ตอนที่ 253 ความรับผิดชอบของหลัวเฟิง

“พื้นที่มิติ?” หลัวเฟิงรู้สึกค่อนข้างแปลกใจ

เฉพาะหงเท่านั้นที่มีพื้นที่มิติของตัวเอง และหงก็กลายเป็นหมายเลข 1 ของโลก ด้วยเหตุนี้ อย่างไรก็ตาม ตามที่หงพูด ดูเหมือนว่า แม้แต่

เทพสายฟ้า ก็มีพื้นที่มิติของตัวเองด้วยเช่นกัน

“มันเป็นไปไม่ได้!!!”

“มันไม่น่าเชื่อ”

ในพื้นที่เสมือน บาบาต้าตะโกนออกมาว่า “พื้นที่มิติ! ดาวเคราะห์ดวง

นี้จะมีนักสู้ที่สามารถสร้างพื้นที่มิติของตนเองถึง 2 คนได้อย่างไร และพวกเขายังอยู่ในระดับนักสู้ระดับดวงดาวเท่านั้น! นี้เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนที่โชคดีมากๆ ถึง 2 คน”

“บาบาต้าไม่จำเป็นต้องคิดมาก” ความคิดของหลัวเฟิงได้บอกกับเขาว่า “ถ้าเทพสายฟ้า มีพื้นที่มิติของตัวเองอยู่แล้ว ในการต่อสู้แบบเสี่ยงตายกับสัตว์ประหลาดเขาสีทอง ก็จะทำให้มีความหวังมากขึ้น”

อารมณ์ของหลัวเฟิงกำลังเสียใจมาก

“ไม่ หลัวเฟิง คุณไม่เข้าใจ” บาบาต้ากล่าวภายในพื้นที่เสมือน “เอาแบบนี้ กระสวยทะยานฟ้ามีสามรูปแบบหลัก และ 9 ขั้นตอน คุณจำเงื่อนไขสำหรับรูปแบบที่สามได้ใช่ไหม?”

“ผมจำได้ ถึงระดับจักรวาล มีตัวคูณที่ 48 และ ผมต้องมีพื้นที่มิติของ

ตัวเอง นั่นทำให้ผมถึงจะสามารถฝึกมันได้” หลัวเฟิงจำได้อย่างชัดเจน

“แม้จะถึงระดับจักรวาลที่เป็นหนึ่งในเงื่อนไขทั้ง 3 มันหมายความว่า!

แม้ในหมู่นักสู้ระดับจักรวาลมีผู้ที่ไม่มีพื้นที่มิติของตัวเอง! นักสู้ระดับ

จักรวาลโดยทั่วไป ในกาแลคซีหนึ่ง จะมีเพียง 1 คนเท่านั้น! และพวก

เขาไม่จำเป็นต้องมีพื้นที่มิติของตัวเอง!” บาบาต้าไม่สามารถช่วยได้ แต่พูดต่อ “ตามขั้นตอนพื้นฐาน…การรับรู้…พื้นที่มิติ…โลก! หลัวเฟิง

ตอนนี้คุณยังอยู่ในส่วนพื้นฐาน”

“แม้แต่ในกลุ่มนักสู้ระดับเหนือจักรวาล ก็มีเพียงไม่กี่คนที่มีพื้นที่มิติ

จริงๆ”

“สำหรับนักสู้ระดับดวงดาวที่มีพื้นที่มิติของตัวเอง มันเป็นเหมือนโชค

ดี…มันเหมือนถูกรางวัลที่ 1 ในการจับสลาก! โลกนี้มีหง และตอนนี้ยังมี เทพสายฟ้าด้วย? ในทางทฤษฎีนี่คือ…นี่มีโอกาสเกิดขึ้นคือหนึ่งในล้านล้าน!” บาบาต้าไม่สามารถช่วย แต่ตะโกนออกมา

หลัวเฟิงคิดตามปฏิกิริยาของบาบาต้า นั่นก็มีเหตุผลอยู่บ้าง

กาแล็กซี่หนึ่งมักจะก่อให้เกิดนักสู้ระดับจักรวาลเพียงคนเดียว และพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีพื้นที่มิติของตัวเอง ความน่าจะเป็นของนักสู้ระดับดวงดาวที่มีพื้นที่มิติของตนเองแทบจะเป็นไปไม่ได้ แต่โลกยังมีถึง 2 คน!

“นี่เป็นเรื่องที่ดีนะ” บาบาต้า พยักหน้า “เทพสายฟ้ามีพื้นที่มิติของ

ตนเอง ถ้าเขาและหง ร่วมมือกัน หากพวกเขาโจมตีด้วยพลังสูงสุดและเสียสละตัวเอง พวกเขาก็มีหวังที่จะชนะอยู่บ้าง”

“มีความหวัง?” หลัวเฟิงรู้สึกประหลาดใจหลังจากได้ยิน 2 คำจากบาบาต้า

“โอ้ หลัวเฟิง คุณไม่เคยอยู่ในจักรวาลมาก่อน คุณไม่รู้ว่ามันยากแค่ไหนที่จะสร้างพื้นที่มิติของตัวเอง ถ้า หง และเทพสายฟ้า ถูกค้นพบในจักรวาล พวกเขาอาจถูกฆ่าโดยคนอื่นที่อิจฉา หรือได้รับเชิญให้เข้าร่วมองค์กรขนาดใหญ่ นักสู้ระดับดวงดาวที่มีพื้นที่มิติของตัวเอง ถือว่าเป็นอัจฉริยะอย่างแน่นอน”

“และนักสู้ที่มีพื้นที่มิติของพวกเขา เมื่อพวกเขายินยอมที่จะสละชีวิต!”

“จะน่ากลัวมาก เพราะพวกเขาสามารถใช้ยีนและเซลล์ของพวกเขา

ได้ พลังร่างกาย จิตวิญญาณ และความแข็งแกร่งทางจิต ทั้งหมด

รวมเข้าด้วยกัน พวกเขาสามารถระเบิดด้วยพื้นที่ในจักรวาลได้” บา

บาต้าอธิบาย “และเมื่อพวกเขาเสี่ยง ดวงวิญญาณของพวกเขาจะเผา

ผลาญพลังงาน การรวมกันของพลังนี้ ทำให้ความแข็งแกร่งของพวกเขาเพิ่มสูงขึ้นในระดับที่น่าสะพรึงกลัว”

“แม้ว่าพวกเขาจะไม่เสี่ยงชีวิต นักสู้ที่มีพื้นที่มิติของตัวเองสามารถอยู่

ในสภาวะอิสระในพลังมิติของพวกเขาเอง”

“นักสู้ระดับดวงดาว ขั้น 7 และขั้น 8 ฉันเชื่อว่าพื้นที่มิติของหงมีความกว้างใหญ่และลึกมาก อาจจะถึงระดับที่ 2 แล้ว หากพวกเขาทั้งคู่ยอมแลกชีวิตแล้ว…มันก็ยากที่จะพูดถึงบทสรุปได้” บาบาต้าถอนหายใจตลอดเวลา “น่าเสียดาย อัจฉริยะทั้ง 2 คน…ถ้าพวกเขาได้ออกไปนอกจักรวาล พวกเขาก็จะไม่ต้องเสี่ยงกับมัน และยังมีชีวิตอยู่!”

หลัวเฟิงมองดูเครื่องบินที่บินออกไปจากเขตหมิงเยว่

“หง เทพสายฟ้า พวกคุณต้องประสบความสำเร็จ!” หลัวเฟิงพูดเบาๆ

“กรร…” เสียงคำราม

“ก๊าซซซซ…”

เสียงร้องดังกระหึ่มจากฝั่งตะวันออก การระเบิดเสียงคำรามของเหล่า

สัตว์ประหลาดได้ดังไปทั่ว ตั้งแต่ช่วงบ่าย สัตว์ประหลาดทะเลเริ่มต่อสู้กับกองกำลังป้องกันเมืองเจียงหนาน

อย่างไรก็ตาม เมื่อมนุษย์มีเวลาเตรียมตัวนับสิบปี พวกเขาก็สามารถทนต่อการโจมตีได้อย่างน้อยช่วงเวลาหนึ่ง

“เอี๊ยด!” หลัวเฟิงเปิดประตูและเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น

ครอบครัวของเขาอยู่ในห้องนั่งเล่น

“พี่ เกิดอะไรขึ้น?” หลัวฮว๋ายืนขึ้นและถาม

“สัตว์ประหลาดเขาสีทอง มันตายหรือยัง?” สวีซินที่นั่งอยู่บนโซฟาลุก

ขึ้นยืน เธอมองอย่างกังวล ในขณะที่อีก 7 คนที่อยู่ในห้องนั่งเล่น ต่าง

มองไปที่หลัวเฟิง ก่อนหน้านี้หลัวเฟิง ได้บอกกับทุกคนว่า พวกเขากำลังโจมตีสัตว์ประหลาดเขาสีทอง ในวันนี้ และรับประกันว่าจะสามารถฆ่ามันได้

“ไม่” หลัวเฟิง ส่ายหัว

“แต่เรายังคงมีหวังอยู่” หลัวเฟิงกล่าวเบาๆ “แน่นอนว่ายังมีความหวังอยู่”

หลังจากพูดจบ หลัวเฟิงเดินขึ้นไปชั้นบนทันที

ทั้ง 7 คน ในห้องนั่งเล่น ต่างมองหน้ากันและกัน กงซินหลานกล่าวเบาๆ “อาเฟิงต้องกำลังเครียดอยู่แน่ๆ สวีซิน ลูกขึ้นไปให้กำลังเขาหน่อยเถอะ”

“ตกลงค่ะ” สวีซินเดินขึ้นบันไดไป

ภายในห้องนอนของชั้น 2

หลัวเฟิงนอนอยู่บนเตียง เขามองดูเพดาน

“บาบาต้า มีทางอื่นที่จะฆ่าสัตว์ประหลาดเขาสีทองได้หรือไม่?” หลัวเฟิงถาม

“ไม่ แม้แต่ปืนเลเซอร์ B6 ยังล้มเหลวและถูกทำลายไป ไม่มีทางอื่น

อีก แต่คุณยังสามารถคาดหวังกับนักสู้ระดับดวงดาวอัจฉริยะทั้งสองคนได้” บาบาต้ากล่าว “เมื่อพวกเขายอมสละจิตวิญญาณของพวก

เขา ย่อมมีโอกาสเกิดขึ้น”

“บาบาต้า!” หลัวเฟิงถามว่า “เศษชิ้นส่วนยานของผม มันมีความคมมาก ถ้าทั้ง หง หรือเทพสายฟ้า ใช้มัน พวกเขาจะไม่มีพลังมากขึ้นหรือ ? พวกเขาอาจจะสามารถฆ่าสัตว์ประหลาดเขาทองได้”

“ไม่มีใครใช้หอกในขณะที่ใช้อย่างอื่นด้วย” บาบาต้ากล่าวอย่างหนัก

แน่น “คุณสามารถใช้ปืน พร้อมกับดาบได้? พวกเขาสามารถเพิ่ม

พลังของพื้นที่มิติของพวกเขา แต่เศษชิ้นส่วนยานซึ่งเป็นเพียง

ชิ้นส่วน พวกเขาเป็นนักสู้จะใช้มันได้อย่างไร? มีเฉพาะคุณในฐานะ

ผู้อ่านจิตวิญญาณเท่านั้นที่สามารถใช้มันได้”

หลัวเฟิงกำลังตื่นตกใจอยู่ภายใน

ความรู้สึกของการรอคอยการสูญพันธุ์ของมนุษยชาติ คือความเจ็บปวด

เขารู้สึกเจ็บปวดมาก

“อย่ากังวล ฉันอยู่ระหว่างกลางการสร้างหอกและดาบ” บาบาต้ากล่าวว่า “อาวุธของหง และ เทพสายฟ้า คือหอกและดาบ ในขณะที่อาวุธของพวกเขาอาจถูกมองว่าเป็นอาวุธที่ดีที่สุดในโลกใบนี้ แต่ในจักรวาลพวกมันมีพลังอ่อนแอเกินไป ฉันกำลังใช้วัสดุโลหะบางอย่างจากยานเพื่อผสมผสานอาวุธเข้าด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นความคมหรือความแข็งแกร่ง พวกมันจะยอดเยี่ยมกว่าที่ หง และเทพสายฟ้ามีอยู่”

“ดี!”

หลัวเฟิงได้ยินเสียงฝีเท้าข้างนอก สวีซินเปิดประตูและเดินเข้ามา

“คุณเหนื่อยมากไหม?” สวีซินนั่งลงบนเตียง เธอนวดไหล่ของหลัวเฟิงเบาๆ

“ผมสบายดี” หลัวเฟิงสูดกลิ่นน้ำหอมจากร่างกายของสวีซิน และยกมือของเธอขึ้นแล้วดึงเธอไปกอด

สวีซินขยับเข้าไปใกล้หลัวเฟิง เธอซบลงที่หน้าอกของเขา และพูดเบาๆ ว่า “หลัวเฟิง มีบางอย่างที่ฉันอยากจะบอกคุณหลังจากที่ภัยพิบัติผ่านไปแล้ว แต่ฉันกลัวว่าถ้าฉันไม่พูดตอนนี้ ฉันจะไม่มีโอกาสพูดแบบนั้น”

“คุณมีเรื่องอะไร?” หลัวเฟิงถามอย่างจริงจัง

“ฉัน…ฉันท้อง” สวีซินกล่าวเบาๆ

เสียงของเธอนุ่มนวล แต่ก็ดังก้องเหมือนฟ้าร้อง ภายในหูของหลัวเฟิง

หะ!

หลัวเฟิงนั่งตัวตรงทันที เขามองไปที่สวีซินอย่างตกใจ “คุณ คุณบอกว่า…”

“ใช่” สวีซินยิ้มและพยักหน้า

“โอ้ ให้ฉันดู โอ้…นี้ต้องเป็นลูกฝาแฝดแน่นอน ฮ่า ฮ่า ฮ่า…” เสียง

ของบาบาต้าดังขึ้นในจิตใจของหลัวเฟิง

“ตั้งท้อง? เรื่องนี้…” หลัวเฟิงลืมตากว้าง

เขามีความสุขมาก และยังเป็นกังวลอย่างมาก

จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง?

อันที่จริงในช่วงวันหยุดฤดูหนาว เขาใช้เวลาอยู่กับสวีซิน และพวกเขาก็เริ่มคุยเรื่องการแต่งงาน เมื่อชายและหญิงอยู่ด้วยกัน สิ่งต่างๆ ก็เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ถ้าไม่ใช่เพราะสัตว์ประหลาดเขาสีทอง เขาก็จะมีความสุขหลังจากได้ฟังข่าวดีเช่นนี้ อย่างไรก็ตามตอนนี้…

มนุษยชาติกำลังเผชิญกับการสูญพันธุ์ ขณะที่สวีซินกำลังตั้งท้อง แถมยังเป็นลูกแฝด!

“คุณไม่มีความสุขเหรอ?” สวีซินรู้สึกตกใจ

“ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น ผมมีความสุขมาก แต่ทุกข์ใจมากเท่านั้น” ความ

กังวลของ หลัวเฟิงเพิ่มขึ้นนับสิบเท่า

บ้าเอ๊ย!

เมื่อตอนที่เขาอยู่กับสวีซิน พวกเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องป้องกันการตั้งท้อง

เพราะเขาคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องดี เพราะพวกเขากำลังจะแต่งงาน ใคร

จะรู้ว่าตอนนี้…

ถ้าพวกเขาไม่สามารถฆ่าสัตว์ประหลาดเขาสีทองได้ พวกเขาจะตายกันหมด

แม้ว่าเขาจะมีพลังที่จะปกป้องภรรยาและลูกๆ ของเขาได้ แต่เขาจะ

ปล่อยให้พวกเขามีชีวิตที่โดดเดี่ยวได้อย่างไร? และหลัวเฟิงรู้ดีว่า… การเดินทางไปในจักรวาลโดยมีความแข็งแกร่งไม่ถึงระดับจักรวาล จะหมายถึงความตายแน่นอน!

“หลัวเฟิง คุณคิดยังไง?” สวีซินยกมือขึ้นและคว้าแขนเขา

“ไม่มีอะไร อย่าคิดมาก”

หลัวเฟิงกอดสวีซินเบาๆ จากนั้นเขาลดศีรษะลงบนท้องของเธอ นี่ทำให้เธอหัวเราะ “ยังเร็วเกินไป คุณไม่ได้ยินอะไรหรอก”

“ผมได้ยิน”

หลัวเฟิงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นี่คือการส่งผ่านของสายเลือด คำพูดก่อนหน้านี้ของหงเกี่ยวกับความต้องการให้ลูกหลานของเขามีโอกาสรอด แต่ตอนนั้นเขาไม่ได้รู้สึกอะไรมาก แต่ตอนนี้…มัน! มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ!

“ลูก… พ่อไม่รู้ว่า พ่อจะมีโอกาสได้เห็นแม่ของลูกให้กำเนิดลูกได้

หรือไม่ อย่างไรก็ตาม พ่อสัญญาว่าลูกจะมีวัยเด็กที่สวยงาม ลูก

สามารถไปโรงเรียน ฝึกศิลปะการต่อสู้…พ่อจะไม่ยอมให้ลูกมีชีวิตอยู่

ในความกลัวตลอดไป และไม่ยอมให้ลูกใช้ชีวิตโดยปราศจาก

ความหวัง พ่อสัญญา! พ่อสัญญาด้วยชีวิตของพ่อ!”

16 มกราคมตอนบ่าย มีหมอกลงเล็กน้อย

หลัวเฟิงก้าวขึ้นไปบนกระสวยทะยานฟ้า และเดินทางถึงฐานประจำเมืองหงหนิง

บริเวณสำนักงานใหญ่ ไม่มีประชาชนเดินทางให้เห็น มีเพียงแค่

เจ้าหน้าที่ทหารจำนวนมากที่กำลังก้าวไปอย่างรวดเร็วเท่านั้น หลัวเฟิงลงจอดที่ทางเข้ายานอวกาศระหว่างดวงดาว

“ผู้ตรวจการณ์หลัว”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ทางเข้า โค้งคำนับด้วยความเคารพ

หลัวเฟิงเดินตรง มุ่งหน้าไปยังห้องฝึกที่ หง และเทพสายฟ้าอยู่ เขาได้พบกับคน 2 คนผู้ชาย 1 คนและผู้หญิง 1 คน ทั้งสองคนมีลักษณะ

ใบหน้าที่คล้ายกับ หง หลัวเฟิงเคยอ่านข้อมูลเกี่ยวกับลูกชายและลูกสาวของหงมาก่อน

“ผู้ตรวจการณ์หลัว” ทั้งสองคนโค้งคำนับ

“คุณ 2 คนเป็นลูกของประธาน หง?” หลัวเฟิง ถาม แม้พวกเขาจะดูอ่อนวัย แต่ทั้ง 2 คนอายุมากกว่าหลัวเฟิง แต่พวกเขาก็มีความแข็งแกร่ง

“ใช่!”

ดวงตาทั้งสองของพวกเขาแดงก่ำ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาร้องไห้

“ผมคงไม่เข้าไปพบประธาน พวกคุณสามารถส่งอาวุธทั้ง 2 ชิ้น

นี้ ให้กับประธาน และ เทพสายฟ้า ได้ไหม นอกจากนี้ เกราะตัวนี้

มอบให้กับ เทพสายฟ้า” หลัวเฟิง พูดพร้อมกับส่งถุงที่เขาใส่สิ่งของ

ให้กับพวกเขา ภายในเป็นอาวุธที่คมและแข็งแกร่ง บาบาต้าเพิ่งสร้าง

อาวุธเสร็จเมื่อคืน พร้อมกับที่เขาใช้ชิ้นส่วนจากยานแม่มาสร้างเป็นชุดเกราะ

หงมีเถาวัลย์เทียบฟ้าเพื่อปกป้องร่างกายของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่

จำเป็นต้องใช้ชุดเกราะ การมอบชุดเกราะให้กับ เทพสายฟ้า จะทำให้เขามีความมั่นใจมากขึ้น

“เรื่องนี้…” ทั้งสองคนตกใจมาก

“แม้ประธานจะไม่ค่อยได้ดูแลพวกคุณ แต่พ่อของคุณเป็นคนดีและมี

เกีรยติมาก” หลัวเฟิงพูด ก่อนที่จะหันหลังและออกไป