ตอนที่ 790 การสร้างเทคนิคบนเกาะหมอก

ตอนที่อยู่ในเมืองแห่งความโกลาหล 1,200 ปี หลัวเฟิงได้คิดถึงการใช้ดาบของตัวเอง กับการต่อสู้ระยะประชิดของอสูรเขาทอง

องค์กรจักรวาลเสมือนมีเทคนิคที่ผสมรวมกันต่างๆ มากมาย แต่หลัวเฟิงไม่อาจหาอะไรที่มีความเกี่ยวข้องกับเทคนิคเส้นทางสัตว์เทพของเขาได้

ไม่มีมนุษย์คนใดในเผ่าพันธุ์ที่ได้เข้าถึงในระดับความสำเร็จเดียวกับฉิงหลูเต๋า ในเส้นทางสัตว์เทพ

แม้อัศวินที่มีเทคนิคดาบบางอย่างที่อยู่ในระยะเริ่มต้น มันก็จะไม่ถูกขายเมื่อมันยังไม่สมบูรณ์ การขายมันทั้งที่ยังมีข้อบกพร่องก็จะทำให้

กลายเป็นความอัปยศของอัศวิน

และหลัวเฟิงก็ไม่อาจหาความเหมาะสมในเทคนิคที่ต้องการได้ นอกจากของฉิงหลูเต๋า ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้อ่านจิตวิญญาณ

“ประสบปัญหานี้มานานหลายปีแล้ว การที่ยังคงติดอยู่กับเรื่องนี้ แม้ใช้เวลา 100 ปีเพื่อปรับเปลี่ยนเทคนิค 7 ดาบลวงตาเป็นเทคนิค 7 ดาบใหม่มันก็ยังคงต่ำเกินไป ผมยังคงต้องการประสบการ์เพื่อความก้าวหน้า”

ตาของหลัวเฟิงเปล่งประกาย “ในที่สุดผมก็ได้พบเส้นทางที่ถูกต้องจากการต่อสู้ครั้งนี้”

หลัวเฟิงเหมือนคนตาบอดและไร้ประสบการณ์

“ผมนี่มันโง่จริงๆ สัตว์เทพเป็นศูนย์รวมของกฎด้วยตัวของมันเอง แล้วมันก็หลอมรวมกฎอวกาศและทองเหมือนกัน”

“อสูรเขาทองได้ค่อยๆ ใส่พลังสัตว์เทพจนแข็งแกร่งเหมือนสัตว์เทพมากขึ้น”

“ไม่ว่าจะเป็นกรงเล็บ เขา หาง และส่วนต่างๆ ล้วนเป็นอาวุธสัตว์เทพ”

“ผมไม่สามารถหาเทคนิคที่เหมาะสมที่สุดได้ ไม่รู้ว่าต้องเรียนเทคนิค

กรงเล็บ เทคนิคหาง หรือเทคนิคอะไรดี”

“เมื่อคิดถึงมันในตอนนี้…มันเป็นสิ่งที่โง่มาก สิ่งที่แข็งแกร่งของอสูรเขาทองตอนนี้คือปีกซืออวู๋”

“แต่ปีกก็มีประโยชน์เล็กน้อยสำหรับผู้ยิ่งใหญ่ในจักรวาล ผมควรจะ

สร้างเทคนิคที่เหมาะสมกับปีกซืออวู๋”

“ปีกซืออวู๋ นั้นแข็งแกร่งที่สุดสำหรับพวกเรา การผสมเข้ากับเทคนิคที่เหมาะสมเข้ากับเส้นทางสัตว์เทพ น่าจะเป็นวิธีที่แข็งแกร่งที่สุด” หลัวเฟิงยิ้ม

มนุษย์มักจะใช้ดาบหรืออื่นๆ เพราะดาบมันแข็งแกร่งกว่า หมัดหรือการเตะ ในหมู่มนุษย์นั้นส่วนใหญ่เป็นการใช้อาวุธ และมีเทคนิคน้อยมากที่มีความพิเศษเกี่ยวกับหมัด

“ร่างกายมนุษย์จะใช้เทคนิคดาบและอาวุธจิตวิญญาณ”

“อสูรเขาทองจะขยายปีกโจมตีแทน”

ด้วยเส้นทางที่มุ่งหน้า หลัวเฟิงจะต้องใช้เวลาเพื่อให้ถึงเป้าหมาย

หลัวเฟิงเริ่มต้นฝึกฝนเทคนิคอย่างหนัก เพื่อใช้ปีกทั้งสองในการโจมตี ด้วยความทรงจำที่ได้รับสืบทอดมา มีเทคนิคที่ใช้ปีกโจมตีเป็นจำนวนมากให้หลัวเฟิงศึกษา

และการแลกสมบัติจากองค์กรจักรวาลเสมือนเกี่ยวกับเทคนิคการใช้ปีกโจมตี เมื่อเขาได้ศึกษาแล้ว มันมีรูปแบบที่แตกต่างกัน แต่มันก็สร้างแนวคิดต่างๆ ให้กว้างขึ้น ถึงเทคนิคเหล่านั้นจะแย่กว่าเทคนิคที่เขามีอยู่แล้ว

ด้วยการศึกษาเทคนิคต่างๆ จำนวนมากที่ผสมเข้ากับการคงอยู่ของสัตว์เทพ หลัวเฟิงก็เริ่มสร้างเทคนิคต่อสู้ของตัวเอง

———

บนเกาะหมอก

“สัตว์ประหลาดสีเงิน หนีเร็ว”

“รีบหนีเร็วเข้า”

“มันเร็วเกินไป มันควรจะอยู่ในระดับจักรพรรดิ”

นักสู้ 4 เผ่าพันธุ์กำลังหลบหนี แสงวาบที่เกิดจากปีกขนาดใหญ่ได้พุ่งลงมายังพวกเขา พวกเขาถูกฉีกออกจากกัน แล้วพวกเขาเป็นเพียงอมตะระดับนายพลชั้นยอด ย่อมไม่มีทางทนต่อการโจมตีของปีกซืออวู๋ จนต้องแตกสลาย

———-

“ทุกคนกระจายกันหลบหนี”

“นั่นมันสัตว์ประหลาดสีเงิน”

“เราทำเพียงได้แค่หลบหนีเท่านั้น”

อมตะเผ่าพันธุ์อื่นที่น่าสงสารได้แค่ถูกทำลายล้าง

เมื่อเวลาผ่านไปข่าวของสัตว์ประหลาดสีเงินได้ถูกแพร่กระจายออกไปในวงสนทนาของอมตะเผ่าพันธุ์อื่น ได้ตัดสินใจกันว่าสัตว์ประหลาดสีเงินต้องมีพลังอย่างต่ำที่ระดับผู้บัญชาการชั้นยอด หรือแม้แต่ระดับจักรพรรดิ ถ้าหากได้พบกันก็จะกลายเป็นเรื่องน่าเศร้าสำหรับคนๆ นั้น

บนเกาะหมอกนั้นไม่มีผู้ที่แข็งแกร่งพอจะสู้กับมัน

ไม่มีใครรู้ว่ามันมากจากไหน แต่ที่รู้มีเพียงแค่…มันมาจากค่ายของมนุษย์

ทั้ง 4 ค่ายของมนุษย์มีหลายเผ่าพันธุ์ที่อยู่ภายใต้มนุษย์ และมีไม่กี่เผ่าพันธุ์ที่มีพลังเป็นพิเศษ สัตว์ประหลาดสีเงินน่าจะมาจากส่วนเหล่านั้น

———-

“เวรเอ้ย แม้สัตว์ประหลาดนี้จะไม่ใช่ระดับจักรพรรดิ มันควรเป็น

ระดับผู้บัญชาการชั้นยอด แต่ความเร็วกลับน่ากลัวยิ่งกว่า ด้วยความ

แข็งแกร่งระดับนี้ทำไมถึงมาอยู่บนเกาะหมอก มันควรจะไปที่ทวีปหลักที่มีผู้บัญชาการ และระดับจักรพรรดิจำนวนมาก นั่นควรเป็นสนามรบของมัน”

“ใช่ ข้าได้ยินข่าวมาว่า 2 ใน 12 ระดับผู้บัญชาการได้ถูกกำจัดไปแล้ว”

“มันยากที่จะบอกว่ามันถูกจัดการโดยสัตว์ประหลาดสีเงินหรือหนีไปยังทวีปหลัก พวกเขาไม่ได้บอกอะไรให้เรารู้”

“อืม”

“สัตว์ประหลาดสีเงินนี้ได้ออกฆ่าทุกๆ 2 ปี มันน่ากลัวมาก หากใครถูกพบจะต้องถูกฆ่าแน่นอน นั่นจึงทำให้นักสู้จำนวนมากหนีออกจาก

เกาะหมอก จนเกาะหมอกมีนักสู้จำนวนน้อยมากในปัจจุบัน”

อมตะที่รับใช้เผ่าพันธุ์แมลงได้พูดคุยกันภายในยานอวกาศ

———-

ชื่อเสียงของสัตว์ประหลาดสีเงินได้กลายเป็นเหมือนกับฝันร้ายของเกาะหมอก

มันยิ่งกว่า 13 ผู้ทรงอำนาจของเกาะหมอกก่อนหน้านี้

การที่ได้พบกับทั้ง 13 ยังคงมีโอกาสรอด แต่การได้พบกับสัตว์

ประหลาดสีเงิน แม้จะมี 6 อมตะกระจายตัวหลบหนี ถ้าโชคดีจะมี 3 คนที่หลบหนีได้

———-

เวลาผ่านไปแล้ว 100 ปี ตั้งแต่เริ่มเรียนเทคนิคการใช้ปีก ในที่สุดหลัวเฟิงก็มีความคิดในการฝึกเทคนิคพื้นฐาน เทคนิคการโจมตีด้วยปีกซืออวู๋ แต่มันก็ยังคงหยาบอยู่

“การสร้างเทคนิคไม่ใช่เรื่องง่ายเลย โดยเฉพาะการสร้างเทคนิคชั้นยอด” หลัวเฟิงส่ายหัว

มุมมองของหลัวเฟิงได้เติบโตขึ้น ความเข้าใจกฎของเขาไปไกลกว่า

อาจารย์ยูฮันโบแล้ว ด้วยการเห็นเทคนิคชั้นยอดมากมาย กับคำ แนะนำจากอาจารย์ เป็นได้หรือที่ความก้าวหน้าของเขาจะช้า

“อืม ได้เวลาพบอาจารย์แล้ว”

หลัวเฟิงได้ส่งจิตสำนึกไปยังเครือข่ายจักรวาลเสมือน

ตามคำสั่งของผู้นำเมือง เข้าจะต้องไปพบกับผู้นำเมืองในที่พักภายใน

เกาะสายฟ้า

ภายในพื้นที่สูงที่สุดของเกาะสายฟ้า มีที่พักที่ตั้งอยู่ในพลังงานแห่ง

ความสับสน หลัวเฟิงเป็นศิษย์ที่แท้จริงของผู้นำเมืองจึงได้รับอนุญาตให้มายังที่นี่

หลัวเฟิงปรากฎตัวขึ้นมาในที่พัก ด้านในว่างเปล่าไร้ผู้คนและเจ้าหน้าที่ ทั่วทุกแห่งมีเพียงพลังงานแห่งความสับสน

หลัวเฟิงก้าวเข้าไปด้านใน แล้วหยุดพร้อมกับกล่าวอย่างสุภาพ

“อาจารย์”

“เกิดอะไรขึ้น” เสียงจากพลังงานดังขึ้น

“ผมมีความคืบหน้าบางอย่างในการสร้างเทคนิคปีกซืออวู๋ ผมมาที่นี่เพื่อขอคำแนะนำ บางอย่าง”

“ปล่อยมันออกมา” เสียงดังขึ้น

“ครับ”

หลัวเฟิงหายไปแล้วอสูรเขาทองยาว 100 กิโลเมตรโผล่ออกมา ตามที่อาจารย์ของเขาบอกมา…ที่พักแห่งนี้มีลักษณะพิเศษบางส่วนเป็นพื้นที่ฝึกฝน

หลัวเฟิงได้เปลี่ยนเป็นอสูรเขาทองที่มีปีกซืออวู๋

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลเป็นคนที่มีอำนาจสูงสุดขององค์กรจักรวาลเสมือน หลัวเฟิงจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความลับส่วนตัวของเขา

อสูรเขาทองโบกสะบัดปีก มันใช้เทคนิคกระหน่ำเดิน(Strike travel)

ระหว่างที่บิน ได้สร้างการโจมตีที่ทรงพลัง ตัดผ่านพื้นที่ออกจากกันราวเต้าหู้

การฟันของขนปีกผ่านอากาศได้ทิ้งร่องรอยไว้เบื้องหลัง

อสูรเขาทองได้ลงมาที่พื้นและเปลี่ยนกลับเป็นหลัวเฟิง

“อาจารย์” หลัวเฟิงพูดด้วยความนอบน้อม

หลัวเฟิงค่อนข้างมั่นใจอยู่ภายใน เขาได้ใช้ปีกซืออวู๋ มากกว่า 100 ปี ตอนนี้มันได้แตกต่างไปจากเดิม มันมีพลังมากกว่าแต่ก่อน เป็นธรรมดาที่หลัวเฟิง จะรู้สึกดี

“อืม” เสียงมาจากพลังงาน

“การโจมตีของปีก ควรจะอยู่ในระดับเริ่มต้น เห็นได้ชัดว่ามันยังไม่

สมบูรณ์ ถ้าจะทำให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น”

“มันคงจะยากที่จะหาคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมสำหรับฝึกฝน นับจากนี้เป็นต้นไปให้อยู่ที่สนามฝึกบ่อยๆ ข้าจะหาคู่ต่อสู้ให้ตรงกับจุดอ่อนของเจ้า จะได้ช่วยให้ฝึกต่อสู้ให้เหมาะกับเทคนิคของเจ้า ”

“อีกประมาณ 1 พันถึง 2 พันปี เจ้าจะเริ่มก้าวไปสู่การมีเทคนิคที่สมบูรณ์ของตัวเอง”

“ครับอาจารย์” หลัวเฟิงทำความเคารพ