บทที่ 134 ความละอายใจของข้า
“แต่หลานเยี่ยก็ถูกประมุขตระกูลหลานจับตัวกลับไป ไม่ได้กินไม่ได้ดื่ม ทั้งยังถูกผนึกพลังขังอยู่เจ็ดวัน ในช่วงเวลานั้นชิวเย่ว์อยู่ข้างเขาตลอด เป่าขลุ่ยให้เขาฟัง พูดคุยกับเขา หลังจากนั้นชิวเย่ว์ก็ค่อยๆ เย็นชาขึ้นเรื่อยๆ เย็นชาจนถึงขั้นที่หลานเยี่ยพูดจาหยอกเย้าเขา
หลานเยี่ยและชิวเย่ว์หนีออกจากตระกูลหลานอีกครั้งหนึ่ง ในครั้งนี้เกิดอุบัติเหตุบางอย่างขึ้น ทำให้ความทรงจำของหลานเยี่ยที่ถูกผนึกจำต้องปลดออกอย่างไม่มีทางเลือก ด้วยความสับสนจำนนใจอย่างยวดยิ่ง ชิวเย่ว์จำต้องปลดผนึกให้หลานเยี่ย ไม่มีการปะทุพลังเกิดขึ้น หลานเยี่ยสามารถยอมรับเรื่องราวในอดีตช่วงนั้นได้แล้ว
แต่เดิมพวกเขาสามารถใช้ชีวิตปกติธรรมดาต่อไปได้ แต่ตระกูลหลานส่งข่าวมาว่าหลานชิงประมุขตระกูลหลานถูกลอบทำร้าย เหลือชีวิตอยู่ได้ไม่นาน หลานเยี่ยกลับไปถึงตระกูลหลาน ถ่ายทอดกระแสวิญญาณดั้งเดิมของตนเองให้กับหลานชิง รั้งชีวิตของหลานชิงเอาไว้ แต่กลับทำให้เขาหลับลึกดั่งเจ้าชายนิทรา
หลานเยี่ยคิดอยากแก้แค้น แต่กลับโดนชิวหลีลอบทำร้ายอีกครั้ง พวกเขาจัดการกับชิวหลี หลานเยี่ยไม่อาจกล้ำกลืนความโกรธแค้นนี้ได้ คิดจะกำราบตระกูลเยี่ย เขาจึงปรึกษาเรื่องนี้กับบุคคลสำคัญตระกูลหลาน
แต่ก็มีข่าวที่ซีเชวียของตระกูลหลานและเขาเทียนปี้ถูกตระกูลเยี่ยบุกทำลาย เพื่อที่จะปกป้องเขาเทียนปี้เอาไว้หลานเยี่ยจึงจัดกำลังทหารวางแผนการโจมตีกองทัพตระกูลเยี่ยจนพ่ายแพ้ไป ชิวหลีเองก็โดนทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส ในเสี้ยววินาทีสุดท้ายอวิ๋นอี้ประมุขวังเขาเทียนปี้ก็ง้างสายธนูฆ่าชิวหลี
เขาเทียนปี้ได้รับชัยชนะ แต่ซีเชวียกลับมีข่าวตกอยู่ในสภาวะอันตรายถูกส่งมา หลานเยี่ยกลับมายังตระกูลหลาน ชิวเย่ว์ไปซีเชวีย คิดไม่ถึงว่าตระกูลเยี่ยจะมีคนควบคุมแผ่นดิน บ่าวรับใช้ของเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์เขาเทียนปี้เป็นสายลับตระกูลเยี่ย เขาปลอมแปลงจดหมายขอความช่วยเหลือจากหลานเยี่ย ให้อวิ๋นหรูเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์นำทหารไปซีเชวีย เพื่อที่จะได้ครอบครองสิทธิ์การทหารอวิ๋นหรูวางยาอวิ๋นอี้ ทำให้อวิ๋นอี้ถึงแก่ความตาย
อวิ๋นหรูนำทหารมาที่ซีเชวีย แต่กลับถูกแจ้งว่าตกหลุมพราง เมื่อชิวเย่ว์ที่อยู่ซีเชวียมาโดยตลอดได้ยินข่าวนี้ก็กลับกลายหลอกใช้นาง” หลานเฟิงพูดมาถึงตรงนี้จู่ๆ ก็หยุดลง หลานเยี่ยเหลือบมองเขาทีหนึ่ง
“เพื่อที่จะมอบแผ่นดินที่สงบสุขมั่นคงให้แก่หลานเยี่ย ชิวเย่ว์นั้นคิดรวบรวมแผ่นดินให้เป็นหนึ่งเดียวมาโดยตลอด แม้กระทั่งตอนที่หลานชิงโดนแทง หลานเยี่ยโดนลอบทำลายล้วนเป็นเขาที่ปล่อยข่าวให้ตระกูลเยี่ย เมื่อได้รับโอกาสชิวเย่ว์ลอบส่งข่าวไปให้ตระกูลเยี่ย ให้ตระกูลเยี่ยใช้เส้นทางอุโมงค์ลับที่ถูกสร้างขึ้นพันปีก่อนเข้ามาในเขาเทียนปี้ ยึดพื้นที่เขาเทียนปี้
แต่เดิมเขาอยากให้ตระกูลเยี่ยเข้าครอบครองเขาเทียนปี้ จากนั้นเขาก็จะใช้คนที่ยังคงซื่อสัตย์ต่อเขาเข้าครอบครองตระกูลเยี่ย สุดท้ายเข้ายึดครองแผ่นดิน แต่เขาคิดไม่ถึงว่าหลานเยี่ยจะไปเขาเทียนปี้ และคิดไม่ถึงว่าตระกูลเยี่ยจะจุดไฟเผาเขาเทียนปี้จนวอดวาย
ทางเชื่อมระหว่างมุกหลิววั่งถูกเปิดออกก็หมายความว่าความรู้สึกนึกคิดของคนสองคนเชื่อมต่อกัน ชิวเย่ว์รู้สึกได้ถึงความโศกเศร้าที่แพร่มาจากหลานเยี่ยหลายครั้ง สุดท้ายยังกลายเป็นการขอความช่วยเหลือ ชิวเย่ว์ลอบกลับไปเขาเทียนปี้ เพราะเขาไม่ได้รู้ข่าวใดๆ ของหลานเยี่ยอีก
แต่เขากลับถูกจับตัวไประหว่างทางที่ตามหา ถูกจับกลับมายังตระกูลเยี่ย ในตอนนี้ชิวเย่ว์ถึงรู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังมาโดยตลอดคือชิวอวี้นายน้อยตระกูลเยี่ย หลานเฟิงถูกวางยา กลายเป็นคนไร้ความสามารถที่ไม่อาจจัดการตนเองได้
ชิวอวี้บอกเขาว่าหลานเยี่ยตายไปแล้ว เขาไม่เชื่อ เขาทำข้อตกลงกับชิวอวี้ ขอเพียงแค่มั่นใจว่าหลานเยี่ยตายแล้ว เขาก็จะกลับมาตระกูลเยี่ย ช่วงเวลาสองสามวันเขาไม่เชื่อนับครั้งไม่ถ้วนแต่กลับได้ข้อสรุปเดียวคือหลานเยี่ยตายแล้ว
เขาถามชิวอวี้ถึงศพของหลานเยี่ย แต่กลับถูกแจ้งว่าไม่เหลือทั้งร่างและกระดูก เขาเชือดบรรดาคนที่ฆ่าหลานเยี่ย แล้วก็ตกอยู่ในภวังค์นิ่งนับจากนั้นฉีเย่ว์ที่อยู่ข้างกายชิวอวี้มาโดยตลอดวางยาเขา ส่งชิวอวี้มาไว้บนเตียง
เขาได้สติขึ้นมาในจังหวะที่สำคัญที่สุด วิ่งออกไป เขาวิ่งออกไปอย่างคลุ้มคลั่ง ตราบจนกระแสวิญญาณแห้งเหือด แต่กลับพบว่าเขามาถึงสถานที่ความลับของเขาและหลานเยี่ย จี้จี้ฮวาสือเมื่อพันปีก่อน หรือหอเย่ว์เยี่ยในตอนนี้ ในที่แห่งนั้นเขาพบว่าม่านกระแสวิญญาณของหลานเยี่ยไม่ได้หายไป หลานเยี่ยยังไม่ตาย”