ตอนที่ 1028 อภิเษก

แม้เซียวเหวินอวี๋ถูกผลักออก แต่ก็ยังยื่นมือไปกุมมือซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไว้แน่น “อวิ๋นเยี่ยน ข้าได้รับรายงานจากองครักษ์ลับ รู้ว่าเจ้ามาเมืองเซียง ในใจก็ร้อนใจไม่อาจบรรยาย แทบจะติดปีกบินมา ตอนนี้เห็นเจ้าไม่เป็นอันใด ข้าจึงได้วางใจลงได้”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนถูกสายตาร้อนแรงของเซียวเหวินอวี๋จ้องมองจนแก้มแดงระเรื่ออย่างไม่อาจระงับ

“ข้าไม่เป็นอันใด”

เซียวเหวินอวี๋ยื่นมือไปดึงซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนเดินไปนั่ง

พอทั้งสองคนลงนั่งแล้ว เซียวเหวินอวี๋ก็รีบกล่าวว่า “อวิ๋นเยี่ยน ข้ามารับเจ้ากลับเมืองหลวง ข้าอยากแต่งตั้งเจ้าเป็นฮองเฮาข้า เจ้ายินดีหรือไม่”

เขากล่าวจบก็รู้สึกเคร่งเครียดอย่างมาก จ้องมองซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนเขม็ง

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนนิ่งอึ้ง จากนั้นก็เงยหน้ามองไปยังเซียวเหวินอวี๋ “ฝ่าบาททรงลืมแล้วหรือว่าข้าเป็นองค์หญิงแปดซีเหลียง”

ส่วนใหญ่ฮองเฮาแห่งแผ่นดินไม่อาจแต่งตั้งองค์หญิงแคว้นอื่นหรือสตรีสูงศักดิ์ราชนิกูล

นี่ก็คือสาเหตุที่ก่อนหน้านี้เซียวเหวินอวี๋ไม่ได้รีบร้อนขอแต่งงานกับซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน อย่าว่าองค์หญิงแคว้นอื่น ก่อนหน้านี้เขาแต่งกับฮองเฮาเผยที่เป็นเพียงแค่บุตรีขุนนางใหญ่ในราชสำนัก ในใจนางก็คิดแต่เพื่อตระกูลตนเอง หากเป็นฮองเฮาที่มาจากแคว้นอื่น ในใจคิดถึงแต่แคว้นตนเอง ย่อมไม่เป็นผลดีต่อแคว้นต้าโจว

แต่เมืองเซียงโรคห่าระบาด ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนกลับเดินทางมาเมืองเซียงอย่างไม่ลังเล เซียวเหวินอวี๋ก็รู้แล้วว่าในใจนางไม่แบ่งแยกแว่นแคว้น ดังนั้นนางเช่นนี้ทำให้เขามั่นใจแล้ว

“ข้าไม่สนใจสถานะองค์หญิงแปดซีเหลียงของเจ้า อยากรู้เพียงแค่ว่าเจ้าชอบข้าหรือไม่ ยินดีเป็นฮองเฮาของเราหรือไม่”

เซียวเหวินอวี๋กล่าวจบ ก็รู้ว่าในสายตาซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน ตนเองน่าจะไม่ได้มาตรฐานนาง เพราะเขาไม่ลืมว่านิสัยท่านแม่ตนเป็นเช่นไร

“ข้ารู้ข้าอาจไม่ได้มาตรฐานของเจ้า ข้ามีฮองเฮามาแล้วถึงสองคน ในวังยังมีสนมอีกหลายคน แต่ข้ารับรองกับเจ้าได้ว่า วันใดที่แต่งเจ้าเข้าวัง ก็จะไม่มีหญิงอื่นใดอีก วันหน้าข้าก็จะไม่รับสนมอีก พวกเรามีเพียงกันและกันเท่านั้น”

ฮ่องเต้หนุ่มรูปงามแววตาดำขลับจ้องมองด้วยความรักลึกซึ้ง แต่ไรมาซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไม่เคยรู้สึกถึงความรักร้อนแรงเช่นนี้มาก่อน

แม้ว่าอวี๋เซวียนเคยแสดงความรักต่อนาง แต่คนชั่วเช่นนั้น แต่ไรมานางไม่เคยคิดชอบเขา แต่คนผู้นี้ไม่เหมือนกัน

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนต้องยอมรับว่า แม้เขามีฮองเฮามาถึงสองคน แต่ก็ยังคงรักษาเนื้อรักษาตัวสะอาดสะอ้านไม่แตะต้องหญิงอื่นใดอีก ที่สำคัญที่สุดก็คือเขาเป็นคนตรงเปิดเผย ไม่เห็นแก่ตัว และประโยชน์ส่วนตน

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนคิดไปพลางมองเซียวเหวินอวี๋ ค่อยๆ เอ่ยว่า “ฝ่าบาทอย่าได้ทรงร้อนใจอภิเษกกับหม่อมฉัน หม่อมฉันมีเรื่องหนึ่งอยากกราบทูลฝ่าบาท ฝ่าบาทฟังก่อนค่อยตรัสว่าจะอภิเษกกับหม่อมฉันหรือไม่”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไม่คิดปิดบังเรื่องภาพก่อนที่ตนเองเคยแต่งงานมาแล้วกับเซียวเหวินอวี๋ หากคนผู้นี้ยอมรับเรื่องในภพก่อนของนางได้ ชาติภพนี้นางก็ใช่ว่าไม่อาจลองคิดตรองที่จะอยู่ร่วมกับเขา

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนเล่าเรื่องที่นางกลับมาเกิดใหม่เป็นองค์หญิงแปดซีเหลียง บอกเซียวเหวินอวี๋เรื่องที่ภพก่อนนางเคยแต่งงานมาแล้ว

เซียวเหวินอวี๋ได้ฟังคำพูดนาง แวบแรกมิใช่รังเกียจ แต่คิดถึงท่านแม่ตน เกรงว่าท่านแม่คงผ่านประสบการณ์อัศจรรย์นี้ของอวิ๋นเยี่ยนมาด้วย

เซียวเหวินอวี๋เพิ่งคิดจบก็ได้ยินซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนกล่าวว่า “ฝ่าบาทต้องทรงอยากรู้ว่า เหตุใดหม่อมฉันคารวะฮูหยินโจวกั๋วเป็นท่านแม่ ความจริงภพก่อนนางก็คือท่านแม่ของหม่อมฉัน หลังกลับมาเกิดใหม่ หม่อมฉันได้เห็นคำนวณศาสตร์แบบโจว เป็นสิ่งที่ท่านแม่สอนหม่อมฉันภพก่อน ดังนั้นหม่อมฉันรู้ว่านางไม่เพียงแต่กลับมาเกิดใหม่ แต่ยังมีความทรงจำภพก่อนอีกด้วย”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนกล่าวจบ เซียวเหวินอวี๋ก็แปลกใจอย่างไม่อาจบรรยาย ในใจพลันเข้าใจทันที “ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง”

เขารู้มาตลอดว่าท่านแม่ผู้นี้ไม่ใช่ท่านแม่ในตอนนั้น แต่กลับคิดไม่ถึงว่านางจะเป็นท่านแม่อวิ๋นเยี่ยน

ในเวลานี้ทั้งสองคนคิดยอมรับเรื่องประหลาดนี้ได้ แต่กลับไม่รู้ว่าที่ท่านแม่พวกเขาคิดถึงนั้นไม่ใช่คนจากภพก่อนอย่างที่ทั้งสองคิด

กระนั้นกลับไม่เป็นอุปสรรคต่อการที่พวกเขาจะตกลงปลงใจกัน

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนมองเซียวเหวินอวี๋กล่าวว่า “ตอนนี้ฝ่าบาททราบแล้วใช่ไหมเพคะ ไม่เพียงแต่ฝ่าบาทเคยมีฮองเฮา ความจริงหม่อมฉันเองก็เคยมีสามีชื่อหรงกุย อวี๋เซวียนสังหารเขา”

เซียวเหวินอวี๋ได้ฟังซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน ในใจก็รู้สึกหึงหวง จ้องมองนางถามว่า “เช่นนั้นเจ้าชอบหรงกุยไหม”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนคิดไม่ถึงว่าเขาจะถามเช่นนี้ พลันนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้า “พอได้ หรงกุยเป็นคนซื่อสัตย์ จิตใจทรงคุณธรรม ดีต่อมิตรสหายมาก”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนยิ่งพูด เซียวเหวินอวี๋ก็ยิ่งมีสีหน้าดำทะมึน สุดท้ายเขากุมมือซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไว้แน่ กล่าวว่า “เรายอดเยี่ยมกว่าเขามาก”

ยามนี้กลายเป็นซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนตกใจแทน ความหมายของเซียวเหวินอวี๋ก็คือ แม้นางเคยแต่งงานมาแล้ว เขาก็ยังคงยอมรับนางได้หรือ

เซียวเหวินอวี๋เห็นนางนิ่งอึ้ง ก็ยิ้มกล่าวว่า “เราเองก็เคยมีฮองเฮามาถึงสองคน เจ้าแต่งมาแค่ครั้งเดียวว่าไปก็เป็นเจ้าเองที่เสียเปรียบเราแล้ว”

เขากล่าวจบ ก็มองซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนด้วยแววตาดึงดัน “ตอนนี้เราอยากถามเจ้า เจ้ายินดีเป็นฮองเฮาของเราหรือไม่ ยินดีอยู่ร่วมกับเราไปตลอดชีวิตหรือไม่”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนมองเขา ค่อยๆ ยิ้มบางกล่าวว่า “ฝ่าบาทบอกว่าชอบหม่อมฉัน ความจริงยังไม่นับว่าเข้าใจหม่อมฉันแท้จริง เราสองคนจะอยู่ร่วมกันไปตลอดชีวิต ควรเข้าใจกันให้ปรุโปร่งจะดีกว่า ทรงให้เวลาพวกเราหนึ่งปีก่อน หากถึงตอนนั้นหม่อมฉันยินดีแต่ง ฝ่าบาทยินดีอภิเษกกับหม่อมฉัน หม่อมฉันก็ยินดีเพคะ”

วาจานี้ทำให้เซียวเหวินอวี๋โล่งอก อย่างน้อยอวิ๋นเยี่ยนก็มิได้ปฏิเสธเรื่องนี้

นางให้เวลาหนึ่งปี หนึ่งปีเพียงพอจะทำให้พวกเขาเข้าใจกันและกัน หากทั้งสองคนเหมาะสมที่จะได้อยู่ด้วยกัน เช่นนั้นพวกเขาก็อยู่ด้วยกัน

เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวรู้เรื่องนี้แล้วก็ไม่ได้เอ่ยอันใด นี่เป็นเรื่องของเด็กๆ พวกเขาไม่คิดข้องเกี่ยว

เซียวเหวินอวี๋คุยกับซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนกระจ่างแล้ว ก็หันมาจัดการเรื่องเมืองเซียง จือฝู่เมืองเซียงเดิมคิดว่าตนเองคงโชคร้ายแล้ว ปรากฏไม่เพียงแต่ไม่โชคร้าย แต่ยังได้รับคำชมเชยจากฝ่าบาท ทำให้เขาดีใจมาก นับว่าเขาได้ปรากฏตัวต่อเบื้องพระพักตร์ฝ่าบาทแล้ว วันหน้าการได้เลื่อนตำแหน่งจะไม่แค่เอื้อมหรือ

เขาโชคดีมากจริงๆ จือฝู่ดีใจอย่างที่สุด

เซียวเหวินอวี๋จัดการเรื่องเมืองเซียงเสร็จ ก็เตรียมนำคนกลับเมืองหลวง เดิมเขาคิดพาซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนกลับเมืองหลวงด้วย ปรากฏซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนปฏิเสธ นางแสดงท่าทีไม่อยากกลับเมืองหลวงตอนนี้ พวกเขาทั้งสองคนติดต่อกันทางจดหมายได้

เซียวเหวินอวี๋ไม่ได้ดึงดัน นำคนคุมตัวหลี่ซื่อและลูกน้องซั่งกวนเฮ่อที่เหลือกลับเมืองหลวงไปเงียบๆ

ครั้งนี้เซียวเหวินอวี๋มาเมืองเซียงเป็นความลับ ขุนนางในราชสำนักในเมืองหลวงไม่รู้ ทุกคนยังคิดว่าฮ่องเต้ประชวร แต่พอเซียวเหวินอวี๋ออกประชุมท้องพระโรงยามเช้าอีกครั้ง บรรดาขุนนางใหญ่ต่างรู้สึกว่าฝ่าบาทคล้ายทรงดีพระทัยอย่างมาก ฝ่าบาทดีพระทัย พวกเขาก็ผ่อนคลาย พวกเขาคิดทูลเตือนฝ่าบาทแต่งตั้งฮองเฮารับพระสนมต่อ

ครั้งนี้ฝ่าบาทไม่ทรงคัดค้าน ตรัสว่าในหนึ่งปีนี้จะแต่งตั้งฮองเฮา

ขุนนางในราชสำนักดีใจยิ่ง แม้ว่าเวลาหนึ่งปีจะยาวนานไปสักหน่อย แต่ในเมื่อฝ่าบาทตรัสแล้วว่าหนึ่งปี อีกหนึ่งปีก็ย่อมแต่งตั้งฮองเฮารับพระสนม

ผู้คนพากันบอกต่อกันออกไปทันที คุณหนูขุนนางในราชสำนักที่ได้วัยออกเรือนพากันดีใจยิ่ง

ปีที่สิบเอ็ด ในรัชศกหย่งผิง ฤดูใบไม้ผลิ พิธีอภิเษกฮ่องเต้และฮองเฮา

ฮ่องเต้แคว้นต้าโจวอภิเษกองค์หญิงแปดซีเหลียงซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนเป็นฮองเฮา สองแคว้นอภิเษกเชื่อมไมตรี เสริมสร้างสัมพันธ์อันดีระหว่างสองแคว้น