ตอนที่ 869 จักรพรรดิเฉินฮั่น
หลัวเฟิงตรวจสอบทั้งกลุ่มอย่างรอบคอบ กลุ่มหนึ่งมีขนาดใหญ่และอีกกลุ่มเล็กกว่า ฝ่ายหุ่นยนต์มีหุ่นยนต์ 2 คนที่โดดเด่นในชุดเกราะสีดำ ส่วนที่เหลืออยู่รวมกันแน่น ทำให้เห็นความแตกต่างในตำแหน่งอย่างชัดเจน
“น่าเสียดายที่ข้าไม่รู้จักพวกเขาเลย” หลัวเฟิง เคยศึกษาเกี่ยวกับจักรพรรดิจำนวนมากในทวีปยาจิ
แต่สำหรับหอคอยดวงดาวที่มีนักรบระดับจักรพรรดินับแสน จากหลายฝ่าย ทำให้การรู้จักพวกเขาทั้งหมดนั้นไม่ง่าย
หลัวเฟิงหันไปมองอีกฝ่าย
อีกกลุ่มที่มีเพียง 6 จักรพรรดิ จากที่การมองด้วยสายตาและรับรู้พลังงานที่ออกมา กลุ่มนี้จึงมีพลังมากกว่า
หลัวเฟิง จ้องมองไปยัง 1 ใน 6 จักรพรรดิ ที่มีพลังงานไม่แพ้ศรคลั่ง เขามีความสูง 3 เมตรและปกคลุมไปด้วยชั้นสีดำ ใบหน้ามี 8 เขาสีดำ เล็กๆ ย้อยลงมา ดวงตาขนาดเล็กนั้นกำลังจ้องด้วยความเย็นชา
เขามาจากเผ่าบายี…จักรพรรดิโครงกระดูก
ชื่อเสียงที่กว้างไกลของเขาไปถึงทั้งพื้นที่สนามรบที่ 7 เขาไม่ใช่
จักรพรรดิระดับขีดจำกัด ที่มาจากเผ่าพันธุ์บายี แต่มันเป็นเพราะเขาเป็นทาสจิตวิญญาณ ที่ถูกควบคุมโดยราชินีเผ่าพันธุ์แมลง ถ้าเขาอยู่ที่นี่เจ้านายของเขาก็น่าจะอยู่เช่นกัน
“ราชินีเผ่าแมลง นั่นเฉิน” หลัวเฟิงรู้สึกเครียดอยู่ข้างใน
นั่นเฉิน เป็นชื่อของราชินีที่ถูกรายงานมาก่อน ภายในเผ่าพันธุ์แมลงไม่มีการแบ่งระดับชั้นในหมู่อมตะ จึงเรียกว่านั่นเฉิน โดยไม่มีสมญานามจักรพรรดิ ได้มีการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเธอจากสนามรบที่ 7
“ราชินีแมลงนั่นเฉิน เธอสามารถควบคุมจักรพรรดิระดับขีดจำกัด
และจักรพรรดิโครงกระดูกเป็นผู้มีการป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุด เธอจึง
ใช้เขาเคลื่อนไหวแทน และเอากองทัพหลบซ่อนไว้ในแหวนโลก มัน
เลยไม่น่าแปลกใจที่เผ่าพันธุ์หุ่นยนต์จะถูกกดดันจากพวกเขา” หลัวเฟิงคิด
มันถึงเวลาที่หลัวเฟิงได้รู้สึกว่า ที่นี่หอคอยดวงดาว เป็นที่ที่อันตรายที่สุดภายในสนามรบที่ 7 การจะหาจักรพรรดิระดับขีดจำกัด และจักรพรรดิชั้นยอดที่ชำนาญการโจมตีจิตวิญญาณที่มีอยู่น้อยเป็นเรื่องที่ยากมาก
ราชินีแมลงนั่นเฉิน น่าจะแข็งแกร่งกว่าจักรพรรดิระดับขีดจำกัด
เล็กน้อย แต่พลังของเธอยังต่างจากระดับอัศวินมาก จนไม่อาจต้านทานการโจมตีของระดับอัศวินได้
เธอคือจุดสูงสุดของนักรบในสนามรบ แต่กับผู้ที่กำลังจะก้าวผ่านไปสู่
ระดับอัศวิน สนามรบนี่ไม่มีความท้าทายให้กับเขาเลย พวกเขาจึงแทบจะไม่เข้าร่วม
ฝ่ายหุ่นยนต์ ฝ่ายแมลง และหลัวเฟิงที่ยืนอยู่เพียงลำพัง ได้เผชิญหน้ากัน
พวกเขาทั้งหมดกำลังค้นหาทางออก
หลัวเฟิงไม่ได้เข้าใกล้พวกเขามากนัก ทั้งสองฝ่ายต่างเป็นศัตรูของเขา จึงไม่มีความจำเป็นต้องเข้าใกล้
“เจ้าคือจักรพรรดิดาบสายน้ำ?” เสียงแหบดังขึ้น
หลัวเฟิงหันไปมองยัง กลุ่มอมตะขนาดใหญ่ที่อยู่ฝ่ายหุ่นยนต์ เขามีใบหน้าเหล็ก ปากสีดำ ที่ดูแล้วคล้ายมนุษย์ ใบหน้าของเขากำลังยิ้มแปลกๆ มาที่หลัวเฟิง
“เจ้าเป็นใคร?” หลัวเฟิงถาม
“ข้าจักรพรรดิเฉินฮั่น พี่ชายของนาฬิกาม่วง”
“พี่ชายของนาฬิกาม่วง?” หลัวเฟิงขมวดคิ้ว
เขาเคยค้นหาเกี่ยวกับนาฬิกาม่วงมาก่อน แต่ไม่เคยพบเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน
เหมือนฝ่ายหุ่นยนต์ได้พูดคุยกัน แม้ว่าพวกเขายังคอยระวังตัวอยู่ก็ตาม
ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายหุ่นยนต์ หรือแมลง พวกเขาสามารถดูถูกหลัวเฟิงที่มีพลังต่ำกว่ามากได้
“พี่ชายของนาฬิกาม่วง เจ้ามีปัญหาอะไร?” หลัวเฟิงมองไปที่เขา
“จักรพรรดิดาบสายน้ำ ค่อนข้างหยิ่ง แต่ต้องเข้าใจว่าหอคอยดวงดาวนี้ ไม่ใช่ทวีปหยานจิ”
“โดยเฉพาะที่นี่ ไม่ว่าจะกับเรา หรือเผ่าพันธุ์แมลง เจ้าไม่มีสิทธิ์หยิ่ง”
“ฮ่า ฮ่า…” เสียงหัวเราะโผล่ขึ้นมา
ฝ่ายหุ่นยนต์ได้ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ส่วนฝ่ายแมลงได้จับตาดู
หลัวเฟิงไม่พอใจในสถานการเช่นนี้ เขารู้สึกได้ถึงความเป็นปฏิปักษ์มาจากฝ่ายหุ่นยนต์ และโดยเฉพาะจักรพรรดิเฉินฮั่น ที่กำลังเต็มไปด้วยความต้องการฆ่า
หลัวเฟิงได้ฆ่านาฬิกาม่วงพร้อมกับจักรพรรดิอื่นๆ อีก 13 คนในฝั่งของเผ่าหุ่นยนต์ พวกเขาเป็นหินที่ให้เขาเหยียบข้าม ทำให้เข้าใจได้ว่าพวกเขาย่อมมีความเกลียดชังต่อหลัวเฟิง
“ข้าไม่เคยแสดงความเย่อหยิ่งต่อทั้งสองฝ่ายแม้แต่น้อย แต่จักรพรรดิ
เฉินฮั่น ตัวกระจิ๋ว กล้าที่จะหยิ่งกับข้าก่อนหรือ”
“เจ้ากำลังรนหาที่…” จักรพรรดิเฉินฮั่น โกรธ แต่ก็หยุดลงทันที
เงาขนาดใหญ่ปรากฎออกมาข้างหลัวเฟิง เป็นนักรบหน้ากากสีดำ และพลังงานก็แข็งแกร่งที่สุด แข็งแกร่งยิ่งกว่าทั้งสองฝ่าย
“จักรพรรดิศรคลั่ง?”
“นั่นศรคลั่ง”
“พลังงานของเขา อยู่ในจุดสูงสุดแล้ว”
“ศรคลั่งที่อยู่ในอาการโคม่าได้ฟื้นฟูกำลังกลับมาเต็มที่ได้เร็วขนาดนี้?”
ทั้งสองฝ่ายแสดงความตกใจ
แม้ว่าพวกเขาจะคอยระวังตัวอยู่ตลอด แต่ไม่ค่อยกังวลเกี่ยวกับหลัวเฟิงมากนัก ตอนนี้ทางฝ่ายหุ่นยนต์ที่กำลังสนุกสนานก็ได้หยุดยิ้มในทันที ไม่มีใครกล้าที่จะอวดดีอีก เพราะการคุกคามที่พวกเขาได้รับ ด้วยการที่ฟื้นฟูศรคลั่งในเวลาอันสั้นมันจำเป็นต้องใช้ 1 แสนล้านองค์ประกอบผสม ด้วยความมั่งคั่งที่แสดงให้เห็นก็เป็นภัยคุกคาม
จากหลัวเฟิงได้
“เฉินฮั่น เจ้าควรจะรู้สถานะของตัวเอง” หลัวเฟิงมองไปที่เขาและ
ด้านหลัง
“นายท่าน” ศรคลั่งทำท่านอบน้อม
“ศรคลั่ง จำไว้ว่าอย่าเปิดเผยนาฬิกาโบราณ มันถือเป็นไพ่ตายของข้า” หลัวเฟิงสื่อสารทางจิต
“ครับ” ศรคลั่งตอบ
หลัวเฟิงมองไปยังทั้งสองฝ่าย เขาเป็นคนที่มีจุดยืนในโลกของนักรบ ด้วยการแสดงความแข็งแกร่ง จะทำให้เกิดความเคารพ ถ้าเขายังคงแสดงสถานะที่ต่ำ อาจจะต้องโดนดูถูก แล้วแม้แต่จักรพรรดิเฉินฮั่นก็ยืนอยู่เหนือเขา
“เราได้พบทางออกแล้ว”
“ออก”
ทั้งสองฝ่ายได้บินไปทางออก หลัวเฟิงและศรคลั่งได้บินตามไปด้วย
ทางด้านเผ่าแมลงอยู่ใกล้ทางออกที่สุด ตามด้วยหลัวเฟิงและศรคลั่ง ไกลที่สุดเป็นฝ่ายหุ่นยนต์
“จักรพรรดิดาบสายน้ำ…ฝ่ายหุ่นยนต์และแมลงควรจะไปก่อน เจ้าควรไปอยู่ข้างหลัง” เฉินฮั่นตะโกนใส่เขา
หลัวเฟิงหันไปมองด้านหลัง เฉินฮั่นกำลังบินอยู่ในกลุ่มของจักรพรรดิ
ขนาดใหญ่ ตาของเขาแสดงความร่าเริงและเสแสร้ง…กับคำพูดของเขาให้แสดงถึงจุดยืนว่าพวกเขาแข็งแกร่งกว่า ควรให้พวกเขาออกไปก่อน
“หืม” หลัวเฟิงหันกลับและมุ่งหน้าต่อไป
“ดาบสายน้ำ” เฉินฮั่นแสดงความโกรธออกมา
“รนหาที่ตาย”
ศรคลั่งได้โจมตีไปยังเฉินฮั่นในทันที ระยะห่างของพวกเขานั้นไม่มาก
นัก ศรคลั่งใช้ดาบโค้งสร้างเป็นแสงสีม่วงขึ้นมา
สองแสงจากการฟันของดาบเกิดขึ้น ได้ตัดผ่านร่างของเฉินฮั่นออกเป็นสามส่วน ตาของเขายังคงแสดงความร่าเริง
“ถ้าไม่เผาไหม้ร่างกายอมตะ ถึงจะเป็นจักรพรรดิระดับขีดจำกัดก็ฆ่าข้าไม่ได้ นี่คือสัญญาณเริ่มการต่อสู้ เมื่อสองนักรบเผ่าหุ่นยนต์เคลื่อนไหว เจ้าจะต้องตาย”
หลังจากนั้นตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ สองดาบโค้งเคลือบไปด้วยพิษเฟว่ยม่อ
ได้เข้าสู่ร่างกายของเขาและทำลายจากภายใน
จักรพรรดิเฉินฮั่นตาย
ทั้งฝ่ายแมลงและหุ่นยนต์ได้มองอย่างตกใจที่ร่างกายของเฉินฮั่นแตก
สลาย พวกเขาไม่เข้าใจ ในภาพที่เห็น…ทำไมจักรพรรดิชั้นยอดถึงตายได้อย่างง่ายดาย
ศรคลั่งมองไปยังชุดเกราะ อาวุธและสมบัติที่ถูกทิ้งไว้ พร้อมกับพูด
อย่างเย็นชา
“เมื่อไม่ให้เกียรตินายข้า เจ้าย่อมสมควรตาย”