Skip to content
Home » Blog » ทะลุมิติมาเป็นภรรยาของตัวร้าย 509

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาของตัวร้าย 509

ตอนที่ 509 สวยและมีความสามารถ

บรรดาแขกสตรีก็เริ่มสนใจกันขึ้นมาทันที แต่ละคนมองหลี่อวี้เหยา รีบร้อนถามว่า “ของอะไรหรือ บอกหน่อย หรือว่าเป็นสบู่หอม หากเป็นสบู่หอมก็ดีเลิศ ของนี้พวกเราหาซื้อไม่ได้”

หลี่อวี้เหยายิ้มมองทุกคนทำท่าทางอมพะนำ กล่าวว่า “เป็นของที่ดีเลิศยิ่งกว่าสบู่หอม”

“สวรรค์ นั่นคือของสิ่งใดกัน”

“เจ้ารีบบอกมา อย่าเอาแต่อ้อมค้อมไปมา”

หลี่อวี้เหยาไม่กล่าวอ้อมค้อมไปกับทุกคนอีก นางยิ้มกล่าวว่า “เจียวเจียวเตรียมน้ำปรุงขาวใสไว้ให้ทุกคน อะไรคือน้ำปรุงขาวใส ก็คือเอาไว้เช็ดหน้า ทุกคนเห็นผิวพรรณนางไหมว่าดีเพียงใด ก็เพราะนางใช้น้ำปรุงขาวใส ตอนนี้ของนี้ยังไม่วางขาย นี่เป็นสินค้ารอบการผลิตแรกจากโรงผลิต เจียวเจียวนำมาเป็นของขวัญให้กับทุกคน”

ผู้หญิงเกิดมาก็รักสวยรักงาม พอหลี่อวี้เหยาบอก ทุกคนก็ดีใจ อารมณ์ขุ่นมัวก่อนหน้านี้ก็พลันมลายสิ้นไป แต่ละคนรีบถามลู่เจียวว่าน้ำปรุงขาวใสใช้แล้วจะขาวได้เหมือนนางจริงหรือ

ลู่เจียวยิ้มกล่าวว่า “หากใช้ร่วมกับสบู่หอมขาวใส ก็จะขาวมากยิ่งขึ้น”

แต่สบู่หอมขาวใสหาซื้อยากนะ มีคนมองลู่เจียวกล่าวว่า “เจี่ยหยวนเหนียงจื่อ พวกเราซื้อสบู่หอมขาวใสไม่ได้ เจ้าบอกพ่อบ้านโรงผลิตให้หน่อยได้หรือไม่ว่า ให้ขายให้พวกเราหน่อย”

ลู่เจียวรับปากทันที “ได้สิ”

ยามนี้ทำเอาทุกคนดีใจกันอย่างมาก บรรยากาศเริ่มสนิทสนมกันขึ้นมาอีกครั้ง

วันนี้ฮูหยินนายอำเภอก็มา ฮูหยินนายอำเภอเห็นความสัมพันธ์สะใภ้ตนกับลู่เจียวดีเช่นนี้ก็รู้สึกพอใจในตัวสะใภ้ตนผู้นี้ อีกฝ่ายแต่งภรรยาดี บ้านพวกเขาก็แต่งได้ดี ก่อนหน้านี้นางยังไม่ค่อยอยากได้สะใภ้ผู้นี้ ตอนนี้ดูท่านายท่านตัดสินใจได้ถูกต้อง

ฮูหยินนายอำเภอนั่งอยู่ข้างเซี่ยเหนียงจื่อภรรยาอาจารย์ใหญ่ เซี่ยเหนียงจื่อมองดูลู่เจียวงดงามราวกับนางฟ้า พร้อมกลิ่นอายชวนหลงใหลรอบกายแล้วก็นึกเสียใจที่ก่อนหน้านี้ตนเองต้อนรับนางไม่ดี

เหนียงจื่อที่นั่งอยู่ข้างเซี่ยเหนียงจื่อมองดูลู่เจียวอย่างอิจฉาริษยา เห็นนางถูกรุมล้อมราวกับหมู่ดาวล้อมเดือนแล้วก็ทนไม่ไหว เขยิบเข้าไปใกล้เซี่ยเหนียงจื่อกระซิบเบาๆ ว่า “เซี่ยเหนียงจื่อ เหตุใดข้ารู้สึกว่าเหนียงจื่อเจี่ยหยวนไม่ค่อยสนใจเจ้า เจ้าเป็นถึงภรรยาอาจารย์ใหญ่เป็นผู้อาวุโสของนาง นางถึงกับไม่ให้ความเคารพเช่นนี้ เจ้าควรด่านางแรงๆ สักหน่อย”

ความจริงในใจเซี่ยเหนียงจื่อเองก็รู้สึกกล้ำกลืนบอกไม่ถูก แต่นางจดจำเรื่องที่ท่านพี่นางบอกกับนางก่อนมาวันนี้ได้แม่นยำ

ตอนนี้อยู่ร่วมกันสันติได้นับว่าดีมากแล้ว ดังนั้นนางอย่าได้ก่อเรื่องอีก อย่าได้ทำให้ต้องล่วงเกินผู้อื่นแท้จริง ถึงตอนนั้นเขาคิดขอให้เซี่ยอวิ๋นจิ่นช่วยเหลือก็จะไม่อาจเอ่ยปากได้

เซี่ยเหนียงจื่อคิดถึงบุตรชายสองคนของตนเองแล้ว ก็ไม่กล้ากล่าววาจาเหลวไหลอีก ตอนนี้ได้ยินหญิงข้างกายกล่าวเช่นนี้ ก็รีบหันหน้าไปถลึงตาจ้องใส่หญิงผู้นี้ทีหนึ่ง

“เจ้าพูดจาเหลวไหลอันใด วันนี้ผู้คนมากมาย นางไหนเลยจะมาสนใจได้หมด อีกอย่างเจ้าคิดสิ่งใดอยู่ คิดว่าข้าไม่รู้หรือ เชื่อหรือไม่ว่าข้าจะให้เจียวเจียวขับไล่เจ้าออกไปได้”

หญิงผู้นั้นตกใจจนไม่กล้าส่งเสียงอีก

งานเลี้ยงตระกูลเซี่ยดำเนินไปอย่างครึกครื้นจนถึงตอนบ่ายจึงได้จบลง เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวสองคนร่วมกันส่งแขก ทำเอาทั้งสองคนเหนื่อยจนไม่อยากขยับตัว

“การเลี้ยงแขกเป็นเรื่องเหน็ดเหนื่อยจริง”

ลู่เจียวเดิมไม่ชอบงานเลี้ยงตามมารยาทเช่นนี้ แต่เพื่อเซี่ยอวิ๋นจิ่น นางต้องพยายามปรับตัว

เซี่ยอวิ๋นจิ่นย่อมรู้ดี เขายื่นมือไปกุมมือลู่เจียวไว้ กล่าวน้ำเสียงลึกซึ้งว่า “ขอบคุณเจียวเจียวที่พยายามทำเพื่อข้า”

ลู่เจียวยิ้มพอใจ ขอเพียงคนผู้นี้รู้รับน้ำใจ ความพยายามของนางก็ไม่ได้เสียเปล่า

“ไม่เป็นไร ผู้ใดให้ข้าชอบเจ้ากัน”

ตอนนี้ลู่เจียวไม่ปิดบังความรู้สึกชอบของนางอีกแล้ว และมักกล่าวออกมาอยู่เสมอ

เรื่องนี้ทำให้เซี่ยอวิ๋นจิ่นดีใจจนราวกับว่าอาการขาดความรักเมื่อก่อนนั้นได้รับการชดเชยกลับมาหมดแล้ว ตอนนี้เขาไม่ได้ขาดความรักเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว

ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ในห้อง เจ้าหนูน้อยทั้งสี่ก็วิ่งเข้าประตูมา

“ท่านพ่อ ท่านแม่ อีกสองวันท่านน้าก็จะแต่งงาน พวกเราต้องมอบของขวัญให้ท่านน้าไหม”

เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวได้ฟังลูกๆ ก็รีบเสนอขึ้น เช่นว่าซื้อแป้งชาดให้น้าสะใภ้ หรือวาดรูปให้ท่านน้ามีลูกไวไว หรือว่าทั้งสี่คนร่วมกันซื้อเสื้อผ้าให้น้าสะใภ้ชุดหนึ่ง

ทั้งครอบครัวหารือเรื่องนี้กันอย่างเบิกบานใจ

วันที่ยี่สิบ เดือนเก้า วันแต่งงานของลู่กุ้ย

เช้ามาเซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวก็พาเจ้าหนูน้อยทั้งสี่นั่งรถม้าไปหมู่บ้านซิ่งฮวา

แม้ว่าครั้งก่อนลู่เจียวออกเงินหนึ่งพันตำลึงให้ลู่กุ้ยซื้อบ้าน ถือว่าเป็นการมอบของขวัญแต่งงานให้พวกเขาแล้ว แต่ไปบ้านตระกูลลู่ครั้งนี้ก็ยังนำของขวัญไปด้วยอีกไม่น้อย ในนั้นมีเครื่องประดับเงินฝีมือประณีตชุดหนึ่งมอบให้เจ้าสาว

รถม้าพวกเขาเพิ่งเข้าสู่หมู่บ้านซิ่งฮวา หู่จื่อที่เฝ้าอยู่ประตูหมู่บ้านก็หันหลังวิ่งกลับบ้านไปตะโกนเรียกทันที

“ท่านปู่ ท่านย่า ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านอามาแล้ว พวกเขามากันแล้ว”

บ้านตระกูลลู่ไม่ทันได้มาถึง ชาวหมู่บ้านซิ่งฮวาได้ยินเสียงเคลื่อนไหวก็พากันวิ่งมาล้อมอยู่ปากทางหมู่บ้านแล้ว ทำเอารถม้าผ่านไปไม่ได้

ชาวบ้านในหมู่บ้านที่รุมล้อมอยู่พากันทักทายเซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวบนรถ

“เซี่ยจวี่เหริน ลู่เหนียงจื่อ พวกเจ้ากลับมาแล้ว”

“ได้ยินว่าหลังจากลู่กุ้ยพวกเจ้าแต่งงาน พวกเจ้าก็จะไปเมืองหลวงกันแล้ว วันหน้าจะไม่กลับมาแล้วหรือ”

“วันหน้าเซี่ยจวี่เหรินก็เป็นขุนนางแล้ว หากพวกเราเจอเรื่องยุ่งยากอันใด ไปหาพวกเจ้า พวกเจ้าจะต้องช่วยเหลือพวกเรานะ”

ทุกคนพูดจากันไปมามากมาย

เซี่ยอวิ๋นจิ่นยังไม่ทันได้พูดอะไร คนบ้านตระกูลลู่ก็มาถึงพร้อมด้วยสีหน้าไม่ดีนัก

เถียนซื่อตวาดด่าทันที “พวกเจ้าทำอะไรกัน อยู่ดีๆ มาขวางรถม้าลูกเขยข้าทำไมกัน รีบหลีกทาง”

ตอนนี้เถียนซื่อมีบารมีในหมู่บ้านซิ่งฮวามาก ประการแรก ตอนนี้ครอบครัวพวกเขามีเงิน บ้านใหญ่อิฐชิงจวนก็มีอยู่แล้ว ยังจะไม่มีเงินหรือ

ประการที่สอง คนเขาไม่เพียงแต่มีบุตรสาวเก่งกาจ ยังมีบุตรเขยร้ายกาจ ใครไหนเลยกล้าล่วงเกิน

ดังนั้นพอนางตวาดดัง ทุกคนก็รีบเปิดทางทันที

เถียนซื่อบอกโจวเส้ากงที่ขับรถม้าอยู่ “ไป ไป กลับบ้าน”

แต่คนบ้านตระกูลลู่ล้วนอยู่นอกตัวรถ เซี่ยอวิ๋นจิ่นเป็นบุตรเขยย่อมไม่อาจนั่งอยู่บนรถต่อได้ สุดท้ายเซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวก็ต้องลงจากรถม้า แม้แต่เจ้าหนูน้อยทั้งสี่ก็ต้องลงจากรถม้ามาด้วย

พอทั้งครอบครัวลงจากรถ คนโดยรอบก็พากันแตกตื่นตกใจ

“เจ้าว่า ครอบครัวพวกเขาหน้าตาดีกันเกินไปหรือไม่ ราวกับคนในภาพวาด”

“ไม่สิ งามยิ่งกว่าคนในภาพวาดอีก”

“พวกเจ้าว่า พวกเราก็เห็นลู่เจียวโตมาแต่เล็ก เหตุใดไม่เคยพบว่านางหน้าตาดีเช่นนี้”

“ไม่เพียงแต่งาม ยังมีความสามารถ”

“แต่นางจะมีความสามารถเยี่ยงไร วันหน้าก็ต้องร่วมสามีเดียวกับหญิงอื่น ได้ยินว่าคนเป็นขุนนางล้วนชอบรับอนุ ดังนั้นวันหน้าครอบครัวพวกเขาก็จะมีอนุ นางหน้าตางดงามเพียงใด ก็ต้องแบ่งปันผู้ชายกับหญิงอื่น คิดแล้วก็นะ”

คนพูดไม่กล้าเสียงดัง ได้แต่แอบซุบซิบเบาๆ คนบ้านตระกูลลู่และเซี่ยอวิ๋นจิ่นย่อมไม่ได้ยิน

ทุกคนพากันเดินขบวนใหญ่ไปบ้านตระกูลลู่ ตลอดทางมาเถียนซื่อกล่าวกับเซี่ยอวิ๋นจิ่นอย่างดีใจ

“ลูกเขยครั้งนี้สอบได้ไม่เลว”

“ขอบคุณท่านแม่ที่ชม”

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!