№ 260 หายนะข้าตระกูลไม่เกี่ยว

มองพวกเขาปรี่ก้าวเดินมาด้วยสีหน้าขุ่นเคืองอย่างเสียขวัญ เขาไม่รู้เลย ว่าทำไมอสูรครอบเมฆาถึงไม่มา? แต่ท่านพ่อกับผู้เฒ่าหลายท่านกลับมาแทน? เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับอสูรครอบเมฆากันแน่?

ทุกคนรอบข้างเห็นว่าอสูรครอบเมฆาที่ท่านผู้นำตระกูลกำป้ายหยกเรียกไม่มา กลับเป็นท่านผู้เฒ่าและคนเฒ่าคนแก่ในตระกูลหลิ่วที่มา อดไม่ได้ที่จะตกใจน้อยๆ แต่ละคนจึงครุ่นคิดกันขึ้นมา

เสียงอสูรคำรามก่อนหน้านั้น ชัดเจนว่าเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์อย่างไม่ต้องสงสัย แต่นานเพียงนี้กลับไม่เห็นอสูรครอบเมฆาปรากฏกาย นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

“คุณชายท่านนี้ ขออภัยคุณชายไว้ ณ ที่นี่ด้วย ขอคุณชายได้โปรดเมตตาไว้ชีวิตลูกชายข้าสักครั้งเถิด”

หลังท่านผู้เฒ่าตระกูลหลิ่วโบกมือไล่ทหารอารักขาสองนายที่ประคองอยู่ให้ถอยไป ก็คุกเข่าลงไปหาเฟิ่งจิ่วดังตุบ

เขาแสดงท่าทางเช่นนี้ ทำให้พวกเด็กหนุ่มลูกหลานตระกูลชนชั้นสูงบริเวณรอบๆ แปลกประหลาดใจ ส่วนเหล่าผู้นำตระกูลและคนที่ค่อนข้างมีอายุแววตาเผยความครุ่นคิด เพราะรู้ว่าเขาทำเช่นนี้เพื่อปกป้องตระกูลหลิ่ว

ถึงเวลานี้ มีเพียงผู้นำตระกูลหลิ่วที่ยังไม่ได้สติกลับมา จึงไม่รู้ว่าตัวเองเตะโดนท่อนเหล็กเข้าแล้ว

หนุ่มน้อยชุดแดงผู้นี้ ไม่เพียงพละกำลังทระนงองอาจกำลังต่อสู้เป็นเลิศ กลุ่มอำนาจเบื้องหลัง เกรงว่าจะน่ากลัวยิ่งกว่า ตระกูลหลิ่วเป็นศัตรูกับเขา ประมาทศัตรูเสียจนผู้นำตระกูลกับเหล่าผู้อาวุโสต้องจบชีวิต ที่สำคัญ ยังทำให้ทั้งตระกูลติดร่างแหตายตกตามกันไปเพราะการกระทำของผู้นำตระกูลในวันนี้!

“คุณชายท่านนี้ ขอได้โปรดเมตตาด้วย”

ผู้เฒ่าสองสามท่านต่างคุกเข่าลงไปโดยไม่พูดไม่จาแม้แต่คำเดียว พวกเขาไม่อธิบาย ไม่โต้เถียงว่าใครถูกใครผิด ไม่คิดใช้อำนาจเข้าข่ม และไม่คิดจะทวงคืนความยุติธรรมให้คนที่ตายไป พวกเขาเพียงต้องการปกป้องตระกูลหลิ่ว รักษาวงศ์ตระกูลพวกเขาไว้

ตลอดทางที่เดินมานี้มีคนบอกเรื่องราวที่ผ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบกับพวกเขาแล้ว ด้วยประสบการณ์ จึงรู้ว่าวันนี้ตระกูลหลิ่วประสบปัญหาใหญ่ รับมือได้ไม่เหมาะสม กลัวแต่ว่า ทั้งตระกูลหลิ่วจะต้องจบลงเพราะเรื่องที่ผู้นำตระกูลพวกเขาทำลงไปในวันนี้

ในช่วงเวลาเช่นนี้ พวกเขากลับโยนความภาคภูมิในฐานะคนเฒ่าคนแก่ของตระกูล สลัดทิ้งซึ่งท่าทีเคร่งขรึมของผู้อาวุโส วางทิฐิลง ไม่ใช่เพื่อคนที่ตายไป เพียงเพื่อคนเหล่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่

บริเวณโดยรอบเงียบลงชั่วขณะ สายตาผู้คนจับจ้องบนร่างเฟิ่งจิ่ว

หนุ่มน้อยชุดแดงจะจัดการเช่นไร? เผชิญหน้าสถานการณ์แบบนี้ เขาจะทำยังไง?

ส่วนในมุมมืด เจ้าตำหนักยมราชที่กลับมาอย่างเงียบเชียบเห็นภาพนี้ ดวงตาลึกล้ำจับจ้องบนร่างเฟิ่งจิ่ว หากนางไม่ต้องการให้ตระกูลหลิ่วคงอยู่ เช่นนั้นก่อนวันรุ่งขึ้นเขาจะทำให้พวกเขาหายไปเสียสะอาดหมดจด!

เฟิ่งจิ่วหรี่ตามองพวกเขา ดวงตาเผยความครุ่นคิด เธอคนนี้แบ่งบุญคุณความแค้นชัดเจน หากผู้อื่นปฏิบัติดีด้วยมารยาท ก็จะไม่ใช้อำนาจเข้าข่ม แต่สำหรับพวกคนที่คิดร้ายกับเธอ จะไม่ใจอ่อนให้อย่างแน่นอน

เหล่าผู้อาวุโสที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้า แต่ละคนท่าทางจริงใจ มองมาด้วยแววตาอ้อนวอน ทำให้เธอตัดสินใจไม่ได้อยู่บ้างในชั่วขณะหนึ่ง

ที่ต้องการฆ่าเธอคือผู้นำตระกูล ขอแค่ตระกูลพวกเขาไม่ใช้กำลังเข้าสังหารเธอ ก็ไม่จำเป็นต้องไปฆ่าล้างพวกเขาทั้งตระกูล

ส่วนผู้นำตระกูลหลิ่วที่เห็นภาพนี้ ในที่สุดก็ตระหนักได้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปกันแน่ เพียงชั่วขณะหนึ่ง จึงมองท่านพ่อและเหล่าผู้เฒ่าที่คุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยความตื่นตระหนก

เวลานี้ เขาถึงได้รู้ ว่าเพราะความโง่เง่าและหุนหันพลันแล่น สั่งฆ่าใครไปมั่วซั่ว ระรานหนุ่มน้อยชุดแดงผู้นี้ที่ยังไม่รู้ที่มาที่ไปอะไรเลย ยามนี้ตระกูลเขาไม่กล้าโต้แย้งด้วย เจ้าเมืองก็ไม่ยอมยื่นมือเข้าช่วย หากเขาไม่ตาย เกรงว่าตระกูลจะต้องมาชดใช้เพราะการกระทำในวันนี้…

………………………………….