640. ของขวัญยิ่งใหญ่!
ฉวี่ลี่กั๋วตกตะลึง สายตาเปลี่ยนไปและกล่าวอย่างระมัดระวัง “นั่น…ผู้อาวุโส เจตจำนงกระบี่โบราณคือสิ่งใด?”
โจวยี่ยิ้มบางและเอ่ยต่อ “จงรับรู้มันและเจ้าจะรู้เอง!” สิ้นคำโจวยี่พลันยื่นมืออกไปและคว้าตัวฉวี่ลี่กั๋วทันที ลำแสงหนึ่งเส้นพุ่งออกมาจากดวงตาและตกลงในดวงตาฉวี่ลี่กั๋ว
ร่างกายสั่นเทาและสายตาเต็มไปด้วยความสับสน ขณะนั้นมันสัมผัสได้ถึงข้อมูลไร้ก้นบึ้งเข้าสู่ร่างกายได้อย่างชัดเจน เกิดความรู้สึกเสมือนวิญญาณแรกกำเนิดกำลังหลุดจากร่างตอนที่ยังเป็นเซียนขั้นวิญญาณแรกกำเนิด
มันค่อยๆหลงลืมภายในข้อมูลเหล่านี้
โจวยี่ปล่อยแขนและแสงสีทองเลือนหายไปจากสายตา เขาดูเหน็ดเหนื่อยเอาการ การยกมรดกสืบทอดให้คนอื่นเสมือนกับทำใหร่างกายวิญญาณของเขาเสียหาย แต่เขาไม่ได้สนใจ หากหวังหลินสามารถผ่านอันตรายทั้งหมดเพื่อมาช่วยเขาได้ เขาก็ไม่สนใจเรื่องความยุ่งยากในการส่งต่อมรดกเพื่อช่วยวิญญาณกระบี่ของหวังหลินเช่นกัน
“หวังหลิน วิญญาณกระบี่ของเจ้าถือกำเนิดขึ้นด้วยพฤติกรรมขัดขืนโดยธรรมชาติ เจ้าต้องระมัดระวังตอนที่ใช้มันในอนาคตให้ดี แต่เจ้าไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นมากนัก ข้าได้ทิ้งตราประทับข้างในมรดกเอาไว้แล้ว หากมันพยายามทรยศเจ้า มันจะได้รับผลสะท้อนจากการสืบทอดมรดก!”
หวังหลินมองโจวยี่ ความเมื่อยล้าบนใบหน้าโจวยี่ทำให้เขาถอนหายใจยาว หวังหลินคำนับฝ่ามือให้เขาและกล่าวเสียงเบา “ผู้อาวุโส ขอบคุณท่านมาก!” การกระทำของโจวยี่แนวแน่อยู่เสมอเหมือนตอนที่เขาบังคับให้ซุนไท่กลายมาเป็นคนรับใช้ให้หวังหลิน
โจวยี่ส่ายศีรษะ “ตราบใดที่ถิงเอ๋อสามารถตื่นขึ้นมาได้ มรดกชิ้นนี้ช่างไร้ประโยชน์ต่อข้า…หวังหลิน ข้าขอเจ้าเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น ช่วยข้าตามหาพ่อของถิงเอ๋อ!”
หวังหลินครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะพยักหน้าตกลง
โจวยี่ยิ้มบางและยื่นมือขวาออกมา เขาคว้ากระบี่สวรรค์ที่มีฉวี่ลี่กั๋วอยู่ข้างใน พลันสูดหายใจลึกและตะปบใส่ทันที!
ทำให้กระบี่สวรรค์ปลดปล่อยเสียงหึ่งรุนแรงและควันประหลาดพวยพุ่งออกมาชั่วขณะก่อนจะเลือนหายไป…เค้าโครงของโจวยี่ยิ่งซีดขาวอย่างรุนแรง ร่างกายค่อยๆโปร่งใสและใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะฟื้นกลับมาได้
หวังหลินอุทาน “ผู้อาวุโสโจวยี่ ท่าน…” หวังหลินไม่คาดคิดว่าโจวยี่จะทำเช่นนี้!
“ตั้งแต่วันนี้ต่อไปจะมีกระบี่สวรรค์พิรุณเพียงแค่สามเล่มเท่านั้น! ส่วนกระบี่เล่มนี้มันกลายเป็นของเจ้าแล้ว ไม่ว่าจะมีวิญญาณกระบี่ก่อนข้า ข้า หรือวิญญาณกระบี่หลังจากข้าไป จะไม่มีสิทธิ์ในการควบคุมกระบี่เล่มนี้ได้!”
หลังโจวยี่กล่าวจบ เขาโยนกระบี่สวรรค์ให้กับหวังหลิน
หวังหลินรับกระบี่ด้วยสายตาขอบคุณ นี่ถือได้ว่าเป็นของขวัญอันยิ่งใหญ่จากโจวยี่! มีกระบี่สวรรค์พิรุณอยู่ทั้งหมดสี่เล่ม แม้จะมีคนขโมยไปหนึ่งเล่ม ตราบใดที่โจวยี่ยังอยู่ พวกเขาสามารถควบคุมมันได้ชั่วคราวเท่านั้น เมื่อเผชิญหน้ากับโจวยี่ เขาจะควบคุมกระบี่เล่มนั้นได้ทันที!
หรือแม้โจวยี่จะไม่อยู่แล้ว หากวันใดวันหนึ่งสตรีชุดขาวตื่นขึ้น นางสามารถสร้างวิญญาณกระบี่อีกดวงให้กระบี่สวรรค์พิรุณได้ วิญญาณกระบี่นั้นจะได้รับการสืบทอดมรดกกระบี่โบราณและควบคุมกระบี่สวรรค์พิรุณทั้งสี่เล่มได้ทันที!
กล่าวได้ว่ากระบี่สวรรค์พิรุณทั้งสี่เล่มนี้เป็นของวิญญาณกระบี่มาตลอดและไม่รู้ว่าสตรีชุดขาวส่งผ่านไปกี่ครั้งหรือเกิดการสืบทอดมากี่ครั้งแล้ว!
อย่างไรก็ตามตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไป การตบของโจวยี่ที่เป็นวิญญาณกระบี่และเป็นผู้สืบทอดของเจตจำนงกระบี่โบราณได้ทำให้ตราประทับที่วางบนกระบี่มาช้านานแตกสลายไป
สำหรับวิญญาณกระบี่ในยุคนี้ เขาเป็นเหมือนกับจักรพรรดิ แบ่งดินแดนของตนเองออกเป็นส่วนๆและยกมันให้กับหวังหลินตลอดกาล
ตั้งแต่วันนี้ต่อไป แม้สตรีชุดขาวจะตื่นขึ้นมาหรือมีวิญญาณกระบี่ตนใหม่ พวกมันจะไม่สามารถสามารถควบคุมกระบี่เล่มนี้ได้อีกต่อไป นั่นเพราะนี่คือคำบัญชาจากวิญญาณกระบี่โจวยี่ซึ่งเทียบได้กับราชโองการจักรพรรดิ!
นอกจากนี้โจวยี่ยังทำให้ฉวี่ลี่กั๋วรู้แจ้งเจตจำนงกระบี่โบราณด้วย เขาเปิดประตูให้กับโจวยี่ซึ่งประตูบานนี้เป็นการกลายเป็นวิญญาณกระบี่ขั้นสูงสุด!
ของขวัญอัศจรรย์สองชิ้นนี้เท่ากับยกโอกาสอันใหญ่หลวงให้หวังหลิน!
โอกาสในการได้กระบี่สวรรค์ที่จะไม่ถูกทำลายแม้จะผ่านการเปลี่ยนผ่านหลายครั้งเหมือนดังเช่นสตรีชุดขาว!
ตั้งแต่วันนี้ไป กระบี่สวรรค์เล่มนี้จะเป็นของหวังหลินตลอดกาล แม้แต่ฉวี่ลี่กั๋วก็เป็นเพียงแค่วิญญาณกระบี่รุ่นแรกให้กับกระบี่เล่มนี้
ในแดนสวรรค์ มีเพียงการได้รับตำแหน่งขุนนางสวรรค์เท่านั้นถึงจะมีโอกาสเช่นนี้ได้!
โจวยี่ถอนหายใจ จากนั้นร่ายกายเป็นภาพเบลอและเข้าไปในกระบี่สวรรค์ของตนเอง
“ข้าสัมผัสถึงกลิ่นอายของวิญญาณกระบี่แห่งกระบี่สวรรค์พิรุณรุ่นสุดท้ายที่ด้านล่างเหวนรก นี่คือของขวัญชิ้นที่สามสำหรับเจ้า เราไปกันเถอะ!” กระบี่สวรรค์โจวยี่กระพริบวาบและพุ่งเข้าไปในส่วนลึกของเหวนรก
หวังหลินคว้าเจ้าฉวี่ลี่กั๋วที่กำลังงุนงงและกำลังทำความเข้าใจมรดก นำมันกลับเข้าไปในกระบี่สวรรค์และไล่ตามโจวยี่
“กลิ่นอายของวิญญาณกระบี่ของกระบี่สวรรค์พิรุณรุ่นสุดท้ายหรือ? หรือว่า…หรือว่าจะเป็นกระบี่มั่งคั่ง?!” จิตใจหวังหลินสั่นเทา
โจวยี่อยู่ด้านหน้าและเมื่อมีปราณกระบี่เขาพุ่งออกไป อุปสรรคทั้งหมดต่างล่าถอย พวกเขามาถึงด้านล่างเหวนรกโดยตรง สถานที่แห่งนี้กว้างใหญ่ ทางเดินหายลมพัดผ่านพร้อมกับหลุมไร้ก้นบึ้งอยู่ด้านล่าง มันลึกจนแม้แต่สัมผัสวิญญาณก็ไม่อาจหยั่งถึง
พลังดึงดูดเบาบางหลายสายออกมาจากหลุมยักษ์ แม้ว่ามันจะเจือจางมากแต่มันมีอยู่ที่นี่มาตลอด
เมื่อยืนอยู่ข้างขอบหลุม ดินเล็กๆหลุดออกจากขอบและถูกดูดเข้าไปในหลุมลึก
หวังหลินสูดหายใจลึกและมองเข้าไปในหลุมนั้น ด้วยไหวพริบของเขาจึงเดาได้ทันทีว่าการกวาดทุกอย่างที่เกิดขึ้นนตอนอยู่ภายนอกได้อยู่ข้างในหลุมลึกแห่งนี้
ในความคิดหวังหลิน ดูเหมือนเขาจะเห็นการระเบิดที่เกิดขึ้นทุกห้าพันปีในหลุมลึกได้ซึ่งสร้างพลังดึงดูดเหนือจินตนาการ จากนั้นพลังดึงดูดผ่านช่องลึกลับกระทบโลกด้านนอกและดูดสิ่งของมากมายเข้ามาที่นี่
ความลึกลับของมันทำให้หวังหลินรู้สึกว่าตัวเองเล็กน้อยไปเลย วิชาอะไรกันถึงจะสามารถต้านแรงดึงดูดทุกห้าพันปีนี้ได้…วิชาอะไรกันถึงจะสามารถบรรลุพลังระดับนี้ได้?
“แม้แต่เทียนหยุนก็ไม่สามารถทำได้…สงสัยจริงว่าคนที่เทียนหยุนพูดถึงว่าก้าวเข้าสู่ขั้นที่สามแล้วจะสามารถ…” หวังหลินสูดหายใจลึกและเริ่มคิด
หลุมนี้นำทางไปสู่ที่ใด? ไม่รู้และไม่สามารถเดาได้เช่นกัน แต่หวังหลินรู้สึกได้ว่าหากเขาตกเข้าไปข้างใน จะไม่สามารถออกมาได้!
“หลุมลึกนี้ประหลาดอย่างยิ่ง อย่ามองดูมันนานเกินไป!” เสียงของโจวยี่ดังออกมาจากกระบี่สวรรค์
หวังหลินถอนสายตา ชั่วขณะที่เขาทำเช่นนั้น พลันได้ยินเสียงอันเบาบางยิ่ง
“ลงไป…” เสียงนี้ไม่ได้ออกมาจากหลุมลึก แต่…ออกมาจากกระเป๋าหวังหลิน!
ทั้งไม่ใช่เหยาซีเชว่!