ตอนที่ 7

ผลสอบ

“เป๊ง…เป๊ง…เป๊ง…” เสียงออดดังกังวานขึ้นทั่วบริเวณโรงเรียน มัธยมที่ 1 แห่งเขตอี๋อัน พ่อแม่ผู้ปกครองที่พากันอยู่ด้านนอกโรงเรียน บ้างอยู่บนสนามหญ้า บ้างก็ทั้งนั่งทั้งยืนอยู่ที่ข้างถนน ทุก คนต่างพากันมองเข้าไปที่ประตูโรงเรียน

จากนั้นนักเรียนก็พากันทยอยออกมาจากสนามสอบ

การสอบประจำปีการศึกษา 2056 ของโรงเรียนมัธยมนครเจียงหนานเสร็จสิ้นลงแล้วอย่างเป็นทางการ

สิ่งที่นักเรียนทั้งหมดต้องทำก็คือการเฝ้ารอผลสอบที่จะประกาศภายในหนึ่งอาทิตย์ข้างหน้า

“ฮ่าวไป๋” ชายวัยกลางคนศีรษะล้านแต่งตัวเนี้ยบยืนอยู่ด้านนอกประตู กำลังยิ้มให้ลูกชายเขา

“พ่อครับ” จางฮ่าวไป๋หัวเราะร่าขณะที่เดินตรงเข้าไปหาเขา

“เป็นไงบ้าง?” ชายวัยกลางคนยิ้มพลางเดินไปหา

จางฮ่าวไป๋ส่ายหน้าแล้วพูดอย่างสิ้นหวัง “รอบนี้พูดได้แค่พอใช้ได้ครับ แต่คณิตศาสตร์ออกยากมากจริงๆ ทั้งข้อปรนัย เติมช่องว่าง แล้วก็แสดงวิธีทำ ทั้งหมดมีแต่ข้อยากๆ ทั้งนั้นเลยครับ โดยเฉพาะข้อแสดงวิธีทำ…มีตั้ง 5 ข้อ แถมผมทำได้แค่สองข้อเอง ที่เหลืออีกสามข้อ ผมทำยังไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ ถ้าว่ากันตามนั้น ผมก็น่าจะได้คะแนนแค่ประมาณหนึ่งน่ะครับ”

“หือ?” พ่อของจางฮ่าวไป๋ จางเจ๋อหลงขมวดคิ้ว “งั้นดูท่าคะแนนคณิตศาสตร์ของลูกจะค่อนข้างต่ำน่ะสิ”

“ไม่มีปัญหาครับพ่อ มันก็ยากสำหรับทุกคนนั้นแหละครับ ไม่ใช่แค่ผมหรอก” จางฮ่าวไป๋หัวเราะ “โจทย์คณิตศาสตร์ยากทุกข้อเลย เพราะงั้นผมเลยแน่ใจว่าเกณฑ์คะแนนที่ผ่านน่าจะไม่สูงนัก ผมน่าจะเข้าโรงเรียนเตรียมทหารได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร”

“โอ้..จริงสิ”

จางเจ๋อหลงพูดยิ้มๆ “ตอนที่พ่อกำลังรอลูกสอบเสร็จ มีเรื่องเกิดขึ้นล่ะ นักเรียนดีเด่นของโรงเรียนลูกที่ชื่อ ‘หลัวเฟิง’ เกิดเป็น ลมหน้ามืดคาห้องสอบเมื่อชั่วโมงก่อนหน้าที่ลูกจะสอบเสร็จนี่แหละ”

“เป็นลมคาห้องสอบ?” จากฮ่าวไป๋เบิกตากว้าง “พ่อครับ หลัวเฟิงเนี่ยนะ?”

“ใช่..เจ้าหลัวเฟิงนั่นถูกรถพยาบาลมารับไป ทุกคนเขาก็เห็น เหตุการณ์กันหมดนั่นแหละ” จางเจ๋อหลงพยักหน้าหงึกๆ “ถ้าลองฟังดูดีๆ จะได้ยินเสียงพ่อแม่ผู้ปกครองกำลังเล่าเรื่องนี้ให้ลูกฟังกันอยู่”

“หลัวเฟิงเป็นลมหมดสติ?”

จางฮ่าวไป๋มองไปรอบๆ และเงี่ยหูฟัง แล้วก็ปรากฏว่ามีหลาย ครอบครัวที่กำลังพูดถึงเหตุการณ์ที่มีนักเรียนเป็นลมหมดสติใน ระหว่างการสอบ แล้วเขาก็ได้ยินหลายๆ คนกำลังเอ่ยถึงชื่อ ‘หลัวเฟิง’ จริงๆ

“ฮ่าๆ แม้แต่ไอ้คนอย่างนั้นมันก็ยังมีวันอย่างนี้ด้วยเหรอเนี่ย ฮ่าๆ” จางฮ่าวไป๋กลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ทีเดียว

“พ่อครับ คิดว่าพ่อคงไม่รู้เรื่องนี้ อยู่ในโรงเรียนเจ้าหมอนั่น สร้างปัญหาให้ผมตลอดเลย” จางฮ่าวไป๋สำทับมาอย่างเคืองๆ “หมอนั่นแข็รงแกร่งกว่าผมและทักษะก็มากกว่าผมทุกๆ อย่าง ไม่ อยากเชื่อว่ามันจะมาตกม้าตายแบบนี้ได้” จางฮ่าวไป๋สะใจอย่าง ที่สุดกับเหตุการณ์ครั้งนี้

อันที่จริง หลัวเฟิงไม่เคยได้สนใจจางฮ่าวไป๋เลย มีแต่จางฮ่าว ไป๋เองที่คิดว่าหลัวเฟิงเป็นคู่แข่ง เนื่องจากเกรดและศิลปะการต่อสู้ของหลัวเฟิงเป็นเลิศกว่าเลยทำให้เขาอิจฉานั่นเอง

“ฮ่าๆ หมอนั่นไม่เคยเผชิญโลกแห่งความจริงและกดดันตัวเอง มากเกินไป มันเลยรับมือไม่ไหวแล้วประสาทกินไปเองน่ะลูก อย่าไป สนใจเลย กลับกันเถอะ อาลูกอยากรู้ผลสอบแล้วแถมยังเตรียมงาน เลี้ยงเอาไว้รอแล้วด้วย ไปเถอะ” จางเจ๋อหลงกล่าวพลางหัวเราะ

“อา?” จางฮ่าวไป๋ตาเป็นประกาย

เหตุผลเดียวที่ครอบครัวจางมีความมั่งคั่งมากในเขตอี๋อันก็เป็น เพราะอาคนนี้ เพราะว่า….

อาของเขาเป็น นักสู้!

……………..

“ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!”

เว่ยเหวินที่เพิ่งออกมาจะห้องสอบ ต้องตกใจเพราะได้ยินเรื่องที่ พ่อกับแม่เล่า “แล้วหลัวเฟิงเป็นลมในห้องสอบได้ยังไงครับ? เขา เป็นลมเพราะความเครียดเนี่ยนะ? เป็นไปไม่ได้ สุขภาพจิตของหลัวเฟิงถูกชมเชยจากสำนักขีดสุดมาตลอด”

เว่ยเหวินและหลัวเฟิงรักกันมาก แม้จะไม่ใช่พี่น้องทาง สายเสือดก็ตาม

“อาเหวิน ไม่ผิดหรอก พวกเราต่างก็เห็นเหตุการณ์กันทุกคน พ่อของหลัวเฟิงและน้องชายที่พิการของเขาก็ตกใจมากและตามไป โรงพยาบาลแล้ว” พ่อของเว่ยเหวินกล่าวเพิ่มเติม

“โรงพยาบาล? คงจะเป็นโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดแน่ พ่อ แม่ ผมจะไปเยี่ยมหลัวเฟิง ผมจะกลับมากินข้าวเที่ยงทีหลังนะครับ”

โดยไม่รีรอ เว่ยเหวินฝากอุปกรณ์การสอบไว้กับพ่อและแม่แล้ว ก็ออกวิ่งตรงไปยังโรงพยาบาลทันที

………..

ในโรงพยาบาลแห่งเขตอี๋อัน

หลัวเฟิงกำลังฝีนยิ้มขณะที่เขาเดินออกมาด้านนอกประตู โรงพยาบาลกับพ่อและน้องชาย เวลานี้ หลัวหงกั๋วและหลัวฮว๋าต่างก็เป็นกังวลว่าหลัวเฟิงจะไม่สามารถรับมือกับอาการช็อคครั้งนี้ได้

“พ่อครับ ผมสบายดี กลับบ้านไปกินข้าวกันเถอะครับ” หลัวเฟิงดูสงบนิ่ง แต่ในใจของเขากลับเต็มไปด้วยความเศร้า อย่างไรก็ตาม หลัวเฟิงรู้ดีว่าอดีตไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ ดังนั้นเขาก็คงทำได้แค่ยอมรับมัน!

“อาเฟิงๆ” เสียงแว่วดังมาแต่ไกล

หลัวเฟิงหันไปทางต้นเสียงก็เห็นเงาตะคุ่มๆ กำลังวิ่งมาจากทาง ประตูโรงพยาบาล เขาคือเจ้าเพื่อนยาก ‘เว่ยเหวิน’ นั่นเอง

หลัวเฟิงขยับเข้าไปหาเว่ยเหวิน ที่วิ่งกระหืดกระหอบมาจนเสื้อ ของเขาชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อหมดแล้ว “อาเหวิน..ข้อสอบข้อเขียน สามข้อสุดท้ายเป็นไงบ้าง?” หลัวเฟิงไม่ทันได้ทำข้อสอบสามข้อ สุดท้ายเสร็จ ดังนั้นหากมันยากมาก คนส่วนใหญ่ก็ต้องทำไม่ได้ เหมือนกัน….

แล้วคะแนนของเขาก็จะยังพอมีความหวังนั่นเอง

“โคตรยากเลย” เว่ยเหวินส่ายหัวไปมา “ข้อสอบคณิตศาสตร์ ของปีนี้ยากเอาเรื่องจริงๆ ในจำนวนข้อเขียนห้าข้อ ข้อที่สามง่ายกว่าเพื่อน แต่อีกสี่ข้อที่เหลือยากบรรลัยหมด”

“ก็ยังดี..” หลัวเฟิงถอนหายใจอย่างโล่งอก

เขายังคงพอมีความหวัง….

……………………

เวลา 2 ทุ่ม วันที่ 16 มิถุนายน จะสามารถตรวจผลการสอบได้ ผ่านทางโทรศัพท์หรือทางระบบอินเตอร์เน็ต และเส้นแบ่งระดับชั้น [1]ก็จะปรากฏให้เห็นด้วยเช่นกัน

วันที่ 16 มิถุนายน เวลาประมาณ 1 ทุ่ม

ที่บ้านของหลัวเฟิง มีแต่หลัวเฟิงอยู่ในห้องเพียงลำพังทั้งที่เป็น ห้องที่เขาและหลัวฮว๋าอยู่ด้วยกัน เขากำลังนั่งจดจ่ออยู่ที่แล็ปท็อป คู่ใจและกดรีเฟรซซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น ผลคะแนนสอบจะออกในเวลา 2 ทุ่มตรง แต่โดยปกติมันจะออกมาก่อนหน้าเล็กน้อยอยู่แล้ว

“ครั้งนี้เกรงว่าเราจะเข้าโรงเรียนเตรียมทหารเจียงหนานที่หนึ่ง ไม่ได้น่ะสิ

แต่ยังไงเราก็ทำข้อปรนัยและข้อเติมช่องว่างเสร็จแล้ว และยัง ทำข้อเขียนสองข้อแรกไปแล้วด้วย ถึงข้อที่สองจะยังเหลือขั้นตอน อีกนิดหน่อยที่จะทำให้ได้คะแนนเพิ่มอีกก็ตาม” หลัวเฟิงคิดกับตัวเอง “หากเราโชคดี เราก็น่าจะได้คะแนนอยู่ราวๆ 120 คะแนน ในส่วนของข้อแสดงวิธีทำ”

หลัวเฟิงคาดการณ์ “เราทำในหมวดวิชาศิลปศาสตร์และ วิทยาศาสตร์ได้ดีพอสมควร หากเราโชคดี เราก็น่าจะเข้าไปเรียน ปริญญาตรีได้แน่.

หากเราแตะถึงเส้นแบ่งระดับชั้นได้ เราก็จะเข้าเรียนในโรงเรียน เตรียมทหารได้”

ระหว่างสองสถาบัน สถาบันแรกดีกว่าอย่างเห็นได้ชัด ทว่าก็ ต้องทำคะแนนให้ได้สูงมากด้วย ดังนั้นหลัวเฟิงจึงค่อนข้างจะสิ้น หวังในเรื่องนี้

แต่อย่างไรก็ตาม ยังคงมีความหวังอยู่บ้างที่จะเข้าโรงเรียน เตรียมทหารที่สองได้

“หืม?..” หลัวเฟิงตาเป็นประกาย

และแล้วผลสอบก็ปรากฎขึ้นที่หน้าจอหลังจากที่เขากดรีเฟร ซครั้งล่าสุด

“พระเจ้า..โปรดประทานพรให้ลูกผ่านเส้นแบ่งระดับชั้นด้วยเถิด หากลูกผ่านได้ ลูกก็จะเข้าเรียนที่โรงเรียนเตรียมได้” หลัวเฟิง เครียดและกระวนวายใจเรื่องนี้ เขาพิมพ์ชื่อ เลขบัตรประชาชน และ เลขที่เข้าสอบ แล้วกดปุ่ม ‘ค้นหา’

ค้นหา!

หน้าจอแล็ปท็อปสว่างขึ้นเล็กน้อยและแสดงผล

ชื่อนักเรียน : หลัวเฟิง

เพศ : ‘ชาย

เลขบัตรประชาชน : 4261-2320-3806-0832-11

เลขที่เข้าสอบ : 5878-6435-6789-0766

หมวดวิชาศิลปะศาสตร์ : 216

หมวดวิชาวิทยาศาสตร์ : 223

หมวดวิชาคณิตศาสตร์ : 118

คะแนนรวม : 557

เส้นแบ่งระดับชั้น : 561

…………………

[1]  เส้นแบ่งระดับชั้น คือ เส้นแบ่งคะแนนของระดับปริญญาตรีและสายอาชีพ