ตอนที่ 1057 มีการดำรงอยู่ก็หมายถึงมีร่องรอย (2)

ส่วนต่างๆ ของหมึกค่อยๆ สูญเสียความแข็งแกร่ง และเริ่มสงบลงอย่างช้าๆ น้ำยังคงเป็นน้ำ และหมึกยังคงเป็นหมึก

พวกเขาไม่ปะปนกัน และหลบซ่อนตัวอีกต่อไป

แต่ในขณะที่หมึกกำลังจะหายไป ความฝืนโดยสัญชาตญาณของซูฉินก็ปะทุขึ้นในทะเลจิตสำนึก จิตใต้สำนึกของเขาบอกกับตัวเองว่านี่เป็นโอกาสครั้งใหญ่

และโอกาสนี้…มีเพียงโอกาสเดียวเท่านั้น

หากหมึกส่วนนี้หายไปจริงๆ เขาจะเสียโอกาสนี้ไปตลอดกาล

เป็นผลให้แสงหลากสีพวยพุ่งออกมาจากทะเลจิตสำนึกของซูฉิน ในทันใด แสงส่อง และสะท้อนไปในทุกทิศทางผสมผสานเข้ากับหมึกที่กระจายไปเพื่อเลียนแบบ คว้าจับ และสัมผัส

ก่อนการฝึกในคราวก่อน ซูฉินไม่สามารถทำเช่นนี้ได้

แต่ตอนนี้ ด้วยจำลองที่เขามองเห็นในแสงอรุณทำให้ทุกสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้

ครู่ต่อมา หมึกก็เกลือกกลิ้ง และสีสันสดใสก็กระจายไปข้างใน โดยแสดงภาพต่างๆ และก่อตัวเป็นร่างทีละภาพ

ยังพร่ามัวอยู่แต่ก็ดีขึ้นกว่าเดิมมาก

รูปภาพที่ปรากฏนั้นสมบูรณ์ยิ่งขึ้น และตัวละครที่ปรากฏก็ชัดเจนยิ่งขึ้น

พวกเขาปะทะกัน และผสมผสานกัน ดูเหมือนจะเผยให้เห็นภาพทั้งหมดอย่างคลุมเครือ

เห็นได้ไม่ชัดว่าในภาพมีร่างสองร่าง ร่างหนึ่งอยู่บนท้องฟ้า และอีกร่างอยู่บนพื้น

ร่างบนท้องฟ้ายกมือขึ้น และร่างบนพื้นก็เงยหน้าขึ้น

แต่ในขณะที่มันกำลังจะชัดเจน ทันใดนั้นริ้วแสงหนึ่งก็ปรากฏขึ้นภายในราวกับตัดทะลวงทุกสิ่ง และมาถึงในทันที

นั่นเป็นจิตสังหาร

ทันทีที่มันปรากฏออกมา มันก็เหมือนกับเสียงฟ้าร้องที่ดังก้องมาจากท้องฟ้า ทะเลจิตสำนึกของซูฉินก็ปั่นป่วนอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ลม ฝน ฟ้าร้อง และฟ้าผ่าดูเหมือนจะก่อตัวขึ้น และดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวก็ดูเหมือนที่จะระเบิดด้วยจิตสังหารนี้

ราวกับว่าเทพเจ้าที่อยู่ตรงหน้าเขาจะสั่นสะท้านด้วยจิตสังหารนี้ และเหล่าเทพก็จะหวาดกลัวต่อสิ่งนี้เมื่อเผชิญหน้ากับเขา

จิตสังหารนี้คงอยู่เพียงชั่วครู่ก่อนที่ภาพจะพังทลายลง และหายไป

ร่างกายของซูฉินสั่นเทา และความคิดของเขาก็เปลี่ยนจากว่างเปล่าเป็นผันผวน

เขามีลางสังหรณ์ที่ชัดเจนว่านี่คือ จิตสังหารอย่างที่รัชทายาทกล่าวถึง

“ถ้าข้าสามารถค้นหามัน และจำลองมันได้ งั้น… ภาพที่เพิ่งปรากฏก็อาจจะเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาได้จริงๆ”

ซูฉินรู้สึกว่าการตระหนักถึงจิตสังหารนี้ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ แต่เป็นกระบวนการ และประเด็นสำคัญคือ รูปภาพ

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ แสงหลากสีในทะเลจิตสำนึกของเขาก็ระเบิดออกมาอย่างสดใส และเขาก็ค้นหาและจำลองมันตามสัญชาตญาณ

ชั่วครู่หนึ่ง น้ำและหมึกก็กลิ้งไปมาอย่างไร้ขอบเขต

ในขณะเดียวกันการซ้อมภายนอกก็เสร็จสิ้นลงแล้ว เมื่อทุกคนคุ้นเคยกับบทบาท และมีความมั่นใจมากพอ การแสดงจึงจะเริ่มอย่างเป็นทางการ

หนิงหยาง และเทพธิดาอเวจี ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว

ก่อนที่จะเริ่ม กัปตันก็เดินออกไป โค้งคำนับรัชทายาท และคนอื่นๆ ก่อน จากนั้นก็ไอ

“ทุกคน แสดงให้ดี ข้ามีหลายบทบาท ดังนั้นข้าจะไม่ถ่ายภาพ และบันทึกมันเอง ข้าจะใช้สิ่งประดิษฐ์ที่ข้าสร้างมาเป็นพิเศษเพื่อบันทึกภาพทุกอย่าง แล้วจึงถ่ายโอนไปยังข้างนอก หลังจากตัดต่อแล้ว มันจะออกฉายบนหน้าจอในท้องฟ้า”

ขณะที่กัปตันพูดเขาก็หยิบลูกแก้วแสงออกมา และกำลังจะยกมันขึ้นไปในอากาศเพื่อบันทึกภาพด้วยตัวเอง

แต่ในขณะนั้นเอง รัชทายาทก็โบกมือ และกระแทกลูกแก้วแสงเล็กๆ ที่กัปตันหยิบออกมาออกไป

“ไม่จำเป็น!”

“วิธีการของเจ้าไม่สะดวก ทำให้ทุกคนต้องเงยหน้าขึ้นมอง อาจมีบางจุดที่ไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนด้วยซ้ำ”

“เจ้ากลับไปแสดงให้สมบทบาท ส่วนการบันทึกปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้า เจ้าไม่ต้องกังวล”

รัชทายาทพูดอย่างสงบ ยกมือขวาโบกมือไปบนท้องฟ้า ทันใดนั้น ผลึกแสงก็หลุดออกมาจากแขนเสื้อแล้วตรงไปท้องฟ้า ในที่สุด หลังจากหยุดชั่วคราวบนท้องฟ้า ผลึกแสงก็กลายเป็นเศษกระจกขนาดยักษ์

เศษกระจกนี้มีขนาดหนึ่งพันฟุต และมีรูปร่างแปลกๆ แต่ทันทีที่มันปรากฏขึ้น ความรู้สึกกว้างใหญ่ก็ปะทุขึ้น แม้กระทั่งทำให้กัปตันรู้สึกว่ามีออร่าของโถงกบฏจันทร์เล็ดลอดออกมาจากกระจกนี้จริงๆ

ดวงตาของกัปตันมีแสงแปลกๆ และทุกคนก็ตกตะลึง

กระจกขนาดพันฟุตหมุนช้าๆ กลางอากาศ จนหันหน้าเข้าหาพื้น สะท้อนทุกสิ่งบนพื้น จากนั้นภาพในกระจกก็ขยายออก และล็อคทุกคนไว้

มันชัดเจนสุดๆ

“ของชิ้นนี้เป็นสมบัติอันล้ำค่าที่สุดของพ่อข้า เรียกว่าเนตรสวรรค์”

“สิ่งนี้สามารถมองเห็นเก้าสวรรค์สิบดินแดน ก่อนที่พ่อของข้าจะพ่ายแพ้ในการต่อสู้กับเทพจันทราโลหิต เขาก็หักมันออกเป็นชิ้นๆ แปรเปลี่ยนมันให้กระจัดกระจายอยู่ในกระจกทั้งหมดในภูมิภาคนี้”

“หลอมรวมด้วยเจตจำนงของตัวเขาเอง ออกกฤษฎีกาครั้งสุดท้ายให้กับวิญญาณสิ่งประดิษฐ์ภายในให้เชื่อฟังเจตจำนงของสรรพชีวิต จากนั้นวิญญาณสิ่งประดิษฐ์ก็ดูดซับความศรัทธาจนให้กำเนิดโถงกบฏจันทร์”

“เศษกระจกนี้ถือเป็นชิ้นที่ใหญ่ที่สุดชิ้นหนึ่งหลังจากเนตรสวรรค์แตกสลาย”

“ถ้าเจ้าบันทึกภาพด้วยกระจกนี้ ภาพจะสามารถปรากฏได้ด้วยตัวเองในจิตใจของทุกคนในภูมิภาคจันทร์บวงสรวงผ่านวิญญาณสิ่งประดิษฐ์ของโถงกบฏจันทร์”

“ข้าไม่ต้องการให้มันจะออกอากาศหลังจากการตัดต่อ แต่ต้องในเวลาเดียวกัน!”

รัชทายาทจ้องมองทุกคน

จิตวิญญาณของกัปตันตื่นขึ้น หนิงหยาง และคนอื่นๆ ก็เต็มไปด้วยอารมณ์ พวกเขาทั้งหมดต่างมีกำลังใจมากขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่หลังจากที่รู้ว่าการแสดงจะถูกรับรู้จากผู้คนภายนอกในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล

“ทุกคนอยู่ในตำแหน่งของตน มาแสดงกันเถอะ!”

เศษกระจกส่องสว่างทันที และในเวลาเดียวกัน ภูเขาในโถงกบฏจันทร์ซึ่งซ่อนอยู่ในสถานที่ๆ ไม่รู้จักก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และวิหารทั้งหมดก็ปะทุออกมาอย่างสว่างไสว และเปล่งแสงแวววาวอย่างไม่อาจควบคุมได้

ผู้ฝึกฝนจำนวนมากในโถงกบฏจันทร์ต่างตกตะลึง และภาพต่างๆ ก็ปรากฏขึ้นในจิตใจของพวกเขาในทันที

ไม่เพียงแต่พวกเขาเท่านั้น แต่ในขณะนี้ ผู้ฝึกฝนทุกคนในภูมิภาคจันทร์บวงสรวง ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์ร้าย… และแม้แต่ผู้คนในเทวสถานจันทราโลหิต ก็มีภาพในใจของพวกเขาในขณะนี้

ละครบทใหญ่ได้ฉายอย่างเป็นทางการแล้ว