ตอนที่ 211 นี่คือเทคนิคลับ!

ระหว่างทางไปหน่วยขนส่ง ซูฉินผ่านร้านค้าของยอดเขาที่หก ที่พยายามหลอกลวงเขาในตอนนั้น และหยุดอยู่หน้าทางเข้า

เกือบจะในทันทีที่เขาหยุด สีหน้าของเจ้าของร้านและพนักงานในร้านเปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเขาวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วและคุกเข่าลง ตัวสั่น

“สวัสดีครับ ผู้อาวุโส”

ซูฉินมองไปที่เจ้าของร้านที่อยู่ข้างหน้าเขาอย่างเย็นชา

เหงื่อเย็นหยดจากหน้าผากของเจ้าของร้านลงสู่พื้น หลังของเขาเปียกโชกไปหมดและเขารู้สึกหวาดกลัว

เขารู้สึกถึงวิกฤตชีวิตและความตายที่รุนแรง

เขาไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่า ซูฉินคนนั้นจะไปถึงขอบเขตก่อตั้งรากฐาน… ก่อนหน้านี้ เขากลัวเพียงองค์หญิงสองของยอดเขาที่เจ็ด และไม่สนใจซูฉินมากนัก

ท้ายที่สุดแล้ว ในฐานะเจ้าของร้านและผู้ติดตาม นักพรตเมฆาล่องของยอดเขาที่หก มีศิษย์จำนวนไม่น้อยที่กล้าแตะต้องเขา อย่างไรก็ตาม หากอีกฝ่ายเป็นผู้ฝึกฝน ก่อตั้งรากฐานด้วย… เขาไม่คิดว่าเจ้านายของเขาจะเต็มใจที่จะเป็นศัตรูกับผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานเพื่อแก้แค้นให้กับเขา

ในขณะที่เขาตัวสั่นด้วยความกลัวและไม่มั่นใจ ซูฉินก็ถอนสายตาและจากไป

หลังจากที่เขาออกไป เจ้าของร้านก็นอนเป็นอัมพาตอยู่ตรงนั้น เขารู้สึกราวกับว่าเขาได้เดินทางไปมาระหว่างความเป็นและความตาย

ซูฉินไม่ได้ฆ่าเขาเพราะมันแพง

นอกจากนี้เขาไม่ต้องการแจ้งเตือนเป้าหมายหลัก ท้ายที่สุด ซูฉินได้ขุดชื่อของนักพรตเมฆาล่องจากบรรพบุรุษของนิกายเพชรมานานแล้วและแม้แต่สลักไว้บนใบไผ่ของเขา

อย่างไรก็ตาม เขายังไม่พบโอกาส

เมื่อวางเรื่องนี้ไว้ ในที่สุดซูฉินก็เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่เคยพบผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานจำนวนมากที่เชิงเขามาก่อน เป็นเพราะการปรากฏตัวของผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานทำให้เกิดคลื่นมากเกินไป

ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหน สายตานับไม่ถ้วนจะรวมตัวกัน

เว้นแต่จะเป็นคนที่มีชื่อเสียง สถานะนี้จะทำให้รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง นี่เป็นเรื่องมากสำหรับซูฉินที่ชอบเคลื่อนไหวในความมืด เขาไม่สามารถและไม่ต้องการปรับตัวกับการถูกจ้องมองจากผู้คนมากมาย

ในความเป็นจริง ผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานของยอดเขาที่เจ็ดล้วนเป็นคนที่เก็บงำความสามารถจากการฆ่าบนเชิงเขา โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่ชอบความสนใจเช่นนี้

“คนอื่นทำได้ยังไง” ซูฉินเงียบลงในขณะที่เขาคาดเดา

ในขณะที่คิด ซูฉินเร่งความเร็วและมุ่งตรงไปที่หน่วยขนส่ง เขาได้ส่งสัญญาณเสียงไปยังจางซานก่อนหน้านี้ และรู้ว่าคนหลังกลับมาแล้วและอยู่ในหน่วยขนส่ง

ด้วยเหตุนี้ เมื่อซูฉินมาถึงหน่วยขนส่ง เขาเห็นจางซานในชุดเสื้อคลุมเต๋าสีเทาจากระยะไกล และกัปตันที่ร่างกายท่อนล่างของเขาฟื้นฟูมากขึ้นและยังสวมเสื้อคลุมเต๋า สีเทาอีกด้วย

ช่างซ่อมบำรุงที่ทำงานในหน่วยการขนส่งไม่รู้สึกถึงความแตกต่างในสองคนนี้ อย่างไรก็ตาม ซูฉินผู้ซึ่งได้ก้าวไปสู่ขอบเขตก่อตั้งรากฐาน มีการรับรู้ที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก เขาสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่าพวกเขาสองคนได้ก้าวไปสู่ขอบเขตก่อตั้งรากฐานแล้ว แต่ได้ควบคุมออร่าของพวกเขาไว้

พวกเขานั่งยองๆ บนกระสอบทราย คนหนึ่งสูบไปป์และอีกคนหนึ่งกำลังกินแอปเปิ้ล เมื่อแสงแดดตกกระทบพวกเขา เสื้อคลุมเต๋าสีเทาของพวกเขาก็เปล่งประกายด้วยสีสันที่สวยงาม

การมาถึงของซูฉินดึงดูดความสนใจของพวกเขา หลังจากสังเกตเห็นเสื้อคลุมเต๋าสีม่วงของซูฉิน กัปตันก็เผยสีหน้าพอใจในขณะที่จางซานถอนหายใจ

“เจ้าแพ้แล้ว” กัปตันพูดกับจางซานอย่างมีความสุข

จางซานหยิบหินวิญญาณออกมาและมอบให้กับกัปตัน

เมื่อซูฉินเห็นฉากนี้ เขาก็เดาได้อย่างแน่นอนว่าก่อตั้งรากฐานเคยลงมาจากภูเขา

“ซูฉินทำไมเจ้าถึงสวมเสื้อคลุมสีม่วง? ผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานบนภูเขาเจ็ดเนตรโลหิต ของเราไม่สวมเสื้อคลุมสีม่วงเว้นแต่จะเป็นเรื่องสำคัญ มันเด่นชัดเกินไป”

จางซานยิ้มอย่างจริงใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเป็นมิตร แม้ว่าตอนนี้เขาจะมาถึงขอบเขตก่อตั้งรากฐานแล้ว แต่เขาก็ยังลืมความโหดร้ายของซูฉินในการแข่งขันไม่ได้ ดังนั้น ทัศนคติของเขาจึงดูกระตือรือร้นมาก และเขายังบอกซูฉินถึงเหตุผลว่าทำไมเขาและกัปตันถึงไม่สวมชุดคลุมสีม่วง

“รีบเปลี่ยนเมื่อเจ้ากลับไป และอย่าอยู่บนภูเขาตลอดเวลา บนนั้นมันเหงา เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานอาศัยอยู่บนภูเขาไม่มากนัก? ขอบอกว่าส่วนใหญ่สวมชุดคลุมสีเทาและอาศัยอยู่ที่เชิงเขาโดยซ่อนออร่าไว้ เมืองหลักมีความเจริญรุ่งเรืองและมีชีวิตชีวา และมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายที่นี่”

ซูฉินพยักหน้าอย่างจริงจัง

สำหรับกัปตัน เขามีรอยยิ้มเสแสร้งบนใบหน้าขณะที่เขามองไปที่ซูฉิน

“ซูฉินเจ้าอาจเคยพบผู้ฝึกฝนขอบเขตก่อตั้งรากฐาน ที่สวมเสื้อคลุมสีเทามาก่อน แค่เจ้าไม่รู้เกี่ยวกับพวกเขา มีคนไม่มากนักบนยอดเขาที่เจ็ดของเราที่เป็นเหมือน ศิษย์พี่หลี่ซึ่งสวมเสื้อคลุมสีม่วงบินไปมาทั้งวัน ถึงอย่างนั้น เขาเพิ่งเริ่มทำสิ่งนี้หลังจากที่เขาติดตามผู้อาวุโสโจว สำหรับจางหยุนซีนั่นเป็นข้อกำหนดของงาน ข้าได้ยินมาว่าเขาชอบรับเด็กใหม่”

“อีกอย่าง…” ณ จุดนี้ กัปตันกัดแอปเปิ้ลคำใหญ่แล้วไอ

“รองผู้อำนวยการซู เมื่อไหร่เจ้าจะคืนหินวิญญาณ 10,000 ก้อนที่เจ้าเป็นหนี้ข้า”

เมื่อซูฉินได้ยินสิ่งนี้ เขาก็มองไปที่กัปตัน แม้จะมีการฝึกฝนก่อตั้งรากฐาน เขาก็ยังไม่สามารถมองเห็นความลึกซึ้งของการฝึกฝนของอีกฝ่ายได้

“ผู้อำนวยการ?” ซูฉินถาม

“ถูกต้อง หลังจากที่ข้ากลับมา ข้าได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการหน่วยล่าราตรี รองผู้อำนวยการซู เจ้าต้องรีบหาหินวิญญาณเมื่อเร็วๆนี้ ข้าค่อนข้างเข้มงวดเรื่องเงิน”

ความภาคภูมิใจปรากฏบนใบหน้าของกัปตันในขณะที่เขามองไปที่ซูฉิน อยากเห็นความอิจฉาของซูฉิน

“ยินดีด้วยกัปตัน” ซูฉินมองไปที่ร่างกายที่สมบูรณ์ของกัปตัน ครั้งนี้เขาไม่ต้องการให้อีกฝ่ายเตือนเขาก่อนที่จะตอบกลับ

“ฮ่าฮ่า รองผู้อำนวยการซู ข้าดีใจที่เจ้าพัฒนาแบบนี้ อย่างไรก็ตามต้องแก้ไขบางอย่าง เจ้าต้องเรียกข้าว่าผู้อำนวยการ”

“ได้เลยครับกัปตัน” ซูฉินพยักหน้า

“ผู้อำนวยการ!” กัปตันกัดแอปเปิ้ลอย่างรุนแรงและตอบกลับ

“อืม” ซูฉินพยักหน้าและหยิบแอปเปิ้ลขนาดใหญ่สามลูกออกมาจากกระเป๋าของเขา มอบให้กัปตันและจางซานอย่างละลูก

จางซานยิ้ม

“เจ้าสองคนหยุดโต้เถียงกัน ซูฉิน ข้าปรับแต่งเรือวิเศษของเจ้าเสร็จแล้ว เดี๋ยวจะเอามาให้ชมกันนะครับ เฮ้อ ครั้งนี้พวกเราทั้งสามคนสามารถไปถึงขอบเขตก่อตั้งฐานรากได้ เมื่อคิดถึงมัน มันรู้สึกเหมือนชีวิตในอดีตได้ผ่านไปแล้วจริงๆ”

“ข้าไม่คาดคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งข้าจางซานจะมาถึงขอบเขตก่อตั้งรากฐาน ข้าได้ยิน มาว่าหลังจากการแข่งขันสิ้นสุดลง ผู้คนจำนวนมากได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตก่อตั้งรากฐาน ติงเสี่ยวไห่ก็ทะลวงผ่านเมื่อไม่นานมานี้” จางซานถอนหายใจด้วยอารมณ์

“บอกข้าทีว่าเขาไม่ได้โง่ คนอื่นเสี่ยงชีวิตเพื่อความร่ำรวย แต่เขาเสี่ยงชีวิตเพื่อสถานะศิษย์หลักที่น่ารังเกียจ ในท้ายที่สุด เขาก็มาถึงขอบเขตก่อตั้งรากฐานทันทีที่เขาได้รับมัน เขาเป็นศิษย์หลักโดยเปล่าประโยชน์” กัปตันกินแอปเปิ้ลลูกใหญ่ที่ซูฉินให้เขาและพูดด้วยท่าทางเยาะเย้ย

“เจ้าสองคนอย่าเป็นเหมือนเขา ข้าไม่กังวลเกี่ยวกับรองผู้อำนวยการซู ผู้ชายคนนี้ต้องการแค่ร่ำรวยและจะไม่ทำอะไรผลีผลาม แต่จางซาน เจ้าต้องระวัง”

“ข้ามีอะไรจะบอกพวกเจ้า เมื่อเร็วๆนี้ ข้าได้คิดเกี่ยวกับแผนการใหญ่และ ข้ากำลังรวบรวมข้อมูลอยู่ เมื่อข้าเตรียมการเสร็จแล้ว ข้าจะพาพวกเจ้าไปทำการใหญ่ คราวนี้มันจะน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าการฉกเนื้อของพันธสัญญา”

กัปตันมีท่าทางลึกลับและความบ้าคลั่งก็ฉายแววในดวงตาของเขา

จางซานตื่นตัวทันที ซูฉินก็เช่นกัน

“เจ้าสองคนแสดงออกแบบนี้ได้ยังไง?” กัปตันจ้องมอง

“ข้ารออยู่ที่นี่ ข้ายังต้องรวบรวมข้อมูล อย่างไรก็ตาม ระดับการบ่มเพาะของเจ้า ต่ำเกินไป เจ้าต้องก่อไฟแห่งชีวิตโดยเร็วที่สุดและมีความสามารถในการเปิดใช้งานเทคนิคลับ มิฉะนั้นเจ้าจะไม่สามารถเข้าร่วมในแผนของข้าได้” กัปตันยืนขึ้น

“เทคนิคลับ คืออะไรกันแน่?” ซูฉินถาม หลังจากที่เขามาถึงขอบเขตก่อตั้งรากฐาน เขาเคยได้ยินการกล่าวถึงเทคนิคลับหลายครั้ง แม้ว่าเขาจะเข้าใจในทางทฤษฎี แต่เขาไม่เคยเห็นมันมาก่อน

จางซานยังมองไปที่กัปตันด้วยความอยากรู้อยากเห็น เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้มากนัก ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อเขาอยู่ในขอบเขตควบแน่นพลังชี่ เขาได้ติดต่อกับผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานน้อยมากด้วยซ้ำ

“เจ้าอยากรู้ไหม” กัปตันกวาดสายตามองซูฉิน และจางซานแล้วยิ้ม

“ลืมมันซะ เมื่อเห็นว่าพวกเจ้าสองคนคือเพื่อนร่วมทีมในอนาคตของข้า ข้าจะบอกพวกเจ้า เจ้ารู้ไหมว่าทำไมข้าถึงไปเอาเนื้อของพันธสัญญา? นี่เป็นเพราะหลังจาก กลืนกินเนื้อของสิ่งมีชีวิตศักดิ์สิทธิ์ในระดับนั้นมากพอ มันสามารถเปิดจุดลมปราณจำนวนมากได้ทันที ทำให้ข้าสามารถก่อไฟแห่งชีวิตได้”

“ข้าจะไม่อธิบายว่า เทคนิคลับคืออะไร ข้าแค่จะแสดงให้เจ้าเห็น”

ขณะที่กัปตันพูด เสียงแผ่นดินไหวดังสนั่นหวั่นไหวจากร่างของเขา เสียงนี้ราวกับสายฟ้าจากสวรรค์ ขณะที่มันดังก้องไปทุกทิศทุกทาง ออร่าที่น่ากลัวอย่างยิ่งก็แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา

การแสดงออกของซูฉินเปลี่ยนไปและเขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว ดวงตาของเขาจ้องเขม็งไปที่กัปตันที่อยู่ข้างหน้าเขา และความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

ในขณะนั้นเอง เตาขนาดใหญ่ที่ถูกจุดไฟก็ปรากฏขึ้นในร่างของกัปตัน คลื่นพลังอันร้อนแรงปะทุออกมาจากร่างของเขาและกระจายไปทุกทิศทาง ความรุนแรงของความผันผวนที่มาจากร่างกายของเขาดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อยหลายเท่า

ออร่าแสบร้อนปรากฏออกมา ภาพลวงตาที่อยู่ข้างหลังเขานั้นทำให้โลกแตกเป็นเสี่ยงๆ ทำให้ดวงตาของใครคนหนึ่งรู้สึกเจ็บปวดเสียดแทง ในความเป็นจริงสภาพแวดล้อมถูกบิดเบี้ยว

ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันในขณะนี้

ซูฉินสามารถเห็นภาพติดตาเท่านั้น ในขณะนั้นเขารู้สึกว่าจิตใจของเขาสั่นไหว วิกฤตชีวิตและความตายที่รุนแรงทำให้เขาต้องล่าถอยด้วยความเร็วสูงสุดโดยสัญชาตญาณ อย่างไรก็ตาม มันยังสายเกินไป

ร่างของกัปตันมาถึงข้างๆ เขาและมือขวาของเขาวางอยู่ข้างหน้าเขา

ในมือของเขามีปอยผมของซูฉิน ในขณะนั้นมันบิดเบี้ยวอย่างรวดเร็วภายใต้อุณหภูมิสูงและกลายเป็นขี้เถ้า

ดวงตาของซูฉินหรี่ลงทันที เตาในร่างของกัปตันดับลงทันทีและเขาก็กลับสู่สภาวะปกติ จากนั้นเขาก็ยิ้มให้ซูฉิน

“รองผู้อำนวยการซู ถ้าข้าต้องการฆ่าเจ้าตอนนี้ เจ้าคงตายไปแล้ว”

การหายใจของซูฉินนั้นเร่งรีบ คลื่นอารมณ์พลุ่งพล่านในใจของเขา ก่อนหน้านี้ ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับเทคนิคลับ คือคำอธิบายด้วยวาจาและใบหยกทั้งหมด ตอนนี้เขาเห็นมันด้วยตัวเอง ผลกระทบนั้นรุนแรงมาก

ในขณะนั้น ความรู้สึกที่เขาได้รับจากกัปตันของเขาคือเขาไม่สามารถต่อกรได้

“แน่นอน ข้าเป็นอัจฉริยะ คนอื่นๆ ที่เปิดใช้งานเทคนิคลับของพวกเขาจะไม่ทรงพลังเท่าข้า แต่เจ้าก็จะไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้เช่นกัน นี่เป็นเพราะเทคนิคลับเป็นการปะทุของจุดลมปราณในร่างกายของพวกเขา ในช่วงเวลานั้น ทักษะและร่างกายของพวกเขาจะแข็งแกร่งขึ้นถึงขีดสุด แม้ว่าจะอยู่ได้ไม่นาน แต่ก็เพียงพอให้พวกเขาฆ่าหรือหนี”

กัปตันพูดอย่างภาคภูมิใจ

“เฉพาะผู้ฝึกฝนเทคนิคลับเท่านั้นที่สามารถต้านทานผู้ฝึกฝนเทคนิคลับคนอื่นได้”

“ผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานที่ยังไม่เปิดเทคนิคลับ เป็นเพียงไก่”

“ดังนั้น เด็กๆ อย่าเข้าใจผิดเกี่ยวกับก่อตั้งรากฐานเพราะไก่อ่อนแอที่เจ้าเห็นในอดีต”

“เจ้าต้องทำงานหนัก อย่าลืมคืนหินวิญญาณ 20,000 ก้อนที่เจ้าเป็นหนี้ให้ข้าโดยเร็ว”

ขณะที่กัปตันพูด เขาก็กินแอปเปิ้ลและจากไป หลังจากก้าวไปสองสามก้าว เขาก็ก้าวขึ้นไปในอากาศและเปลี่ยนเป็นลำแสง จุดหมายปลายทางของเขาไม่ใช่ยอดเขา แต่เป็นหน่วยล่าราตรี

ซูฉินมองไปที่ร่างของกัปตันที่จากไปอย่างเงียบๆ ในขณะนี้ ความรู้สึกของอันตรายรุนแรงอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน และจิตใจของเขาเต็มไปด้วยความเร่งด่วน เขาต้องเปิดจุดลมปราณ 30 ช่องโดยเร็วที่สุดและสร้างไฟแห่งชีวิตของเขา จากที่นั่นเขาจะได้ครอบครองเทคนิคลับนี้ด้วย!

จางซานก็เงียบเช่นกัน หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายศีรษะ

“กัปตันเป็นคนบ้า… ไปกันเถอะ ข้าจะแสดงเรือวิเศษของเจ้าให้ดู”

ซูฉินไม่ได้พูดอะไร เขาถอนสายตาจากร่างของกัปตันที่จากไปและเดินตามไปเงียบๆ อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกที่พลุ่งพล่านในใจของเขากลับทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

‘เมื่อข้าก่อไฟแห่งชีวิตด้วยการเสริมประสิทธิภาพของตะเกียงแห่งชีวิต มันจะเหมือนกับมีไฟแห่งชีวิตสองดวง!’

ซูฉินหายใจเข้าลึก ๆ ภายใต้ความเร่งด่วนนี้ เขาตามจางซานไปที่โกดัง เมื่อโกดังเปิดออก เรือวิเศษขนาดใหญ่ที่ค่อนข้างคุ้นเคยก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา

เรือยาว 500 ฟุตถูกคลุมด้วยหนังกิ้งก่าทะเลของขอบเขตก่อตั้งรากฐาน และรูปลักษณ์ของมันก็เปลี่ยนไปเช่นกัน สิ่งที่ปรากฏในดวงตาของซูฉินไม่ใช่เต่าจระเข้ในตอนนั้นอีกต่อไป แต่เป็นกิ้งก่าทะเล!

ออร่าแห่งพลังศักดิ์สิทธิ์นั้นรุนแรงมาก ปีกของเรือวิเศษก็เปลี่ยนรูปลักษณ์กลายเป็นปีกขนาดใหญ่ที่งอกออกมาทั้งสองด้านของลำตัวกิ้งก่าทะเล

ความโหดร้ายและความรุนแรงโจมตีประสาทสัมผัสของเขา

“ซูฉิน กัปตันแบ่งเนื้อของพันธสัญญาเป็นส่วนเล็ก ๆ สำหรับเจ้าและข้า ข้าเพิ่มมัน ลงในเรือของเจ้าเพื่อใช้เป็นแหล่งพลังงานหลัก ทำให้เรือวิเศษได้รับการเลื่อนขั้นเป็นเรือวิเศษที่แท้จริง!

“แน่นอน ถ้าเจ้าไม่ต้องการ เจ้าก็ยังเอามันกลับไปได้ อย่างไรก็ตามข้าคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะวางไว้บนเรือ ด้วยเรือลำนี้ ความสามารถในการอยู่รอดของเจ้าในทะเลต้องห้ามจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก!”