล่มของคู่มือ เก้าเล่ม และเขาก็ได้มันมาสองเล่ม

แล้ว อีกสามนั้นอยู่ในเขตลับที่แตกต่างกันไป

ตามคำแนะนำ ที่เขาได้มา ที่ระดับห้วงมิติ เขาสามารถได้มาหนึ่งอันและอันแรกนั้นมันอยู่ในเขตลับที่ไกลออกไปภายในดาวน้ำแข็งนรก จากข้อมูลที่อาจารย์ให้เขามา เขารู้ว่าที่นั่นอันตรายเพียงใด

มันถูกบอกไว้ว่ามันคือที่ทดสอบของผู้มาเยือนผู้ยิ่งใหญ่ ที่มีให้กับศิษย์

เพราะอาจารย์รู้ไม้ตายของเขาทั้งหมด การทดสอบนี้ย่อมที่จะผลักดัน

เขาไปจนถึงขีดสุด ด้วยการที่ไม่เตรียมตัวแล้วเขาจะเข้าไปในพื้นที่นั้นได้อย่างไร?

“ทั้งเขตด้านนอกนั้นถือเป็นการท่องเที่ยว”

“การล่าในหอคอยดวงดาวมีการต่อสู้ 46 ครั้ง! ข้าได้เงินมา 2.86 ล้าน

ล้าน ข้ายังได้หอคอยแบ่งแยก ตาข่ายน้ำแข็ง และนาฬิกา ด้วย” เขาคิด

ในบรรดาสมบัติทั้งสาม หอคอยแบ่งแย่กนั้นมีค่าน้อยที่สุด อีกสองอย่างนั้นมีค่าเกินกว่า 2.86 ล้านล้านที่เขามี

เงินน่ะเป็นสิ่งสำคัญของจักรพรรดิ

แต่สำหรับอัศวินแล้ว พวกเขาหวงแหนสมบัติมากกว่า!

มีสมบัติไม่กี่อย่างที่สามารถซื้อได้ด้วยเงินซึ่งมันจะเป็นประโยชน์กับพวกเขา พวกเขาต้องการของที่หายากแบบนั้น

“ข้าขายสมบัติทั้งสามไม่ได้ เพราะมันยากที่จะซื้อมันกลับคืนมา”

“ของอื่นๆ ที่มีค่า 2.86 ล้านล้าน พร้อมกับคะแนน 3 แสนล้าน และ

คะแนนจากการทดสอบภูเขาเสียดฟ้า อีก 1 แสนล้าน”

“ข้าจะใช้มันยังไง?”

หลัวเฟิง เริ่มคิด

ไม่ต้องเดาเขาต้องเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง ต่อมาเขาต้องทิ้งไพ่ตายให้กับตระกูลและอย่างสุดท้ายเขาต้องเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับนักรบในทีมเขา เขามีนักรบทั้งหมด 13 คนแล้ว!

ถ้าพวกนี้ไม่ได้เป็นจักรพรรดิระดับขีดจำกัด พวกนี้ก็เป็น จักรพรรดิระดับสูงสุด และทุกคนต้องเพิ่มความแข็งแกร่ง

ยกตัวอย่างเช่นมอบรูปแบบพืชชีวิต ให้กับ จักรพรรดิระดับสูงสุด ทุก

คนงั้นรึ?

แต่ หลัวเฟิง ไม่สามารถที่จะหาซื้ออะไรแบบนั้นได้ จำนวนมัน

อาจจะไม่ได้มากแต่สมบัติที่แท้จริงนั้นมีค่าแพงยิ่งกว่านั้น

…

ในตอนที่เขากำลังคิดนั้น บาบาต้า ก็ได้ตะโกนขึ้นที่ไหล่ของเขา “หลัวเฟิง มีจดหมาย มันมาจากผู้นำเมือง”

“ผู้นำเมือง?” หลัวเฟิง ช็อก เขารีบกดเปิดอ่านจดหมายทันที

รายละเอียดนั้นค่อนข้างยาว

เนื้อหามีดังนี้ “เจ้าห้ามเปิดเผยความลับของ ดาบสายน้ำ กับใคร

ย้อนกลับไปตอนที่ผู้จัดการทั้ง 108 คนของพันธมิตรหง ที่ไปเชิญเจ้า

อย่างเป็นทางการเข้าสู่พันธมิตรแต่ไม่มีสักคนที่จะมีสิทธิ์ที่จะดูเนื้อหา

ภูมิหลัง ประวัติของเจ้า ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้…ว่าเจ้าคือ ดาบสายน้ำ แม้ว่าเจ้าจะเข้าไปในพันธมิตรหงในฐานะ ดาบสายน้ำ หลังจากนี้ มันก็ไม่ได้พิสูจน์ว่าเจ้าคือ ดาบสายน้ำ เพราะพันธมิตรกำลังคัดเลือก ไม่มีจักรพรรดิคนใดที่ถูกเชิญเข้าไปโดยไม่ได้ผ่านการคัดเลือกของเหล่า

ผู้จัดการ แค่มีข้อกำหนดพิเศษที่เรียกร้องมา แม้แต่ผู้จัดการทั้ง 108 คน พวกเขาอาจจะคิดว่า ดาบสายน้ำ นั้นเป็นจักรพรรดิคนอื่นที่ถูกเชิญเข้าไป การบ่งบอกตัวตนสมาชิกของพันธมิตรนั้นเก็บเป็นความลับ เพราะผู้จัดการทั้ง 108 นั้นไม่มีรายละเอียดข้อมูล โดยเฉพาะนักรบมนุษย์ที่แข็งแกร่ง ผู้นำของเผ่าพันธุ์อื่นจะไม่มีทางได้ข้อมูลของมนุษย์ มีแค่ผู้นำมนุษย์เท่านั้นที่สามารถเห็นมันได้ ดังนั้น…เพราะเจ้าได้ผ่าน การทดสอบภูเขาเสียดฟ้าในระดับห้วงมิติไปแล้ว เจ้าสามารรถเข้าร่วมพันธมิตรได้ทันที! ข้าจะจัดการตำแหน่งพิเศษภายในให้กับเจ้า ทุกครั้งที่เจ้าเข้าไปในพันธมิตร…เจ้าสามารถเลือกได้ว่าจะเข้าไปในฐานะ ดาบสายน้ำ หรือว่าในฐานะ หลัวเฟิง ในตำแหน่งใหม่ก็ได้ สำหรับตัวตนของ หลัวเฟิง เจ้ามีฐานะและสิทธิ์ที่สูง ตราบใดที่เจ้าไม่ทำ ผิดพลาด พันธมิตรหง จะไม่เปิดเผยข้อมูลของเจ้า เจ้าต้องจำไว้ว่าเจ้าไม่อาจจะเปิดเผยตัวตนในฐานะ ดาบสายน้ำ ได้ในตอนนี้!”

…

รายละเอียดของจดหมายค่อนข้างยาวซึ่งเป็นคำเตือนที่ฟังดูสมควร มันชัดแล้วว่า ดาบสายน้ำ ได้ทำให้ผู้นำเมืองช็อกจริงๆ สำหรับระดับห้วงมิติ ที่ลงมือไปมากขนาดนี้ ถ้าเผ่าอื่นๆ รู้เรื่องนี้เข้า พวกเขาแน่นอนว่าจะไม่เชื่อว่าเขาน่ะไม่ได้เจออะไรพิเศษ แม้แต่ผู้นำเมืองก็จะไม่เชื่อเขา!

เขาถูกตั้งเป้าว่าจะกลายเป็นหนึ่งในนักรบผู้ยิ่งใหญ่ เผ่าอื่นๆ แน่นอนว่าต้องพร้อมยอมจ่ายทุกอย่างเพื่อฆ่าเขา!

นั่นจะทำให้เกิดปัญหา

“ข้ามีสองตัวตนในตอนนี้ ดาบสายน้ำ และ หลัวเฟิง” เขาหัวเราะออกมาเมื่ออ่านจดหมาย

“เจ้าควรที่จะภูมิใจ ผู้นำเมืองนั้นจัดแจงตัวตนในพันธมิตรหง ให้เจ้า

ด้วยตัวเอง” บาบาต้า ที่มีขนาดเท่ากับหมัดที่ไหล่ของเขาตะโกน

ออกมาดังๆ “ตัวตน ดาบสายน้ำ ของเจ้ายังไงซะก็น่าตกใจ เพราะ

ความแข็งแกร่งของเจ้านั้นมากเกินกว่า จักรพรรดิระดับขีดจำกัด หลายคน มันเกือบจะเท่ากับ เจ็ดดาบ และ ความมืดมน ย้อนกลับไปในตอนที่ข้าติดตามอาจารย์เจ้าไปรอบๆ จักรวาล เราต่างก็เคารพนักรบแบบเจ้าและเราไม่กล้าที่จะคุกคามนักรบแบบนั้น”

หลัวเฟิง อึ้ง

ยูฮันโบ?

เขาอดไม่ได้ทีจะนึกถึงอาจารย์คนแรก ยูฮันโบที่ถูกฆ่าโดย

อมตะ ที่แข็งแกร่งใกล้เคียงกับจักรพรรดิ เขาจำได้ว่าเขาจะช่วยอีกฝ่ายแก้แค้นเพื่อตอบแทนสำหรับการสืบทอดยูฮันโบ ได้ช่วยเขาอย่างมากในตอนแรก ถ้าไม่มีมัน เขาอาจะยังคงมีโอกาสเป็นนักรบที่สูงส่งแต่เส้นทางนั้นคงจะต่างจากตอนนี้อย่างสิ้นเชิง

“บาบาต้า ตอนนั้น ใครกันที่ฆ่าอาจารย์ ยูฮันโบ” หลัวเฟิง ถาม “เจ้าไม่อยากพูดในตอนนั้น ตอนนี้ข้ามั่นใจว่าเจ้าตอบข้าได้”

“หลัวเฟิง เจ้าต้องการแก้แค้นให้กับอาจารย์งั้นรึ?” บาบาต้า ตื่นเต้น

อย่างมาก

“อืม” หลัวเฟิง พยักหน้า “หลังจากที่ข้าเตรียมตัวแล้วด้วยสมบัติในเมืองปฐมนคร ข้าจะไปเยี่ยมบ้านของข้า เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น ข้าจะมุ่งหน้าไปยังดาวน้ำแข็งนรก ระหว่างทาง….ข้าจะไปแก้แค้นให้กับอาจารย์ยูฮันโบ”

“ฮ่า ฮ่า ถ้าเจ้าไปตอนนี้ มันจะง่ายอย่างมาก” บาบาต้า พูดขึ้นมา “ตอนนั้นฆาตกรคือผู้ควบคุม จักรพรรดิระดับต่ำ เขามีชื่อว่า ซาลูฟู หรือมือปีศาจ สำหรับความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้ ข้ายังไม่แน่ใจ ไม่กี่หมื่นปี ที่ผ่านมา เขาไม่น่าที่จะเติบโตได้มาก”

“ซาลูฟู หรือมือปีศาจ?” หลัวเฟิง พึมพำ เขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

“เอาทีละอย่าง”

“ข้าจะมุ่งหน้าไปยังเมืองพันธมิตรหง ก่อนและซื้อขายของ หลังจากนั้นข้าจะทำการค้นหาเขา”

แม้ว่าเขาจะไม่ได้สนเรื่องจักรพรรดิระดับต่ำ แต่เขาก็ยังต้องทำการศึกษาศัตรูให้ดีพอเพื่อกันไม่ให้อีกฝ่ายหนีไปได้

******

ที่ เมืองพันธมิตรหง ในจักรวาลเสมือน

มีเขตเล็กๆ มากมายภายในเมืองและทุกเขตจะมีผู้พักอาศัย 10,000

คน แม้ว่าพื้นที่จะแยกให้เท่าๆ กันแต่ตราบใดที่ส่วนใดมีอำนาจ มันก็จะไม่มีคำว่าเสมอภาค เขตเล็กบางส่วนมี ทรูหยัน ขนนกสวรรค์ เจ็ดดาบ และอื่นๆ ราคาและค่าที่พักของเขตเหล่านั้นจะพุ่งทะยาน เพื่อที่จะได้เข้าใกล้กับสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเพื่อที่จะเป็นเพื่อนกับพวกเขาได้ง่ายกว่าเดิม

“นี่คือเขตใหม่ของข้า?” หลัวเฟิง เดินลงมาจากบันไดแล้วมองออกไปด้านนอก

“หลัวเฟิง”

“ท่านเป็นยังไงบ้าง นายท่าน หลัวเฟิง” สองเสียงดังขึ้นมา

หลัวเฟิง หันกลับไปมอง หนึ่งคนเป็นมนุษย์และอีกคนเป็นนักรบที่เดินมา

ข้างๆ มนุษย์นั้นผมสีฟ้าสั้นและตาเองก็สีฟ้า เขาใส่ชุดเกราะง่ายๆและใบหน้าที่มีรอยสลักสีฟ้า รอยยิ้มของเขาเป็นมิตร

“เจ้าคือ…เงาไฟ งั้นรึ?” หลัวเฟิง อึ้ง เขาได้ทำการตรวจสองสิ่งมีชีวิตที่แท้จริงของมนุษย์ แม้ว่าจะมีข้อมูลน้อยแต่มันก็ยังมีภาพและเนื้อหาในอดีต

“อาจารย์ของท่าน ทรูหยัน เคยอยู่ในเขตนี้มาก่อน ตอนนี้เขาเข้าไปอยู่ส่วนด้านในเมือง” เขายิ้มออกมา

“นายท่านหลัวเฟิง นี่คือเขตที่อยู่สามอับดับบนของเมืองพันธมิตร

หง จักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุดต่างก็อยู่ที่นี่” นักรบอีกคนที่ซึ่งยืน

ข้างๆ ได้พูดขึ้นมา เงาไฟ แนะนำ “นี่คือนันชิ ของเผ่าทรูม่า เขาคือ

จักรพรรดิ ที่พิเศษที่สุดของรุ่นเยาว์ในเผ่าเขา”

นันชิ พูดขึ้น “เกินไปแล้ว ที่จะชื่นชมข้าต่อหน้านายท่าน ข้าละอาย”

หลัวเฟิง มองไปที่ นันชิ ดีๆ แน่นอนว่าเขาเคยได้ยินชื่ออีกฝ่ายมาก่อน ทั้งสองอาจจะไม่ได้มาจากเผ่าเดียวกันแต่พวกเขาน่ะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันและเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตาย พวกเขามักจะไปสำรวจด้วยกันบ่อยๆ!

เงาไฟ นั้นเป็นคนง่ายๆ และซื่อสัตย์อีกทั้งยังยากที่จะใช้พลัง

กดดันผู้อื่นและมันไม่ง่ายที่จะทำให้เขาโกรธ แต่ นันชิ นั้นตรงกันข้าม

เขาอาจจะดูเป็นคนง่ายๆ แต่อันที่จริงแล้วเขาน่ะขี้หงุดหงิดกว่า ความ

มืดมน หรือ สุสานดำ อย่างน้อยเป็นร้อยเท่า ชื่อเสียงของเขานั้นโด่งดังมาจากการฆ่า

“เพื่อนที่กระหายเลือดนี้ดูธรรมดาจริงๆ” หลัวเฟิง คิด “เราคงไม่อาจ

ตัดสินหนังสือจากหน้าปกได้ คนหนึ่งเป็นมิตรแต่อีกคนนั้นขี้หงุดหงิด

แต่กลับเป็นเพื่อนร่วมสาบาน ช่างน่าสนใจจริงๆ”

“เขตเล็กๆ นี่…ดูเหมือนว่าจะมีนักรบที่แข็งแกร่งหลายคนอยู่จริงๆ”

หลัวเฟิง คิด

…

เขาเดินไปได้สักพัก จำนวนของสิ่งมีชีวิตที่แท้จริงนั้นมากกว่าเขตของ

ดาบสายน้ำ มันมีนักรบกว่า 8,000 คน เกือบพันคนเป็น จักรพรรดิ

ระดับขีดจำกัด และมีจำนวนหนึ่งที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่นากลัวอย่าง เงา

ไฟ และ นันชิ

ชื่อเสียงของ หลัวเฟิง โด่งดังแล้วตอนนี้ ใครก็ตามที่สามารถผ่านการ

ทดสอบภูเขาเสียดฟ้า ถือได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัว

แม้แต่ เงาไฟ และ นันชิ ก็ยังต้องสุภาพต่อเขา นี่ไม่ต้องพูดถึงจักรพรรดิคนอื่นๆ

หลัวเฟิง เดินดูตามท้องถนนและทำความคุ้นเคยกับที่นี่ เมื่อคนอื่นๆ รู้ว่า หลัวเฟิง อยู่ในเขตนี้…เขาได้กลับมาที่บ้านตัวเองบนภูเขาหยู่เซียง และเริ่มวางแผนสิ่งที่จะทำในการต่อสู้ของเขา