ตอนที่ 1060 ประวัติศาสตร์ที่แท้จริง (1)

ต้นกำเนิดลมมาจากซูฉินที่กำลังนั่งขัดสมาธิ และไม่เคลื่อนไหวในระยะไกล

ในขณะนี้ แท่นบูชาเกิดความปั่นป่วน สายฟ้าก็สั่นสะเทือน และทุกคนก็ดู ตกตะลึง และไม่มั่นใจ

แม้แต่วังวนบนท้องฟ้าก็ยังเปล่งเสียงคำรามมากขึ้นเรื่อยๆ

ในขณะนั้น พวกเขารู้สึกถึงคลื่นพลังที่คลุมเครือลอยขึ้นมาในสายลม ซึ่งดูเหมือนจะเล็ดลอดออกมาจากร่างกายของซูฉิน จากนั้นโลกก็สั่นสะเทือน

แผ่นดินสั่นไหว และภูเขาที่ลาดเอียงราวกับใบมีดในระยะไกลบนท้องฟ้าก็สั่นสะเทือน และกรวดจำนวนมากร่วงหล่นลงมากระแทกหุบเหว ส่งเสียงเอ้อระเหย

“เกิดอะไรขึ้น!”

หนิงหยางสูดหายใจเข้าอย่างหวาดกลัว

ดวงตาของกัปตันก็เบิกกว้างเช่นกัน เมื่อมองไปที่ร่างที่ขัดสมาธิ และปิดตาของ ซูฉินในระยะไกล ด้วยหัวใจที่ปั่นป่วน

ทันใดนั้นรัชทายาทก็หันศีรษะไปมองซูฉิน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป

“นี่…”

องค์หญิงหมิงเหม่ยและคนอื่นๆ ก็มองไปในทันที โดยมีแสงแปลก ๆ ในดวงตาของพวกเขา

เหล่าปาตกใจ และพึมพำ

“เขาตระหนักรู้ได้จริงๆ หรือ?”

ในความตกตะลึงของทุกคนในระดับที่แตกต่างกัน จิตสังหารที่ไม่มีสิ่งใดเทียบได้กำลังก่อตัวขึ้นที่นี่อย่างช้าๆ!

มันเป็นเพียงต้นแบบเท่านั้น และต้องใช้เวลาอีกนานจึงจะบรรลุผลได้เต็มที่

แต่แค่นี้ หัวใจของทุกคนสั่นสะท้าน โดยเฉพาะรัชทายาท เขามองไปที่ซูฉินที่กำลังนั่งไขว่ห้างอยู่ไกลๆ เขาควรจะมีความสุขท่ามกลางความผันผวนเหล่านี้ ท้ายที่สุด ซูฉินตระหนักรู้บางอย่างได้สำเร็จ ภายใต้การแนะนำของเขา

แต่เขายังคงรู้สึกถึงความไร้พลัง

ในขณะนี้ เขาคิดถึงอาจารย์ของซูฉินอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงมองไปที่หมิงเหม่ยโดยสัญชาตญาณ

ดวงตาขององค์หญิงหมิงเหม่ยก็มองมาที่เขาเช่นกัน ทั้งสองมองหน้ากัน และยังคงเงียบ

…

สายลม ไม่ใครรู้ว่ามันอยู่มานานเท่าไหร่แล้ว

ถ้าไม่เช่นนั้น มันจะบันทึกร่องรอยการดำรงอยู่ของสรรพสิ่งในช่วงเวลาที่ผ่านมาได้อย่างไร

แล้วเราจะแยกแยะมันได้อย่างไร?

มีน้อยคนเกินไปที่จะตอบคำถามนี้ได้

บางทีอายุของสายลมอาจถูกกำหนดขึ้นอยู่กับเรื่องราวที่ได้เห็น จึงมียุคโบราณและยุคนี้

ในขณะนี้ ในภูมิภาคจันทร์บวงสรวง ในขณะที่สายลมพัดผู้คน และสั่นสะเทือนหัวใจของทุกสิ่ง เทวสถานจันทราโลหิตก็ออกเคลื่อนไหวเช่นกัน

องก์แรกของโครงเรื่องถือเป็นการดูหมิ่นเทพผู้สูงส่งของพวกเขาอย่างร้ายแรง!

พวกเขาต้องการค้นหาที่มา และหยุดเรื่องราวทั้งหมด

ผู้ฝึกฝนของวิหารจำนวนมากจึงส่งเสียงคำรามไปทุกทิศทุกทาง และพุ่งออกไป

แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพบแท่นบูชาที่ซ่อนอยู่ในทะเลทรายหลิวฟาในเวลาอันสั้น และลมโบราณที่พัดมาจากแท่นบูชาก็ปลุกเร้าจิตใจของทุกคน กลายเป็นคลื่นลูกใหญ่

แต่เพียงการแสดงองก์ที่สองได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว และไม่มีอะไรสามารถหยุดได้ แม้ว่าหนิงหยาง และคนอื่น ๆ จะตัวสั่น พวกเขาทำได้เพียงแสดงอย่างกล้าหาญเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้การสั่นไหวของโลกที่เกิดจากลมโบราณจึงกลายเป็นพื้นหลังของภาพด้วย ผ่านเนตรสวรรค์ มันสะท้อนอยู่ในจิตใจของทุกคนในภูมิภาคจันทร์บวงสรวง

ละครเรื่องนี้ยังคงดำเนินต่อไป

ผลก็คือ เรื่องราวที่ทุกคนเห็นได้รับร่องรอยของความผันผวนของชีวิต และ จิตสังหารโดยไม่รู้ตัว ทำให้ละครเรื่องนี้ดูสมจริงมากขึ้นอีกเล็กน้อย

ในภาพ สิ่งแรกที่ปรากฏคือแท่นบูชา

แท่นบูชานี้ใหญ่โต และสง่างามอย่างยิ่ง ขณะเดียวกัน ก็เต็มไปด้วยอักษรรูนจำนวนนับไม่ถ้วน หากตัวใดตัวหนึ่งกะพริบ ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวจะแหลกสลายภายในนั้น

มันน่าสะพรึงกลัวมาก

และที่ใจกลางแท่นบูชา หญิงสาวที่หย่อหยิ่ง และอาบเลือดของสรรพชีวิตในทะเลสาบโลหิตถูกชายในชุดเกราะทองคำจับไว้ให้คุกเข่าลงที่นั่น

เธอต้องการที่จะดิ้นรน แต่ก็ไร้ประโยชน์

ชายร่างใหญ่ในชุดเกราะทองคำสวมหน้ากาก และไม่สามารถมองเห็นสีหน้าของเขาได้ แต่เขายืนอยู่ที่นั่นด้วยร่างกายที่ตั้งตรง เต็มไปด้วยเจตจำนงอันเยือกเย็น จับหัวของเทพจันทราโลหิต ด้วยมือข้างหนึ่ง และถือดาบยาวด้วยมืออีกข้าง

ดาบเรืองแสงเย็นที่ทำใหหนาวสะท้าน เปล่งคลื่นพลังอันน่าสะพรึงกลัว และกลายเป็นเงาดาบยาวหนึ่งพันฟุตกลางอากาศ ซึ่งน่าตกตะลึงอย่างยิ่ง

นี่คือนักพรตที่รับผิดชอบในการประหาร

ภายนอกแท่นบูชา จักรพรรดิที่รับบทโดยหนิงหยางกำลังมองดูท้องฟ้าในระยะไกล โดยมีร่างจำนวนนับไม่ถ้วนที่มองเห็นได้ไม่ชัดเจนรอบๆ ตัวเขา และเงยหน้าขึ้นมองเขา

พวกเขากำลังรอให้ราชโองการของจักรพรรดิโบราณมาถึง

ภาพนั้นดูเคร่งขรึม และจิตสังหารก็รุนแรงมากซึ่งสะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนในจิตใจของทุกๆ คน ทำให้สรรพชีวิตในภูมิภาคจันทร์บวงสรวงรู้สึกตกตะลึงในขณะนี้เพราะจิตสังหารในภาพนี้น่าตกตะลึงมากจนพวกเขาทั้งหมดสามารถสัมผัสได้อย่างแรงกล้าผ่านภาพนั้น

แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะลังเลอยู่ในใจ แต่ในขณะนี้ ด้วยจิตสังหารที่เย็นยะเยือกนี้ทำให้ผู้เชี่ยวชาญที่ลังเลจากทุกเผ่าสั่นคลอนมากยิ่งขึ้น ยิ่งฐานการบ่มเพาะยิ่งสูง การรับรู้ถึงจิตสังหารจะปรากฏในระดับต่างๆ ตามความไวของประสาทสัมผัส

“การถ่ายทอดจิตสังหารแบบนี้…”

“แค่สัมผัสสักพักหัวใจก็จะเต้นรัว!”

“เป็นไปได้ไหมว่านี่คือเรื่องจริง?”

หัวใจของทุกคนในโลกภายนอกตกตะลึงโดยเฉพาะผู้ฝึกฝนของเทวสถานจันทราโลหิตที่ตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้นในขณะนี้ ด้วยความตกใจ เขาค้นหาร่องรอยของทั้งหมดมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่คนพวกนี้ไม่รู้ว่านักแสดงในภาพก็ตกใจเหมือนกัน