ตอนที่ 626 โลกอันยิ่งใหญ่บนศพของจักรพรรดิจิตวิญญาณ (3)

ฐานการบ่มเพาะของเขาปะทุขึ้นอย่างสมบูรณ์ และเขาได้ถ่ายทอดพลังทั้งหมดของเขาไปสู่ความเร็ว พลังของยาพิษต้องห้ามยังแพร่กระจายออกไป ไม่ว่าเขาจะผ่านไปที่ใด พื้นที่นั้นก็สั่นสะเทือน ทำให้เกิดเสียงตัดอากาศ

หลังจากระยะเวลาหนึ่งก้านธูป ซูฉินก็ยกมือซ้ายขึ้นแล้วกดลง ทันใดนั้น อีกาทองคำ ก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขาและร้องออกมา เปล่งเปลวเพลิงที่สว่างไสวไปรอบ ๆ ขณะที่มันมุ่งตรงไปที่พื้น

ทันทีที่อีกาทองคำพุ่งเข้ามา มือผีขนาดใหญ่ก็ก่อตัวขึ้นใต้ซูฉิน เดิมทีมันต้องการคว้าตัวเขา แต่ในขณะนี้ มันสัมผัสเข้ากับอีกาทองคำ

ทั่วทั้งร่างของมือผีตนนี้มีสีเขียวอมดำและปกคลุมไปด้วยตุ่มหนอง ทุกตุ่มหนองเต็มไปด้วยวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนที่โหยหวนอย่างโศกเศร้า พวกมันจ้องไปที่ซูฉิน อย่างแน่วแน่ เผยให้เห็นความบ้าคลั่งและความโลภ

มือผีทรุดตัวลงโดยตรงภายใต้การกระแทกของอีกาทองคำ ขณะที่มันแตกสลาย ดวงวิญญาณที่อยู่ในนั้นรวมตัวกันและกระโจนเข้าหาซูฉิน

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกมันจะเข้าไปใกล้ เปลวไฟของอีกาทองคำก็พัดผ่านมา เสียงร้องและเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดดังออกมาจากปากของวิญญาณเหล่านั้น และพวกมันก็ตายเหมือนแมลงเม่าที่บินเข้าไปในกองไฟ

ซูฉินทำตามการชี้นำของด้ายสีทองและเร่งความเร็วต่อไป

ไม่นานต่อมา จู่ๆ ใบหน้าผีอันร้ายกาจขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา มันอ้าปากและกำลังจะกินเขา

ซูฉินขมวดคิ้ว เขารู้สึกได้ว่าเหตุผลนี้เป็นเพราะวิญญาณที่นี่ต้องคำสาป ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ ซูฉินไม่ช้าลงและเดินหน้าต่อไป

หนึ่งชั่วโมงต่อมา เมื่อความร้อนจากด้ายสีทองบนข้อมือของเขาทวีความรุนแรงมากขึ้น สิ่งที่ทำให้หัวใจของซูฉินสั่นไหวก็เกิดขึ้น

เสียงของบางอย่างแตกดังออกมาจากข้อมือของเขา!

การแสดงออกของซูฉินเปลี่ยนไปและเขาก็ก้มหัวลงทันที

ด้ายสีทองแตกออกในขณะนี้และหลุดออกจากข้อมือของซูฉิน

ความรู้สึกสูญเสียเกิดขึ้นในใจของเขา

หลังจากนั้นก็กลายเป็นความไม่สบายใจอย่างรุนแรงและความเจ็บปวดเสียดแทง

ลมหายใจของซูฉินเร็วขึ้นในขณะที่เขาพยายามที่จะจับด้ายสีทองที่กระจัดกระจาย อย่างไรก็ตาม เมื่อด้ายสีทองขาดออก มันก็เริ่มสลายไปอย่างรวดเร็ว

เขาไม่สามารถถือมันไว้ได้

อย่างคลุมเครือ ราวกับว่าร่างที่พร่ามัวกำลังเลือนหายไปจากความทรงจำของเขา…

แวววาวปรากฏขึ้นในดวงตาของซูฉิน กิ้งก่าทะเลหางแส้ในวังสวรรค์ที่หกในร่างกายของเขาปรากฏขึ้นเหนือหัวของเขาและพ่นพลังเต๋าสวรรค์จำนวนมากที่พุ่งเข้าหาด้าย สีทอง

มันสัมผัสได้ถึงความวิตกกังวลของซูฉิน และปลดปล่อยพลังแห่งเต๋าสวรรค์อย่างบ้าคลั่ง

วิธีนี้มีประโยชน์จริงๆ แต่มีบางอย่างที่ไม่ง่ายนักที่จะย้อนกลับ แม้ว่าพลังจาก เต๋าสวรรค์กิ้งก่าทะเลหางแส้จะหลอมรวมเข้าไปในนั้น ทำให้การกระจายตัวของด้าย สีทองช้าลง แต่ก็ยังไม่สามารถหยุดยั่งได้

เห็นได้ชัดว่าพลังของมันนั้นไม่เพียงพอที่จะหยุดด้ายสีทองไม่ให้กระจายออกไป

เมื่อมองไปที่ด้ายสีทองที่กระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง ความเจ็บปวดที่เสียดแทงในหัวใจของซูฉินยังคงทวีความรุนแรงขึ้น เขาหลับตาและเมื่อเขาลืมตาขึ้นหลังจากหายใจเข้าสามครั้ง ตาซ้ายของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วง และมีดวงจันทร์ม่วงในรูม่านตาของเขาซึ่งสว่างเจิดจ้า

ส่วนตาขวาของเขากลายเป็นสีดำ มีพิษอยู่ไม่รู้จบ ในเวลาเดียวกัน ดวงจันทร์ม่วงก็ปรากฏขึ้นข้างหลังเขา และดวงตาสีดำที่ไม่แยแสคู่หนึ่งก็ปรากฏขึ้นข้างหลังดวงจันทร์ม่วง

สภาพแวดล้อมเปลี่ยนเป็นพร่ามัวทันทีและโลกก็บิดเบี้ยว อำนาจของเทพเจ้าปะทุออกมาจากร่างกายของซูฉิน ทำให้ระดับชีวิตของเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซูฉินจ้องมองที่ด้ายสีทองที่กระจายออกไปและพูด

“อยู่!”

ทันทีที่เสียงนี้ดังขึ้น ท้องฟ้าก็สั่นสะเทือนและพื้นดินก็สั่นสะเทือน

นี่เป็นวิธีการใช้พลังของเทพเจ้าที่ซูฉินได้เรียนรู้จากเสียงพึมพำของฉู่เทียนชุน ด้วยความช่วยเหลือจากเทพเจ้าสององค์ เขาทำให้ตัวเองดูเหมือนเทพเจ้าองค์ใหม่ ในตอนนี้ถ้อยคำที่เขากล่าวนั้นเป็นเสียงของเทพเจ้า

ซูฉินรู้สึกว่าในเมื่อพลังของเต๋าสวรรค์กิ้งก่าทะเลหางแส้ยังไม่เพียงพอ แล้วถ้าเขาเพิ่มเสียงของเทพเจ้าเข้าไปล่ะ…

ทันทีที่เสียงของเทพเจ้าดังขึ้น ด้ายสีทองที่กระจายออกไปก็สั่น ภายใต้พลังเสียงของเทพเจ้าทั้งสอง และความช่วยเหลือของเต๋าสวรรค์กิ้งก่าทะเลหางแส้การสลายตัวก็หยุดลงอย่างช้าๆ!