บทที่ 25
ถอดร่างเปลี่ยนกระดูก
หรือว่าองค์ชายหรงเช่อจะริษยาน้องสิบสองของเขาที่จู่ๆ เปลี่ยนจากนกกระจอกไปเป็นหงส์เพลิง?
ก็ไม่น่าใช่! เพราะชื่อเสียงและความสามารถของเขาล้วนเหนือกว่าองค์ชายหรงเหยียนมากนัก!
รากฐานวิญญาณธาตุไม้ระดับสูงผนวกกับรากฐานวิญญาณธาตุไฟระดับกลาง นับว่าเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะอีกที
ในบรรดาลูกหลานของราชวงศ์ทั้งหมดนั้น เขาเป็นอันดับสองรองลงมาจากองค์รัชทายาทหรงเจียหลัวผู้เป็นยอดอัจฉริยะอันดับหนึ่งแห่งอาณาจักรเฟยซิง ทิ้ง ห่างองค์ชายหรงเหยียนไปอย่างไม่เห็นฝุ่น ไม่มีใครคิดริษยาผู้ที่อ่อนแอกว่าหรอก องค์ชายแปดผู้นี้ก็น่าจะไม่เช่นกันกระมัง?
บทสนทนาขององค์ชายหรงเหยียนและองค์ชายหรงเช่อ ย่อมได้ยินไปถึงหูของใต้เท้าฮู่ผู้นั้น เขาจึงเอ่ยปากขึ้น “องค์ชายแปดวางพระทัยเถอะพ,ะย่ะค่ะ ต่อให้ค้นพบสิ่งใดในเรือนของคุณหนูผู้หก กระหม่อมก็จะไม่ด่วนตัดสินคดีทันที จะทำการสอบสวนอย่างเป็นธรรม จะไม่ให้กลายเป็นคดีที่อยุติธรรมแน่นอน ทั้งสองพระองค์อย่าทรงกังวลไปเลยพะย่ะค่ะ”
เดิมทีเขาก็คิดอยู่ว่าเรื่องกู้ซีจิ่วจะคบชู้สู่ชายนั้นดูไม่น่าเชื่อถือสักเท่าไหร่ อย่างที่รู้กันดีว่ากู้ซีจิ่วทั้งอัปลักษณ์ และยังเป็นสวะไร้ค่าชิ้นใหญ่ แล้วใครจะยอมเสี่ยง อันตรายที่อาจจะถูกพบเห็นวิ่งเข้าไปในจวนแม่ทัพที่มีการคุ้มกันอย่างหนาแน่นเพื่อพลอดรักกันเล่า?
ส่วนที่กล่าวว่าเมื่อคืนกู้ซีจิ่วแอบหนีออกไปแล้วไม่กลับมาทั้งคืนก็ยิ่งไม่น่าเชื่อเข้าไปใหญ่! จวนแม่ทัพมีการคุ้มกันแน่นหนาขนาดนี้ แล้วจะแอบหนีออกไปได้อย่างไร?
ดังนั้นทั้งสองคนที่มาร้องเรียนว่ากู้ซีจิ่วไม่กลับมาเลยทั้งคืนก็ไม่น่าเชื่อถือสักนิด ในเมื่อนางไม่กลับมาเลยทั้งคืน เช่นนั้นยามนี้กู้ซีจิ่วมาปรากฏตัวในห้องได้อย่างไรกัน?
นางเป็นเพียงสวะไร้พลังแล้วคนเช่นนี้จะแอบกลับเข้ามาในจวนแม่ทัพโดยไม่มีใครรู้เห็นได้เช่นไร?
ถ้าหากสวะไร้ค่าคนหนึ่งสามารถเข้าออกจวนแม่ทัพได้อย่างเงียบเชียบ เช่นนั้นการคุ้มกันของจวนแม่ทัพก็ชวนให้ผู้คนต้องพิโรธแล้ว!
ดังนั้น มีความเป็นไปได้ค่อนข้างมากที่เรื่องนี้จะเป็นการใส่ร้ายป้ายสีกัน เกรงว่าคุณหนูกู้ผู้นี้คงเป็นผู้บริสุทธิ์ จริงๆเสียแล้ว…
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม ผู้ติดตามทั้งสิบคนก็ได้ทำ การตรวจค้นเรือนแห่งนี้จนครบทุกซอกทุกมุมแล้ว ในที่สุดก็ทยอยกลับมารายงานผล พวกเขาไม่พบสิ่งของต้องสงสัยใดๆ ทั้งสิ้น
สามารถกล่าวได้แล้วว่า กู้ซีจิ่วเป็นผู้บริสุทธิ์!
เหล่าพี่สาวน้องสาวคนอื่นๆ ในตระกูลกู้เมื่อทราบว่าไม่มีเรื่องครื้นเครงให้ได้ชม ก็ล้วนมีสีหน้าผิดหวังอยู่บ้าง
แต่สีหน้าของกู้เทียนฉิงนั้นซีดขาวเล็กน้อย นางนำเสื้อตัวในของบุรุษตัวหนึ่งกับพู่ห้อยหยกอีกชิ้นหนึ่งไปวางไว้ที่ใต้เตียงของกู้ซีจิ่วแล้วชัดๆ เหตุใดจึงหาไม่พบ!? หรือว่า
นังเด็กนี่จะพบเข้าเสียก่อนแล้วแอบจัดการอย่างเงียบๆ?
ยังมีอีก…เมื่อคืนท่านแม่ของนางจงใจเรียกผู้คุ้มกันเหล่านั้นมารวมตัวกันแล้วตำหนิติเตียน เพื่อเป็นการเปิดโอกาสให้กู้ซีจิ่วแอบหนีออกไปได้หลังจากที่นางเห็นกู้ซีจิ่วแอบหนีออกไปด้วยตาตนเองแล้ว นางถึงได้ส่งสัญญาณลับให้ท่านแม่ ออกคำสั่งให้ผู้คุ้มกันเหล่านั้นกลับไปลาดตระเวน ทั้งยังให้เข้มงวดกวดขันกว่าปกติ ต่อให้มีแมลงวันสักตัวบินเข้ามาในจวนแม่ทัพ พวกเขาก็ต้องแยกให้ออกว่าเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย ภายใต้การคุ้มกันที่เข้มงวดถึงเพียงนี้ ต่อให้เป็นกู้เทียนฉิงเองก็แอบเข้ามาไม่ได้ แล้วสวะไร้ค่าอย่างนังเด็กนั้น ทำได้อย่างไรกัน?!
นางงุนงงยิ่งนัก แต่ความลับเหล่านี้นางทั้งไม่กล้าและไม่อาจกล่าวออกไปได้จึงได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความแค้นเคืองอยู่เงียบๆ เท่านั้น ภายในใจก็เริ่มครุ่นคิดถึงแผนการขั้นต่อไปเพื่อสังหารกู้ซีจิ่วอีกครา…
ในใจขององค์ชายหรงเหยียนมีหลากหลายอารมณ์ เดิมทีแล้วแผนการของเขานั้นแนบเนียนไร้ช่องโหว่ แต่ก็ไม่รู้ว่าผิดพลาดที่ตรงไหนแผนถึงได้ล่มในวินาทีสุดท้าย!
สายตาของเขาจ้องมองไปยังกู้ซีจิ่ว จู่ๆ ก็พบว่าวันนี้นังเด็กคนนี้ดูเหมือนจะงดงามกว่ากาลก่อนไม่น้อย! ทั้งที่เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าปานแดงขนาดใหญ่บนหน้าผากก็ยังมีอยู่เหมือนเดิม
หรือจะเป็นเพราะวันนี้นางไว้ผมหน้าม้า?
บดบังไว้เช่นนี้ก็งดงามขึ้นจริงๆโดยเฉพาะเสน่ห์ที่แผ่ออกมาทั่วทั้งร่างนั้น จู่ๆ ก็ทำให้เขาเกิดความรู้สึกที่ค่อนข้างแปลกขึ้นมา ดึงดูดสายตาเขาได้อย่างน่าพิศวง
วันนี้นังเด็กนี่ดูราวกับถอดร่างเปลี่ยนกระดูก[1]!
แต่อย่างไร นางก็ยังไม่คู่ควรกับเขาอยู่ดี!
ยามนี้เขาได้รับความโปรดปรานเอ็นดูจากเสด็จพ่อแล้ว หากจะแต่งชายาก็สมควรเป็นยอดสตรีที่โดดเด่น อย่างเช่นกู้เทียนฉิงเป็นต้น ไม่ใช่กู้ซีจิ่วสวะอัปลักษณ์ที่สมควรตายคนนั้น…
…………………………..
[1] ถอดร่างเปลี่ยนกระดูก ในสมัยโบราณชาวจีนเชื่อกันว่านักพรตที่ผ่านความยากลำบากต่างๆ เพื่อฝึกฝนวิชา จนบรรลุจะสามารถถอดร่างเปลี่ยนกระดูกให้กลับมาเยาว์วัยเหมือนมีชีวิตใหม่ได้อีกครั้ง ภายหลังได้นำมาใช้ อุปมาถึงคนที่ดูเปลี่ยนไปจนราวกับเป็นคนใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม