ตอนที่ 154 จิตวิญญาณ ต้นวิลโลว์พันปี 1

หลัวเฟิงตั้งใจฟัง ขณะที่เขาได้ยินเสียง

“นั่นอาจเป็นเสียงของคนในตระกูลพอลลินัส ที่ออกมาจากเครื่องบิน”

หลัวเฟิงสันนิษฐาน ในขณะเดียวกันเขาก็ลดพลังทางจิตวิญญาณของเขาลงจากรัศมี 100 เมตรเหลือเพียง 30 เมตร นักสู้ที่แข็งแกร่งอย่างเทพสงครามขั้นสูงสามารถตรวจจับพลังทางจิตวิญญาณที่แพร่กระจายอยู่รอบๆ ตัวได้

หลังจากนั้นไม่นาน…

หลัวเฟิงได้ยินเสียงคนพูดดังออกมาจากกลุ่มหมอกที่ห่างไกล

“คาตาลัน ข้างหน้านั้นคือ ต้นวิลโลว์ที่มีจิตวิญญาณธรรมชาติ” เสียง

ของหลีเย่าดังออกจากหมอก ขณะที่เขาพูดด้วยภาษาอังกฤษที่

คล่องแคล่ว

“จิตวิญญาณไม่แข็งแกร่ง หลีเย่า คุณไม่สามารถจัดการกับพวกมันได้

อย่างไร?” มีเสียงที่ดุดันดังขึ้น

ขณะที่พวกเขาพูดคุย พวกเขาเดินออกจากหมอกหนา

หลัวเฟิงแอบมองจากช่องว่างของหญ้า

ด้านหน้าของกลุ่มคือ ชายที่ใส่ชุดคลุมสีดำ เขาดูค่อนข้างแปลก

ประหลาด

หลีเย่ากำลังพูดอยู่ข้างๆ เขา และเห็นได้ชัดว่า หลีเย่ามีความเคารพชายคนนั้น! ด้านหลังยังมีชายร่างใหญ่ ในขณะที่ชายอีกคนดูผอมบาง พวกเขาทั้งสองไม่ได้ก้มศีรษะลงเมื่อยู่ตรงหน้าหลีเย่า ซึ่งแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า พวกเขาไม่กลัวหลีเย่า

“ดูเหมือนว่าชายผิวดำ เป็นหัวหน้าของคนเหล่านี้” หลัวเฟิงคิดกับตัวเอง

ภาพของชายทั้งสี่คนในระยะไกลก็ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น

“จะจัดการกับมันได้หรือไม่? ราชาต้นวิลโลว์ มันมีเส้นผ่านศูนย์กลาง

สามเมตร มันอยู่ข้างๆ ต้นวิลโลว์ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางหนึ่งเมตร แต่ต้นพวกนั้นมีจิตวิญญาณธรรมชาตินับพันปี ราชาต้นวิลโลว์นี้มีพลัง

แข็งแกร่งมากยิ่งกว่าต้นวิลโลว์ข้างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิ่งก้านสีทอง

เข้มของมันทนทานมาก เมื่อมีคนเข้าไป แม้ผมยังต้องถูกโจมตีจนตายแน่นอน!” หลีเย่าชี้ไปที่ต้นวิลโลว์เก้าต้นที่มีจิตวิญญาณแห่งธรรมชาติอยู่ห่างๆ “ที่นั่น!”

หลีเย่า และคนอื่นๆ อยู่ห่างจากหลัวเฟิงประมาณ 120 เมตร พวกเขาเดินไปทางต้นวิลโลว์ เก้าต้น

ในช่วงเวลากลางคืนที่มีหมอกหนา

ขณะที่หลัวเฟิงโผล่ศรีษะขึ้นมาครึ่งหนึ่งจากพื้นดิน เขาอยู่ในพุ่มไม้ ดังนั้นแม้แต่หลีเย่า คาตาลัน และคนอื่นๆ ก็ไม่สามารถสังเกตเห็นหลัวเฟิงได้

“พวกเขาทั้งสี่คนจะไปต่อสู้กับราชาต้นวิลโลว์?” หลัวเฟิงเฝ้าดูอย่างเงียบๆ

คนทั้งสี่คนนี้ต้องการที่จะตัดกิ่งต้นวิลโลว์…อาจจะไม่ทั้งหมด!

…..

เมื่อหลีเย่าและคนอื่นๆ อยู่ห่างจากต้นวิลโลว์ประมาณ 50 เมตรชายร่างใหญ่กล่าวอย่างดูถูกว่า “หลี่ คุณบอกว่าต้นวิลโลว์ทั้งหมดนี้มีจิต

วิญญาณธรรมชาติ ใช่หรือไม่”

“ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณสามารถเข้าไปใกล้ๆ ได้” หลีเย่าเย้ยหยัน

“คาตาลัน” หลีเย่ากล่าวอย่างจริงจังว่า “มองดูต้นวิลโลว์ที่อยู่ตรงกลางต้นทั้งเก้า…มันใหญ่ที่สุด และมีพลังมากที่สุด กิ่งก้านสีทองเข้มยาวพอที่จะปกคลุมต้นวิลโลว์ทั้งหมด ด้วยเหตุนี้ผมถึงไม่สามารถโจมตีต้นวิลโลว์ต้นอื่นๆ ได้”

คาตาลันตรวจสอบอย่างละเอียด “กิ่งก้านสีทองเข้มอยู่ที่ไหน?”

“ดูนั้น พวกมันถูกยึดติดอยู่กับลำต้น ” หลีเย่าชี้

“โอ้” คาตาลันยังรู้สึกว่านี่เป็นกิ่งวิลโลว์ที่ผิดปกติ

“ต้นวิลโลว์นี้มีการโจมตีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น มันจะทำให้เป้าหมาย

ตายไปพร้อมกับกิ่งก้านของมัน! ลำต้นของมันไม่สามารถขยับได้ และรากของมันจะดูดซับสารอาหารใต้ดิน ดังนั้นพวกมันจึงไม่สามารถโจมตีได้” หลีเย่ากล่าว “เหมือนกับต้นวิลโลว์อื่นๆ ที่มีจิตวิญญาณธรรมชาตินับพันปี”

คาตาลันพยักหน้า “มีสองวิธีที่จะฆ่าราชาต้นวิลโลว์นี้”

“วิธีแรกคือการตัดรากทุกรากของมัน”

“วิธีที่สองคือการตัดลำต้นออก”

หลีเย่าก็พยักหน้า อย่างที่เขาได้ยินมา “ใช่แล้ว แต่…กิ่งก้านสีทองเข้ม

ของมันมีความยาว 200-300 เมตร และสามารถแทงลงสู่พื้นดิน เพื่อ

ปกป้องรากของมันได้! และต้นวิลโลว์ต้นใหญ่ อาจมีรากจำนวน

มหาศาล ดังนั้นการตัดพวกมันทั้งหมดอาจเป็นเรื่องยากกว่าการตัดลำต้น”

“ยาว 200-300 เมตร?” คาตาลันขมวดคิ้วเล็กน้อย

คาตาลันเงียบไปนิดหน่อย

ฮั้ว!

เสื้อคลุมสีดำ ของคาตาลันหายไปอย่างรวดเร็ว และเผยชุดต่อสู้สีดำ ที่สวมอยู่ภายใน มีดจำนวนมากถูกติดบนกางเกงของเขา มันมีมากถึง 12 เล่ม และบนหลังของเขามีหอก!

มีหอกอยู่หกด้ามที่หลังของเขา ราวกับว่าเขากำลังสวมเกราะที่ทำจากหอก

“เขามีชุดเกราะเทพทมิฬ?” หลัวเฟิง ผู้สังเกตจากระยะไกล เขาตกใจที่ชุดคลุมสีดำ ของคาตาลันเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน จากนั้นมันถูกแทนที่ด้วยชุดเกราะเทพทมิฬ ซึ่งมันสามารถเปลี่ยนรูปทรงต่างๆ ได้ตามความต้องการของผู้ใช้

“อาวุธของเขาคือ หอกและมีดสั้น?” หลัวเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย

…..

ในขณะนี้ใบหน้าของคาตาลันเยือกเย็นลง ภาพของหอกเงินและมีดสั้นสีดำเล่มหนึ่ง แม้แต่หลีเย่าที่อยู่ด้านข้างยังอดที่จะยิ้มไม่ได้

“ปล่อยราชาต้นวิลโลว์ให้ผมจัดการเอง!” เสียงของคาตาลันเยือกเย็น

ขณะที่เขาสั่ง “ผมจะโจมตีต้นวิลโลว์ต้นใหญ่ หลีเย่า ไคลต้า อีธาน คุณทั้งสามอ้อมไปฝั่งตรงข้ามและโจมตีต้นวิลโลว์ต้นอื่น…จำไว้ว่า

ความปลอดภัยของคุณเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด หลังจากที่ผมดึงความสนใจราชาต้นวิลโลว์แล้ว พวกคุณก็ลงมือตัดต้นวิลโลว์ต้นอื่นๆ”

“เข้าใจแล้ว” ชายร่างใหญ่ตอบรับ ขณะที่เขาเลียริมฝีปากของเขา

“ตกลง” อีธานพยักหน้าเล็กน้อย

“ตกลง” หลีเย่าพยักหน้า

คาตาลันยิ้มตอบเล็กน้อย

เฟี้ยว~

ร่างของเขาถูกปกคลุมด้วยสีดำอย่างรวดเร็ว มันคือชุดเกราะเทพทมิฬที่ครอบคลุมร่างกายของเขา รวมทั้งใบหน้าของเขา! กล่าวได้ว่าใบหน้าของคาตาลันเปลี่ยนเป็นสีดำ ด้วยเช่นกัน ตาจมูกและปากของเขาถูกปิดผนึกไว้! คุณสามารถพูดได้ว่าคาตาลันไม่กลัวการโจมตีจากทุกคนที่อยู่ในระดับที่ต่ำกว่าผู้ตรวจการณ์

“ผู้อ่านจิตวิญญาณไม่จำเป็นต้องใช้สายตาของพวกเขาในการต่อสู้” หลี่เย่าถอนหายใจ ขณะที่เขาได้เห็นฉากนี้

“เอาล่ะมาเริ่มกันเถอะ!”

เสียงของคาตาลันออกมา

หวือ!

คาตาลันรีบวิ่งไปหาราชาต้นวิลโลว์อย่างรวดเร็ว เขาไปถึงเร็วมาก

ขณะที่เขาอยู่ห่างจากต้นวิลโลว์ไม่ถึง 10 เมตร ราชาต้นวิลโลว์เริ่มโจมตีอย่างโกรธแค้น…กิ่งของต้นวิลโลว์จำนวนมากที่ปกคลุมท้องฟ้า มันพุ่งลงพื้นดินอย่างบ้าคลั่งรอบๆ ตัวคาตาลัน ขณะเดียวกัน กิ่งของต้นวิลโลว์ที่อยู่ข้างๆ ก็ร่วมโจมตีอย่างรวดเร็ว

หวือ! หวือ! หวือ!

อีแร้ง หลีเย่า เงาเลือด อีธาน และ หมียักษ์ ไคลต้า ทิ้งเงาไว้เบื้องหลัง

ขณะที่พวกเขาร่วมกันโจมตีต้นวิลโลว์ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ

1.8 เมตร เงาสีดำ ครอบคลุมทั้งร่างกายของหลีเย่าและอีธานทั้งหมด เห็นได้ชัดว่าทั้งคู่มีชุดเกราะเทพทมิฬ พวกเขาทั้งสองจึงไม่ได้ใช้โล่ใด ๆ

“สามในสี่ มีชุดเกราะเทพทมิฬ?” หลัวเฟิงตกใจ ขณะที่เขามองจากที่ไกลๆ

การครอบครองชุด เกราะเทพทมิฬ แม้จะเป็นเรื่องธรรมดา แต่เทพสงครามที่กล้ามาที่นี่ พวกเขาย่อมเป็นเทพสงครามขั้นสูง เพราะแม้แต่หลีเย่ายังได้รับบาดเจ็บอย่างหนักดังนั้นเทพสงครามที่แข็งแกร่งน้อยกว่าหลีเย่าย่อมไม่กล้าที่จะมาที่นี่

“นั่นคือคาตาลัน เขาคือผู้อ่านจิตวิญญาณหรือไม่?” ดวงตาของหลัวเฟิงก็กว้างขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ทั้งหมดที่สามารถมองเห็นได้..มีหอกในมือของคาตาลัน และในเวลาเดียวกันก็มีมีดสั้นอีก เก้าเล่มที่พุ่งโฉบไปมาอยู่ข้างหลังเขา!

“ฉัวะ ฉัวะ~~”

กิ่งก้านถูกทำลายอย่างรวดเร็ว

ใบมีดพุ่งไปตัดกิ่งก้านต่างๆ ได้อย่างง่ายดาย กิ่งของต้นวิลโลว์มีสีทองเข้มครอบคลุมร่างคาตาลัน ขณะที่ตัวเขาทั้งร่างถูกปกคลุมด้วยชุดเกราะเทพทมิฬ เขาไม่ได้ใช้สายตาของเขาในการต่อสู้ เขาใช้พลังทางจิตวิญญาณของเขาที่แผ่กระจายออกไปในรัศมี 100 เมตร เพื่อสังเกตการเปลี่ยนแปลงของกิ่งก้าน และสภาพแวดล้อมรอบๆ ตัวของเขา

“กิ่งก้านสีทองเข้มมีความแข็งแกร่ง มันไม่ได้ตัดได้ง่ายๆ เลย” หลัวเฟิงนึกถึงตอนที่เขาต่อสู้ ขณะที่เขามองจากที่ไกลๆ

แน่นอน!

“ฉัวะ ฉัวะ~~” มีดทั้งเก้าเล่มพยายามที่จะตัดกิ่งก้านสีทองนี้

ตลอดเวลา

“ฮึ่ม”

คาตาลันใช้มือขวาเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ…และเขาตัด

กิ่งสีทองเข้มออกไปหลายสิบกิ่งในหนึ่งลมหายใจ เมื่อเขาทำอย่างนั้น

เขาก็ถูกโจมตีจากกิ่งที่อยู่รอบๆ ทันที ฉากนี้ทำให้ อีแร้ง หลีเย่า ต้อง

ตกใจ และแน่นอนว่าหลัวเฟิงที่เฝ้ามองก็ย่อมตกใจด้วยเช่นกัน!

“บรรดากิ่งสีทองเข้มมันแข็งแกร่งมาก หลังจากที่ฉันตัดมันเพียงไม่กี่กิ่งฉันต้องรีบถอยหลัง และหลบหนีลงใต้ดินทันที” หลัวเฟิงยังคงตกตะลึง

เขารู้ดีว่ามันยากลำบากที่จะตัดกิ่งสีทองเหล่านั้น เป็นเพราะเขาต่อสู้กับพวกมันมาก่อน!

“แม้แต่ หลีเย่ายังไม่สามารถตัดพวกมันได้หลายสิบกิ่งในช่วงเวลา

เดียวกัน”

“มีดที่อยู่ในมือของเขามีพลังเท่าไหร่?”

“โอ้ มีดที่ควบคุมโดยพลังทางจิตของเขา ดูเหมือนจะต่อสู้กับบรรดากิ่งสีทองเข้มได้สบาย แต่ดูเหมือนว่าพลังทางจิตของเขาไม่แข็งแกร่งมากนัก” หลัวเฟิงกล่าวกับตัวเอง “แต่มีดทั้งสองเล่มที่อยู่ในมือของเขามีพลังมากขึ้น! นี่แสดงให้เห็นว่าเขาอาจจะสามารถใช้พลังของร่างกายได้มากกว่าพลังทางจิตวิญญาณของเขา”

เทพสงครามขั้นสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับที่สูงสุด มีความ

แข็งแกร่งของพลังหมัด ประมาณ 400,000-500,000 กิโลกรัม

ด้วยแรงที่เกิดจากตัวคูณ 2x-3 เท่า พลังที่พวกเขาสามารถปลดปล่อยออกมาได้ ถึงหนึ่งล้านกิโลกรัม

และถ้าตัวคูณถึง 5x-6 เท่า?

“ระดับการออกกำลังกายของเขาน่าจะอยู่ในระดับเทพสงครามขั้นสูง

และความแข็งแกร่งของเขาก็สูงมาก เมื่อเพิ่มพลังทางจิตวิญญาณเข้าไปด้วย” หลัวเฟิงพยักหน้าให้ตัวเอง ด้วยพลังกายและพลังทางจิตวิญญาณของเขาเพิ่มเข้าด้วยกัน ย่อมเกิดผลลัพธ์ที่น่าทึ่ง!

ทันทีที่เขาตัดกิ่งที่อยู่รอบๆ ตัวออก เขาพุ่งเข้าหาต้นราชาวิลโลว์

“เปิด!”

มีดในมือของเขาเฉือนเข้าไปในลำต้นของต้นวิลโลว์ ฉึก~~

ใบมีดสามารถตัดลึกได้เพียงแค่ 6-7 เซนติเมตร ก่อนที่จะหยุด หยดของเหลวสีเขียวค่อยๆ หยดลงเล็กน้อยจากแผลที่บริเวณลำต้น