ตอนที่ 352 รุนแรงและชั่วร้าย

ประตูไม้มีรอยด่างตามกาลเวลาและมีกลิ่นอายโบราณ มันเหมือนกับชายชราที่มีประสบการณ์มานับไม่ถ้วน และมองเห็นได้ทะลุถึงหัวใจของผู้คน

ความทรุดโทรมที่มีอยู่ในความมืดของประตูไม้นั้นเหมือนกับชายชราหมดหวังต่อโลกที่น่าเศร้านี้

มันบีบคั้น แปลกประหลาด และน่ากลัว

นี่คือความรู้สึกที่ประตูนี้มอบให้ซูฉิน

ทันทีที่ประตูสีดำเปิดออก ซูฉินรู้สึกได้ว่าทุกสิ่งรอบตัวเขาดูเหมือนจะเงียบลงและเสียงทั้งหมดก็หายไป

ลมหยุดเคลื่อนไหว เมฆและหมอกก็เช่นกัน แม้แต่การเต้นของหัวใจของเขาก็ดูเหมือนจะหยุดลงในทันที นี่หมายรวมถึงทุกสิ่งจริงๆ รวมถึงร่างที่ถอยหลังอย่างรวดเร็วของเขาและบุตรสวรรค์ ซึ่งยืนอยู่เหนือประตู

ราวกับว่าพลังของประตูนี้ทรงพลังและลึกลับเกินไป ไม่ว่าจะเป็นผู้ใช้หรือเป้าหมาย พวกเขาทั้งหมดจะถูกระงับสิทธิ์ในการเคลื่อนไหว

ซูฉินเคยสัมผัสกับความรู้สึกนี้มาก่อนเมื่อสี่ปีที่แล้ว เมื่อเพลงดังขึ้นในเขตต้องห้ามของแคมป์คนเก็บขยะ เขาเห็นรองเท้าบูทผู้หญิงคู่หนึ่งและหมอกเดินมาจากป่า

ตอนนั้นก็รู้สึกเหมือนกัน หลังจากการปรากฏตัวของประตูไม้นี้ ความหนาวเย็นที่พอจะแทรกซึมเข้าสู่จิตวิญญาณของเขา ราวกับว่ามันสามารถหยุดยั้งความคิดของเขาได้

การหายใจของซูฉินหยุดลงและมีน้ำค้างแข็งสีขาวปรากฏขึ้นบนคิ้วและผมของเขา ร่างกายของเขาถูกรุกรานด้วยความหนาวเย็นจากภายในสู่ภายนอก ในขณะนี้ เขาสูญเสียการมองเห็นทุกอย่างยกเว้นประตูที่เปิดออกช้าๆ

เสียงเอี๊ยดอ๊าดเสียดแทงหูดังขึ้นขณะที่ประตูสีดำค่อยๆ เปิดออก

ภายในนั้นมืดสนิทราวกับว่าไม่มีอะไรอยู่ในนั้น มีเพียงเจตจำนงอันเยือกเย็นเท่านั้นที่แผ่ขยายออกไปอย่างเข้มข้นยิ่งขึ้น สามารถเห็นคลื่นของหมอกสีขาวบาง ๆ กระจายออกมาจากขอบประตู

การแสดงออกของบุตรสวรรค์น่ากลัวและเจตนาฆ่าในดวงตาของเขาก็รุนแรง ประตูนี้เรียกว่า ประตูเจตจำนงสิ้นสูญ มันเป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดสำหรับเขา แต่เขาเคยใช้มันเพียงครั้งเดียวนับตั้งแต่ได้รับมันมา

ทั้งสองฝ่ายจะถูกระงับเมื่อเขาใช้มัน ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าใช้มันผลีผลามหลังจากนั้นเพียงครั้งเดียว สิ่งสำคัญที่สุดคือการใช้ประตูนี้ต้องจ่ายด้วยส่วนหนึ่งของวิญญาณของเขาเช่นกัน

ประตูนี้แปลกมากและมีต้นกำเนิดที่ลึกลับ ไม่ทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากเปิดมัน ดังนั้นพลังทำลายล้างจึงแตกต่างกันไปในแต่ละคน ปู่ของเขาเคยบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้

ครั้งสุดท้ายที่เขาใช้มัน ลิ้นที่เน่าเปื่อยปรากฏขึ้นจากประตู สิ่งนี้ทำให้เขาอึดอัดมากเพราะปู่ของเขาเคยบอกว่าสิ่งที่ประตูนี้ปรากฏร่างเกิดจากหัวใจของเป้าหมาย

ในขณะนั้นเขาต้องการทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นภายในประตูเมื่อซูฉินเผชิญหน้ากับมัน

“จะดีกว่าถ้าผีร้ายปรากฏตัว ผีร้ายที่จะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ!!”

ทันใด บุตรสวรรค์ตะโกนข้างใน ภายในประตูไม้สีดำ ความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็เปลี่ยนไปในทันที ลำแสงปรากฏขึ้นจริง!

ในตอนเริ่มต้น แสงนี้ยังอ่อนอยู่มาก มีเพียงจุดเดียวเท่านั้น อย่างไรก็ตามใน ชั่วพริบตา มันยังคงแพร่กระจายและขยายวงกว้างออกไป ในที่สุดมันก็กลายเป็นทะเลแห่งแสงที่สว่างไสวและสว่างไสวอย่างยิ่ง

แล้วกระจายออกไปกลายเป็นลำธารจำนวนนับไม่ถ้วน

ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใด ท้องฟ้านอกประตูก็เปลี่ยนจากมืดเป็นสว่าง มันเหมือนกันสำหรับพื้นดินโดยรอบและพืชจำนวนนับไม่ถ้วน ในขณะนี้ ร่างของซูฉินถูกห่อหุ้มด้วยแสงเจิดจ้านี้และจมอยู่ในทะเลแห่งแสง

ในทะเลแห่งแสงนี้ ร่างกายของซูฉินเปล่งความเจ็บปวดรุนแรงอย่างสุดจะพรรณนา ราวกับว่าร่างกายของเขาถูกเผาไหม้รวมทั้งอวัยวะของเขาด้วย

แสงนี้ทะลุผ่านร่างกายของเขา วิญญาณของเขาและทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใด มันนำมาซึ่งความเจ็บปวดอย่างรุนแรง ทำให้เกิดควันสีเขียวลอยขึ้นจากร่างกายของเขา ราวกับว่าเขากำลังจะถูกลบหายไป แต่ในขณะหนึ่งเมื่อเขาสามารถต้านทานแสงนี้ได้ เป็นเพราะแสงนี้ทำให้เขามีความคล่องตัวกลับคืนมาและถอยกลับอย่างกะทันหัน

เขาถอยกลับด้วยความเร็วสูงสุด แต่ก็ยังไม่สามารถหยุดการเผาไหม้ของแสงเหล่านี้ได้ ราวกับว่าเขากลายเป็นกลางคืนและทะเลแห่งแสงนี้ต้องการที่จะแยกความมืดออกจากกัน

ผิวของเขาถูกเผาจนดำสนิท ร่างกายสูญเสียความชุ่มชื้น ผมและคิ้วของเขากลายเป็นขี้เถ้า ไม่ว่าจะเป็นตะเกียงแห่งชีวิตหรือทักษะบ่มเพาะระดับจักรพรรดิ พวกมันต่างก็ต่อต้านด้วยพลังทั้งหมดของพวกมัน

เขายังหยิบใบหยกออกมาและถือไว้ในมือ การแสดงออกของเขาเผยให้เห็นถึงความลังเลใจ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ทำลายมันและเร่งถอยหนี

เมื่อซูฉินถอยกลับไป บุตรสวรรค์ก็เห็นสิ่งนี้ อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของเขาไม่มีความสุขเลย กลับแสดงความยากจะไม่เชื่อ ในความเป็นจริงเขาแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเอง ความรู้สึกไร้สาระที่รุนแรงเกิดขึ้นในใจของเขา

“แสงสว่าง?”

“หลังจากที่ประตูเจตจำนงสิ้นสูญ เปิดเข้าหาเขา มันก็ปล่อยแสงออกมาจริง ๆ !!”

“เป็นไปได้อย่างไร? เจ้าฆ่าคนอย่างข้ามานับไม่ถ้วนและเดินเหยียบกระดูกพวกเขา เจ้ายังมีความชำนาญในวิชาพิษชั่วร้ายและบ่มเพาะทักษะอสูรเพลิงกลืนวิญญาณ ร่างกายของเจ้าเปล่งเปลวเพลิงสีดำ และแม้แต่ตะเกียงแห่งชีวิตของเจ้าก็เป็นสีดำ ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะเรียกเจ้าว่าปีศาจ แต่ความกลัวในใจของเจ้านั้นเบาบางๆจริงๆ !!”

“ไร้สาระ ไร้สาระ ไร้สาระ!”

“อยู่ในความมืดแล้วมีแสงสว่างในใจ?” ดวงตาของบุตรสวรรค์เป็นสีแดงและ การแสดงออกของเขาดูน่ากลัว เขาสูญเสียความสงบและควบคุมอารมณ์ไม่ได้แล้ว ประตูมีแสงออกมาจริง ๆ !

นี่คือสิ่งที่เขาโหยหา!!

ชื่อเต๋าของเขาหมายถึงแสง สิ่งที่ปรากฏเมื่อเขาเปิดประตูคือลิ้นที่เน่าเปื่อยและน่าขยะแขยง ด้วยการเปรียบเทียบนี้ เจตนาฆ่าในใจของเขาพุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง

เมื่อเขาสังเกตเห็นว่า ซูฉินได้ถอยห่างจากระยะของแสงภายในประตูแล้ว เขาก็ทำผนึกมือเป็นชุด ทันใดนั้นประตูก็ปิดลงดังปัง หลังจากนั้นมันก็พร่ามัวในทันทีและทิศทางของประตูไม่ได้หันไปทางซูฉินอีกต่อไป แต่ตัวเขาเอง

เขาถูกวางยาพิษและสามารถระงับได้ในช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น การเปิดประตูนี้ไม่ใช่แค่เพื่อฆ่าซูฉิน ความคิดที่แท้จริงของเขาคือการใช้ประตูนี้เพื่อระงับพิษ

เขาเคยใช้ประตูนี้มาก่อน ในเวลานั้นเขาใช้ประตูนี้เพื่อลบคำสาปที่เขาถูกประทับไว้

เขากัดฟัน เมื่อประตูเจตจำนงสิ้นสูญขยับ ประตูไม้สีดำก็เปิดออกทันทีหันไปยัง บุตรสวรรค์ ข้างในยังคงเป็นสีดำ แต่ในพริบตา ลิ้นที่เน่าเฟะและน่าขยะแขยงก็ยื่นออกมาอย่างรวดเร็วและมุ่งตรงไปยังบุตรสวรรค์

ทันใดนั้น ร่างกายของบุตรสวรรค์ ก็สั่นสะท้านและสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเขาเน่าเปื่อยจากการสัมผัสของลิ้น ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูเหมือนจะกลายเป็นซอมบี้และผมของเขาก็หลุดร่วง กลิ่นเหม็นฟุ้งกระจายไปทั่วร่างกายของเขา

อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ที่เขาได้รับหลังจากจ่ายราคาเหล่านี้ทำให้เขาพอใจมาก

ในขณะนี้พิษมากกว่าครึ่งในร่างกายของเขาถูกปัดเป่า พิษที่เหลืออยู่ดูเหมือนจะสูญเสียพลังและถูกระงับ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เขาตกใจก็คือเงาดำบนจุดลมปราณที่ 120 นั้นปลอดภัยและไร้ความเสียหายใดๆ ภายใต้พลังของประตูประหลาด

ไม่เพียงเท่านั้น มันยังเผยให้เห็นดวงตาเล็ก ๆ และจ้องมองเขาอย่างเหยียดหยาม

“นี่มันคืออะไร!!!” บุตรสวรรค์ตัวสั่นอย่างรุนแรง แต่เขาไม่มีเวลาคิด ทันทีที่พิษถูกระงับ เขาก็เก็บประตูไม้เข้าไป และไม่กล้าใช้มันอีกต่อไป เขาหยิบยาเม็ดออกมาและกลืนเข้าไปในปากคำใหญ่ก่อนที่จะไล่ตามซูฉิน

ซูฉินซึ่งอยู่ในระยะไกลก็เงยหน้าขึ้น ร่างกายทั้งหมดของเขาอยู่ในสภาพน่าสังเวช แต่เจตนาฆ่าของเขายังคงรุนแรง แม้ว่าก่อนหน้านี้อาการบาดเจ็บของเขาจะสาหัสมาก แต่คริสตัลสีม่วงก็รักษาเขาได้อย่างรวดเร็ว ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้กลืนยารักษาไปหลายเม็ดเมื่อเขาถอยกลับไปก่อนหน้านี้

ในเวลาเดียวกันกับที่บุตรสวรรค์พุ่งเข้ามา ซูฉินก็กระทืบเท้าขวาของเขาอย่างแรงบนพื้น ขณะที่ดินใต้เท้าของเขาระเบิด ร่างของซูฉินก็ลอยขึ้นจากพื้นและปะทะกับบุตรสวรรค์ในอากาศ

เสียงที่ดังสนั่นก้องไปทั่วบริเวณต้องห้ามโดยรอบ พืชและต้นไม้จำนวนนับไม่ถ้วนพังทลาย สัตว์ดุร้ายที่นี่ก็หนีไปทันที การต่อสู้ระหว่างซูฉินและบุตรสวรรค์ นั้นทำให้โลกพังทลายอย่างแท้จริง

แม้แต่ผู้ฝึกฝนแกนทองคำยังต้องตกใจกับการต่อสู้ครั้งนี้

พวกเขาเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงมาก และทุกที่ที่พวกเขาผ่านไป จะมีการระเบิดและการทำลายล้าง

ขณะที่พวกเขายังคงแลกหมัดกัน ซูฉินก็ขว้างคริสตัลออกมา หลังจากที่มันระเบิด หมอกสีดำจำนวนมากก็กระจายออกไป วัวหัวขาดพุ่งออกมาจากหมอกและพุ่งเข้าหาบุตรสวรรค์

นี่ไม่ใช่จุดสิ้นสุด ในช่วงเวลาต่อมาซูฉินขว้างคริสตัลอีกสามก้อนและระเบิดทีละอัน ลูกบอลผมสีดำบิดเบี้ยว มือลีบ และลูกตาสีขาวลอยออกมา

สิ่งของของคนตายเหล่านี้ไม่ใช่อะไรนอกจากสิ่งของที่ซูฉินได้รับจากกระเป๋าของเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง ซือหม่าหลิง เขาใช้มันทั้งหมดในคราวเดียว ทันใดนั้น สิ่งผิดปกติในสภาพแวดล้อมก็หนาแน่นอย่างหาที่เปรียบมิได้ ซูฉินกัดฟันและขว้างยา สีดำจำนวนมากออกมา

เมื่อเสียงระเบิดดังขึ้น สิ่งผิดปกติที่นี่ก็ปะทุขึ้นทันที ในเวลาเดียวกันพวกมันดึงดูดคลื่นแห่งความอาฆาตพยาบาทจากส่วนลึกของดินแดนต้องห้าม

การแสดงออกของบุตรสวรรค์เปลี่ยนไปและเขาถอยกลับทันที สิ่งแปลกประหลาดทั้งสี่นั้นเป็นเหมือนปลาได้น้ำในสิ่งผิดปกติที่หนาแน่นเหล่านี้ หลังจากที่ พวกมันปรากฏตัว พวกมันก็หลอมรวมเข้าด้วยกัน

มือที่ลีบนั้นงอกขึ้นที่คอของวัว แล้วตาก็บินไปฝังตัวที่ฝ่ามือของมัน ขนปกคลุมร่างของวัว และในพริบตา สิ่งแปลกประหลาดราวกับฝันร้ายนี้ก็พุ่งเข้าหาบุตรสวรรค์

แต่บุตรสวรรค์กำลังจะหลบหนี

ความแน่วแน่ปรากฏในดวงตาของซูฉิน เขาโบกมือและหยิบสิ่งประดิษฐ์วิเศษของ ซือหม่าหลิง ที่ควบคุมสิ่งแปลกประหลาดเหล่านั้นออกมามากกว่าครึ่ง หลังจากโยนพวกมันออกไปหมดแล้ว เขาก็โบกมือ

ในพริบตา สิ่งประดิษฐ์วิเศษเหล่านี้ระเบิดขวางทางหนีของบุตรสวรรค์ ทำให้เขาไม่สามารถหลบได้ เขาถูกสิ่งแปลกประหลาดนั้นกระทืบโดยตรง

เหม่ยหมิงร้องลั่น อย่างไรก็ตามหลังจากที่บุตรสวรรค์อ่อนแอลง มันก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน มันยังถูกอีกาทองคำจ้องเขม็งด้วย ทันทีที่มันเคลื่อนออกไป อีกาทองคำก็มาถึงทันที และทั้งสองฝ่ายก็ต่อสู้กันอีกครั้ง

ซูฉินก็เข้ามาใกล้เช่นกัน ด้วยการโบกมือขวาของเขา กริชปรากฏขึ้นในมือของเขา ใช้ประโยชน์จากความเหนื่อยล้าของบุตรสวรรค์ กรีดคออีกฝ่ายโดยตรง

บุตรสวรรค์ขยับศีรษะทันทีและมีดสั้นก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะหลบมัน แต่ไฟสีดำก็โอบล้อมเขาไว้ บุตรสวรรค์ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน ไฟแห่งชีวิตของเขากระจายออกไปและปิดกั้นไฟสีดำ แต่ก็ไม่สามารถหยุดความบ้าคลั่งของซูฉินได้

ซูฉินเงยหน้าขึ้นและกระแทกเข้ากับบุตรสวรรค์ อย่างไร้ความปรานี

ดวงตาของบุตรสวรรค์ แดงก่ำและเขาใช้หัวชนกับหัวของซูฉิน

ด้วยเสียงบูม ทั้งสองคนรู้สึกวิงเวียนและถูกบังคับให้ถอยหลังไปสองสามก้าว

ความโหดร้ายของซูฉิน ทำให้บุตรสวรรค์รู้สึกหดหู่ใจอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เจตนาฆ่าของเขาไม่ได้ลดลง วันนี้เขาต้องฆ่าซูฉินและคว้าตะเกียงแห่งชีวิตมาให้ได้

ขณะที่เขาถอยออกไป บุตรสวรรค์ก็ตบช่องว่างระหว่างคิ้วของเขา ไม่รู้ว่าเขาใช้วิชาลับอะไร แต่มือขวาของเขาทะลุช่องว่างระหว่างคิ้วและเข้าไปในหัวของเขา จากนั้นเขาก็ดึงพู่กันเปื้อนเลือดออกมา!

พู่กันนี้มีขนาดเล็กมาก แต่เมื่อดึงออกจากหัว พู่กันขยายใหญ่ขึ้นทันที ปลายพู่กันเป็นหัว หัวนี้ดูเหมือนกับบุตรสวรรค์!

“พี่ชาย ข้ากำลังหลับอยู่ เจ้าปลุกข้ามาเล่นด้วยกันเหรอ”