ตอนที่ 1124 เทพ

“ใครให้พวกเจ้ามามหาโลกสามรกร้าง!” ซูหมิงบีบคอคนชุดคลุมดำแน่นพลางถามประโยคนี้ข้างหูเขา

“พวกคนเถื่อน ถึงจะควบคุมพลังในก้าวที่สามเกือบจะสมบูรณ์แบบก็ยังเป็น คนเถื่อนวันยังค่ำ!” คนชุดคลุมดำพูดเสียงแหลมเล็ก หลังจากถูกซูหมิงบีบคอแล้ว ขั้นพลังเขาหายไปอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวก็มลายหายไป พลังชีวิตและวิญญาณยังถูกสูบไปอย่างเร็วไวด้วย ความรู้สึกอ่อนแอทำให้เขานึกถึงตอนยังเป็นคนธรรมดา

“ใคร ให้พวกเจ้ามามหาโลกสามรกร้าง!” ซูหมิงถามอีกครรั้ง นัยน์ตาฉายแววประหลาดใจ คนชุดคลุมดำได้ยินดังนั้นก็หัวเราะ สีหน้าเต็มไปด้วยการเหยียดหยาม

“ไม่มีใครค้นวิญญาณพวกข้าได้ ต่อให้ขั้นพลังเจ้าถึงก้าวที่สามเกือบสมบูรณ์ก็ยังไม่มีสิทธิ์มากพอจะค้นวิญญาณพวกข้า อยากรู้คำตอบรึ ฮ่าๆ เจ้ามันรนหาที่ตาย!” ขณะคนชุดคลุมดำหัวเราะเสียงดัง ซูหมิงพลันยิ้มมุมปาก ตรงระหว่างคิ้วเปิดดวงตาที่

สาม ช่วงที่มีดวงตาที่เกือบเรียกว่าพิลึกพิลั่นโผล่ออกมา เขาพูดขึ้นเสียงเบา

“ขอบคุณ” สิ้นสองคำนี้จากซูหมิง ดวงตาที่สามตรงระหว่างคิ้วเปล่งแสงพิลึก ในสายตาซูหมิง ดวงตาของคนชุดคลุมดำถูกขยายใหญ่ขึ้นอย่างไร้ขีดจำกัด เกิดเสียงดังเสียดสี ไม่รู้ว่าถูกขยายไปเท่าไรแล้ว เขาก็เห็นร่างเงาหนึ่งตรงส่วนลึกดวงตา คนชุดคลุมดำ

ดวงตาคือทางเข้าของวิญญาณ จากดวงตาคนคนหนึ่งจะเห็นถึงนิสัย เห็นวิญญาณ นี่ไม่ใช่อภินิหารอะไร กระทั่งคนธรรมดาที่ผ่านโลกมานานยังทำได้

จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงซูหมิง ด้วยดวงตาที่สามมองผ่านดวงตาคนชุดคลุมดำเข้าไปจะเห็นวิญญาณ เขาไม่ต้องค้นวิญญาณเลย ต่อให้ในวิญญาณคนชุดคลุมดำจะมี ผนึกปกป้องความทรงจำอยู่ ทว่าซูหมิงไม่ได้บังคับค้นวิญญาณ ไม่ได้ต่อต้านผนึก เขาเพียงแค่มองเท่านั้น ใช้อีกกลอุบายในการมอง ดังนั้นแล้วจึงไม่กระตุ้นให้เกิด การป้องกันความทรงจำในวิญญาณ เพราะซูหมิงไม่ได้ค้นวิญญาณเลย ก่อนหน้านี้ ที่เขาถามแบบเดียวกันสองครั้ง เป้าหมายไม่ใช่ต้องให้อีกฝ่ายตอบ แต่เป็นการโน้มนำต่างหาก!

คำพูดนั้นเป็นเพียงการโน้มนำ สิ่งที่เขาต้องการมีแค่การโน้มนำเท่านั้น ให้อีกฝ่ายนึกถึงคำตอบโดยจิตใต้สำนึก คำตอบนี้ เขาใช้ดวงตาที่สามมองผ่านดวงตาคนชุดคลุมดำก็จะเห็นในวิญญาณ

เขาเห็นว่าตรงส่วนลึกดวงตาคนชุดคลุมดำ กลางวิญญาณเขามีร่างเงาชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ร่างเงานี้สวมเสื้อคลุมยาวสีฟ้า มีเส้นผมยาวสีดำ เสื้อคลุมหรูหราอย่างยิ่ง ด้านบนปักด้วยภาพประหลาดอย่างหนึ่งเหมือนกับหมายถึงหยินหยาง

ชายคนนี้หล่อเหลายิ่ง แต่กลับมีความรู้สึกผ่านโลกมาเนิ่นนานไม่มีสิ้นสุดเผยออกมา อีกทั้งยังมีพลังจากขั้นพลังที่ทำให้ซูหมิงใจสั่นสะท้านแผ่มาจากตัวเขา

แทบเป็นช่วงที่ซูหมิงเห็นร่างเงานั้นผ่านดวงตาคนชุดคลุมดำซึ่งเป็นเสี้ยวเงาแห่งความทรงจำและภาพมายา ทันใดนั้น ภาพนั้นปรากฏแสงสว่างจ้าแสบตาขึ้น เสี้ยวเงานั้นเหมือนกับมีความปราดเปรียว เขามองซูหมิงแวบหนึ่งพลางส่งเสียงหืมเบาๆ

“ไม่อยากเชื่อว่าโลกดึกดำบรรพ์สามรกร้างจะมีผู้ฝึกฌานอย่างเจ้าอยู่ ใช้วิธีนี้เชื่อมต่อกับข้าซิงจี๋เต้าได้อย่างนั้นรึ? น่าสนใจ ในเมื่อมาแล้วก็อย่าเพิ่งไป” ชายชุดคลุมฟ้าดวงตาวาววับ ใบหน้าเผยรอยยิ้ม ทว่าในดวงตากลับเหมือนเกิดน้ำวนขึ้น มันดูดมาทางซูหมิงในทันใด เหมือนจะไหลผ่านดวงตาซูหมิงเข้าไปในวิญญาณเพื่อดึงวิญญาณออกมา

ตอนนี้เองเมล็ดพันธุ์แห่งการทำลายล้างชีวิตในวิญญาณซูหมิงเกิดการต่อต้านอย่างรุนแรง ท่ามกลางเสียงดังสนั่นกึกก้อง คนชุดคลุมฟ้าดวงตาพลันวาววับ และยังมีความตกตะลึงและดุดันขึ้น

“พลังแห่งเงามืดรุ่งอรุณ!”

ฉับพลันนั้น ชั่วพริบตาที่เมล็ดพันธุ์แห่งการทำลายล้างชีวิตแผ่พลังต่อต้านมา ประตูยมโลกในตัวซูหมิงพลันเกิดความบ้าคลั่งและกัดกินอย่างรุนแรง ภายใต้แรงดูด มันกินพลังจากเสี้ยวเงาชายชุดคลุมฟ้าไปเกือบครึ่งจนตัดการเชื่อมต่อไป

“กลิ่นอายพลังแห่งยมโลก จะ….เจ้าคือเผ่ายมโลกสามรกร้าง!” เสียงตะโกนต่ำ ที่ทำให้วิญญาณซูหมิงสั่นไหวดังสนั่นมาจากในเสี้ยวการเชื่อมต่อที่ขาดไป เพียงเศษเสี้ยวกลิ่นอายพลังก็เหนือเกินกว่าผู้แข็งแกร่งทุกคนที่ซูหมิงเคยพบมาในชีวิตแล้ว ถึงขั้นที่แกร่งกว่าซุ่ยเฉินจื่อ!

โครม! ดวงตาที่สามของซูหมิงปิดลง สายตาเขาออกจากในดวงตาคนชุดคลุมดำ ทุกอย่างเมื่อครู่เหมือนไม่ได้เกิดในเวลาสั้นๆ แต่ความจริงแล้วเกิดขึ้นเพียงพริบตา ผู้แข็งแกร่งที่มีนามว่าซิงจี๋เต้าสร้างความตกตะลึงให้กับซูหมิง ในขณะเดียวกันเขายังได้รู้จักหนึ่งร้อยแปดสิบมหาโลกฝ่ายสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนมากขึ้นด้วย

“เจ้าทำอะไรกับข้า!” คนชุดคลุมดำที่ถูกซูหมิงบีบคอตัวสั่น เขารู้สึกถึง การเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงในชั่วเสี้ยวพริบตานั้นจากในร่างกาย แม้จะเกิดขึ้นในเวลาอันสั้น แต่เขาก็ยังหวาดกลัว

“ซิงจี๋เต้า” ซูหมิงมองคนชุดคลุมดำแวบหนึ่งแล้วพูดเรียบๆ

คนชุดคลุมดำหน้าเปลี่ยนสีอย่างเด่นชัด แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยอะไร ซูหมิงก็บีบมือขวาอย่างแรง เกิดเสียงอึกทึกขึ้น ร่างคนชุดคลุมดำระเบิดออกเป็นชิ้นๆ วิญญาณและ พลังชีวิตทั้งหมดกลายเป็นหมอกขาวไหลเข้าไปในทวารทั้งเจ็ดของซูหมิง ถูกเขาสูบไปจนเกลี้ยง

ขณะเดียวกันประตูยมโลกในร่างกายเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น พลังชีวิตและวิญญาณจากคนชุดคลุมดำสองคนทำให้ประตูยมโลกขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อย ทว่าสิ่งที่ทำให้ประตูยมโลกเกิดเสียงดังขึ้นและแผ่กลิ่นอายยมโลกมหาศาลออกมาเต็มร่างเขานั่นเป็นเพราะดวงจิตส่วนเล็กนั้นของเสี้ยวเงาซิงจี๋เต้าที่กินไปเมื่อครู่

นี่สำหรับซูหมิงในตอนนี้กับประตูยมโลกแล้ว พูดได้ว่าเป็นการเติมเต็มครั้งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน นี่คือการเติมเต็มที่มากกว่าสูบดาวเก้าดวงร้อยเท่า ซึ่งมันทำให้ยามนี้ทั่วร่างเขาสั่นสะท้านและยังเงยหน้าคำรามเสียงต่ำขึ้นฟ้า

ขณะร้องคำรามยังเกิดเสียงโครมดังในตัวเขา กลิ่นอายยมโลกประหนึ่งหลุมดำไร้ก้นกลายเป็นผลึกที่ขยายใหญ่ขึ้นไม่

หยุดจนกินพื้นที่ไปเกือบครึ่งร่างเขาแล้วแตกออก เผยเป็นประตูสีดำบานหนึ่ง!

กลิ่นอายยมโลกที่แผ่มาจากในประตูนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง มันถูกร่างกายซูหมิงสูบไปในพริบตา ทว่าร่างกายเขาเหมือนเกิดการต่อต้านกับกลิ่นอายยมโลกจึงสูบไปได้ไม่มากนัก แต่ถึงกระนั้นการสูบไปเพียงส่วนน้อยก็ยังทำให้เกิดเสียงระเบิดดังในตัวเขาหลายครั้ง ความแข็งแกร่งของร่างกายเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า!

เดิมทีร่างกายเขาก็แกร่งยิ่งอยู่แล้ว ตอนนี้ยังบรรลุถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัว แต่สิ่งที่น่ากลัวกว่าคือ มือขวาเขา นั่นคือส่วนเดียวของร่างกายเขาที่หลอมรวมกับกลิ่นอายยมโลกได้อย่างสมบูรณ์แบบ และยังสูบกินไม่หยุด!

หากบอกว่าร่างซูหมิงตอนนี้แกร่งจนน่ากลัวแล้ว เช่นนั้นมือขวาเขา….. หากต้องการ เขาจะบดทำลายศัตรูที่มีร่างกายแกร่งแบบเดียวกันได้อย่างง่ายดาย จากตรงนี้จะเห็นได้ถึงความแกร่งหลังจากมือขวาสูบกลิ่นอายยมโลกไป!

ถึงอย่างไรมือขวาก็มาจากร่างจริงของเขา เลยหลอมรวมกับพรสวรรค์เผ่ายมโลกได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดังนั้นแล้วจึงระเบิดพลังที่ยากจะบรรยายของเผ่ายมโลกออกมาได้อย่างแท้จริง!

‘พลังแห่งประตูยมโลกมิใช่พรสวรรค์เพื่อให้ร่างกายชาวเผ่ายมโลกแข็งแกร่ง การใช้งานมันจริงๆ คือเปิดประตูยมโลกแล้วสร้างยมโลกของตัวเอง!

หล่อหลอมร่างกายให้แกร่งกล้า นี่เป็นเพียงผลตามมาเท่านั้น…..หากข้าชิงร่างจริงกลับมาได้ เช่นนั้นภายใต้การหล่อหลอมร่างกายให้แกร่งกล้า ร่างกายข้าจะเรียก ได้ว่า….ไม่ดับสูญ!’ ดวงตาซูหมิงวาววับ ตอนนี้เขาเงยหน้าขึ้นมองไปยังหอคอยสูงพันธมิตรเผ่าเซียน

ชายหนุ่มพันธมิตรเผ่าเซียนที่เป็นผู้นำที่นี่ในหอคอยสูงหน้าเหยเกยไปแล้ว ดวงตาฉายแววเหลือเชื่อ เขาเห็นซูหมิงสังหารคนชุดคลุมดำสองคนกับตา ภาพนี้สร้างความตกตะลึงแก่เขาและยังทำให้หายใจกระชั้นถี่

ผู้ฝึกฌานเผ่าเซียนทั้งหมดนอกหอคอยสูงต่างใจสั่นไหว สายตามองซูหมิงด้วยความหวาดผวา กระทั่งการต่อสู้ของซูหมิงกับคนชุดคลุมดำสองคนยังส่งผลถึงรูปแบบสงครามรอบๆ

เสียงคำรามจากห้องโถงสงครามดังสนั่นขึ้นกว่าเดิมไม่น้อย ภายใต้การสังหารส่งผลให้ผู้ฝึกฌานพันธมิตรเผ่าเซียนถอยไปไม่หยุด ทว่าตอนนี้เองช่วงที่ซูหมิงมองหอคอยสูง เขาก็เห็นว่าฟ้ากระจ่างดาวข้างหลังหอคอยสูงปรากฏวงแหวนอาคมยักษ์ขึ้น มันเปล่งแสงสว่างหมื่นจั้งในทันใด ก่อนมีเสียงคำรามต่ำแว่วมา เสียงคำรามมาพร้อมเสียงครึกโครมดังสนั่นฟ้าดินและแรงกดดันราวฟ้าผ่า ทันทีที่ลงมายังมวลอากาศก็กลายเป็นแรงปะทะรุนแรงกระจายออกเป็นวงกว้าง

ผู้ฝึกฌานนับไม่ถ้วนกระเด็นถอยไป หน้าเปลี่ยนสีพร้อมกัน ก่อนเห็นภาพที่ พวกเขาจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต พวกเขาเห็นเค้าโครงยักษ์ในวงแหวนอาคมใหญ่ มันมีความสูงหลายร้อยจั้ง นั่นคือคนยักษ์ก้าวเท้ายาวออกมาจากในวงแหวนอาคมแล้วเงยหน้าคำรามขึ้นฟ้า

ตรงระหว่างคิ้วมีดาวเจ็ดดวงขยับแสงวูบวาบ กลิ่นอายพลังบ้าคลั่งและป่าเถื่อนกระจายมาจากตัวเขาโดยไม่กักไว้แม้แต่น้อย กลิ่นอายพลังนี้เต็มไปด้วยความคลุ้มคลั่งและเหี้ยมโหดอัดแน่นอยู่เต็มฟ้า เวลานี้เองเขาขยับไหวตัว จากความสูงหลายร้อยจั้งขยายเป็นพันจั้ง

เขายกมือขวาขึ้น ปรากฏขวานสงครามยักษ์อันหนึ่งขึ้นในมือ บนขวานสงครามมีสายฟ้าไหลเวียนนับไม่ถ้วน สายฟ้าเหล่านั้นลุกลามไปรอบๆ ภายใต้ประกายสายฟ้าหนาราวหลายคนโอบขยายออกเป็นวงกว้าง จึงทำให้ความน่าเกรงขามและพลานุภาพของคนยักษ์ในเวลานี้ไม่มีสิ่งใดมาเทียบเคียงได้!

เมื่อเกิดความเงียบชั่วขณะแล้ว ผู้ฝึกฌานทั้งหมดของพันธมิตรเผ่าเซียนต่างส่งเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีเสียงดัง ขณะเดียวกันพวกเขาต่างถอยไป เปิดเป็นพื้นที่กว้างโล่งกลางฟ้าโดยการล้อมอยู่ข้างๆ ซ้ำยังส่งเสียงโห่ร้องดังกึกก้องไม่หยุด

“เทพ!”

“เทพ!”

“เทพ!” เวลานี้เสียงตะโกนพร้อมกันของผู้ฝึกฌานพันธมิตรเซียนดังสนั่นไปทั่วฟ้าทำให้ผู้ฝึกฌานห้องโถงสงครามต่างหน้าขาวซีด สายตามองคนยักษ์พันจั้งด้วยความกลัว ในใจพวกเขาดังก้องเป็นคำนั้นที่ตะโกนจากผู้ฝึกฌานพันธมิตรเผ่าเซียนทุกคน

เทพ!

“เจ้า กล้าประมือกับข้าหรือไม่!” เทพโบราณมือถือขวานยักษ์มองซูหมิงด้วยสายตาเหยียดหยาม ก่อนยกมือซ้ายขึ้นกวักมือไปทางซูหมิง