ตอนที่ 934 แม่พระ

ลู่เจียวจิตหลุดจากร่างก็ถามระบบทันที

“ระบบ รีบนำความดีที่ข้าสั่งสมเติมให้สามีข้า”

นางกล่าวจบก็ลอยเข้าห้วงอากาศไปดูเซี่ยอวิ๋นจิ่น

ระบบรับคำแล้วก็รีบนำความดีที่ลู่เจียวสั่งสมครั้งนี้เติมให้เซี่ยอวิ๋นจิ่น

เซี่ยอวิ๋นจิ่นดูฟื้นตัวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สีหน้าเริ่มดีขึ้น เดิมยังซีดขาวก็เริ่มมีความชุ่มชื้นขึ้น ลมหายใจก็ทอดยาวกว่าก่อนหน้านี้ ลู่เจียวมองออกว่าการทำภารกิจสั่งสมความดีได้ผลจริง ก็อดดีใจไม่ได้ “ข้าว่า สีหน้าเขาดีขึ้นมาก เช่นนี้อีกสองสามภารกิจก็คงฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้แล้ว”

ระบบยิ้มเอ่ยว่า [ เป็นเช่นนี้จริง สู้ๆ ไม่แน่ว่าอีกสองสามภารกิจ สามีท่านก็จะฟื้นขึ้นมาได้สำเร็จ ]

ระบบกล่าวจบก็ไม่รอให้ลู่เจียวเอ่ยต่อ เอ่ยขึ้นว่า [ ครั้งนี้ท่านทำภารกิจสำเร็จได้ยอดเยี่ยมมาก ระบบตัดสินใจให้ท่านจับรางวัล ม่านต้องการจับรางวัลหรือไม่ ]

ลู่เจียวยังไม่รู้ว่าจับรางวัลอะไร แต่พอได้ฟังก็พลันดีใจ “ยังมีจับรางวัลด้วยหรือ มีก็ดีสิ ได้ ข้าจับรางวัลดู”

นางกล่าวจบ ก็มีจอภาพวงล้อจับรางวัลปรากฏตรงหน้านาง แต่จอภาพนี้ไม่ได้มีภาพของอันใด ระบบบอกให้นางแตะ แล้วจะหมุนจอภาพได้

ลู่เจียวแตะเล็กน้อย จอภาพก็หมุนรวดเร็ว จากนั้นก็ค่อยๆ หยุดลง สุดท้ายมีอักษรปรากฏแถวหนึ่ง

[ อ่านใจ! ทุกวันจะอ่านใจคนได้ผู้หนึ่ง ทุกครั้งอ่านได้หนึ่งชั่วยาม ]

ลู่เจียวตกใจถามระบบ “หมายความว่าข้าจับรางวัลอ่านใจได้ ทุกวันจะอ่านใจคนได้ผู้หนึ่ง ทุกครั้งอ่านได้หนึ่งชั่วยาม”

ระบบดีใจเอ่ยขึ้นว่า [ ถูกต้อง ดูท่าท่านโชคดีจริงๆ จับรางวัลนี้ได้ ท่านสามารถใช้ได้ทันที ]

ลู่เจียวไม่ได้คิดมาก พยักหน้ารับคำ “เยี่ยม”

มีกลุ่มแสงวาบเข้ามาในห้วงความคิดนาง ความจริงนางไม่ได้รู้สึกอันใด แต่ระบบเอ่ยขึ้นว่า [ ตั้งแต่ตอนนี้ไปท่านก็จะมีความสามารถอ่านใจ แต่ทุกวันจะอ่านใจคนได้เพียงผู้เดียว ทุกครั้งอ่านได้หนึ่งชั่วยาม”

ลู่เจียวถามอย่างห่วงใยว่า “เช่นนั้นพอข้าทำให้สามีข้าฟื้นคืนกลับมา กลับไปโลกเดิม ความสามารถอ่านใจนี้จะยังอยู่หรือไม่”

ระบบตอบกลับทันทีว่า [ มีอยู่ ]

ลู่เจียวก็คิดถึงอีกคำถามหนึ่ง “เช่นนั้นครั้งหน้าข้าจะจับรางวัลส่งให้ผู้อื่นได้หรือไม่”

ครั้งนี้ระบบหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เพราะยังไม่เคยเจอคำถามนี้ ผู้ใช้งานจับรางวัล แล้วส่งให้ผู้อื่น ระบบไม่ได้กำหนดว่าทำไม่ได้ ดังนั้นน่าจะส่งได้

[ น่าจะส่งได้ ]

ลู่เจียวโมโหขึ้นมาทันที หากรู้ว่าของนี้ส่งให้ผู้อื่นได้ นางก็จะมอบความสามารถอ่านใจส่งให้เซี่ยอวิ๋นจิ่นแล้ว

แต่หากครั้งหน้าจับได้รางวัลอันใดก็จะมอบให้เซี่ยอวิ๋นจิ่น

ลู่เจียวครุ่นคิดแล้วก็รีบกล่าวว่า “ระบบเริ่มภารกิจต่อไป”

ระบบถามอย่างห่วงใยว่า [ ท่านต้องการลบเรื่องราวภารกิจก่อนจากความทรงจำหรือไม่ เป็นลบความรู้สึกของภารกิจก่อน ]

ลู่เจียวคิดถึงฉินม่อน้อย แม้ว่าเป็นเพียงแต่ภารกิจ แต่นางอยู่กับฉินม่อน้อยมาสิบเอ็ดปี ก็มีความผูกพันกับเขาไม่น้อย คิดถึงว่าต้องลบความทรงจำเกี่ยวกับเขาทิ้ง นางก็ไม่ยินยอม

“ไม่ต้อง เก็บไว้ในใจข้าก็ได้ ให้ข้าได้รำลึกถึง”

[ ได้ เตรียมภารกิจต่อไป ]

ระบบกล่าวจบก็เปลี่ยนไปสู่อีกภารกิจ ลู่เจียวมึนงง พอได้สติตื่นมาอีกที ก็มาอยู่ในห้องที่จัดวางแบบโบราณ

ระบบส่งเรื่องราวในเรื่องใส่สมองลู่เจียวทันที ครั้งนี้เป็นเรื่องกลุ่มผู้ทรงอิทธิพลแย่งชิงความเป็นใหญ่ น่าเสียดายเสื้อผ้าที่ลู่เจียวสวมใส่ไม่ได้เป็นมารดาตัวละครนางเอกในเรื่อง แต่เป็นมารดาตัวร้าย ตัวร้ายครั้งนี้ไม่ใช่ผู้ชาย แต่เป็นตัวร้ายหญิง

ตัวร้ายหญิงเป็นพระสนมนางจิ้งจอกประเภทต๋าจีในราชวงศ์ซาง ล่อลวงฮ่องเต้เจ้าชู้จนหลงใหลถอนตัวไม่ขึ้น ทุกอย่างล้วนฟังนาง นางไม่เพียงแต่กาชาดแดงอนุมัติฎีกาแทนฮ่องเต้ได้ ยังสั่งลงโทษพระสนมฮ่องเต้ผู้ใดก็ได้ หากขุนนางในราชสำนักกล้าไม่เคารพนาง ก็จะสั่งให้คนนำตัวคนผู้นั้นออกไปประหาร นางกับฮ่องเต้ยังมักจะแข่งขันทำทารุณกรรมผู้อื่น

เดิมราชวงศ์ต้าเยียนมีเสถียรภาพมั่นคง แต่เพราะพระสนมนางจิ้งจอกเช่นนางทำให้วุ่นวาย แผ่นดินสั่นคลอน ขุนนางในราชสำนักทนดูต่อไปไม่ไหว ร่วมมือกันลงชื่อทูลฝ่าบาทให้มีราชโองการประหารพระสนมนางจิ้งจอก ปรากฏพระสนมนางจิ้งจอกไม่ตาย แต่ขุนนางในราชสำนักถูกประหารแทน

เพราะมีเรื่องนี้เกิดขึ้น ทำให้ไม่มีขุนนางราชสำนักคนใดกล้ามีเรื่องกับพระสนมนางจิ้งจอกอีก สุดท้ายแคว้นต้าเยียนก็แตกแยก กลุ่มวีรบุรุษพากันรวมตัวเข้าโจมตี แคว้นต้าเยียนใกล้ล่มสลาย ตอนพระสนมนางจิ้งจอกตายไป ยังถูกพระเอกที่ขึ้นครองอำนาจสังหาร สังหารแล้วยังไม่หายแค้นใจ สุดท้ายยังให้ม้าแยกร่าง

ครั้งนี้ลู่เจียวข้ามมิติมาเป็นมารดาของพระสนมนางจิ้งจอกผู้นี้ ความจริงหากอ่านเพียงแค่ตัวบท พระสนมนางจิ้งจอกร้ายกาจโฉดชั่วอย่างมาก แต่หลังลู่เจียวได้หลอมความคิดเจ้าของร่างเดิมแล้ว จึงได้รู้ว่าที่พระสนมนางจิ้งจอกเป็นที่โกรธแค้นของชาวประชานั้น เจ้าของร่างเดิมไม่อาจปัดความรับผิดชอบนี้ได้

เจ้าของร่างเดิมเป็นมารดาในแบบแม่พระผู้อารี ทุ่มเทเพื่อจวนป๋อเป็นสำคัญ กตัญญูต่อมารดาสามี เคารพสามี ดูแลเมตตาอนุและบุตรอนุในจวนอย่างดี แต่หญิงผู้นี้กลับไม่ดีกับบุตรสาวเพียงคนเดียว ไม่ว่าเผชิญกับเรื่องอันใดก็จะให้บุตรสาวอดทน แม้บุตรสาวมีเรื่องกับบุตรอนุในจวนก็ให้บุตรสาวนางอดทน และยังทุบตีดุด่าบุตรสาวตนเอง

สุดท้ายไม่เพียงแต่บุตรสาวอนุ แม้แต่คนในจวนก็ไม่ไยดีบุตรสาวนาง เห็นอยู่ว่าบุตรสาวนางเป็นคุณหนูใหญ่ที่ถือกำเนิดจากภรรยาเอกจวนป๋อ สุดท้ายกลับมีชีวิตย่ำแย่ยิ่งกว่าบ่าวรับใช้ หากเพียงแค่นี้ก็แล้วไป ตอนบุตรสาวเติบโต ถึงกับถูกน้องชายบุตรอนุรังแก นางกลับให้บุตรสาวอดทน ทำให้บุตรสาวกลายเป็นคนมองโลกแง่ร้าย สุดท้ายได้รับเลือกเข้าวังไปเป็นพระสนมฮ่องเต้อายุห้าสิบกว่า ได้กลายเป็นพระสนมนางจิ้งจอกดังคำร่ำลือ

ลู่เจียวอ่านบทในนิยายแล้ว ในใจก็นึกด่ามารดา นางไม่อาจทนรับมารดาที่ไม่ดีกับบุตรตนเองมากที่สุด สัตว์ยังรู้จักปกป้องลูกตนเอง นับประสาอันใดกับคนเป็นๆ เจ้าของร่างเดิมช่างก่อกรรมจริง โชคดีที่ตอนนี้นางมารับร่างนี้ไว้แล้ว

ลู่เจียวกำลังคิดอยู่ ข้างใบหูก็ได้ยินเสียงอ่อนโยนปลอบใจว่า “ฮูหยิน ท่านอย่าได้ตำหนิคุณหนู นางเป็นบุตรสาวแท้ๆ ของท่าน ไม่ได้คิดจะตะโกนใส่ท่าน ท่านอย่าได้โมโหนางเลย”

น้ำเสียงอ่อนโยนเพิ่งจะกล่าวจบ ก็มีอีกเสียงหนึ่งแหลมดังขึ้น “วาจาหมัวมัวนี้กล่าวผิดแล้ว คุณหนูอายุยังน้อยก็เริ่มไม่ให้ความเคารพมารดา ใช้ได้ที่ไหนกัน ยังจะมีธรรมเนียมอยู่อีกหรือ ฮูหยินลงโทษนางไปคุกเข่าที่ศาลบรรพชนก็สมควรแล้ว ควรให้นางได้รับบทเรียน”

ลู่เจียวฟังสองเสียงแล้วก็พลันลืมตาขึ้นมองไป พบว่า ข้างเตียงตนเองมีคนยืนอยู่สองคน คนหนึ่งเป็นบ่าวหญิงสูงวัยหรือที่เรียกขานกันว่าหมัวมัว นางคิดอยู่ครู่หนึ่งรู้ว่าท่านนี้คือแม่นมของเจ้าของร่างเดิม ส่วนหญิงสาวหน้าตาดีข้างๆ ก็คือหัวหน้าสาวใช้ในจวนป๋อชื่อว่าปี้จู นางเพิ่งมาทำงานรับใช้นางหลังนางแต่งเข้าจวนป๋อ

ตอนเจ้าของร่างเดิมแต่งเข้าจวนป๋อพาสาวใช้มาหลายคน แต่สาวใช้พวกนั้นถูกเจ้าของร่างเดิมให้ออกไปจากจวนด้วยสาเหตุต่างๆ นานา สุดท้ายเหลือเพียงแค่แม่นมผู้นี้ข้างกายเพียงผู้เดียว แต่ลู่เจียวก็รู้เรื่องในนิยายว่า แม่นมผู้นี้อยู่อีกไม่นาน ก็จะถูกเจ้าของร่างเดิมหาโอกาสขับไล่ออกไป อ้างว่าส่งนางไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่โรงบ้าน