ตอนที่ 625 โลกอันยิ่งใหญ่บนศพของจักรพรรดิจิตวิญญาณ (2)

กระแสลมเย็นยะเยือกพัดรอบตัวเขา และแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเขา ราวกับว่าร่างกายและวิญญาณของเขากำลังจะถูกแช่แข็ง

ซูฉินจ้องมองที่เหวด้านล่าง ขณะที่ฐานการบ่มเพาะของเขาไหลเวียน เงาก็แผ่กระจายไปทุกทิศทาง พลังของยาพิษต้องห้ามแทรกซึมอยู่ในอากาศ หลังจากนั้น การรับรู้ของเขาก็ผสานเข้ากับใบหยกที่ชายชรามอบให้

เมื่อข้อมูลต่างๆพรั่งพรูเข้ามาในความคิดของเขา ซูฉินก็ได้รับความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับหลิงเอ๋อ และทุกสิ่งในเหวจิตวิญญาณ

นั่นคือเผ่าจิตวิญญาณโบราณ

ในปีถัดมา จักรพรรดิจิตวิญญาณแห่งเผ่าจิตวิญญาณโบราณได้รวบรวมความแข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์ทั้งหมดและโชคชะตา เพื่อทำบางสิ่งที่สั่นสะเทือนทั้งทวีปหวังกู

เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเต๋าสวรรค์

จักรพรรดิจิตวิญญาณแตกต่างจากเผ่ามหาวิบัติ เขายังแตกต่างจากเผ่าพันธุ์แปลก ๆ 3,000 เผ่าพันธุ์ที่คล้ายกับเผ่ามหาวิบัติ เขาไม่ต้องการสร้างเต๋าสวรรค์ แต่เพื่อแทนที่มันและครอบครองเต๋าสวรรค์ด้วยร่างกายของเขาเอง

การสร้างเป็นบุญใหญ่

การครอบครองก็เป็นบาปใหญ่

ในท้ายที่สุด จักรพรรดิจิตวิญญาณล้มเหลวและได้รับฟันเฟืองจากเต๋าสวรรค์ ทั้งหมดในทวีปหวังกู สายเลือดของเผ่าพันธุ์ของเขาถูกสาป ในช่วงเวลาวิกฤตจักรพรรดิจิตวิญญาณอาศัยฐานการบ่มเพาะที่น่าสะพรึงกลัวของเขาเพื่อนำเผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่เข้าสู่โลกอันยิ่งใหญ่ของเขา

พวกเขาพยายามใช้สิ่งนี้เพื่อหลีกเลี่ยงหายนะ แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็หนีคำสาปไม่ได้ในที่สุด

จักรพรรดิจิตวิญญาณล้มลง

โลกอันยิ่งใหญ่ของเขาเหี่ยวเฉา และกลายเป็นอาณาจักรแห่งความตาย สมาชิกเผ่าจิตวิญญาณโบราณทั้งหมดถูกฆ่าตายทันที แต่ลักษณะที่น่าสะพรึงกลัวของคำสาปนี้ไม่เรียบง่ายอย่างนั้น

ภายใต้คำสาป เผ่าจิตวิญญาณโบราณที่ตายทั้งหมดกลายเป็นผีที่ยังคงคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดทั้งกลางวันและกลางคืน

ดังนั้นอาณาจักรที่เหี่ยวเฉานี้จึงกลายเป็นอาณาจักรแห่งความตายของเผ่า จิตวิญญาณโบราณที่ต้องทนต่อการทรมานของคำสาปชั่วนิรันดร์ และถูกฝังอยู่ใต้ดินลึกในทวีปหวังกู

เหวจิตวิญญาณของเผ่าจิตวิญญาณพฤกษาเป็นหนึ่งในทางเข้าสู่โลกอันยิ่งใหญ่ของจักรพรรดิจิตวิญญาณโบราณ

มีทางเข้ามากมายในทวีปหวังกู

แม้ว่าเผ่าจิตวิญญาณโบราณจะถูกสาป แต่ก็ยังมีสายเลือดบางส่วนที่หลงทางในทวีปหวังกู พวกเขาจะปรากฏตัวเป็นครั้งคราวในช่วงเวลาอันยาวนานนี้

ตัวอย่างเช่น โครงกระดูกที่ซูฉินเคยเห็นในถ้ำของผนังหน้าผาเป็นลูกหลานของเผ่าจิตวิญญาณโบราณ พวกเขามาที่นี่เพื่อรับมรดกแต่ล้มเหลว และเสียชีวิต

เหตุผลที่พวกเขามาที่นี่ก็เพราะหลังจากที่พวกเขากลายร่างจากงูเป็นมนุษย์ คำสาปทางสายเลือดของพวกเขาทำให้พวกเขารักษาการเปลี่ยนแปลงได้ยาก ยิ่งกว่านั้น พวกเขาจะอยู่ในสภาพที่สายเลือดของพวกเขาสามารถพังทลายได้ทุกเมื่อ

ดังนั้นพวกเขาจึงต้องมุ่งหน้าไปยังทางเข้าอาณาจักรแห่งความตาย และยืมพลังของอาณาจักรแห่งความตายเพื่อปราบปรามสายเลือดต้องสาปในร่างกายของพวกเขา

จากนั้นพวกเขาก็สามารถเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ได้อย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว ทุกครั้งพวกเขาจะต้องยืมพลังของโลก อันยิ่งใหญ่เพื่อระงับคำสาป ยิ่งไปกว่านั้น กระบวนการนี้มีความเสี่ยงอย่างมาก

หากพวกเขาล้มเหลว วิญญาณของพวกเขาจะถูกกลืนกินโดยอาณาจักรแห่งความตาย และกลายเป็นส่วนหนึ่งของภูตผีปีศาจ

ซูฉินเก็บใบหยกทั้งหมด ในขณะที่ร่างของเขายังคงจมลง เขาเหลือบมองที่ข้อมือขวาของเขา หลังจากถอนหายใจเบาๆ ความมุ่งมั่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาและความเร็วของเขาก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง

เขาตกลงมาเหมือนดาวตกและเข้าใกล้แหล่งที่มาของความหนาวเย็นมากขึ้นเรื่อย ๆ

คลื่นพลังที่น่ารังเกียจก็แผ่ออกมาจากเหวจิตวิญญาณ ในฐานะผู้ครอบครองสายใยแห่งชีวิตของสมาชิกเผ่าจิตวิญญาณโบราณ ความรังเกียจนี้ก็สลายไปอย่างรวดเร็ว

ซูฉินยังคงตกอยู่ในความมืด

หลังจากนั้นไม่นาน วัตถุขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นในหมอก

มันเป็นงูยักษ์ที่เน่าเฟะที่ปล่อยความรู้สึกถึงความตายออกมา

งูตัวนี้ตายไปแล้ว และมีโลกอันยิ่งใหญ่อยู่บนหัวของมัน

โลกนี้ช่างพร่ามัวและคลื่นแห่งคร่ำครวญแผ่กระจายออกมาจากมัน เสียงคร่ำครวญที่บีบคั้นหัวใจเหล่านี้ตกอยู่ในหูของซูฉิน ร่างกายของเขาถูกดูดออกไปโดยแรงดูด ขนาดใหญ่ และเขามุ่งตรงไปยังโลกอันยิ่งใหญ่

เมื่อเขาเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ร่างของงูยักษ์ก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ในไม่ช้า ซูฉินก็มองไม่เห็นรูปร่างหน้าตาทั้งหมดของงูยักษ์ มีเพียงโลกอันพร่ามัวที่ส่งเสียงคร่ำครวญเท่านั้นที่ชัดเจนขึ้น

ในท้ายที่สุด เสียงดังกึกก้องสะท้อนออกมาขณะที่ร่างของซูฉิน กระแทกเข้ากับโลกนี้อย่างแรง

เมื่อเสียงดังกระจายออกไป หลุมปรากฏขึ้นบนพื้นซึ่งดูเหมือนเนื้อเน่าเปื่อย

ซูฉินเดินออกไปทีละก้าว และตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขาทันที

ท้องฟ้าที่นี่มีหมอกล้อมรอบ และไม่มีดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ มีเพียงร่าง พร่ามัวเท่านั้นที่มองเห็นได้จางๆ ในหมอก แสงสีซีดและสลัวทำให้โลกมืดมัว

ดินแดนที่นี่เต็มไปด้วยเนื้อเน่า ไม่มีภูเขาหรือต้นไม้ มันรกร้าง และปล่อยกลิ่นอายแห่งความตายออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ออร่านี้เย็นยะเยือกมาก มันบุกรุกร่างกายของซูฉินอย่างต่อเนื่อง ราวกับว่ามันต้องการที่จะกัดกร่อนเนื้อหนังของเขา เห็นได้ชัดว่าสถานที่แห่งนี้มีความอาฆาตพยาบาทอย่างหนาแน่นต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมด

ในพริบตามีจุดสีดำจำนวนมากปรากฏขึ้นบนร่างของซูฉิน ขณะที่ออร่าแห่งความตายล้อมรอบเขา

“โลกอันยิ่งใหญ่ของจักรพรรดิจิตวิญญาณ” ซูฉินพึมพำในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ พลังของพิษต้องห้ามในร่างกายของเขากระจายออกไปทันที

ทันใดนั้น เสียงร้อนฉ่าดังออกมาจากร่างกายของเขา สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กจำนวนมากที่มีหัวผีน่าสะพรึงกลัว และร่างกายที่เรียวยาวเหมือนหนอนถูกไล่ออกจากจุดดำบนร่างกายของเขาและตกลงไปที่พื้น ขณะที่พวกมันดิ้นพล่าน พวกเขาก็กลายเป็นหมอกสีดำและสลายไป

หลังจากที่พวกมันสลายไป จุดดำก็ไม่ก่อตัวขึ้นอีก และร่างกายของเขาก็ค่อยๆ ฟื้นตัว

“ข้าจะตามหาเธอยังไงดี” ซูฉินสัมผัสได้ถึงความมุ่งร้ายของโลกอันยิ่งใหญ่นี้ ประกายของครุ่นคิดปรากฏขึ้นในดวงตาของเขาขณะที่เขามองไปที่ข้อมือขวาของเขา

“เผ่าจิตวิญญาณโบราณเกี่ยวข้องกับโชค…”

ด้วยความคิดจากซูฉิน วังสวรรค์ที่หกในร่างกายของเขาสั่น เต๋าสวรรค์กิ้งก่าทะเลหางแส้ที่อยู่ภายในปล่อยออร่าที่พุ่งเข้าไปในข้อมือของเขา

ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ข้อมือของเขา

ซูฉินไม่ยอมแพ้และยังคงหลอมรวมออร่าของเต๋าสวรรค์ไว้ที่ข้อมือขวาของเขา หลังจากนั้นไม่นาน ข้อมือขวาของเขาก็รู้สึกอุ่นขึ้นเล็กน้อย ด้ายสีทองที่ซ่อนอยู่ลึกในกระดูกของเขาค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาบนเนื้อของเขา

ดวงตาของซูฉินหดแคบลง

เมื่อมองไปที่ด้ายสีทองที่เต็มไปด้วยรอยร้าวนับไม่ถ้วน เขาถอนหายใจในใจและความรู้สึกผิดที่เขารู้สึกอยู่ลึกๆ

เขายกมือขึ้นและสัมผัสได้โดยรอบ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็มองไปทางขวาทันที

เมื่อข้อมือของเขาขยับมาทางนี้ ความร้อนก็รุนแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“ทางนี้!” การจ้องมองของซูฉินเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แม้ว่าจะมีอันตรายในโลกอันยิ่งใหญ่นี้ แต่เขาก็ไม่สนใจในตอนนี้ เขารีบวิ่งไปทางนั้นทันที