บทที่ 516

ข้าเชื่อนาง 7

ทูตส่างซั่นรับหน้าที่ไปตรวจสอบศพ ทว่าผลประเมินของเขากลับทำให้หัวใจกู้ซีจิ่วหนักอึ้งขึ้นมาทันที “ศิษย์สองคนนั้นตายเพราะถูกฝาหอยหนีบจริงๆ ขอรับ บาดแผลของพวกเขามีร่องรอยของ เปลือกหอยอยู่”

ข่าวที่ทูตเฉิงเอ้อนำกลับมาเลวร้ายยิ่งกว่า “เรียนท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ จากการตรวจสอบร่องรอยในที่เกิดเหตุ ศิษย์สองคนนั้นถูกดักโจมตีจากด้านหน้า ซ้ำยังถูกสังหารด้วยกระบวนท่าธรรมดา เนื่องจากคืนนั้นฝนตกหนัก รอยเท้าในที่เกิดเหตุไม่เหลืออยู่ แต่ที่เกิดเหตุยุบเป็นร่องลึก ดูจากร่องรอยแล้วน่าจะเป็นรอยหอยคืบคลาน…”

คนของสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์โล่งอกขึ้นมาทันที

โดยเฉพาะกู่ฉานโม่ยิ่งยืดอกขึ้น เคราแต่ละเส้นล้วนเหยียดชี้ตามไปด้วย เขามองกู้ซีจิ่วด้วยสายตาเย็นชา ประหนึ่งอยากใช้สายตาแผดเผากู้ซีจิ่วให้พรุน

ราวกับกำลังกล่าวว่า เจ้าเด็กเหลือขอ เผยไต๋ออกมาแล้วสินะ?! ต่อให้เจ้าไม่ยอมรับ ทว่าตาข่ายสวรรค์ถึงห่างแต่ไม่รั่ว ยามนี้ผลการตรวจสอบจากคนของท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ก็ออกมาเป็นเช่นนี้เหมือนกัน เจ้ายังมีอะไรจะพูดอีกไหม?!

กู่ฉานโม่ค่อนข้างเสียใจเล็กน้อย เสียใจที่เมื่อก็เขาไม่ได้ขอให้ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เอ่ยบทลงโทษเป็นพิเศษถ้ากู้ซีจิ่วเป็นฆาตกร

ถูกวาจาอื่นๆ ของท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ทำให้ไถลไป!

เพียงแต่ยามนี้ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะเตือน!

กู่ฉานโม่ผู้นี้โอหังยิ่งนัก เมื่อมีโทสะขึ้นมาจะหน้าอินทร์หน้าพรหมก็ไม่หวั่นเกรงทั้งนั้น

เขาก็เปรียบเสมือนขุนนางใหญ่ที่กล้าทักท้วงจักรพรรดิโดยไม่หวั่นความตาย ขอเพียงเขาคิดว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้อง ต่อให้ถูกทุบศีรษะจนเลือดอาบก็จะยืนหยัดให้ถึงที่สุด

“ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ขอรับ ยามนี้ดูเหมือนว่า ฆาตกรก็คือเจ้าหอยตัวนี้แน่นอน! ต่อให้กู้ซีจิ่วมิได้สั่งการอยู่เบื้องหลัง ก็ต้องลงโทษนาง ฐานไม่ควบคุมให้เข้มงวดปล่อยปละละเลยให้สัตว์เลี้ยงไปสังหาร ผู้อื่น! ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ขอรับ แม้ว่านางจะเป็นศิษย์ของท่าน แต่ก่อเรื่องเช่นนี้ขึ้น ทำให้คนขุ่นเคืองโดยแท้ ไม่เพียงแต่ไม่มีคุณสมบัติพอจะเข้าสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์ของข้าเท่านั้น ยังไม่มีคุณสมบัติพอจะเป็นศิษย์ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์อีกด้วย หวังว่าท่านเทพศักดิ์สิทธิ์จะจัดการอย่างเป็นธรรมนะขอรับ มอบบทเรียนที่แท้จริงให้แก่นาง มอบคำอธิบายให้แก่ปวงชนใต้หล้า”

กู่ฉานโม่สามารถนั่งบนตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ของสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์ได้ ก็ต้องมีความสามารถไม่น้อย ประโยคนี้กล่าวด้วยนํ้าเสียงฮึกเหิมเร่าร้อน แอบแฝงเจตนากดดันเอาไว้ ทำให้คนกระโดดข้ามขวากหนามไปไม่ได้

สีหน้าเบื้องหลังหน้ากากของทูตทั้งสี่ผู้เป็นสาวกของท่านเทพศักดิ์สิทธิ์แปรเปลี่ยนไปเล็กน้อยพากันมองไปทางท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา

ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาปฏิบัติต่อแม่นางกู้ผู้นี้อย่างพิเศษยิ่งนัก แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์จะใช้วิธีการใดปกป้องนาง?

กล่าวอีกนัยคือ ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์จะจัดการอย่างเป็นธรรมตามนิสัยปกติของเขาหรือไม่?

ตามกฎเกณฑ์ของทวีปนี้ ลอบทำร้ายศิษย์ของสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์จนถึงแก่ชีวิต ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร ก็ล้วนต้องชดใช้ด้วยชีวิต ต่อให้เป็นจักรพรรดิของทั้งสามอาณาจักรก็ไม่เว้น

พวกเขายังคงจดจำได้ ในอดีตจักรพรรดิของอาณาจักรเฮ่าเยวี่ยส่งคนมาลอบสังหารศิษย์คนหนึ่งของสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์ สาเหตุเพราะจักรพรรดิผู้นี้รู้สึกว่าภายหน้าศิษย์คนนี้จะเป็นภัยอย่างใหญ่ หลวงต่อราชบัลลังก์ของเขา

จักรพรรดิองค์นั้นกระทำการอย่างเป็นความลับยิ่งนัก แต่ก็ยังถูกท่านเทพศักดิ์สิทธิ์สืบสาวขุดคุ้ยออกมาได้ ผลลัพธ์คือ…จักรพรรดิองค์นั้นถูกประหารต่อหน้าสาธารณชน….

อีกทั้งยังประกาศให้สานุศิษย์สวรรค์ทั้งห้ากำกับควบคุมการประหารด้วยตัวเอง

และเนื่องจากเหตุนี้ หลังจากนั้นเป็นต้นมาก็ไม่มีผู้ใดกล้าปองร้ายศิษย์ของสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์อีก ไม่ว่าก่อนเข้าเรียนศิษย์ของสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์จะมีฐานะสูงส่งหรือต้อยต่ำ ก็จะได้รับการ ปฏิบัติอย่างเท่าเทียมทั้งหมด ตำแหน่งสูงต่ำภายในสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์ขึ้นอยู่กับความสามารถที่แท้จริงทั้งสิ้น

แน่นอน การฝึกฝนของที่นี่ก็เข้มงวดอย่างยิ่งเช่นกัน ผู้ที่เสียชีวิตด้วยเหตุไม่คาดฝันในระหว่างฝึกก็มีไม่น้อย

แต่ทุกครั้งที่มีศิษย์สักคนตาย สำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์ก็เริ่มทำการตรวจสอบดูว่าศิษย์คนนี้ตายเพราะอุบัติเหตุจริงๆ หรือมีคนจงใจ…

หากว่าเป็นการจงใจ เช่นนั้นก็ต้องสืบสาวให้ถึงที่สุด ไม่รอมชอมเด็ดขาด!