ตอนที่ 31 เข้าสู่ความประณีต

ในเมืองปิดนี้ การสังหารยังคงดำเนินไป

เตรียมนักสู้บางคนเผลอกดปุ่มขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน หลังจากได้รับบาดเจ็บในการต่อสู้ครั้งแรก และก็ทำให้สอบตกไป บางคนก็หน้าซีดจากอาการช็อคหลังจากที่ฆ่าสัตว์ประหลาด เตรียมนักสู้ที่มีพลังมากบางคนก็เกิดอาการคึกและตื่นเต้นหลังจากที่ฆ่าสัตว์ประหลาดได้หลายตัว!

ณ ที่แห่งหนึ่งไม่ไกลจากเมืองปิดนี้ มีหน้าจอขนาดใหญ่ซึ่งติดตั้งภายในอาคารสูงกำลังถ่ายทอดทุกๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน แต่ละส่วนของเมือง

“ช่างเป็นกลยุทธที่อ่อนแอ!” ในห้องหนึ่งภายในอาคารสูงนั้น นายทหารคนหนึ่งกำลังนั่งดื่มอยู่กับชายร่างอ้วน หน้าจอขนาด ใหญ่ติดผนังกำลังถ่ายทอดการสังหารที่กำลังดำเนินไปในเมือง ชายร่างอ้วนถอนหายใจ “การได้ดูเด็กหนุ่มพวกนี้ต่อสู้กับพวกสัตว์ ประหลาดมันทำให้ฉันนึกถึงตอนที่ตัวเองเป็นหนุ่มเลย!”

“ช่าย..จากที่ดูๆ ส่วนมากก็อายุราวๆ 20 กันทั้งนั้น เป็นช่วงที่ หนุ่มที่สุด แต่ก็เป็นช่วงที่เปราะบางที่สุดเหมือนกัน” นายทหารคนนั้นถอนหายใจ “ตาหวัง หลังจากนี้อีกไม่นาน เราทั้งสองก็จะกลายเป็นคนแก่ วันวาน เรายังเป็นเด็กใหม่ในนครเจียงหนานกันอยู่เลย แต่เดี๋ยวนี้ นายเป็นหัวหน้าของสำนักลายฟ้าแล้ว ฮ่าๆ”

ชายร่างอ้วนหัวเราะเสียงดัง “วานรเหล็ก นายเองก็ไม่หาทาง เลื่อนขั้นสักทีล่ะ”

“หือ?” นายทหารมองดูที่หน้าจอดัวยความตกใจ เขายิ่งดูก็ยิ่งตกใจ “ตาหวัง มาดูนี่เร็ว”

บนหน้าจอที่แสดงวิดีโอต่างๆ ภายในเมือง เพราะมีกล้อง บันทึกจำนวนมากกำล้งบันทึกอยู่ วิดีโอบนหน้าจอจึงเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา

“เปลี่ยนอีกแล้ว?” นายทหารรีบกดโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆ แล้ว สั่งการ

“จับภาพเตรียมนักสู้จากกล้องหมายเลข 21 เดี๋ยวนี้ จับภาพเขาไว้”

“ครับ” เสียงรับคำมาจากโทรศัพท์

ชายร่างอ้วนแซ่หวังมองดูเพื่อนรักอย่างสงสัย “วานรเหล็ก นายเห็นอะไร?”

“ตาหวัง เดี๋ยวก็ได้เห็น” นายทหารหัวเราะอย่างมีเลศนัย

ครู่ต่อมา หน้าจอก็เปลี่ยนภาพวิดีโอเป็นฉากก่อนหน้านี้ ใน วิดีโอมีแมวเงาพิฆาต 5 ตัว กำลังโจมตีติดพันอยู่กับเตรียมนักสู้ แมวเงาพิฆาต 5 ตัวนี้เป็นสัตว์ประหลาดระดับ H และเตรียมนักสู้ใน จอก็ถือโล่หกเหลี่ยม ดาบปีศาจ และดูเด็กมาก ต้องเป็นหลัวเฟิงแน่นอน!

“โอ้?” ชายร่างอ้วนตาเป็นประกาย

“เป็นไปได้ไง? ความแข็งแกร่งของเจ้าหนูนั่นขนาดนั้นเลยเหรอ?” นายทหารโพล่งออกมา “เจ้าหนูนั่นต้องใช้การทดสอบนี้เป็นโอกาสฝึกเทคนิคตัวเองแน่นอน! ดูสิ…เทคนิคของเขามันบ้ามากๆ!”

“เข้าสู่ความประณีต!”

“เข้าสู่ความประณีต!” ชายร่างอ้วนตาลุกวาวแล้วจ้องไปที่แมว เงาพิฆาตทั้ง 5 ตัวซึ่งกำลังโจมตีหลัวเฟิงอยู่ การหลบหลีกของหลัวเฟิงแต่ละครั้งไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรมาก แต่กลับหลบหลีกทุกๆ การโจมตีจากแมวแต่ละตัวได้ ท่วงท่าลีลาแบบนั้นได้ดึงดูดชายผู้ ทรงพลังทั้ง 2 นั้นได้อย่างมหาศาล!

เทคนิคประณีต แม้แต่นักสู้ระดับเทพสงครามหลายคนยังทำ ไม่ได้เลย

“เทคนิคของเขาเข้าถึงระดับประณีตอย่างแท้จริง มหัศจรรย์ๆ!” ชายร่างอ้วนสูดหายใจลึก “เขาอายุแค่ 18 เท่านั้น เทคนิคไม่เหมือนกับสมรรถภาพร่างกาย พรสวรรค์ที่ดี สมรรถภาพร่างกายก็จะดีตามไปด้วย แต่เทคนิคเป็นผลลัพธ์จากประสบการณ์การต่อสู้ และความเข้าใจหลักพื้นฐานอย่างถ่องแท้ จากนั้นจึงจะเข้าถึง ‘เทคนิคประณีต’

“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่าเขาอายุ 18 ปี?” นายทหารโดดผึงด้วย ความประหลาดใจ “นายรู้จักเขาเหรอ?”

“เขาคือหลัวเฟิง….สำนักขีดสุดรับคัดเลือกเขาไปก่อน” ชาย ร่างอ้วนคำรามอย่างเคืองๆ “สำนักขีดสุดโชคดีบรรลัยเลย เจ้าหลัวเฟิงนั่นอายุแค่ 18 ปี แต่ไม่ใช้แค่เพียงระดับสมรรถภาพ ร่างกายเท่านั้นที่น่าอัศจรรย์ แต่เทคนิคของเขายังน่าอัศจรรย์อีกด้วย! เข้าถึงเทคนิคประณีตในอายุเท่านี้ แล้วอนาคตเขาจะกลายเป็นอะไรเนี่ย?”

ต้องรู้ไว้ว่า….

แม้แต่นักสู้ระดับเทพสงครามผู้ทรงพลังก็ยังไม่อาจบรรลุ เทคนิคประณีต! เป็นที่แน่ชัดว่าเทคนิคจะต้องดีสุดๆ จึงจะเข้าถึงระดับนี้ได้

ในการต่อสู้จริง ระดับสมรรถภาพร่างกายเป็นแค่ส่วนหนึ่ง เทคนิค ทักษะและแรงปรารถนายังเป็นส่วนที่ขาดไม่ได้ด้วย

“ไม่!”

ชายร่างอ้วนทุบโต๊ะดังปัง “เราจะไม่ยอมให้สำนักขีดสุดฉกตัว อัจฉริยะแบบนี้ไปได้หรอก! โชคดีที่ฉันได้เห็นฉากนี้ตอนนั่งดื่มกับนาย วานรเหล็ก”

“นายมีแผนจะทำอะไร?” นายทหารหัวเราะ

“อะไรงั้นเหรอ? คว้าตัวเขามาไง!” ชายร่างอ้วนจ้องเขม็ง “ฉัน จะคว้าตัวเขามาให้ได้ไม่ว่าจะยังไง! สำนักขีดสุดอาจจะไม่ได้ สังเกตเห็นสิ่งนี้ แต่เทคนิคของเจ้าหนุ่มคนนี้น่าอัศจรรย์มาก ฉันจะคว้าตัวเขามาก่อน! เสียเท่าไหร่ก็ยอม ฮึ่ม! โชคดีจริงๆ ที่ได้พบเด็กหนุ่มมีพรสวรรค์แบบนี้ ถ้าเทียบกับว่านตงแล้ว ห่างกันหลายขุมเลย!”

นายทหารหัวเราะชอบใจ

“วานรเหล็ก คัดลอกวิดีโอนี้ให้ฉันด้วยนะ” ชายร่างอ้วนบอก

“ได้สิ ไม่มีปัญหา” นายทหารพยักหน้าพลางหัวเราะ

……..

เข้าสู่รุ่งสางในเมืองปิดนั้น หลัวเฟิงพบว่าเขาถูกล้อมด้วยหมา พยัคฆ์ 3 ตัว แมวเงาพิฆาต 2 ตัว และหมูป่าขนเหล็กอีก 2 ตัวในซากปรักหักพังตอนหนึ่งของเมือง เขาใช้พลังไปเล็กน้อยในการล่อ ให้พวกมันมารวมกันที่นี่

“ดี”

“เข้ามาเลย”

“อย่างงั้นแหละ”

หลัวเฟิงสงบนิ่ง เขาก้าวไปทางซ้ายบ้าง ก้าวไปทางขวาบ้าง ทั้งเดินหน้าและถอยหลัง บางครั้งเขาโยกเอว บางครั้งก็เบี่ยงตัวราว กับเดินเล่นอยู่…

ด้วยการเคลื่อนไหวเล็กน้อยแค่นี้ สัตว์ประหลาดทั้ง 7 ก็ไม่สามารถแตะตัวเขาได้แม้แต่ปลายขน

“โกรว…” จากหางตาของเขา หลัวเฟิงสังเกตเห็นหมาพยัคฆ์ กำลังพุ่งเข้ามา รอบตัวเขายังมีสัตว์ประหลาดอีก 4 ตัวที่เตรียมพร้อมจะโจมตีในเวลาเดียวกัน พอมองดูสถานการณ์ เท้า ของเขาก็หมุนกลับและตัวของเขาก็เคลื่อนไหวทันที

“แย่แน่ พลาดซะแล้ว!” หลัวเฟิงคิดในใจ

ดูเหมือนว่ากรงเล็บของแมวเงาพิฆาตกำลังจะตะครุบเข้าที่ตัวของหลัวเฟิง แต่เป็นที่น่าประหลาด ตัวของหลัวเฟิงพลันขยับไป 5 เซ็นติเมตร ทำให้เขารอดพ้นจากการโจมตีไปได้อย่างเฉียดฉิว

“เทคนิคเข้าสู่ความประณีตในตำนาน เรียนรู้ยากจริงๆ” ดูเหมือนว่าหลัวเฟิงหลบหลีกได้ทุกการโจมตี แต่อันที่จริง…หลัวเฟิงรู้ตัวเองดี เขาพลาด! เพราะว่าในจังหวะสุดท้ายเขาใช้พลังจิต ควบคุมโล่หกเหลี่ยมในมือซ้ายเพื่อเสริมพลังในการเคลื่อนไหว!

และพลังจิตนี้หลัวเฟิงถึงขยับไปได้ 5 เซนติเมตร!

ในการต่อสู้ เทคนิคจะสำคัญมาก นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมหลัวเฟิงถึงฝึกเทคนิคตลอดทั้งคืน โดยปกติการฝึกเทคนิคจะต้องใช้ความเข้าใจพื้นฐานที่แน่นมาก จะต้องใช้เวลาฝึกอย่างเข้มข้นนับสิบปี และการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเป็นเวลาหลายปีถึงจะทำให้ วิธีการหลบหลีกแทรกเข้าไปในจิตสำนึกได้ เมื่อฝึกฝนมากพอ ปฏิกิริยาโต้ตอบก็จะทำงานเองไม่ว่าจะในสถานการณ์ใดก็ตาม

ความเข้าใจพื้นฐานแน่น การฝึกฝนอย่างหนักหน่วง และการ เกิดปฏิกิริยาโต้ตอบ!

3 ระดับนี้เป็นพื้นฐานของเทคนิค เหนือ 3 ระดับก็คือ…ความประณีต!

ประณีตหมายความว่าจะต้องควบคุมความแข็งแกร่งและ ร่างกายเอาไว้ให้ได้ทั้งหมด และสามารถใช้พลังหลบหลีกจากการโจมตีให้น้อยที่สุด การหลบหลีกทุกชนิด ก็เหมือนการคำนวณโดยคอมพิวเตอร์! เหตุผลว่าทำไมเทคนิคประณีตจึงยากมากก็เพราะว่า เมื่อหลบหลีกแบบฉิวเฉียด การพลาดพลั้งใดๆ ก็ตามจะทำให้ถูก การโจมตีของสัตว์ประหลาดทำร้ายได้! และเมื่อถูกสัตว์ประหลาดทำร้าย โดยส่วนใหญ่ก็จะบาดเจ็บสาหัส หรือไม่ก็ถึงแก่ชีวิต

เมื่อฝึกฝนเทคนิคประณีต จะไม่มีประสิทธิภาพมากนักถ้า ฝึกฝนกับสัตว์ประหลาดที่อ่อนแอกว่า

หลัวเฟิงกำลังถูกโจมตีจากสัตว์ประหลาด 7 ตัวในตอนนี้ ความแข็งแกร่งและความเร็วของเขาทำให้พวกมันใช้พลังสูงสุดออกมา แต่อย่างไรก็ตาม ยากมากที่จะไม่ให้มีการโจมตีถูกเลยเมื่อถูกล้อมรอบด้วยสัตว์ประหลาดทั้ง 7 ตัวแบบนี้

“เราน่าจะใช้เทคนิคประณีตอยู่นะตอนนี้?

เราใช้การเคลื่อนไหวน้อยที่สุด เบาที่สุด เพื่อหลบหลีกอย่างประณีต แน่นอนว่าความผิดพลาดอาจเกิดขึ้นได้” หลัวเฟิงเริ่มรู้สึกเหนื่อย ดังนั้น ดาบปีศาจที่ไม่เคยใช้โจมตีเลยก็กลับตวัดฟันฉับอย่างรวดเร็วและสัตว์ประหลาดก็ร้องด้วยความเจ็บปวด เลือดสดๆ พุ่งออกมา 5 สาย สัตว์ประหลาด 5 ตัวจาก 7 ตัวตายลงทันที ส่วนที่เหลืออีก 2 ตัวรู้สถานการร์จึงฉวยจังหวะวิ่งหนีไป

“แต่ยังไงก็ตาม….

หลังจากการฝึกคืนนี้ เทคนิคของเราน่าจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 2 เท่า” หลัวเฟิงยิ้มกับตัวเอง การฝึกฝนแบบไหนจะเทียบกับ ประสบการณ์ต่อสู้จริงกับสัตว์ประหลาด? และการต่อสู้จริงกับสัตว์ ประหลาดแบบไหนจะมาเทียบกับการฝึกฝนแบบสุดขั้วของหลัวเฟิงได้?

มีเพียงการท้าทายขีดจำกัดของร่างกายเท่านั้นที่จะทำให้รู้ ขีดจำกัดของการหลบหลีกที่ตัวเองทำได้

การฝึกฝนคืนนี้เป็นประโยชน์กับหลัวเฟิงอย่างมาก

หลัวเฟิงแข็งแกร่งกว่าหมาพยัคฆ์ แมวเงาพิฆาต และหมูป่าขนเหล็กระดับ H แบบตัวต่อตัว แต่ถูกสัตว์ประหลาด 7 ตัวล้อมไว้เขาก็อาจถูกฆ่าได้

แม้แต่อัจฉริยะ ‘ว่านตง’ ยังไม่พยายามฝึกฝนอย่างสุดขั้วแบบนี้เลย!

ไม่งั้น ไม่ทันระวังอาจจะถูกสัตว์ประหลาดทั้ง 7 ตัวฉีกร่างเอาก็ได้

แต่ว่าหลัวเฟิงกลับกล้าทำ!

เนื่องจากเขามีพลังจิต ถ้าเขาพบว่าอาจมีอันตรายเกิดขึ้น เขาก็สามารถให้พลังจิตกับโล่หรือดาบปีศาจเพื่อช่วยเสริมแรงและใช้ในการหลบหลีก

“น่าเสียดาย..พลังจิตนี้ใช้ได้แต่กับวัตถุที่ไม่มีชีวิต พอเข้าใกล้สิ่งมีชีวิตก็จะถูกดูดซึมเข้าไป” หลัวเฟิงส่ายหัว พลังจิตของเขาไม่สามารถใช้ได้กับคนหรือสัตว์ เขาสามารถควบคุมได้เฉพาะเหล็กหรือไม้ แต่อย่างไรเสีย พลังจิตนี้ก็ทำให้หลัวเฟิงมีความสุขไม่น้อยทีเดียว

แน่นอนว่า มีสิ่งที่แตกต่างจากการหลบหลีกแบบประณีต เพราะเมื่อใดที่เขาผิดพลาดเขาก็สามารถใช้พลังจิตช่วยเสริม ทว่าความสามารถในการหลบหลีกของเขาเพียงอย่างเดียวก็ไม่ได้ด้อย ไปกว่าเทคนิคประณีตแบบทั่วไปเลย และมีหนำซ้ำยังแข็งแกร่งกว่า มากซะด้วย!

“ตี๊ด….ตี๊ด….ตี๊ด…”

เสียงสัญญาณแสบแก้วหูดังขึ้นไปทั่วทั้งเมือง และ ขณะเดียวกัน นํ้าเสียงเข้มๆ ก็ดังกระจายไปทั่วเมือง “หมดเวลา เตรียมนักสู้ทุกคนกลับออกมาจากตัวเมืองเดี๋ยวนี้”

“จบแล้วเหรอเนี่ย?” หลัวเฟิงหัวเราะ

“เราจะต้องหมั่นฝึกฝนเทคนิคประณีตนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไม่ จำเป็นต้องใช้พลังจิตช่วย เทคนิคของเราจะได้เข้าสู่ความประณีต” หลัวเฟิงตัดหูซ้ายของสัตว์ประหลาดทั้ง 5 ตัวนั้นออก แล้วเอาใส่ กระเป๋าของเขา จากนั้นก็มุ่งหน้าสู่ประตูใหญ่ของเมืองสัตว์ประหลาด