ตอนที่ 84 เหาะ

ขณะที่หลัวเฟิงมุ่งหน้าไปยังรังของมังกรเกราะเหล็ก นครเจียงหนานซึ่งอยู่ห่างออกไปราวพันไมล์ยังคงเงียบสงบ นี่คือที่ที่เป็นแดนสุขสงบของมวลมนุษย์

เมืองหยางโจว เขตหมิงเยว่

ค่ำคืนแห่งความหนาวเหน็บที่เพิ่งผ่านไปทำให้ทั้งเมืองขาวโพลนไปด้วยหิมะ พวกเด็กๆ พากันก่อตุ๊กตาหิมะและปาหิมะใส่กันอย่างสนุกสนาน ผู้สูงอายุบางคนกำลังเดินเล่นพักผ่อนอยู่ภายในเขตนั้น ที่ถนนด้านนอกของเขตมีรถสปอร์ตและรถหรูวิ่งขวักไขว่ไปมา กระทั่งบางครั้ง รถที่บินได้ก็มีบินโฉบมาให้เห็นอยู่บ้างเหมือนกัน

เฉินกู่และภรรยานั่งอยู่บนม้านั่งหินพลางมองดูลูกๆ ของพวกเขาเล่นหิมะห่างออกไปไม่ไกล

“หัวเมืองนี่ดีจริงๆ เลยนะ” เฉินกู่อดถอนหายใจไม่ได้

“ดีสิ…แดนเถื่อนมันเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด มีแต่นักสู้เท่านั้นที่จะออกไปที่นั่น นี่พ่อ…เมื่อไหร่พ่อจะเกษียณจากทีมซักที?” ภรรยาของเฉินกู่กล่าวอย่างเศร้าๆ “พ่อทุ่มเทมาหลายปีแล้ว ควรจะถึงเวลาได้พักผ่อนแล้วนะ”

เฉินกู่มองหน้าภรรยา แล้วมองไปที่ลูกๆ ตรงที่ไกลๆ “แม่…พ่อยังคิดเรื่องนั้นไม่ได้! ทีมค้อนอัคคีตอนนี้เป็นช่วงที่กำลังเติบโตเร็วมาก และพ่อก็ยังอยากต่อสู้เคียงข้างกับพี่ๆ น้องๆ ต่ออีก บางทีอีกซักปีครึ่ง พลังของพ่ออาจจะไล่ตามทีมไม่ทันแล้ว ถึงตอนนั้นทีมอาจจะคัดเลือกคนใหม่เข้ามาแทน ถึงตอนนั้นพ่อจะเกษียณแน่นอน!”

เฉินกู่ชัดเจนมาก…

สมาชิกทีมค้อนอัคคี นอกจากหลัวเฟิงแล้วล้วนค่อนข้างมีอายุ ด้วยอัตราการพัฒนาอันน่าทึ่งของหลัวเฟิง…หลังจากนี้อีกปีครึ่ง เฉินกู่ เว่ยชิง และเว่ยเถี่ยอาจจะพัฒนาตามไม่ทัน ดังนั้น จึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาอาจจะต้องเกษียณออกไป

“แม่ได้ยินจากพ่อแม่ของหลัวเฟิงว่าหลัวเฟิงยังไม่กลับมา เขายังอยู่ในแดนเถื่อนเหรอ?” ภรรยาของเฉินกู่ถาม

“อืม ใช่” เฉินกู่พยักหน้าเบาๆ

“เสี่ยงชีวิตเกินไปแล้วไหม” ภรรยาของเฉินกู่ถอนหายใจ “ควรรู้ว่าต้องทำงานตอนไหน ต้องพักตอนไหนสิ อีกอย่างเมืองไม่สุขสงบและสะดวกสบายกว่าเหรอ”

ในเมืองเป็นที่ที่สะดวกสบาย และไร้การคุกคามจากสัตว์ประหลาด เทคโนโลยีทุกวันนี้อำนวยความสะดวกทุกอย่างให้แก่มนุษย์

ต่างกับแดนเถื่อนที่มีอันตรายซุกซ่อนอยู่ทุกหนทุกแห่ง

“แม่จะเข้าใจอะไร ถ้าทุกคนจะเอาแต่สบาย แล้วใครล่ะจะไปต่อสู้กับสัตว์ประหลาด?” เฉินกู่บ่น “ก็เพราะความทุ่มเทค้นคว้าของนักวิทยาศาสตร์ และพลักของเหล่านักสู้เทพสงคราม และสิ่งมีชีวิตที่เหนือกว่าเทพสงครามนี่แหละแม่ มนุษย์ถึงได้อยู่กันในเมืองอย่างสงบสุขจนทุกวันนี้”

เมืองและแดนเถื่อนเป็นโลกสองใบที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

ใบหนึ่งเป็นที่ที่สงบสุขและสะดวกสบาย

อีกใบหนึ่งเป็นที่ที่มีอันตรายซุกซ่อนอยู่ทั่วทุกหนแห่ง แดนเถื่อนแห่งนี้ มีแต่นักสู้ชั้นหัวกะทิเท่านั้นที่สามารถบุกตะลุยเข้าไปที่นั่นได้

“เอาล่ะแม่ ถ้าพ่อแม่ของหลัวเฟิงถามแม่อีก แม่ก็บอกว่า…เดี๋ยวหลัวเฟิงก็กลับมาแล้ว” เฉินกู่กล่าว

“เข้าใจแล้วพ่อ” ภรรยาของเฉินกู่พยักหน้า

………..

แตกต่างกับบรรยากาศภายในตัวเมืองนัก การต่อสู้ระหว่าง 2 เทพสงครามกับ 3 สัตว์ประหลาดระดับจ่าฝูงในตอนเหนือของเมืองหมายเลข 003 เมืองซึ่งเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดจำนวนมากที่สุดในแถบยุโรปและเอเชีย

“เราต้องเร่งความเร็วขึ้นอีก! ไม่งั้น…ถ้าพวกสัตว์ประหลาดชนะแล้วย้อนกลับมาที่รัง งานเราคงยากขึ้นเยอะ หรือถ้าเกิดเทพสงครามชนะเราก็น่าจะหมดโอกาสไปเลย”

หลัวเฟิงรีบมุ่งตรงไปข้างหน้าด้วยความเร็วเพิ่มขึ้นไปอีก “โอกาสของเรามีตอนที่พวกมันกำลังปะทะกันอยู่เท่านั้น”

หลัวเฟิงหายวับเข้าไปในกลุ่มควันที่ปกคลุมพื้นที่อยู่อย่างรวดเร็ว

“หือ?” หลัวเฟิงพุ่งตรงขึ้นไปที่ชั้น 5 ของตึกหลังหนึ่ง มองจากหน้าต่างและผ่านกลุ่มควันออกไป..

สัตว์ประหลาดจำนวนมหาศาลหลากหลายชนิดลาดตระเวนอยู่บนถนน แม้แต่ในร้านค้า ตึกต่างๆ ก็เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดที่ประจำการเฝ้าอยู่ไม่ยอมหนีไปไหน

มีซุปเปอร์มาร์ทเป็นจุดศูนย์กลาง พื้นที่ที่มีหมอกควันปกคลุมนี้จึงเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด!

“ทำไงดีเนี่ย?” หลัวเฟิงขมวดคิ้ว “สัตว์ประหลาดแน่นเลยแฮะ แทบจะหาทางเข้าไปโดยไม่ให้พวกมันไม่รู้ตัวไม่ได้เลย”

ต้องรู้ไว้ว่า แม้แต่เทพสงคราม 2 คนนั้นก็คงไม่อาจเข้าไปข้างในโดยไม่ให้พวกมันรู้ตัวได้เลย พวกเขาจะต้องเลือกวิธีตะลุยเข้าไปด้วยกำลังเท่านั้น!

“ถ้าเทพสงครามยังแอบเข้าไปไม่ได้ ถ้าเราฝืนทำเราตายแน่ ดูเหมือนว่าจะมีแค่วิธีเดียวสินะ!” หลัวเฟิงส่ายหน้าพลางหัวเราะ เขามีข้อได้เปรียบเทพสงครามอยู่อย่างหนึ่ง…การเหาะ!

วืดดด…!

หลัวเฟิงปลดโล่ออกจากหลัง โล่นั้นลอยขึ้นต่อหน้าภายใต้พลังจิตของเขา

“บินเข้าไปในรังของมังกร…ตื่นเต้นแฮะ” หลัวเฟิงขึ้นไปเหยียบบนโล่ซึ่งกำลังลอยอยู่เหนือพื้นประมาณครึ่งเมตร

“ไป!”

วูบ!

โล่พุ่งทะยานออกจากหน้าต่างด้วยความรวดเร็ว เมื่อหลัวเฟิงควบคุมมีดบิน เขาสามารถทำความเร็วมีดได้เร็วยิ่งกว่าลูกกระสุนจากปืนไรเฟิล! น้ำหนักของโล่และหลัวเฟิงรวมกันแล้วค่อนข้างหนัก แต่ด้วยพลังจิตอันแรงกล้าของเขา เขาสามารถทำความเร็วได้พอๆ กับเสียงเลยทีเดียว

ทว่า…

“เราจะบินเร็วเกินไปไม่ได้ ไม่งั้นเสียงดังเกินไปอาจจะเรียกความสนใจของพวกมันได้” หลัวเฟิงยืนอยู่บนโล่ บินอยู่เหนือพื้นขึ้นไปราว 50 เมตร

เนื่องจากหมอกควันที่หนาแน่น ทัศนวิสัยทั้งของหลัวเฟิงและของสัตว์ประหลาดจึงน้อยลงมาก ด้วยเหตุนี้หลัวเฟิงจึงไม่ถูกค้นพบ!

“หมอกควันนี่ช่วยได้เยอะเลย”

เป็นเช่นนี้…

ถึงแม้ว่าสัตว์ประหลาดจำนวนมหาศาลที่อยู่บนพื้น ในร้าน ในตึกอาคารต่างๆ จะอยู่ภายใต้การบัญชาของมังกรเกราะเหล็ก แต่พวกมันล้วนเป็นสัตว์บก จึงไม่มีตัวไหนที่บินได้…และทัศนวิสัยของพวกมันก็น้อยลงจากหมอกควัน ทำให้พวกมันไม่อาจมองเห็นหลัวเฟิงได้เลย

“คาร์ฟูร์!”

หลัวเฟิงที่อยู่กลางอากาศมองเห็นตึกเตี้ยๆ หลังหนึ่งซึ่วมีพื้นที่ค่อนข้างใหญ่ คาร์ฟูร์แห่งนี้สูง 5 ชั้น ตามการออกแบบ ชั้นแรกและชั้นที่2 เป็นส่วนของอาหารสด อาหารแห้ง และชั้นที่ 3-5 เป็นส่วนที่ขายเครื่องใช้ต่างๆ ในครัวเรือน แน่นอน…หลังจากเวลาผ่านไปนับสิบๆ ปี สินค้าต่างๆ ภายในห้างนี้ไม่เหลือสภาพเดิมแล้วจากฝีมือของพวกสัตว์ประหลาด

แต่สภาพภายนอกของตึกก็ยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปจากสภาพเดิมที่ถูกก่อสร้างมากนัก

“หือ?”

หลัวเฟิงหยิบกล้องส่องทางไกลออกมาจากกระเป๋าหลังและค่อยๆ ส่องดู ถึงแม้จะมีหมอกควันหนาแน่น การมองผ่านกล้องออกไปก็ยังชัดเจนกว่าการมองด้วยตาเปล่าค่อนข้างมาก ผ่านบานหน้าต่างที่แตกหัก สามารถเห็นสัตว์ประหลาดอยู่จำนวนหนึ่งทั้งบนชั้นที่ 3 ชั้นที่ 4 และชั้นที่ 5

แปลกทีเดียว ไม่มีสัตว์ประหลาดใดๆ อยู่บนชั้นแรกและชั้นที่ 2

แต่ก็มีสัตว์ประหลาดจำนวนมากล้อมทั่วพื้นที่รอบๆซุปเปอร์มาร์ท

“สัตว์ประหลาดระดับจ่าฝูงฉลาดมาก อย่างกับมนุษย์เลย!” หลัวเฟิงคิดในใจ “ถ้าเราเป็นจ่าฝูง เราก็ต้องให้ลูกสมุนกำจัดคนที่เข้ามาหาแน่…เพราะงั้น ชั้นแรกและชั้น 2 น่าจะเป็นที่อยู่ของมัน…ไข่ของมันจะต้องอยู่ที่นั่นแน่ๆ! ส่วนชั้นที่ 3 4 5 น่าจะเป็นมือดีของมัน ถ้าให้เดาก็คงจะเป็นพวกระดับบัญชาการแน่”

หลัวเฟิงสังเกตการณ์จากทางอากาศเหนือชั้นที่ 5 ของตึกนั้นขึ้นไป เขาลองเหาะดูรอบๆ ซุปเปอร์มาร์ทและตรวจสอบดูทุกๆ ชั้น หากไม่มั่นใจหลัวเฟิงจะไม่บุ่มบ่ามเข้าไปเด็ดขาด

“นี่มัน…”

หลัวเฟิงที่อยู่กลางอากาศกำลังยกกล้องส่องสังเกตการณ์พื้นเบื้องล่างอย่างละเอียด กล้องนี้ทำมาพิเศษเฉพาะนักสู้ มีราคาแพง แต่ก็มีประสิทธิภาพมาก หลัวเฟิงสามารถมองเห็นสัตว์ประหลาดที่กำลังยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูของซุปเปอร์มาร์ทได้…พวกนั้นล้วนมีขนเรียบและเกล็ดที่ละเอียด

“พวกนี้เป็นระดับบัญชาการขั้นกลาง พวกนี้บัญชาการขั้นกลาง พวกนี้ขั้นสูง นี่ก็ขั้นกลาง…” หลัวเฟิงลองไล่ดู

หลังจากไล่เรียงดูไป 52 ตัว หลัวเฟิงก็หยุดอยู่แค่นั้น

“สัตว์ประหลาด 52 ตัวนี้ มีระดับบัญชาการขั้นกลาง 32 ตัว ขั้นสูง 20 ตัว! ไม่มีระดับต่ำเลย มีพวกระดับบัญชาการเกือบๆ ร้อยที่หน้ารังของมัน น่าจะเป็นบัญชาการขั้นกลางซัก 60-70 ตัว และขั้นสูงอีก 30-40 ตัว”

หลัวเฟิงคาดการณ์ดูจำนวนของพวกมันอย่างทึ่งๆ

พระเจ้าช่วย!

รังของมันมีสัตว์ประหลาดเฝ้าอยู่ด้านนอกจำนวนมหาศาล มีแม้กระทั่งระดับบัญชาการ! และเป็นระดับบัญชาการขั้นสูงถึง 30-40 ตัว!

ถ้าเป็นเทพสงครามขั้นต้นก็อาจจะต้องวิ่งหนี! ถ้าสู้ต้องตายแน่…!

ถ้าเป็นเทพสงครามขั้นกลาง อาจพอมีโอกาส

และถ้าเป็นเทพสงครามขั้นสูง ก็อาจทะลวงผ่านพวกบัญชาการเหล่านั้นเข้าไปได้

“เอาไงดี? มีสัตว์ประหลาดที่ชั้น 3 4 5! มีสัตว์ประหลาดอยู่รอบๆ มหาศาล มีกระทั่งพวกระดับบัญชาการเฝ้าอยู่หน้าประตู…เข้าไปยังไงดี? จะแอบเข้าไปยังไงไม่ให้พวกมันรู้ตัวแล้วขโมยไข่ของมังกรเกราะเหล็กออกมาได้”

หลัวเฟิงครุ่นคิดขณะที่ยืนอยู่บนโล่กลางอากาศภายในกลุ่มหมอกควันอันหนาแน่นบริเวณนั้น