1133. สามด่านเจ็ดหายนะ

น้ำเสียงต้าวเสินดังกึกก้องทั่วมิติว่าง ตามมาด้วยเสียงคำรามของมังกรโลหิต เจ้ามังกรโลหิตเสมือนกับเป็นอสูรคุ้มครองวังวน มันขดตัวอยู่ด้านนอก

แต่นี่แสดงถึงความอหังการของต้าเสิน ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่สร้างมังกรโลหิตขึ้นมาเปิดวังวนนำทางสู่ทะเลโลหิต!

ชายชราชุดดำไม่ได้โจมตี เพียงแค่มองมังกรโลหิตอย่างเงียบๆ ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ส่วนปรมาจารย์จงเฉินดวงตาส่องสว่าง จากนั้นก้าวเท้าพุ่งเข้าใส่มังกรโลหิต

อีกระยะหนึ่ง แปดราชาแห่งสำนักซากศพเคลื่อนร่างดุจแปดกระบี่เข้าหามังกรโลหิต!

เจ้ามังกรโลหิตเผยแววตาระวังภัย ค่ายกลประหลาดที่ทั้งแปดคนสร้างขึ้นมาทำให้มันตกที่นั่งลำบาก นาทีนี้ดวงตาส่องสว่างและพุ่งเข้าหาแปดราชาสำนักซากศพโดยที่เมินเฉยปรมาจารย์จงเฉินอย่างสิ้นเชิง

เคลื่อนไหวรวดเร็วจนเกิดภาพติดตาขึ้นมา

แปดราชาสำนักซากศพรีบกระจายตัวและล้อมรอบมังกรโลหิตเอาไว้ ทั้งหมดสร้างผนึกและกระหน่ำใส่ด้วยวิชาเซียน!

หลังจากปรมาจารย์จงเฉินเข้ามาใกล้ได้ พลันสะบัดแขนปรากฏทะเลเพลิงและเปลี่ยนกลายเป็นมังกรเพลิงเข้าต่อสู้กับมังกรโลหิต ขณะเดียวกันยื่นแขนซ้ายออกไปนำระฆังออกมาจากมิติเก็บของ

ระฆังนี้สร้างขึ้นจากกระดูกและห่อด้วยชั้นโลหิต ยามที่ปรากฏขึ้นมามันส่งเสียงดังกังวาล ระลอกคลื่นพุ่งเข้าใส่มังกรโลหิต

เจ้ามังกรเผยแววตากระหายเลือด เดิมทีมันมีรูม่านตาหนึ่งคู่เท่านั้น ทว่ากลับใช้วิชาบางอย่างแบ่งรูม่านตาออกไปครึ่งนึงและแบ่งอีกครั้ง พริบตาเดียวมันก็มีรูม่านตาแปดคู่ในดวงตามังกรโลหิต

ภายในจิตใจปรมาจารย์จงเฉินและแปดราชาสำนักซากศพพลันเกิดสัมผัสอันตรายขึ้นทันที ทว่าพวกเขาเป็นเซียนที่แข็งแกร่งทะลวงผ่านมาถึงขั้นทลายสวรรค์ระดับสูงสุดและผ่านห้าทลายสวรรค์มาได้ ใช้ชีวิตมานานและประสบการณ์ต่อสู้มีมากมาย เมื่อสัมผัสวิกฤติไดจึงไม่หลบเลี่ยงแต่..แต่เข้าโจมตี!

ยามที่วิชาทรงพลังกำลังถูกเรียกใช้งาน เมื่อพลังของมันเพิ่มขึ้นถึงขีดสุด นั่นเป็นจังหวะที่อ่อนแอที่สุด! เรื่องพวกนี้ทั้งเก้าคนรับรู้ผ่านประสบการณ์ ปรมาจารย์จงเฉินยื่นแขนขวาเข้าสัมผัสกลางหน้าผาก ชิ้นส่วนแดนสวรรค์จำนวน 45 แห่งพลันลอยออกมา ขยายตัวออกและปกคลุมท้องฟ้า!

“พลังอำนาจแห่งแดนสวรรค์อัสนี!” ปรมาจารย์จงเฉินโบกแขน ชิ้นส่วนแดนสวรรค์ทั้ง 45 พลันกระแทกใส่มังกรโลหิตส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหว!

แรงกดดันของชิ้นส่วนเหล่านี้ดุจอำนาจแห่งสวรรค์ตกลงไป เสียงดังสนั่นึกกก้องและจุดเล็กๆนับไม่ถ้วนของเจ้ามังกรโลหิตยุบลงไป

ความคิดของแปดราชาสำนักซากศพเชื่อมต่อกัน ฝ่ามือรีบสร้างผนึก แปดลำแสงรวบรวมเอาไว้พร้อมกับพลังงานเย็น ค่ายกลซากศพลำดับสามที่แช่แข็งมังกรก่อนหน้านี้พลันปรากฏขึ้นอีกครั้ง!

ก้อนน้ำแข็งสีดำขนาดพันฟุตปรากฏขึ้นมาโดยมีทั้งแปดคนอยู่ด้านใน บนก้อนน้ำแข็งมีหนามแหลมมากมายจากนั้นมันก็พุ่งเข้าใส่มังกรโลหิต

มังกรโลหิตหรี่ตา จากนั้นรูม่านตาหนึ่งคู่ในแปดพลันเริ่มขยายออกจนยึดครองตำแหน่งรูม่านตาอื่นๆ

ทันใดนั้นความมืดมิดปรากฏขึ้นทันที มิดเสียจนสัมผัสวิญญาณไม่อาจเห็นข้างในได้ ได้ยินแต่เพียงเสียงดังสนั่นกึกก้องเท่านั้น

ความมืดมิดคงอยู่เพียงชั่วพริบตาก่อนจะหายไป

แต่หลังจากฟื้นคืนกลับมา ชิ้นส่วนแดนสวรรค์ของปรมาจารย์จงเฉินพลันแตกสลายเป็นฝุ่นไป 4 ชิ้นและเหลือ 41 ชิ้นถูกดันกลับมา

ปรมาจารย์จงเฉินเต็มไปด้วยความตกตะลึง!

ก้อนน้ำแข็งของแปดราชาถูกโจมตีด้วยวิชาบางอย่างและแตกสลายไป แปดราชากระอักโลหิตและเต็มไปด้วยความตกตะลึง

ชายชราชุดดำยังคงคิดคำนวณพลางมองขึ้นไปและขมวดคิ้ว มีสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ เป้าหมายของปรมาจารย์หวู่จีคืออะไร?

“หรือจะเป็นการขโมยพลังของเทพโบราณแปดดาวสายเลือดราชวงศ์…แต่ตอนนั้นแม้แต่จักรพรรดิเทพฉิงหลินยังยอมแพ้ ปรมาจารย์หวู่จีมีวิธีอะไร?”

หวังหลินมองดูการต่อสู้แต่ไม่ได้เข้าใกล้ ความมืดมิดฉับพลันนั้นทำให้เขาสัมผัสถึงอันตรายใหญ่หลวงจนไม่ยอมก้าวเข้าไปแม้แต่ครึ่งก้าว แต่หลังจากเห็นมังกรโลหิตเป็นครั้งที่สอง หวังหลินรู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อย ความคุ้นเคยแผ่ผ่านจิตใจและหวังหลินดวงตาส่องสว่าง

เขาเห็นปรมาจารย์จงเฉินและชายชุดดำด้วย จังหวะที่เห็นชายชราจึงรู้ว่าเจ้ามังกรโลหิตคงทำอะไรไม่ได้มาก

แต่ชายชรายังคงขมวดคิ้วราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง เขากระทั่งไม่ได้มองมังกรโลหิต

“เขาสามารถบังคับให้ศิษย์พี่ฉิงชุ่ยถอนตัวได้ เปิดม่านอวกาศได้ด้วยวิชาเดียว ร่างกายเต็มไปด้วยต้นตอดั้งเดิมและสามารถสัมผัสได้ทุกกฏ คนผู้นี้ต้องเป็นเซียนขั้นที่สาม ไม่มีความเป็นไปได้อื่น!”

แววตาเจ้ามังกรกลับเป็นปกติ ไม่เพียงความดุร้ายจะไม่ลดลง มันยังเพิ่มมากขึ้นไปอีก เจ็ดรูม่านตาที่เหลือขยายอีกครั้งและครอบงำดวงตาของมัน!

ทั้งมิติว่างถูกห่อหุ้มอยู่ในความมืดมิด หวังหลินสัมผัสถึงกฏประหลาดเข้าห่อหุ้มรอบตัว คล้ายอยากจะดึงวิญญาณดั้งเดิมออกไปและกลายเป็นหนึ่งกับความมืด

คราวนี้ความมืดมิดกินเวลาอยู่สองลมหายใจ!

หลังสองลมหายใจ หวังหลินเต็มไปด้วยแววตางุนงงสับสน ก้าวเท้าไปข้างหน้า พลันได้ยินเสียงแตกร้าวขึ้นบนร่างกาย ใบหน้าดำมืดและเผยสีสันของหินแบบจางๆ

ปรมาจารย์จงเฉินอยู่ใกล้มังกรโลหิตที่สุด สีหน้าจึงซีดเผือดและรีบถอย ชิ้นส่วนแดนสวรรค์หมุนวนเบื้องหน้าและแตกสลายไปหลายชิ้น

ส่วนแปดราชาสำนักซากศพ มีสองร่างแตกสลายทันทีและอีกหกร่างล่าถอย หนึ่งในนั้นรีบนำโลงศพออกมาสองโลงจากมิติเก็บของ วิญญาณสองคนเข้าไปในโลงศพทันที

พริบตานั้นสองโลงศพก็แตกสลาย สองชายชราเดินออกมา

ขณะที่แปดราชาถอยร่น สองฝ่ามือสร้างผนึก ชายชราหนึ่งในนั้นร้องตะโกน “ค่ายกลซากศพลำดับสอง!” นาทีนี้สองฝ่ามือเคลื่อนไหวเร็วขึ้นก่อตัวเป็นเส้นตรงแนวตั้ง พลังงานเย็นล้อมรอบเอาไว้และปรากฏน้ำแข็งสีดำขึ้นในพริบตา น้ำแข็งนี้ดำมืดจนมองไม่เห็นแปดคนด้านใน

แต่น้ำแข็งเปลี่ยนกลายเป็นกระบี่ยาวมากกว่าพันฟุตในพริบตา!

ชั่วจังหวะกระบี่ปรากฏ สัมผัสแห่งความแหลมคมและแรงกดดันสั่นสะเทือนสวรรค์ปรากฏขึ้นมา มันพุ่งตรงเข้าใส่มังกรโลหิตด้วยพลังปราณกระบี่รุนแรง!

ปรมาจารย์จงเฉินเบิกตากว้างพลางกัดปลายลิ้นและรีบวาดอักขระรูน จากนั้นตีใส่อักขระให้มันลอยออกไปกระพริบสีแดงระหว่างทาง ชิ้นส่วนแดนสวรรค์ที่เหลือทั้งหมดแตกสลายพุ่งเข้าหามังกรโลหิตจากทุกทิศทาง ราวกับมันกำลังเข้าล้อมมังกรโลหิต

มังกรโลหิตแววตาเคร่งขรึม รูม่านตาที่เหลือหกจุดกระพริบในครั้งเดียว คราวนี้ไม่ใช่แค่หนึ่งคู่!

โลกทั้งใบกลายเป็นมืดมิดในพริบตา ผ่านไปสามลมหายใจจึงหายไป!

หวังหลินล่าถอยโดยไม่ลังเลและหลีกเลี่ยงพลังแห่งความมืด ทว่าแววตากระพริบวูบวาบจับจ้องไปยังมังกรโลหิต สัมผัสกลิ่นอายเทพโบราณมีมากขึ้นและชัดเจนขึ้นจากมังกรโลหิต

ปรมาจารย์จงเฉินหน้าซีดยิ่งแต่ก็ก้าวไปข้างหน้าต่อไป สองฝ่ามือสร้างผนึก ชิ้นส่วนแดนสวรรค์กว่าสิบชิ้นเข้าไปใกล้มังกรโลหิต

ตอนนี้กระบี่น้ำแข็งจากแปดราชาอู่ห่างไปไม่น้อยกว่าพันฟุตแล้ว เสียงปะทุออกมาจากภายในราวกับมันกำลังทนต่อการโจมตีนี้!

ความมืดมิดปรากฏขึ้นอีกครั้งรอบมิติว่าง คราวนี้กินเวลาถึงสี่ลมหายใจ!

ภายหลังสี่ลมหายใจ มิติว่างจึงกลับคืนเหมือนเดิม

หวังหลินถอยเร็วยิ่งขึ้น แต่แววตาจ้องมองมังกรโลหิตอย่างเคร่งเครียด

กระบี่น้ำแข็งของแปดราชาดูเหมือนช้าลง ผ่านไปสี่ลมหายใจมันเข้าไปข้างหน้าได้สองร้อยฟุตเท่านั้น จากนั้นเกิดเสียงแตกร้าวและเกิดรอยร้าวขึ้นบนกระบี่

เส้นเลือดบนใบหน้าปรมาจารย์จงเฉินปูดโปน ชิ้นส่วนแดนสวรรค์ยังคงเข้าใกล้มังกรโลหิต

แต่ทั้งหมดหายไปในเสี้ยววินาทีเมื่อความมืดมิดเข้าครอบงำมิติว่าง!

เจ้ามังกรส่งเสียงคำรามโกรธเกรี้ยว ผ่านไปห้าลมหายใจ ความมืดมิดปรากฏขึ้นอีกครั้งและหวังหลินดวงตาส่องสว่าง เขาไม่ถอยอีกแล้วแต่พุ่งเข้าหามังกรโลหิตแทน

กระบี่ยักษ์จากแปดราชาแตกสลาย ทั้งแปดคนกระอักโลหิตพลางล่าถอย ส่วนปรมาจารย์จงเฉินโลหิตไหลซึมจากปาก เขาถูกบังคับให้ถอยไปสามก้าวก่อนจะตั้งมั่นได้

บนเศียรมังกรพลันเกิดรอยแผลขนาดใหญ่ผ่าลงร่างกายยาวกว่าหมื่นฟุต มองไกลๆแผลนี้ดูน่าตกตะลึงยิ่ง! บนรอยแผลไม่มีโลหิตโผล่ออกมาแต่เป็นผลึกขนาดเท่ากำปั้นที่ดูเหมือนรั่วไหลออกมา

มังกรโลหิตร้องคำราม รู่านตาพลันแพร่กระจายอีกครั้ง เมื่อความมืดมิดปรากฏ หวังหลินเร่งความเร็วและพุ่งเข้าไปด้วยพลังเต็มที่ เสียงดังปะทุขึ้นมาข้างใน แขนซ้ายระเบิดกลายเป็นเถ้าถ่าน ทว่าเขาไม่ชะลอตัวลงเลยเนื่องจากสิ่งจำเป็นปรากฏขึ้นตรงหน้า!

ไม่คาดคิดว่าจะเห็นโลหิตหัวใจของเทพโบราณที่นี่!

“ด้วยสิ่งนี้ ร่างดั้งเดิมของข้าก็จะสามารถทะลวงผ่านด่านแรกจากสามด่านเจ็ดหายนะได้แล้ว!!!”