ตอนที่ 849 ทำไมไม่บอกตั้งแต่ก่อนหน้านี้ว่าเจ้าแข็งแกร่งขนาดนี้! (4)

ชายชรานิ่งเงียบเมื่อได้ยินดังนั้น เขาคิดว่าเด็กคนนี้รับมือยากจริงๆ ดังนั้น เขาจึงหันหลังจะจากไป แต่หลังจากเดินไปได้สองสามก้าว เขาก็มองกลับมาที่ซูฉิน

“เพลิงสวรรค์ข้ามฟ้ากำลังมาในไม่ช้า เจ้าควรหาที่ซ่อนเพื่อหลีกเลี่ยงมัน”

ชายชราโยนร่มให้ซูฉิน

“ร่มนี้สามารถต้านทานเพลิงสวรรค์ได้ระยะหนึ่งแต่ก็ไม่นานเกินไป”

จากนั้นร่างกายของเขาก็แกว่งไปแกว่งมา และกำลังจะหลอมรวมเข้ากับความ ว่างเปล่า

ซูฉินหยิบร่มมา หลังจากตรวจสอบแล้ว เขาก็สัมผัสได้ถึงความมีน้ำใจของอีกฝ่าย ดังนั้นเขาจึงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และตะโกนใส่ชายชราที่กำลังจะหายตัวไป

“รอเดี่ยว”

ร่างกายของชายชราหยุดชั่วคราวในขณะที่เขามองไปที่ซูฉินด้วยความประหลาดใจ

ซูฉินยกมือขึ้นและดึงพิษหยดสุดท้ายออกจากร่างกายของอีกฝ่าย…

สิ่งนี้ถูกทิ้งไว้ข้างหลังโดยซูฉิน เพื่อป้องกันไม่ให้ชายชราโจมตีอย่างกะทันหัน ก่อนหน้านี้

ในขณะนั้นด้วยการปรากฏตัวของพิษ การแสดงออกของชายชราก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง เขาจ้องมองที่ซูฉิน และหอบสองสามครั้งก่อนที่จะพึมพำด้วยความโกรธ

“เจ้าหนู…เจ้า!”

ซูฉินมองอย่างไร้ความรู้สึก ประสบการณ์ตั้งแต่เด็กทำให้เขาระมัดระวังตัว อย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคที่ไม่คุ้นเคยนี้

และตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่มีเจตนาที่จะทำร้ายใครเลย

ชายชราเหลือบมองที่ซูฉิน และพยักหน้าในที่สุด

“ช่างเถอะ ความระมัดระวังของเจ้าถือเป็นเรื่องปกติ”

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ครุ่นคิดครู่หนึ่งและหยิบใบหยกออกมาโยนให้ซูฉิน

“ถ้าเจ้าไม่สามารถหาสถานที่เพื่อหลีกเลี่ยงเพลิงสวรรค์ได้จริงๆ ให้ไปที่นั่น”

ชายชราหันหลังกลับและหายไป

ซูฉินหยิบใบหยกมาเก็บไว้หลังจากมองดูมัน เขารู้ว่าเพลิงสวรรค์ข้ามฟ้าคืออะไร เป็นปรากฏการณ์พิเศษในภูมิภาคจันทร์บวงสรวง ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์นี้ ท้องฟ้าของภูมิภาคจันทร์บวงสรวงทั้งหมดก็จะสดใส

“มันควรจะเกี่ยวข้องกับทะเลเพลิงนี้”

ซูฉินไม่ทราบรายละเอียดมากนัก แต่ตอนนี้เขาสามารถคาดเดาได้ เมื่อเขาคิดถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่วันนี้ เขาก็จมดิ่งลงสู่ห้วงความคิด และเร่งออกเดินทาง

ไม่กี่วันต่อมา ซูฉินก็กลับมาถึงฝั่ง มันไม่ใช่สถานที่ซ่อนตัวครั้งก่อน เขาไม่อยากไปที่เดิมเป็นครั้งที่สอง

หลังจากก้าวขึ้นฝั่งแล้วเขาก็มองดูท้องฟ้า

เมื่อเทียบกับสองเดือนที่แล้ว เปลวไฟบนท้องฟ้ารุนแรงยิ่งขึ้นในขณะนี้ และ การปั่นป่วนของลาวาในทะเลเพลิงสวรรค์ก็รุนแรงยิ่งขึ้นเช่นกัน

เสียงคำรามจากท้องฟ้า และทะเลเพลิงราวกับเสียงฟ้าร้องดังกึกก้อง

มีผู้ฝึกฝนน้อยลงเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน

อันที่จริงพื้นดินก็สั่นสะเทือนราวกับว่ามียักษ์จำนวนหนึ่งกำลังจะผุดขึ้นมาจากทะเลเพลิง

สิ่งนี้ทำให้ซูฉินนึกถึงครั้งแรกที่เขาเห็นผู้พิทักษ์ชายแดนของเผ่าเงาลวงตาที่ ซ่อนตัวอยู่ใต้ดิน

“นี่อาจเป็นวิธีหลีกเลี่ยงเพลิงสวรรค์หรือเปล่า”

ซูฉินตกอยู่ในห้วงความคิดอันลึกซึ้ง เขาพบสถานที่ห่างไกลออกไป และขุดหลุมขนาดใหญ่ หลังจากที่เขาคลานเข้าไป เขาก็ร่ายอาคมเพื่อปกปิดมัน หลังจากซ่อนตัวอยู่ใต้ดิน เขาก็นั่งขัดสมาธิและเริ่มฟื้นฟูร่างกาย

แม้ว่าจะเป็นร่างของเทพเจ้า แต่ทะเลเพลิงสวรรค์นั้นลึกลับไม่อาจหยั่งรู้ได้ อุณหภูมิสูงภายใต้ลาวาทำให้ซูฉินรู้ซึ้งถึงความน่ากลัวของมันยิ่งกว่าใคร อย่างน้อยที่สุดเขาสามารถจมลงไปได้ประมาณสิบฟุตเท่านั้น

ซูฉินไม่กล้าลงลึกมากไป เปลวไฟนี้เผาไหม้วิญญาณของเขา แม้จะมีคริสตัลสีม่วงก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บ

วันเวลาผ่านไปเช่นนั้น ซูฉินอยู่ลึกลงไปใต้ดิน ในขณะที่เขาฟื้นตัว เขาได้ศึกษาตะเกียงนาฬิกาแดดและพูดคุยกับหลิงเอ๋อเป็นครั้งคราว

เจ็ดวันต่อมา เมื่อร่างกายของเขากลับสู่จุดสูงสุด ซูฉินสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในโลกภายนอก

ในช่วงเจ็ดวันนี้ อุณหภูมิก็สูงขึ้นเรื่อยๆ

มันก็เหมือนกันแม้ว่าเขาจะอยู่ใต้ดินก็ตาม ดินโดยรอบเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน

สิ่งนี้กินเวลาจนกระทั่งมีเสียงดังกึกก้องดังมาจากท้องฟ้าราวกับฟ้าร้อง ด้วยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ ซูฉินมองเห็นภาพที่ทำให้เกิดคลื่นลูกใหญ่ในหัวใจของเขา

ทะเลเพลิงสวรรค์ปะทุขึ้นราวกับสึนามิ

ขณะที่ลาวาปั่นป่วนอย่างรุนแรง มันก็ทำให้เกิดคลื่น ขณะที่มันแผ่ขยายไป ถึงฝั่ง มือขนาดยักษ์คู่หนึ่งซึ่งใหญ่โตอย่างยิ่งก็ลอยขึ้นไปในอากาศจากทะเลเพลิงอันกว้างใหญ่ มือเหล่านี้มีกิ่งก้านจำนวนมากยื่นออกมาจากปลายของพวกมัน และเส้น ฝ่ามือบนนั้นก็ชัดเจนมาก

พวกมันลอยขึ้นไปในอากาศ และทำการผนึกมืออย่างช้าๆ

ลาวาทะยานขึ้น และถูกดึงขึ้นไปบนท้องฟ้า กระจายตัวปกคลุมเส้นขอบฟ้าอย่างรวดเร็วในทุกทิศทาง

ท้องฟ้าส่องแสงสดใส

เปลวไฟอันไม่มีที่สิ้นสุดตกลงมาจากท้องฟ้า เผาไหม้พื้นดิน

นี่คือเหตุผลว่าทำไมบริเวณนี้จึงเปลือยเปล่า และมีรูปร่างไม่สม่ำเสมอ นี่เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ไม่มีต้นไม้ด้วย

ระยะของมันกว้างมากจนครอบคลุมอาณาเขตพันธมิตรของทั้งสองเผ่าพันธุ์ มันยังคงแผ่ขยายจากทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตกจนกระทั่งปกคลุมไปทั่วภูมิภาคจันทร์บวงสรวง

“เพลิงสวรรค์ข้ามฟ้า…”

ซูฉินพึมพำเมื่อเขาเห็นภาพนี้