518. ช่วงน้ำขึ้นน้ำลง

ช่วงน้ำขึ้นน้ำลงของทะเลวิญญาณมารตะวันออกได้เริ่มต้น กระแสน้ำเริ่มเชี่ยวกราด เสียงดังกึกก้องและท้ายที่สุดเสียงนั้นก็เชื่อมต่อเข้าด้วยกันยื่นขึ้นไปถึงสวรรค์และลดระดับลงไปในความว่างเปล่า ในไม่ช้าทั้งพื้นที่เต็มไปด้วยเสียงดึงสนั่น

ทะเลแถบนี้มีสิ่งของไหลเอื่อยพองขึ้นมาราวกับลาวา ทั้งหมดนี้กำลังเคลื่อนไหวไปรอบๆราวกับมีภูติผีปิศาจโบราณพยายามหลบหนีออกจากคุก

เสียงดังสนั่นกระจายตัวข้ามไปยังพื้นที่อันไร้ที่สิ้นสุด เสียงนี้ทั้งยังดังก้องในโสตประสาทของเซียนที่อยู่รอบด้าน

หวังหลินมองออกไปยังทะเลไร้ขอบเขตด้วยสายตาเคร่งเครียด

เป็นครั้งแรกที่เขามาเห็นสถานที่แห่งนี้ดังนั้นทุกสิ่งจึงแปลกใหม่สำหรับเขา ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขารู้เกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ได้ยินมาจากคนอื่นๆหรือจากซุนหยุนซานระหว่างทางมาที่นี่

แม้กระทั่งช่วงน้ำขึ้นน้ำลงแบบนี้ก็เป็นสิ่งที่เขาได้ยินมาเท่านั้นแต่ไม่เคยเห็นมันมาก่อน

“ข้าต้องสังเกตการณ์น้ำขึ้นน้ำลงนี้อย่างละเอียดเพื่อหาว่ามันมีเรื่องลึกลับอะไรถึงได้เกิดขึ้นทุกห้าพันปี” ดวงตาหวังหลินสว่างวาบ

จังหวะนั้นสายตาทุกคนรวมกันจับจ้องบนทะเลไร้ขอบเขตที่มีสิ่งของลอยอยู่ เสียงดังก้องนั้นยิ่งดังขึ้นและดังขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งเกิดเสียงคำรามแหลมคมออกมาจากภายในทะเล

เสียงคำรามนี้เข้าสู่โสตประสาทด้วยความเจ็ฐปวด ราวกับภูติผีกำลังเห่าหอน ชั่วขณะนั้นสิ่งของที่กำลังลอยอยู่พลันสั่นเทาและเริ่มบิดหมุนเนื่องจากพลังลึกลับสายหนึ่ง

การหมุนเช่นนี้ช่างน่ากลัวราวกับทั้งระนาบดาวเคราะห์กำลังโคจร เซียนบางคนที่มีระดับบ่มเพาะต่ำต้อยจึงอดไม่ได้ที่จะลอยเข้าหาทะเลที่กำลังหมุน หากไม่ใช่ว่าคนข้างๆพวกเขารั้งเอาไว้ก็คงรวมกับเข้าทะเลนั้นไปแล้ว

ดวงตาหวังหลินสงบนิ่งและจิตใจแห่งเต๋ามั่นคง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ถูกการหมุนแบบนี้ดึงเข้าไป

ขณะที่ทะลตะวันออกกำลังหมุน เสียงคำรามที่เข้าสู่โสตประสาทยิ่งแทงลึกมากกว่าเดิม เสียงคำรามข่มเสียงดังก้องไว้เรียบร้อยจนในที่สุดมีควันสีเขียวเริ่มกระจายตัวออกมาจากของทั้งหมดในทะเลวิญญาณมารตะวันออก

ขณะที่ควันปรากฎขึ้น มันเริ่มกระจายตัวออกทันที พริบตาเดียวนอกทะเลวิญญาณถูกปกคลุมไปด้วยควันสีเขียว

อย่างไรก็ตามควันสีเขียวเริ่มเดือดทันทีและรวมกันที่ใจกลางราวกับมีพลังแข็งแกร่งดันเข้ามาจากทุกด้าน ทำให้ควันสีเขียวและสิ่งของที่ลอยเคว้งคว้างได้รวบรวมกันที่ใจกลางทันที

พื้นที่ทั้งหมดเริ่มสั่นไหว ขณะที่ควันสีเขียวและสิ่งของรวมเข้าด้วยกันเปิดเป็นสปริงขึ้นอย่างลี้ลับ

ปากของสปริงไม่ได้คงที่แต่เติบโตขึ้นเรื่อยๆจากสิ่งของที่รวมกันทุกทิศทาง มันกว้างขึ้นและสูงขึ้นจนมีความสูงมากกว่าพันฟุต

เซียนกระบี่หลิงเทียนโฮวเผยดวงตาประกายแสงลึกลับและพึมพำกับตนเอง “มันเริ่มต้นขึ้น…”

“ข้าสงสัยว่าครั้งนี้จะเกิดอะไรน่าจับตาดู…” แสงเจ็ดสีกระพริบในดวงตาสงบนิ่งของเทียนหยุน

ชั่วขณะนั้นเหล่าเซียนทั้งหมดที่เห็นทะเลวิญญาณมารตะวันออกเปิดขึ้นเบื้องหน้า สายตาแต่ละคนชะงักนิ่งมองไปที่การเปิดของสิ่งที่คล้ายขดลวดนี้

แนวยาวสีเขียวราวกับเสาต้นหนึ่งที่กำลังลอยคว้างอยู่กลางอากาศด้วยตัวเอง มันค่อยๆสูงขึ้นจนทะลุขีดจำกัดของระยะสัมผัสวิญญาณ

หวังหลินเผยใบหน้าตกใจ เสาสีเขียวยาวขึ้นเรื่อยๆจนเกิดแรงกดดันคล้ายอำนาจแห่งสวรรค์ค่อยๆกระจายออกมาจากมัน

เพียงแค่อำนาจแห่งสวรรค์นี้ก็ทำให้หวังหลินรู้สึกคล้ายกับภูเขาหมื่นลูกกดทับลงบนบ่า เสียงแตกร้าวออกมาจากร่างกายเขาทำให้ดูคล้ายจะแตกสลายได้ตลอดเวลา

“ทรงพลังมาก!” ดวงตาหวังหลินเผยสายตาที่ไม่อ่อนข้อ ควันสีเทาปรากฎระหว่างคิ้วและเปลี่ยนเป็นรอยสักปกคลุมร่างกายอย่างรวดเร็ว

ทำให้แรงกดดันบรรลุถึงจุดที่เขาสามารถทนต้านมันได้แล้ว

ตั้งแต่ที่หวังหลินเป็นแบบนี้ เห็นได้ชัดแล้วว่าเซียนหลายคนรอบด้านกำลังย่ำแย่ ใบหน้าแต่ละคนซีดขาวและถูกบังคับให้ล่าถอย หาดไม่ใช่ว่ามีผู้อาวุโสของพวกเขาหรือเหล่าอาจารย์ทนยืนรับแรงกดดันให้ พวกเขาหลายคนคงแตกสลายและตายไปแล้ว!

ขณะนี้ฉากเหตุการณ์ที่ทำให้เซียนหลายคนยากจะลืมเลือนไปชั่วชีวิตก็พลันอุบัติขึ้น

เสาสีเขียวขนาดยักษ์พังทลายและลำแสงสีแดงหลายเส้นพุ่งออกมาจากมันอย่างต่อเนื่อง ลำแสงสีแดงกระจายออกอย่างบ้าคลั่ง บางส่วนแทงผ่านร่างกายเหล่าเซียนรอบด้านและทะลุเข้าไปในอวกาศ

ขณะที่เสาสีเขียวพังทะลายต่อไปก็ยิ่งมีลำแสงสีแดงปลดปล่อยออกมามากขึ้น ลำแสงสีแดงกระจายออกมาด้วยความเร็วเหนือจินตนาการ

ตอนนี้หากท่านมองมันจากอีกมุมนึง ทะเลวิญญาณมารตะวันออกซึ่งเป็นหนึ่งในสามพื้นที่ต้องห้ามบนดาวเทียนหยุนพลันถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีเขียวและแสงสีแดง

แสงสีเขียวค่อยๆเลือนหายไปอย่างช้าๆและถูกแทนที่ด้วยแสงสีแดง แสงสีแดงนี้ไม่ใช่สีแดงโลหิตแต่มันแดงเหมือนพระอาทิตย์สีแดงที่กำลังแผดเผา

แสงสีแดงกระจายตัวออกมาราวกับแสงจากดวงอาทิตย์โดยมีทะเลวิญญาณมารตะวันออกเป็นจุดศูนย์กลาง แสงเหล่านี้กระจายตัวออกมาทุกทิศทางไร้จุดสิ้นสุด

แสงสีแดงกระจายออกไปได้ไกลเท่าไหร่ไม่มีใครรู้ มีน้อยคนนักที่สังเกตเป็นการส่วนตัว

แม้แต่ดาวเคราะห์แห้งแล้งที่อยู่ห่างออกไปไกลจากดาวเทียนหยุนยังปกคลุมด้วยแสงสีแดงนี้ แม้กระทั่งดาวซูซาคุที่อยู่ห่างออกไปไกลยังได้รับผลกระทบ โจวหวู่ไท่ผู้เป็นซูซาคุคนปัจจุบันกำลังบ่มเพาะอยู่พลันลืมตาขึ้นมองท้องฟ้าที่ถูกย้อมด้วยสีแดง

แม้กระทั่งที่ห่างออกไปไกลก็ยิ่งมีดาวหลายดวงถูกปกคลุมด้วยแสงสีแดง

แสงสีแดงที่กระจายออกมาจากทะเลวิญญาณมารตะวันออกในแต่ละครั้งไม่มีทางคาดคำนวณได้อย่างแน่ชัดว่ามันส่องไปไกลแค่ไหน

ชั่วขณะนี้ ทันใดนั้นแสงสีแดงหยุดกระจายออกมาราวกับถึงขีดจำกัด อย่างไรก็ตามสิ่งที่สั่นสะเทือนกำลังเกิดขึ้นทุกสถานที่ที่แสงสีแดงส่องไปถึง

ท่ามกลางดวงดาว ดาวเคราะห์ และอวกาศ ทุกสิ่งทุกอย่างจากสมบัติ หินหยก หินวิญญาณ หินหยกสวรรค์ ร่างศพ กระบี่โบราณ เศษสมบัติ วิชาเทพ สมบัติเซียนโบราณและอีกหลายสิ่งหลายอย่าง ไม่ว่าพวกมันจะอยู่ที่ไหน ตราบใดที่อยู่ในขอบเขตระยะของแสงสีแดงและไม่มีเจ้าของ พวกมันเริ่มสั่นเทา!