№ 262 ที่แท้เป็นภูตหมอ?

หัวหน้าเคอที่เป็นหัวหน้าสาวย่างก้าวอันเงียบสงบเดินก้าวยาวมา พลางหัวเราะร่า เมื่อเห็นภาพด้านหน้าหอเมฆาทรงเกียรติ ก็แปลกใจไปบ้าง

“หืม? ที่นี่พวกเจ้าเป็นอะไรไป? เกิดเรื่องอะไรขึ้นรึ?”

สายตาหัวหน้าเคอมองผ่านศพ แล้วมองไปยังเหล่าผู้อาวุโสที่คุกเข่าอยู่บนพื้น

ทว่าบริเวณโดยรอบเงียบเชียบ ไม่มีใครตอบกลับคำพูดเขา เพราะไม่รู้ว่าควรบอกเช่นไร หรือจะบอกตรงๆ ว่าภูตหมอตายแล้ว ถูกควักลูกตาทิ้งระเบิดร่างตายไป? ส่วนมือสังหารที่ควักลูกตาภูตหมอ และทำร้ายเขาถึงแก่ชีวิตยามนี้ยังคงยืนอยู่ตรงนี้?

แม้นี่เป็นความจริง คนเห็นกันไม่น้อย แต่ในช่วงเวลานี้ก็ไม่มีใครกล้าพูด

ด้วยเหตุนี้ บรรยากาศจึงนิ่งงัน และแปลกๆ ไปบ้าง

“เอ๊? ท่านนี้คือ…”

สายตาหัวหน้าเคอจับจ้องบนร่างเด็กหนุ่มในชุดสีแดงแพรวพราวผู้นั้น พอเห็นหนุ่มน้อย ก็นึกถึงภูตหมออย่างอดไม่ได้ เพราะคล้ายกันยิ่งนัก แต่ว่า หนุ่มน้อยชุดแดงผู้นี้หน้าตาโดดเด่นเป็นที่สุด เขากลับไม่เคยเห็นรูปลักษณ์ภูตหมอ จึงไม่รู้ว่าคนตรงหน้านี้เป็นคนที่ตามหาหรือไม่

ท่านนี้คือเด็กหนุ่มที่สังหารภูตหมอ!

คำพูดนี้ หลายคนอยากตะโกนไป แต่ก็ไม่กล้าถึงเพียงนั้น

จนกระทั่ง บรรยากาศแปลกๆ นี้ถูกทำลายด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ

“นายท่าน!”

เหลิ่งซวงในชุดสีดำเรียบๆ วิ่งมาจากด้านหลังกองทัพ แม้จะสวมชุดสีดำเรียบๆ แต่รูปร่างตอนนี้กลับไม่ถูกผูกรัดและปกปิด ที่ปรากฏอยู่คือรูปร่างสาวน้อยที่งดงามประณีต

ทว่าหัวหน้าเคอที่ได้ยินเสียงตะโกนเรียกของเหลิ่งซวงกลับผงะไป มองไปมารอบๆ “อยู่ไหน? ภูตหมออยู่ที่ไหนรึ?”

สิ้นสุดน้ำเสียง ก็เห็นสายลมโฉบผ่านไปจากข้างกายชั่วขณะ เหลิ่งซวงผู้นั้นมายังเบื้องหน้าหนุ่มน้อยชุดแดงตรงหน้านั้นอย่างรวดเร็ว

“นายท่าน ท่านเป็นอย่างไรบ้าง? ไม่เป็นอะไรใช่ไหมเจ้าคะ?” เหลิ่งซวงจับแขนนางไว้ พินิจมองจากบนลงล่าง เมื่อเห็นเสื้อผ้าบนตัวถูกฟันขาดเป็นรอยเล็กๆ แต่ละรอย ใบหน้างดงามเยือกเย็นก็เย็นเยียบขึ้นมาทันใด

“ใคร? ใครทำร้ายนายท่านจนกลายเป็นเช่นนี้เจ้าคะ?”

“ฮ่าๆๆ! ที่แท้น้องชายภูตหมอหน้าตาหล่อเหลาเช่นนี้เอง! นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นโฉมหน้าท่าน ช่างน่าตกตะลึงโดยแท้”

หลังหัวหน้าเคอเห็นเหลิ่งซวงออกหน้าไปชี้คน ก็หัวเราะลั่นเดินเข้าไป พลางไถ่ถามว่า “น้องชายภูตหมอ หลายวันนี้ท่านสบายดีหรือไม่? หลังพวกเราได้ยินข่าวว่าท่านอยู่เมืองลิ่วเต้านี้ก็รีบมาทันที กลัวจะคลาดกันไม่ได้พบหน้า”

ผู้คนรอบข้างต่างนิ่งอึ้งเพราะภาพนี้ นี่ นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

ภูตหมอ?

ภูตหมอถูกเด็กหนุ่มชุดแดงฆ่าไม่ใช่หรือ? ทำไมหัวหน้าเคอถึงจำคนผิด?

ยังมีสาวน้อยชุดดำที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้อีก ทำไมหลังนางเรียกหนุ่มน้อยว่านายท่าน หัวหน้าเคอถึงยิ้มเข้าไปรับหน้า? ซ้ำยังเรียกภูตหมอเสียเต็มปากเต็มคำ?

สีหน้าท่านเจ้าเมืองเวลานี้เปลี่ยนไปยกใหญ่ บนหน้าผากมีเหงื่อไหลออก แม้แต่ริมฝีปากยังสั่นเทาขึ้นมาเล็กน้อย

นี่ นี่คงไม่ใช่อย่างที่เขาคิดกระมัง?

หรือ หรือว่า เด็กหนุ่มชุดแดงผู้นี้จะเป็นภูตหมอตัวจริง?

สวรรค์! สุดท้ายเขาก็ทำเรื่องโง่เง่าไปเสียมากมาย!

ผู้คนรอบๆ เห็นภาพนี้ แต่ละคนก็เบิกตาโตอย่างเหลือเชื่อ สีหน้ายากจะเข้าใจ

ภูต ภูตหมอ? นี่คือภูตหมอรึ? งั้นคนที่ตายไปก่อนหน้านั้นเป็นผีสางที่ไหนกัน?

“ท่านหัวหน้าเคอ ไม่พบกันนาน สบายดีหรือไม่?”

มุมปากเธอเชิดขึ้นเผยรอยยิ้มเบาๆ หนึ่งประโยคที่ยอมรับตัวตน

ทำให้ทุกคนรอบข้างต่างตกใจเสียจนสองขาอ่อนยวบ ทรุดนั่งลงบนพื้น…

………………………………….