บทที่ 1311 จับแมวความลับสวรรค์
ในตอนนี้ แววตาของทุกคนต่างพากันจับจ้องที่เจ้าแมวขโมยตัวน้อย
พวกเทพโบราณเสวียนหมัวทั้งหกตกตะลึง คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาเจอแมวความลับสวรรค์ที่นี่ได้ ส่วนคนอื่นที่เหลือก็ตะลึงงัน เจ้าแมวขโมยตัวนั้นไม่รู้เรื่องราวอะไรทั้งสิ้น ถึงกับกล้ายื่นมือเข้ามายุ่งกับสายเลือดดวงตาของทายาทเนตรเทพเจ้าทั้งแปดคู่นี้
แต่พวกเขามองเห็นท่าทีของพวกเทพโบราณเสวียนหมัว จึงเกิดสงสัยและประหลาดใจอย่างยิ่ง ดูจากท่าทางของพวกเขา แมวตัวนี้น่าจะไม่ธรรมดาเลย แทบจะเทียบเท่าได้กับดวงตาทั้งแปดคู่ของทายาทเนตรเทพเจ้าด้วยซ้ำ
‘เจ้าแมวขโมยน้อย!’ จ้าวเฟิงใจชาวาบ
คนนอกไม่กล้าแตะต้องอุปกรณ์และสิ่งของของเผ่าความลับสวรรค์ เพื่อเลี่ยงกลไกกับดักต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้น
อีกอย่างดวงตาของทายาทเนตรเทพเจ้าทั้งแปดคู่เป็นเป้าหมายที่พวกเทพโบราณเสวียนหมัวอยากจะช่วงชิงเป็นสิ่งแรก ยามนี้เจ้าแมวขโมยกระโดดขึ้นไปด้านบน ต้องเป็นการยั่วโทสะฝ่ายตรงข้ามแน่ แต่ในวินาทีต่อมา การกระทำของเจ้าแมวขโมยน้อยก็ทำให้จ้าวเฟิงและคนอื่นๆ ตะลึงค้างไปอีกครั้ง
มองเห็นเพียงเจ้าแมวขโมยตัวน้อยอ้าปากกว้าง แล้วคว้าเอาผลึกกึ่งโปร่งใสกลืนลงท้องไป
“แย่แล้ว แมวความลับสวรรค์ฮุบเอาผลการค้นคว้าไปแล้ว!”
สีหน้าเทพโบราณเสวียนหมัวเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“ไม่เสียทีที่เป็นแมวความลับสวรรค์ ขนาดกลืนสิ่งของสำคัญของเผ่าความลับสวรรค์ลงไปแล้วยังไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อย!”
เนตรทัณฑ์สวรรค์ในกลุ่มเทพโบราณเสวียนหมัวเอ่ยอย่างประหลาดใจ
“ทำไมแมวตัวนี้เก่งกาจถึงขนาดนี้?”
หลินเฉิงอู่ที่เคยเห็นเจ้าแมวขโมยน้อยมาก่อนอึ้งไป
“แต่ว่ามันรนหาที่ตายจริงๆ ไม่รู้ว่าเจ้านายของมันคิดอย่างไรกันแน่!”
บุรุษหนุ่มชุดเหลืองจากแดนศักดิ์สิทธิ์ชีวิตหัวเราะเยาะหยัน
ในสายตาของเขา จ้าวเฟิงจะต้องเป็นคนชักใยเจ้าแมวขโมยตัวน้อยแน่นอน แต่เจ้าแมวขโมยยั่วโทสะพวกเทพโบราณเสวียนหมัวทั้งหก มันต้องกลายเป็นเป้าหมายต่อไปของพวกเขาแน่
ส่วนคนอื่นๆ หากต้องเผชิญหน้ากับพลังว่างเปล่าลึกลับกลุ่มนี้ก็มีแต่ต้องตายสถานเดียว รวมไปถึงเจ้าแมวขโมยตัวน้อยด้วย
เปรี๊ยะ! หลังจากเจ้าแมวขโมยตัวน้อยกลืนผลึกกึ่งโปร่งใสที่บรรจุดวงตาเอาไว้ ก็กะพริบตัวหนีหายไป
“จับมันเอาไว้!” เทพโบราณเสวียนหมัวตะโกนทันที
“ไม่ต้องให้เจ้าพูดหรอก นี่เป็นถึงแมวความลับสวรรค์ อย่างไรข้าก็ย่อมไม่ปล่อยมันไป!”
นัยน์ตาเทพโบราณเฮยจี๋ฉายประกายคมกริบ
สายตาของคนที่เหลือต่างพากันจ้องเจ้าแมวขโมยตัวน้อย ต้องการครอบครองมันเป็นอย่างยิ่ง
วู้ม วู้ม!
คนทั้งหกต่างพากันประสานวิชา ทำให้พลังดวงตาเหนือศีรษะบิดโค้งและเกิดเสียงระเบิดโครมคราม
ทันใดนั้น ลำแสงมายาสามสายก็ยืดยาวออกจากภายใน
เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!
ในวินาทีที่ลำแสงพุ่งออกมาก็หมุนวนไปหาเจ้าแมวขโมยตัวน้อยด้วยความเร็วปานสายฟ้า แต่หลังจากที่เจ้าแมวขโมยเปลี่ยนแปลงสภาพ วิชาหลบหนีก็สูงส่งอย่างยิ่ง ต่อให้เป็นดวงตาเทพเจ้าของจ้าวเฟิงก็ยังทำได้เพียงจับร่องรอยในการเคลื่อนย้ายของมัน
ฟิ้ว!
เจ้าแมวขโมยน้อยกลายร่างเป็นประกายแสงสีเงินเข้มก่อนจะหายวับไปกับตา
แต่ไม่รู้ว่าพวกเทพโบราณเสวียนหมัวมีความสามารถใด จึงสามารถจับร่องรอยการหลบหนีของเจ้าแมวขโมยตัวน้อยได้
พวกเขาควบคุมลำแสงสามสายให้เปลี่ยนทิศทางในทันที แล้วเข้าล้อมเจ้าแมวขโมยเอาไว้จากสามทิศทาง
“ทุกคน ได้โอกาสแล้ว!”
แววตาเทพโบราณหวังหลิงเคร่งขรึม ส่งกระแสเสียงบอกคนอื่นๆ
ไม่จำเป็นต้องพูดให้มากความ ทุกคนก็เข้าใจแล้ว
ในตอนนี้ความสนใจส่วนมากของพวกเทพโบราณเสวียนหมัวต่างจดจ่อไปที่เจ้าแมวขโมยน้อย นี่เป็นโอกาสดีที่สุดที่พวกเขาจะโต้กลับ
สวบ! สวบ! สวบ!
ฝั่งทายาทเนตรเทพเจ้าและเผ่าเปลวทองต่างทะยานเข้าไป
“หอกมรณะ!”
“ดาบแหวกอากาศ!”
“ฝ่ามือเทพอัคคี!”
ขณะนั้น ทั้งสองกลุ่มต่างโจมตีพวกเทพโบราณเสวียนหมัวอย่างรุนแรงพร้อมกัน
“หึ คิดเอาไว้นานแล้วว่าพวกเขาจะทำแบบนี้ หากไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของแมวความลับสวรรค์ พวกเขาจะไม่มีโอกาสได้ทำอะไรที่นี่ทั้งนั้น!”
เทพโบราณเฮยจี๋หัวเราะเสียงเย็น
นอกจากสามคนที่ควบคุมลำแสงสามสายแล้ว อีกสามคนก็ใช้พลังมายาสร้างเกราะป้องกันขึ้น ถึงแม้ว่าจำนวนคนที่รุกโจมตีจะมากมายยิ่ง แต่พวกเขาเชื่อมั่นในพลังที่เกิดจากวิชารวมเนตรเทพเจ้ามาก นอกเสียจากว่าพลังจะไปถึงระดับหนึ่งแล้ว มิฉะนั้นคงจะไม่ได้ประโยชน์ใด
โครม เปรี้ยง! การโจมตีทั้งหมดปะทะไปบนเกราะมายา แต่ก็ยังไม่สามารถกระเทือนมันได้แม้เพียงเศษเสี้ยว
“นี่มันพลังอะไรกันแน่? ถึงกับต้านทานการโจมตีจากคนจำนวนมากขนาดนี้ได้!”
เทพโบราณหวังหลิงตื่นตระหนก สีหน้าย่ำแย่ยิ่ง
คนอื่นที่เหลือก็โกรธเกรี้ยวเกินบรรยาย ระดับความแข็งแกร่งของพลังกลุ่มนี้ผิดปกติสามัญไปแล้ว
‘ดูไปแล้วหกคนนี้น่าจะฝึกฝนเคล็ดวิชานี้อยู่บ่อยๆ ไม่เช่นนั้นจะใช้พลังของเนตรเทพเจ้าที่รวมกันเป็นหนึ่งได้อย่างคุ้นชินและพิถีพิถันเช่นนี้ได้อย่างไร!’
จ้าวเฟิงตื่นตะลึงในใจเล็กน้อย
หนำซ้ำคนพวกนี้ยังชำนาญกลไกค่ายกล และยังสามารถใช้อุปกรณ์กลไกของเผ่าความลับสวรรค์ได้ด้วย
ในความคิดเขา คนเหล่านี้น่าจะเป็นคนของขั้วอำนาจไหนสักแห่ง
“บุกโจมตีต่อไปเรื่อยๆ พลังกลุ่มนี้ไม่มีทางจะใช้ได้โดยไม่มีขีดจำกัดอยู่แล้ว!”
หลินเฉิงอู่เอ่ยเสียงต่ำ คนอื่นที่นี่ต่างเห็นด้วยกับประโยคนี้
ถ้าหากไม่ทำอะไรก็จะเท่ากับการรอความตาย ยิ่งไปกว่านั้นคำของหลินเฉิงอู่ก็จริงยิ่ง
พลังกลุ่มนั้นไม่มีทางไร้ขีดจำกัด มิฉะนั้นแล้วเหตุใดพวกเทพโบราณเสวียนหมัวจึงไม่สังหารเทพโบราณจวี้หลิงเสียตั้งแต่ตอนแรก
โครม ตู้ม! ทางฟากทายาทเนตรเทพเจ้าและเผ่าเปลวทองฮึดเหิมขึ้นมาอีกครั้ง สำแดงเคล็ดวิชาเพื่อโจมตีเกราะมายาไม่หยุด
“บัดซบ เจ้าพวกนี้…” เทพโบราณเฮยจี๋กัดฟันสบถ
วิชาเนตรเทพรวมเป็นหนึ่งใช้พลังดั้งเดิมในดวงตาของพวกเขาหกคน
ยิ่งสิ้นเปลืองพลังดั้งเดิมมากท่าไหร่ ก็จะยิ่งทำให้สายเลือดดวงตาบาดเจ็บได้มากเท่านั้น ถ้าหากใช้พลังดั้งเดิมจนหมดในคราวเดียวจะสร้างการโจมตีที่ทำลายล้างสายเลือดดวงตาได้ และอาจเป็นไปได้ที่จะสูญเสียสายเลือดดวงตาไป
การไม่พูดจาโต้ตอบของพวกเทพโบราณเสวียนหมัวทำให้คนทั้งสองฝ่ายเชื่อมั่นขึ้นไม่น้อย เพื่อชีวิตของตนเอง ทุกคนจึงร่วมแรงร่วมใจรุกโจมตีอย่างบ้าคลั่ง
แต่ก็มีคนเริ่มสังเกตเจ้าแมวขโมยตัวน้อย
อย่างไรเสีย ที่พวกเขามีโอกาสโจมตีพวกเทพโบราณเสวียนหมัวก็ล้วนเป็นเพราะเจ้าแมวขโมยช่วงชิงมาให้
พรึ่บ! เจ้าแมวขโมยตัวน้อยดุจประกายแสงสีเงินเข้ม โฉบผ่านว่องไวในวิหารใจกลาง
ส่วนลำแสงสามสายด้านหลังของมันเหมือนมีระบบติดตาม ไล่ตามหลังมันไปติดๆ
ตูม ครืน! ลำแสงสามสายพุ่งลงกระทบรอบๆ วิหาร ทิ้งร่องรอยคมกริบเอาไว้เส้นหนึ่ง
ต้องรู้ว่า ต่อให้เป็นเทพโบราณขั้นเจ็ดอยากจะทำลายสิ่งปลูกสร้างนี้ก็ออกจะยากเย็นอยู่บ้าง
“แมวตัวนี้ร้ายกาจเหลือเกิน ไม่โดนจับเสียที!”
“ลำแสงสามสายนี้เร็วกว่าโซ่เมื่อครู่มาก ตอนแรกเทพโบราณจวี้หลิงยังเกือบจะหนีไม่พ้น แต่เจ้าแมวขโมยตัวน้อยตัวนี้กลับหลบหลีกได้ด้วยตัวของมันเอง!”
คนอื่นๆ นอกจากจะรุกโจมตีมันแล้ว พวกเขายังคอยสังเกตพฤติกรรมของมันด้วย
บรรดาคนที่รู้ว่าเจ้าแมวขโมยน้อยเป็นสัตว์วิเศษของจ้าวเฟิงต่างริษยาอย่างมาก
มีสัตว์วิเศษที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ถ้าหากทำงานให้พวกเขาได้จะดีมากเพียงไร
เมี้ยว! เหมือนกับได้ยินคำชมของคนอื่นๆ ในขณะที่เจ้าแมวขโมยตัวน้อยหลบหนี มันก็ส่งยิ้มได้ใจให้ทุกคนคล้ายภูมิอกภูมิใจ ทุกคนต่างขำขันการกระทำของเจ้าแมวขโมยตัวน้อยในพริบตา แต่วินาทีต่อไป สีหน้าของพวกเขากลับเปลี่ยนไปในทันที ประหนึ่งมีสายอัสนีฟาดลง ร่างกายค้างแข็งอยู่กับที่
เห็นแต่ความเร็วของเจ้าแมวขโมยเชื่องช้าลงไปเพราะการกระทำในพริบตานั้น
ส่วนลำแสงสามสายกลับพลันรวดเร็ว รัดตัวเจ้าแมวขโมยตัวน้อยเอาไว้ในทันที
เมี้ยว เมี้ยว! เจ้าแมวขโมยดิ้นรนสุดแรงเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการของลำแสงสามสาย แต่กลับไม่อาจหนีรอดออกมาได้เลย! ทว่าลำแสงพวกนั้นเหมือนรัดร่างเจ้าแมวขโมยน้อยไว้เท่านั้น ไม่ได้ทำร้ายมันแต่อย่างใด
“แย่แล้ว แมวตัวนั้น!” ทุกคนอดสำนึกเสียใจไม่ได้ พวกเขาไม่ควรเบี่ยงเบนความสนใจของเจ้าแมวตัวนั้น
“เจ้าแมวขโมยตัวนั้น?”
มีเพียงจ้าวเฟิงที่หลังจากตื่นตระหนกแล้ว ใบหน้าเขาฉายแววสงสัยออกมา
ในความรู้สึกของเขา เจ้าแมวขโมยตัวน้อยไม่มีทางทำพลาดแบบนี้ เหมือนว่ามันจงใจจะโดนจับเสียมากกว่า
“ในที่สุดก็จับแมวความลับสวรรค์ได้แล้ว!” ดวงตาพวกเทพโบราณเสวียนโหมวฉายแววลิงโลดอย่างยิ่ง
พรึ่บ! พวกเขาควบคุมลำแสงเหล่านั้นเพื่อดึงตัวเจ้าแมวขโมยน้อยเข้ามาหา
เมี้ยว! เจ้าแมวขโมยส่งเสียงร้องอย่างหวาดกลัว ก่อนจะอ้าปากกว้างอย่างกะทันหัน
ในตอนนี้เอง จ้าวเฟิงโผเข้าไปอย่างรวดเร็ว
“ไร้ประโยชน์เหลือเกิน…”
เทพโบราณเสวียนหมัวหัวเราะน้อยๆ แต่ดวงตากลับจ้องจ้าวเฟิงเขม็ง
นอกจากการวิจัย ข้อมูล และแมวความลับสวรรค์แล้ว จ้าวเฟิงก็กลายเป็นหนึ่งในเป้าหมายสำคัญที่ต้องจับเอาไว้ด้วย อย่างไรเสียอีกฝ่ายก็มิใช่ทายาทแปดเนตรเทพเจ้า แต่กลับมีดวงตาในขั้นเนตรปฐมเทพ จุดนี้นับว่าแปลกประหลาดยิ่ง หนำซ้ำพลังดวงตาของจ้าวเฟิงก็ไม่ด้อยไปกว่าทายาทแปดเนตรเทพเจ้าด้วย
ในตอนนี้ ขอแค่จ้าวเฟิงตามไปช่วยเจ้าแมวขโมยตัวน้อย เขาก็จะถูกควบคุมไว้ในลำแสงพวกนั้นพร้อมกัน แต่ยามจ้าวเฟิงเข้าใกล้เจ้าแมวขโมยตัวน้อยระยะหนึ่งแล้วก็ไม่เข้าไปใกล้อีก ทว่าปากของเจ้าแมวมีสิ่งของหลายชิ้นลอยออกมา
พวกมันเป็นหลอดทดลองขนาดประมาณท่อนแขนที่บรรจุสายเลือดบรรพกาลนิรนามอยู่ด้านใน และยังมีหลอดทดลองขนาดเล็กที่ภายในคล้ายบรรจุโอถพิเศษเอาไว้
นอกจากนี้ยังมีสิ่งของอย่างอื่นที่ได้มาจากพื้นที่ใจกลาง
“ทั้งหมดนี้คือของที่พวกเราไม่อาจหาได้เลยที่พื้นที่ใจกลาง!”
“สวรรค์ แมวขโมยตัวนี้ไปขโมยของเหล่านี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!”
ทายาทเนตรเทพเจ้าและเผ่าเปลวทองตื่นตะลึงยกใหญ่
พวกเขาต่างเข้าใจดีว่าสิ่งของล้ำค่าพวกนี้มีแนวทางป้องกัน หากคนนอกแตะมันคงจะไปเปิดโดนกับดักกลไกอะไรเข้า แต่เจ้าแมวขโมยตัวน้อยกลับขโมยสิ่งของเหล่านี้ได้อย่างปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน มันทำได้อย่างไรกันแน่?
ในวินาทีนี้ ขนาดพวกเทพโบราณเสวียนหมัวยังโกรธเกรี้ยวสุดขีด ของพวกนี้ล้วนแต่เป็นทรัพยากรที่สำคัญอย่างยิ่งในพื้นที่ใจกลาง
“นั่นมัน…” แววตาหลินเฉิงอู่เปล่งประกายขณะจับจ้องที่สิ่งของบางอย่างภายใน
นั่นคือผลึกกึ่งโปร่งแสงชิ้นหนึ่ง ภายในบรรจุสายเลือดดวงตาที่เกือบถึงขั้นเนตรปฐมเทพเอาไว้!
ทายาทเนตรเทพเจ้าคนอื่นที่เหลือต่างจดจ่อสนใจสิ่งของชิ้นนั้นเช่นกัน แต่ถึงพวกเขาอยากจะช่วงชิงมาเท่าใดก็ยังสายเกินไป
ในวินาทีที่เจ้าแมวขโมยน้อยสำรอกสิ่งของเหล่านี้ออกมา จ้าวเฟิงก็จัดแจงดูดทั้งหมดเข้าไปภายในมิติเก็บของทันที
เมื่อจัดการทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้ว ทางฟากเจ้าแมวขโมยน้อยก็โดนลากไปยังฝั่งพวกเทพโบราณเสวียนหมัว ลำแสงสายสามนั้นเปลี่ยนเป็นของเหลวโอบล้อมทั่วร่างเจ้าแมวขโมย และจับมันเอาไว้อย่างแน่นหนา
“จับแมวความลับสวรรค์ได้สำเร็จแล้ว!” เทพโบราณเสวียนหมัวแค่นเสียงต่ำ ก่อนจะเก็บเจ้าแมวขโมยน้อยเข้าไปในมิติเก็บของพิเศษ
“ยังเหลือพลังไม่น้อย มากพอที่จะจัดการพวกเจ้าทุกคนได้!”
ใบหน้าเย็นชาของเทพโบราณเฮยจี๋เผยรอยยิ้มชั่วร้าย
ทายาทเนตรเทพเจ้าและพวกเผ่าเปลวทองที่อยู่ตรงข้ามรู้สึกถึงภยันตรายความตายอีกครั้ง ร่างกายทุกคนสั่นเทิ้มอย่างควบคุมไม่ได้