ตอนที่ 654 คริสตัลสีม่วงสร้างความหวาดกลัวให้กับวังสวรรค์

เมื่อสังเกตเห็นว่าซูฉินไม่ได้ใช้โอกาสนี้ในการหลบหนี ชายชราจากเผ่าจิตรกรรมกลับมีสีหน้าเคร่งขรึม

‘เด็กคนนี้ระมัดระวังเกินไป เช่นนี้ข้าสามารถใช้แผนอื่นได้เท่านั้น!’

ชายชราพึมพำในใจ และวาดภาพต่อไป

ในขณะนั้น พลังหล่อเลี้ยงจากอีกาทองคำในร่างกายของซูฉินก็พุ่งเข้าสู่วังสวรรค์ที่สิบอย่างรวดเร็ว คลื่นเสียงก้องกังวานสะท้อนอยู่ในห้วงจิตสำนึกของเขา และวังสวรรค์ ที่สิบก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

“หลังจากที่ผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานก่อกำเนิดไฟแห่งชีวิตห้าดวง พวกเขาจะสามารถเนรมิตวังสวรรค์ได้สูงสุดแปดแห่ง ยกเว้นตะเกียงแห่งชีวิต”

“ในวังสวรรค์ทั้งสิบแห่งของข้า มีสามแห่งที่สร้างจากตะเกียงแห่งชีวิต ตอนนี้วังที่เจ็ดของข้าจากวังสวรรค์ทั้งแปดกำลังก่อตัวขึ้น”

“เมื่อวังนี้ถูกสร้างขึ้น ข้าอยู่ห่างจากขอบเขตแกนทองคำขั้นสมบูรณ์เพียง ก้าวเดียวเท่านั้น!”

ความคิดของซูฉินเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและพลังจากการหล่อเลี้ยงของอีกาทองคำ ยังคงปะทุอย่างต่อเนื่อง เช่นเดียวกับที่เวลาผ่านไปทีละนิด เมื่อเจ็ดส่วนของร่างของเทพเจ้าถูกสร้างออกมา และเนื้อของดวงอาทิตย์ก็เหี่ยวเฉาอย่างหนัก วังสวรรค์ที่สิบในร่างของซูฉินก็ปรากฏขึ้นมากกว่าครึ่ง

“ใกล้แล้ว”

หัวใจของซูฉินเพิ่มขึ้นด้วยความคาดหวัง เขาต้องการรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเขาวางคริสตัลสีม่วงไว้ในวังที่สิบ

ดังนั้นในขณะที่เขาให้ความสนใจกับชายชรา เขาสังเกตการเกิดขึ้นของวังสวรรค์

ในไม่ช้า วังสวรรค์ที่สิบของเขาก็ปรากฏขึ้นถึงเก้าส่วน

สิบลมหายใจต่อมา เมื่อร่างของเทพเจ้าขาดเพียงศีรษะ ในที่สุดวังสวรรค์ที่สิบในตัวของซูฉินก็ปรากฏขึ้นจบเกือบกลายเป็นจริง ท่ามกลางเสียงกึกก้องที่สั่นสะเทือนแผ่นดินในทะเลจิตสำนึก

“คริสตัลสีม่วง!” มือของซูฉินเปลี่ยนเป็นโปร่งแสงและเจาะหน้าอกของเขา เขาอดทนต่อความรู้สึกไม่สบายและความเจ็บปวดอย่างรุนแรงและคว้าคริสตัลสีม่วงที่อยู่ภายใน

เขาไม่ได้เอามันออกมาแต่ดันมันเข้าไปข้างในและส่งมันไปยังทะเลจิตสำนึกของเขา

“หลอมรวม!” ความคาดหวังในใจของซูฉินนั้นรุนแรงมากในขณะนี้

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่คริสตัลสีม่วงเข้าใกล้ทะเลจิตสำนึกของเขา และก่อนที่มันจะเข้าไปได้อย่างสมบูรณ์ การปฏิเสธอย่างรุนแรงก็ปะทุขึ้นจากทะเลจิตสำนึกของ ซูฉิน

การปฏิเสธนี้ไม่ได้มาจากวังเพียงแห่งเดียว แต่มาจากวังสวรรค์ทั้งหมดในร่างกายของซูฉิน ในขณะนี้พวกมันปล่อยความผันผวนอย่างรุนแรงโดยสัญชาตญาณ

ซูฉินรู้สึกตกใจ

การปฏิเสธของวังสวรรค์ทั้งหมด ดูเหมือนจะกระตุ้นคริสตัลสีม่วง ราวกับว่ามัน ไม่ถูกยั่วยุได้ ร่องรอยของพลังอำนาจสูงสุดที่หาที่เปรียบมิได้ที่เหนือกว่าพลังเทพถูกปล่อยออกมาจากคริสตัลสีม่วง

ร่องรอยนี้มีพลังครอบงำอย่างสุดโต่ง มันกว้างใหญ่และยิ่งใหญ่ราวกับว่ามันสามารถสะกดโลกและทุกสิ่งได้

คริสตัลสีม่วงดูเหมือนจะกลายเป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์อันเก่าแก่ และยิ่งใหญ่

เมื่อเทียบกับมัน ทะเลจิตสำนึกของซูฉินเป็นเหมือนกระเป๋าใบเล็ก

เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้กระเป๋าเล็กๆ เพื่อบรรจุวัตถุขนาดใหญ่

รอยแตกเริ่มปรากฏขึ้นในทะเลจิตสำนึกของซูฉิน และวังสวรรค์ทั้งสิบของเขาก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ไม่ว่าจะเป็นตะเกียงร่มสีดำ ตะเกียงวายุเจ็ดสี หรือตะเกียงปีกโลหิตหยู่หลิง เปลวไฟที่ลุกโชนที่สุดที่ดูเหมือนจะเผาไหม้ชั่วนิรันดร์กลับแสดงสัญญาณของการ ดับลง!

ราวกับว่าแม้แต่พวกมันที่เกิดมาจากสายเลือดของจักรพรรดิและจักรพรรดิโบราณก็ ไม่สามารถต้านทานร่องรอยของพลังปราบปรามจากคริสตัลสีม่วงได้

พวกมันถึงกับแสดงอาการแตกเป็นเสี่ยงๆ

ซูฉินไม่ได้คาดหวังกับสิ่งนี้ การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างมากอย่างที่ ไม่เคยเป็นมาก่อน แม้แต่วังสวรรค์ซึ่งเป็นที่ตั้งของยาพิษต้องห้ามก็เผยให้เห็นภาพที่เขาไม่อยากจะเชื่อ

ยาพิษต้องห้าม พลังคำสาปศักดิ์สิทธิ์จากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ หดตัวอย่างรุนแรง มันเริ่มพร่ามัวราวกับว่ามันกำลังถูกลบเลือน มันไม่มั่นคงอย่างมาก แสดงสัญญาณของการพังทลายที่อาจเกิดขึ้น และการระเบิดที่ใกล้เข้ามา

นอกจากนี้ยังมีวังสวรรค์จันทราม่วง ดวงจันทร์ม่วงที่มีต้นกำเนิดมาจากเทพ ดวงจันทร์แดง แต่มันยังสั่นไหวในวังสวรรค์ คล้ายกับเด็กสาวที่เปราะบางเผชิญหน้ากับอันธพาลที่น่าหวาดกลัว ก็เริ่มแสดงอาการแตกเป็นเสี่ยงๆ

สถานการณ์เหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

“นี่…” ซูฉินหายใจเร็ว และตกใจสุดขีด เขาไม่เคยคาดคิดถึงสถานการณ์เช่นนี้

แม้แต่วังสวรรค์เต๋าและวังสวรรค์ของภูเขาจักรพรรดิปีศาจก็ยังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงในเวลานี้ อารมณ์ที่ถ่ายทอดมาโดยกิ้งก่าทะเลหางแส้มีความสยดสยอง อย่างมาก ราวกับว่ามันได้เห็นการดำรงอยู่ที่น่าสะพรึงกลัว

สำหรับร่างของภูเขาจักรพรรดิปีศาจ มันค่อยๆ ก้มศีรษะไปทางคริสตัลสีม่วง เผยให้เห็นการยอมจำนน

อีกาทองคำซึ่งมาถึงระดับที่สาม และเปลี่ยนเป็นตัวอ่อนเต๋า รู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมากและปล่อยคลื่นเสียงครวญครางออกมา

ทั้งหมดนี้ทำให้จิตใจของซูฉินเป็นเหมือนพื้นผิวของทะเลภายใต้พายุ คลื่นลูกใหญ่โหมกระหน่ำและฟ้าร้องกึกก้อง

เขารู้ว่าคริสตัลสีม่วงของเขาไม่ธรรมดา ท้ายที่สุดแม้แต่เงาก็ถูกมันบดบัง อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยคาดคิดว่ามันจะน่ากลัวขนาดนี้

เขาขยับคริสตัลสีม่วงเข้าไปใกล้ทะเลสำนึกของเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และไม่ได้วางไว้ในวังสวรรค์จริงๆ แต่วังสวรรค์ในทะเลจิตสำนึกของเขาก็เหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ถูกรังแก พวกมันแสดงการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก และดูเหมือนว่าพวกมันไม่ต้องการให้คริสตัลสีม่วงเข้ามา

พวกมันแสดงการปฏิเสธโดยสัญชาตญาณภายใต้การกระตุ้นนี้ แต่มันทำให้คริสตัลสีม่วงปราบปรามพวกมันโดยตรง

ถ้าซูฉินยืนกรานที่จะวางคริสตัลสีม่วงเข้าไปใกล้ทะเลจิตสำนึกของเขา จิตสำนึกของเขาจะไม่สามารถต้านทานมันได้ และจะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที วังสวรรค์ทั้งหมดก็จะพังทลายลงทันที

มือของซูฉินสั่น เขารู้สึกว่าสิ่งที่เขาถืออยู่ไม่ใช่คริสตัลสีม่วง แต่เป็นสายฟ้าทำลายล้างโลก ดังนั้นเขาไม่ลังเลเลยและค่อยๆ เคลื่อนมันออกจากทะเลจิตสำนึกของเขา แล้ววางมันกลับเข้าไปในอกอย่างระมัดระวัง

เมื่อคริสตัลสีม่วงออกไป ในที่สุดทะเลจิตสำนึกของเขาก็หยุดสั่นและกลับสู่สภาวะปกติ

“มันคืออะไรกันแน่!”

ซูฉินเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น เขารู้สึกว่าความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับคริสตัลสีม่วงนั้นน้อยเกินไปจริงๆ เขาเข้าใจว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องพวกนี้ ดังนั้นเขาจึงระงับอาการใจสั่นที่เกิดจากเรื่องนี้

“ถ้าไม่สามารถบรรจุคริสตัลสีม่วงได้…” ความมุ่งมั่นปรากฏขึ้นในดวงตาของซูฉิน จากนั้นเขาก็หยิบใบไผ่ที่มีพลังของโชคชะตาของเขตสี่ที่ 32 และนิ้วเทพเจ้าออกมา

ใบไผ่หักเหล่านี้บันทึกความเข้าใจของซูฉินทุกครั้งที่เขาตื่นขึ้น พวกมันเป็นสิ่งที่เขาสร้างขึ้นเองด้วยความช่วยเหลือจากเขตสี่ที่ 32

พวกมันเต็มไปด้วยพลังแห่งความทรงจำและการลืม สิ่งที่แตกต่างกันสองอย่าง หลังจากที่ซูฉิน นำพวกมันออกมาแล้ว เขาก็ส่งไปยังทะเลจิตสำนึกและไปยังวังสวรรค์ที่สิบ

ทันทีที่เขาวางมันลงไป ชิ้นส่วนของใบไผ่ทั้งหมดก็แตกเป็นเสี่ยงๆ และกลายเป็นขี้เถ้า พวกมันรวมตัวกันอีกครั้ง และในที่สุด… ก็กลายเป็นใบไผ่ที่ส่องแสงสีเลือด

ใบไผ่ถูกสลักด้วยอักขระที่หนาแน่น นั่นคือ ลายมือของซูฉิน

อักขระเหล่านี้บางครั้งพร่ามัว บางครั้งก็ชัดเจน บางครั้งก็หายไปจนหมด และบางครั้งก็คลุมใบไผ่ทั้งหมด แสงสีเลือดหนาแน่นส่องออกมาจากมัน ทำให้วังสวรรค์ ที่สิบเป็นสีแดงฉาน

รูปลักษณ์ของวังสวรรค์ที่สิบก็เปลี่ยนไปเช่นกัน มันกลายเป็นเขตสี่ที่ 32 จริงๆ!

แสงสีเลือดบนนั้นเหมือนกับแสงบนนิ้วเทพเจ้าทุกประการ

เมื่อมองอย่างใกล้ชิด ซูฉินก็เห็นด้ายสีขาวปะปนอยู่ในแสงโลหิต ขณะที่พวกมันพัวพันและหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ใบไผ่ที่ลอยอยู่ในวังสวรรค์ที่ดูเหมือนเขตสี่ที่ 32 ได้ปล่อยความชั่วร้ายไม่รู้จบออกมาภายใต้แสงสีแดง และสีขาวนี้

ทันทีที่เป็นรูปเป็นร่างฐานการบ่มเพาะของซูฉินก็พุ่งสูงขึ้น อาจกล่าวได้ว่าในขณะนี้ซูฉินได้มาถึงจุดสูงสุดของขอบเขตแกนทองคำแล้ว

เมื่อมองย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ มีคนเช่นเขาในทวีปวังกู แต่พวกเขาหายากมาก

ในวังสวรรค์ของเขา มีคำสาปศักดิ์สิทธิ์จากยาพิษต้องห้าม อำนาจของเทพเจ้าของ ดวงจันทร์ม่วง และพลังเทพเจ้าแห่งลางร้าย

แค่สามอย่างนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ทุกคนตกตะลึง นับประสาอะไรกับ เต๋าสวรรค์กิ้งก่าทะเลหางแส้ ร่างของภูเขาจักรพรรดิปีศาจ และแสงอรุณที่เกิดจากการตกของดวงอาทิตย์

แกนทองคำดังกล่าวไม่สามารถถือว่าเป็นแกนทองคำได้เลย ถ้าซูฉินพบกับฉู่เทียนชุนอีกครั้ง เขาสามารถปราบปรามอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย และในเวลาอันสั้น

ในความเป็นจริง ถ้าเขาต้องการ เขาสามารถพยายามทะลวงผ่านขอบเขตหลักในตอนนี้ และก้าวไปสู่ขอบเขตวิญญาณแรกเริ่มได้

อย่างไรก็ตามซูฉินยังไม่ถึงขีดจำกัดของเขา ยังเหลืออีกวังหนึ่งที่จะเติมเต็มขีดจำกัดของวังทั้งแปดที่เกิดจากไฟแห่งชีวิตทั้งห้าของเขา

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูฉินก็หายใจเข้าลึกๆ สายตาของเขาสั่นไหว เผยให้เห็นประกายแวววาวขณะที่เขามองไปที่ชายชราจากเผ่าจิตรกรรม

ในขณะนั้น ร่างที่ชายชราวาดขึ้นเพื่อเทพเจ้าได้ก่อตัวขึ้นอย่างคร่าวๆ แต่ไม่มีนิ้วก้อยที่มือขวา

นอกเหนือจากนั้น โครงร่างของส่วนหัวก็ถูกวาดไว้แล้ว มีเพียงใบหน้าเท่านั้นที่หายไป

ขณะที่ซูฉินมองไปที่ชายชรา ชายชราก็มองไปที่ซูฉิน หลังจากยิ้มอย่างแปลกประหลาดให้กับซูฉิน เขายกมือขวาที่ถือพู่กันและวาดใบหน้าของร่างนี้อย่างรวดเร็ว

มันคือ… ใบหน้าของซูฉิน!

ในขณะที่ความเย็นชาในดวงตาของซูฉิน ทวีความรุนแรงขึ้น ชายชราก็วาดสองลายเส้นอย่างรวดเร็วเพื่อวาดดวงตาบนใบหน้า ทันใดนั้นภาพที่เขาวาดเริ่มแสดงสัญญาณของการมีชีวิตขึ้นมา

“เทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ นี่คือร่างที่ข้าวาดให้ท่าน สำเร็จแล้ว!”

หลังจากที่ชายชราวาดภาพเสร็จ เขาก็ถอยกลับทันทีด้วยความเร็วสูงสุด

นิ้วเทพเจ้าเปล่งความตื่นเต้นและความสุขออกมา และพุ่งเข้าหาร่างกายหลอมรวมเข้ากับมันอย่างรวดเร็ว ข้อจำกัดโดยรอบยังแกว่งไปมาอย่างรุนแรง และแสดงอาการคลายตัว

ซูฉินเคลื่อนไหวในขณะนี้

ด้วยเสียงตูม เขาบินออกจากส่วนที่เหี่ยวแห้งของเนื้อดวงอาทิตย์และวิ่งไปทางอื่นด้วยความเร็วสูงสุด ด้วยความช่วยเหลือของข้อจำกัดที่คลายตัว เขาสามารถผ่านมันไปได้อย่างรวดเร็ว

ภาพวาดชายชราก็เหมือนกัน ขณะที่ทั้งสองหนีไปด้วยความเร็วสูง หัวและสิงโตหิน ก็พุ่งออกไปเช่นกัน

นิ้วเทพเจ้าไม่มีเวลาสนใจพวกเขา มันพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลอมรวมเข้ากับร่างกาย และร่างกายก็เล็กลงเรื่อยๆ

ตุ่มเนื้อนับไม่ถ้วนเริ่มเติบโตบนนิ้ว ก่อตัวเป็นเนื้อหนังจำนวนนับไม่ถ้วนที่เจาะเข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็ว ภายใต้ความพยายามของมัน เปลือกตาของร่างนั้นเริ่มกระตุกราวกับว่ามันกำลังจะเปิดออก

ความบิดเบี้ยวและความพร่ามัวในสภาพแวดล้อมเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่พายุรุนแรงพัดโหมและเนื้อเส้นสุดท้ายเข้าไปในร่างกาย ในที่สุดเปลือกตาของมันก็เปิดออก

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ร่างกายลืมตาขึ้น รอยแตกก็ปรากฏขึ้นและแพร่กระจายอย่างรวดเร็วจนครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด เสียงระเบิดดังสนั่น…

ร่างกายนี้แตกเป็นชิ้นๆ จริงๆ !

คลื่นพลังมหาศาลถาโถมเข้าใส่ทุกทิศทุกทาง

เสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราดก็ฟุ้งกระจายไปกับฝุ่นที่ฟุ้งกระจาย มันเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง และความโกรธในขณะที่มันแผ่ซ่านไปทั่วอาณาบริวเวณอันไร้ที่สิ้นสุด

หัวและสิงโตหินถูกเสียงคำรามกระแทกและระเบิดทันที

ในระยะไกล ชายชราก็พร่ามัวจากแรงกระแทก และแสดงอาการพร่ามัว เขาไม่ได้หวาดกลัว ความเสียใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาพึมพำในใจ

“มันไม่สามารถยับยั้งเทพเจ้าได้? ช่างน่าเสียดาย ช่างเป็นโอกาสอันดียิ่งนัก ลืมมัน ลืมมัน การหนีตอนนี้สำคัญกว่า”

ชายชราถอนหายใจอย่างโล่งใจ แต่เขาก็ตะโกนออกมาอย่างเร่าร้อน

“ใต้เท้า อย่าตื่นตระหนก ข้าไม่ได้เตรียมร่างกายไว้สำหรับเจ้าแค่หนึ่ง แต่เป็นสอง!”

“ร่างหนึ่งเป็นภาพวาด และอีกร่างเป็นของจริง ดังนั้นมันจึงเหมือนกันทุกประการ ท่าน…ลองร่างอื่นก็ได้!”