ศึกชิงคีตกาล Scramble Ketakan
พระศิวะ VS อสูรตรีปุระ
Chapter 1 (20%)ฝันเสียวซ่าน
ใครกำลังกอดฉัน?
ใคร?
เธอยื่นมือไปสัมผัสตัวคนที่กอดเธอ
คุณคือใคร?
“อืม” เขาครางออกมาแผ่วเบา
ปาราวตี…
ปาราวตี…นึกให้ออกซิ
สัมผัสของมือใหญ่ลูบไล้ผิวของเธอ
แรงเร้าที่โหมใส่เธอ
ผิวสีทอง…ซ้อนอยู่บนผิวขาวผ่องของฉัน ร่างกายที่เบียดกระชับ…
อ้อมกอดร้อนแรง ลมหายใจร้อนผ่าว แรงกระตุ้นที่ถาโถมเข้าหา…
จนถึงกับขยับให้สอดคล้องกัน…
เขาโถมเข้ามาราวกับพายุ ปลุกเร้าฉันให้อารมณ์ลุกโชน…
อา…
“อ๊ะ!” คีตกาลสะดุ้งเฮือก ผุดลุกขึ้นนั่งบนเตียง หันมองไปรอบๆห้องอย่างผวา เมื่อเห็นว่าห้องก็ยังเป็นห้องนอนในโรงแรมจึงคลายใจลง
ฝัน!
อีกแล้ว!
ฉันฝันแบบนี้อีกแล้ว!
เธอลุกออกจากเตียงไปเทน้ำลงแก้ว แล้วยกขึ้นดื่มให้จิตใจคลายความปั่นป่วน แล้วก็เดินไปเปิดผ้าม่าน
7 วันแล้ว นับตั้งแต่ที่มายังประเทศอินเดีย เธอฝันเหมือนเดิมทุกคืน ฝันว่าถูกชายคนหนึ่งกอด…
ในฝันราวกับจะเปิดเผยความกระหายในร่างกายตัวเองออกมา เธอถูกลูบไล้จนทำตัวไม่ถูก
เมื่อยกมือขึ้น สายตาก็ชะงักกับผ้าพันแผลที่ข้อมือ เธอมองผ้าพันแผลบนข้อมืออย่างเจ็บปวดใจ อาจารย์…
เธอคิดถึงอาจารย์ตรีปุระ อันยานัน ศาสตราจารย์หนุ่มหล่อด้านวรรณคดีของมหาวิทยาลัยที่เคยเรียน
3 ปีก่อน ตอนปลายฤดูฝนเริ่มเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง เธอได้มาทัวร์อินเดียที่ถูกจัดขึ้นเพื่อสัมมนาทางวิชาการ เธอได้ไปเที่ยวสถานที่หลายแห่ง ทัชมาฮาล, ป้อมอักรา, ประตูอินเดีย, พระราชวังหลวง, พระราชวังสายลม, ป้อมปราการแอมเบอร์ฯลฯ
ศิวลึงค์ เธอเห็นศิวลึงค์ใหญ่โตก็มองด้วยความตื่นตะลึง เพราะไม่เคยเห็นของจริง เคยเห็นแต่ในรูปภาพทางอินเตอร์เน็ต
โอ…
“ศิวลึงค์เป็นสัญลักษณ์ของศาสนาฮินดู”
เธอหันไปมองคนพูด ก็เห็นอาจารย์ตรีปุระเดินเข้ามาใกล้ “อาจารย์ตรีปุระ…”
“ศาสนาฮินดูสักการะบูชาศิวะลึงค์ และเป็นศาสนาที่มีผู้คนนับถือมากในอินเดีย” ตรีปุระพูดคล้ายกำลังบรรยายอยู่ในคาบเรียน “การบูชาในฐานะเทพเจ้าก็เพื่อขอลูกหลานสืบสกุลและเพื่อความอุดมสมบูรณ์”
คีตกาลหน้าแดงระเรื่อน้อยๆ ตรีปุระเห็นก็ถามว่า “อายอะไรเหรอ?”