1315. การต่อสู้แห่งโชคชะตา 5
หลังออกมาจากค่ายกล หวังหลินรู้ว่าต้าเสินคงไม่ปล่อยเขาไป ตอนนี้เขาบาดเจ็บสาหัสแต่ก็กัดฟันแน่นกลืนกินอย่างบ้าคลั่ง สมาชิกทั้งหมดของเผ่าจันทราไม่ได้แข็งแกร่ง ส่วนใหญ่ทนไม่ได้แม้แต่การโจมตีเดียว
หวังหลินเคลื่อนร่างกลืนกินผู้คนไปมากมาย อาการบาดเจ็บฟื้นฟูด้วยอัตราที่มองเห็นด้วยตาเปล่า กระดูกทั้งหมดในร่างซ่อมแซมตัวเอง บาดแผลฟื้นฟูเร็วยิ่งขึ้น
พื้นที่ดวงดาวทั้งเผ่าจันทราเกิดความยุ่งเหยิง! เหล่าผู้อาวุโสทั้งหมดที่นั่งอยู่บนดาวเคราะห์เซียนพลันกระอักโลหิตตอนที่ค่ายกลผนึกเทพถูกทำลาย แต่ทั้งหมดก็กลับมามีสมาธิ ดวงตาเริ่มเรืองแสงสีแดง จากนั้นส่วนหนึ่งพุ่งเข้าหาหมอกสีดำของหวังหลิน ส่วนที่เหลือพุ่งเข้าหาต้าเสินภายใต้การชี้นำของชายชราผมขาว!
ชายชราผมขาวร้องคำรามและสะบัดแขนขวา ร่างกายเริ่มขยายขนาด อักขระเสี้ยวจันทราตรงกลางหน้าผากหมุนเป็นวงกลม ร่างกายสูงหลายพันฟุตเกือบเทียบเท่าเทพโบราณ!
นี่คือวิชาที่เผ่าจันทราสร้างมาในอดีตหลังจากใช้ความพยายามอย่างมากในการค้นคว้าให้กลายเป็นเทพโบราณด้วยตัวเอง! ขณะที่พวกเขาดูดซับพลังเทพโบราณ พวกเขาสามารถจำลองเป็นเทพโบราณได้ส่วนหนึ่ง!
เขาไม่ใช่คนเดียวที่เปลี่ยนเป็นร่างยักษ์ขนาดหลายพันฟุตได้ มีอยู่จำนวนทั้งสิ้นเก้าคน! เมื่อคนทั้งเก้านี้เปลี่ยนเป็นร่างยักษ์จะได้รับพลังอันน่าหวาดกลัวและต่อสู้กับต้าเสินได้อย่างรุนแรง!
ทว่าพวกเขาไม่สามารถเทียบเคียงกับต้าเสินได้เลย ต้าเสินร้องคำรามผลักทั้งหมดกลับไป!
ยามที่ชายชราเข้ามาใกล้หวังหลิน เขาผสานเข้ากับโลกและหายตัวไป จากนั้นปรากฏตัวอีกที่และเริ่มกลืนกินอย่างบ้าคลั่ง
เสียงกรีดร้องเจ็บปวดดังกึกก้องไปทั่วอวกาศ เพียงครู่เดียวเหล่าสมาชิกเผ่าจันทรามากกว่าสามหมื่นคนได้ถูกหวังหลินกลืนกินไปเรียบร้อย อาการบาดเจ็บส่วนใหญ่ของเขาฟื้นฟูขึ้นมาได้ทันที ตอนนี้ไม่รอให้ผู้อาวุโสเผ่าจันทราพุ่งเข้าหาแล้ว หวังหลินกระโจนใส่แทน!
ต้าเสินร้องคำราม
“ทำลายไปซะ!” เสียงดังปัง หนึ่งในชายชราที่เลียนแบบเทพโบราณได้ระเบิดตายจากกำปั้นของต้าเสิน ทว่าก่อนที่ร่างกายจะสลายไป หมอกสีดำห่อหุ้มรอบชายชราทันที หวังหลินมุ่งความสนใจกับการต่อสู้ที่นี่ไว้แล้ว เขาห่อหุ้มชายชราไว้ก่อนตายและเริ่มกลืนกิน!
ทั่วทั้งเผ่าจันทราตกอยู่ในความปั่นป่วน ผู้คนของเผ่ารีบถอยอย่างรวดเร็ว สีหน้าแต่ละคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเทพโบราณตัวเป็นๆ และเป็นครั้งแรกที่เห็นว่าเทพโบราณแข็งแกร่งแค่ไหน!
ถึงแม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่ต้าเสินและหวังหลินร่วมมือกัน พวกเขาเข้าใจกันและกันได้เป็นอย่างดี ทว่าทั้งหมดก็พังทลายไปเมื่อต้าเสินเปลี่ยนแววตาเป็นเย็นเยียบ แขนขวายื่นหาหวังหลินหลังจากลอยเข้าใส่ชายชราไปแล้ว!
“ข้าไม่สนว่าสิ่งที่เจ้าพูดจะเป็นจริงหรือโกหก วันนี้เจ้าจะหนีไปไหนไม่ได้แน่!”
หวังหลินระมัดระวังไว้อยู่แล้ว ตอนที่แขนขวาของต้าเสินยื่นเข้ามา เขาเผยรอยยิ้มเยาะเย้ย ขณะที่ถอยตัวกลับสองฝ่ามือสร้างผนึก เส้นเลือดบนใบหน้าปูดพอง ร้องคำรามเข้าใส่ต้าเสิน!
“วิชาเทพโบราณ ดาวเทพโบราณลี้ลับ!” สองฝ่ามือชี้ใส่กลางหน้าผาก ดาวหกดวงเริ่มหมุนและลอยออกมา!
ก่อตัวเป็นวังวนยักษ์ ฉากเหตุการณ์น่าตะลึงนี้เหมือนกับต้าเสินกลืนกินเซียนด้วยดาวของตัวเอง!
เดิมทีหวังหลินไม่สามารถใช้วิชาเทพโบราณเช่นนี้ได้ เขาไม่มีพลังอำนาจเทพโบราณที่จะสนับสนุน แต่หวังหลินคำนวณทั้งหมดนี้แล้ว ตอนที่เขาใช้วิชาจักรวาล หวังหลินใช้พลังเทพโบราณไปครึ่งส่วนและที่เหลือให้ต้าเสินเติมเข้าไป ครึ่งแรกใช้เพื่อทำให้ต้าเสินได้รับบาดเจ็บจากดัชนีเทพโบราณ และครึ่งหลังเอามาใช้ตอนนี้!
วินาทีนี้ปรากฏวังวนขึ้นและมีกลิ่นอายเทพโบราณทรงพลังเปล่งออกมา มันคือพลังเทพโบราณทั้งหมดของหวังหลิน เป็นพลังส่วนหนึ่งที่เขาสงวนไว้ก่อนหน้านี้!
กำปั้นของต้าเสินแตกสลายไปทันทีที่สัมผัสกับวังวน หวังหลินกระอักโลหิตและถอยร่น ยกแขนขวาขึ้นมาใช้กระบี่โลหิตตวัดลงอย่างรุนแรง
ต้าเสินไม่ได้ดีกว่ากันเท่าไหร่ เขาได้รับบาดเจ็บและไม่คาดคิดว่าหวังหลินจะใช้วิชาเทพโบราณได้ เขาสัมผัสถึงแรงดึงดูดไร้ก้นบึ้งออกมาจากวังวน พลังเทพโบราณส่วนหนึ่งในกำปั้นเขาถูกดูดออกไป
แขนขวารู้สึกด้านชาและชะงักไปชั่วขณะ ตอนนี้เองที่กระบี่โลหิตของหวังหลินเฉือนเข้าใส่มือขวาของเขา!
กระบี่เฉือนเข้าใส่นิ้วชี้ของต้าเสินจนขาดออกจากกัน! ตั้งแต่ที่ทั้งสองเริ่มการต่อสู้ นี่เป็นความเสียหายที่ใหญ่หลวงที่สุดที่หวังหลินโจมตีใส่ต้าเสิน!
แววตาของต้าเสินเต็มไปด้วยจิตสังหารรุนแรง ตอนนี้เขาไม่คิดเรื่องการกลืนกินแล้ว เขาต้องการฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่าคนร่วมเผ่าพันธุ์!
ทว่าขณะที่หวังหลินและต้าเสินเริ่มต่อสู้กัน เหล่าผู้อาวุโสที่ได้รับบาดเจ็บจากต้าเสินจึงถอยกลับทันที คนที่มีตำแหน่งสูงที่สุดเป็นชายชราผมขาว เขามีสีหน้าดุร้ายยิ่ง โลหิตซึมจากมุมปาก เห็นได้ชัดว่าหวังหลินไม่สามารถเทียบกับต้าเสินได้ เมื่อผู้ชนะระหว่างสองเทพโบราณถูกตัดสิน เมื่อนั้นเผ่าจันทราถึงคราวต้องตาย!
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คิดจะช่วยหวังหลิน นี่ยังเป็นโอกาสของเผ่าจันทราอีกด้วย!
“สหายร่วมเผ่าพันธุ์ สลายจิตวิญญาณจันทราและสังเวยให้กับเผ่าจันทรา!”
ร่างชายชราเริ่มบวมป่อง เขาชี้ลงไปและเอ่ยเสียงแหบพร่า “อัญเชิญสมบัติแห่งเผ่าจันทราอีกครั้ง เศษกระดูกเทพโบราณ!”
วินาทีที่เอ่ยประโยคดังกึกก้อง แสงจันทรารอบร่างกายเขาพลันส่องสว่างมหึมา ดัชนีเทพโบราณที่ถูกฝังไว้ในพื้นส่วนลึกพลันพวยพุ่งชึ้นไปในอากาศและพุ่งเข้าหาต้าเสิน!
ดัชนีเทพโบราณเข้าประชิดด้วยความเร็วสูง ต้าเสินกำลังถูกโจมตีจากรอบด้านและเผชิญหน้ากับหลายคน อีกทั้งนิ้วยังถูกหวังหลินตัดออกไป เขาโหดเหี้ยมมาก พลันสะบัดแขนและจับใส่ดัชนีเทพโบราณขนาดยักษ์ ร่างกายมีเส้นเลือดปูนพองราวกับไม่สามารถทนต่อพลังนี้ได้ ดาวหนึ่งดวงที่มีเซียนขั้นที่สามอยู่ พลันระเบิดเซียนคนนั้นโดยไม่ลังเล
แรงระเบิดเต็มไปทั่วต้าเสินและชะลอนิ้วลง เขาร้องคำรามให้ดาวหกดวงตรงกลางหน้าผากลอยออกมาก่อตัวเป็นวังวน!
“นี่มันไม่ใช่กระดูกของเทพโบราณเก้าดาว แต่เป็นคนที่ใกล้เคียงเก้าดาวมากที่สุด โดนข้ากลืนกินซะ!”
เขากำลังจะดูดซับดัชนีเทพโบราณใกล้เคียงเก้าดาวนี้เหมือนเซียนขั้นที่สามที่อยู่ในดาวของตนเอง! ซึ่งนอกจากเซียนสตรีขั้นที่สามที่พึ่งกลืนกินมา ไม่มีคนอื่นเหลืออยู่เลย!
แม้กระทั่งหวังหลินยังตกตะลึงในส่วนลึก ช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวต่อความบ้าของต้าเสิน เขาเคยเจอคนบ้ามาก่อน แต่ไม่มีใครบ้าคลั่งเท่ากับต้าเสิน!
กลิ่นอายเทพโบราณในดัชนีเป็นเหมือนดวงตะวัน มันไม่สามารถดูดซับได้เลย แม้กระทั่งเทพโบราณยังเหมือนมดแมลงอยู่เบื้องหน้ามัน!
หวังหลินดวงตาส่องสว่างชึ้นทันทีและเผยแสงประหลาดใจ
‘ถ้าเขาสามารถดูดซับได้ ข้าก็ทำได้ด้วย!’ หวังหลินกัดฟันแน่น เขาไม่ยอมปล่อยโอกาสนี้ผ่านไปแน่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่ต้าเสินกำลังกลืนกินดัชนีเทพโบราณนี้ เช่นนั้นนี่จึงเป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิต!
หวังหลินมีนิสัยตัดสินใจแน่วแน่ เมื่อตัดสินใจไปแล้วก็จะไม่ลังเลอีก เขาพุ่งเข้าไปข้างหน้าแทนที่จะล่าถอย เข้าไปใกล้ดัชนีเทพโบราณและเฉือนฟันด้วยกระบี่โลหิตอย่างรุนแรง!
ปัง!
กระบี่โลหิตสร้างรอยแตกร้าวขึ้นมา ขณะที่ต้าเสินดูดซับอย่างบ้าคลั่ง มันก็แยกออกเป็นครึ่งส่วน!
ความคมของกระบี่โลหิตช่างน่าหวาดกลัวยิ่ง!
ดัชนีพังทลายทันทีและเกิดคลื่นกระแทกทรงพลังกระจายออกมา พลังส่วนใหญ่พุ่งเข้าหาต้าเสินทำให้เขากรีดร้อง ตอนที่พลังกระแทกใส่ร่างทำให้กระอักโลหิตคำโต รีบถอยร่นและหายตัวไปในพริบตา บังคับผลักนิ้วอีกครึ่งเข้าไปในวังวนดวงดาวของตนเองและผนึกมันไว้ในดาวหนึ่งในหก!
ทว่าต้าเสินบาดเจ็บสาหัสเกินไป ดังนั้นจึงกระอักโลหิตเพิ่ม แต่เขาไม่ยอมเลิกไล่ตามหวังหลิน จึงพยายามหยุดตัวเองไม่ให้ถอยกลับ ตอนนี้เองที่ดาวของเซียนสตรีขั้นที่สามได้ปลดปล่อยแสงแพรวพราว
ร่างกายต้าเสินสั่นเทา สีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปมหาศาล ละทิ้งการไล่ตามหวังหลินอย่างไม่คาดคิดและรีบหนีไปทั้งที่ยังกระอักโลหิต
คลื่นกระแทกจากการทำลายดัชนีได้กวาดผ่านไป ชายชราผมขาวจากเผ่าจันทราโดนคลื่นกระแทกโจมตีใส่ ร่างกายส่งเสียงปะทุทำให้กระอักโลหิต จากนั้นก็แตกสลาย วิญญาณดั้งเดิมรอดชีวิตมาได้อย่างอ่อนแรงง
เหล่าเซียนเผ่าจันทรารอบๆไม่สามาถหนีจากคลื่นกระแทกได้ พวกเขาระเบิดแหลกเหลวราวกับฝ่ามือยักษ์กวาดผ่าน ตายตกกันมากมายนับไม่ถ้วน!
ส่วนทางหวังหลินกระอักโลหิตออกมาเช่นกันเพราะเขาอยู่ใกล้กับดัชนี ถึงแม้พลังส่วนใหญ่จะตรงไปหาต้าเสิน แต่ก็มีส่วนหนึ่งมาทางเขา
ร่างหวังหลินไม่สามารถทนรับได้เลย ทว่าในวินาทีที่คลื่นกระแทกพุ่งเข้ามา หวังหลินร้องคำราม แก่นแท้เพลิงสีฟ้า แก่นแท้สายฟ้าสวรรค์ แก่นแท้เวรกรรม แก่นแท้ชีวิตและความตาย แก่นแท้จริงเท็จทั้งหมดระเบิดออกมาจากร่าง!
ห้าแก่นแท้ปรากฏในเวลาเดียวกันก่อตัวเป็นวังวนเข้าต้านคลื่นกระแทก ดวงตาหวังหลินกะพริบสีแดงและมีขอบเขตจวี่พุ่งออกมา
ร่างหวังหลินปะทุอย่างต่อเนื่องพร้อมกับล่าถอย นำพาดัชนีเทพโบราณเกือบครึ่งไปด้วยซึ่งเหมือนกับดาวเคราะห์เซียนเล็กๆดวงหนึ่ง หวังหลินเริ่มผสานเข้ากับโลกราวกับกำลังจะจากไปด้วยวิชาบิดมิติ
อย่างไรก็ตามในจังหวะก่อนที่เขาจะจากไป ถึงแม้ดวงตาจะแดงฉานและอ่อนเพลีย แต่ยังมีความเย็นเยียบกะพริบอยู่ภายใน เพียงแค่คิดก็มีแส้ปรากฏขึ้นรอบๆตัว!
แส้ฟาดวิญญาณ!
มันยืดยาวออกไปไกลสุดลูกหูลูกตาทันทีและห่อหุ้มรอบดวงวิญญาณของชายชราผมขาวที่กำลังหนี เพียงแค่กระตุก วิญญาณอีกฝ่ายก็ถูกดึงกลับ จากนั้นหวังหลินหายตัวไปจากพื้นที่ดวงดาวเผ่าจันทราโดยนำดัชนีเทพโบราณไปด้วย!
เป็นการเดินทางที่มีผลตอบแทนดีเยี่ยม!
……………………………..