ตอนที่ 948 : การคาดการณ์

“ยกระดับ?” จิลฟาง มองไปที่ ทรูหยัน ด้วยความแปลกใจ

“อาจารย์? ท่าน…ท่าน!”

หลัวเฟิง ดีใจอย่างมาก อาจารย์ของเขาติดอยู่ในขั้นสุดท้ายมาหลายยุคและแม้ว่าการสืบทอดสัตว์เทพอสูรจะเป็นโอกาสครั้งใหญ่ของเขาแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะยืนยันว่าเขาจะทำสำเร็จแต่เขากำลังจะยกระดับหลังจากที่รับการสืบทอด

ทรูหยัน ตื่นเต้นอย่างมาก เขารอโอกาสนี้มานาน เขายังคงอยู่กับครอบครัวของเขาตอนที่เขาเป็นผู้แข็งแกร่ง แต่เมื่อวเลาผ่านไป ครอบครัวของเขาก็เริ่มแก่ตัวลงและบ้านเกิดเขาก็เจริญขึ้นมาได้ก็เพราะเขา

หลังจากหลายยุคเขาไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องบ้านเกิดอีกต่อไป สิ่งเดียวที่เขาไล่ตามคือเส้นทางของพลัง แต่เขาก็ไม่อาจที่จะก้าวหน้าได้ในตอนที่ผู้มีพรสวรรค์คนอื่นของเผ่านั้นเริ่มกลายเป็น อัศวินอวกาศ เขาได้แต่อยู่ในเมืองปฐมนคร และมีความรู้สึกพอใจกับการสอนศิษย์ของเขาแทน

การสืบทอดสัตว์เทพอสูรนั้นคือโอกาสที่ใหญ่ที่สุดที่เขาได้รับ แต่มันไม่ได้ยืนยันว่าจะสำเร็จ

“ฮ่า ฮ่า! ข้ารู้สึกว่าด้วยทางนี้ข้าได้มีความกระจ่างมากมาย” ทรูหยันหัวเราะออกมา “ข้าไม่มั่นใจว่าเมื่อไหร่ข้าจะก้าวไปต่อได้”

“แม้จะเป็นแค่ความรู้สึกแต่ก็ถือว่าดีพอ” จิลฟาง พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “สิ่งที่ทำให้ข้ากังวลจริงๆ คือการไม่รู้สึกอะไรเลย เมื่อเจ้าได้รับความกระจ่างงั้นจงกลับไปคิด ศึกษาเส้นทางของสัตว์เทพอสูรและเจ้าจะนึกถึงคำสั่งสอนที่เจ้าได้รับตอนการสืบทอด”

“อ่ะ!” หลัวเฟิง อึ้ง

เขาจำพวกมันได้จริงๆ รึ?

“นี่คือลูกไม้เล็กน้อย” จิลฟาง พูดขึ้น “ระหว่างการสืบทอด เจ้าดาบสายน้ำ ได้รับระดับ 3 โดยการมองความลับทุกอย่างเบื้องหลังมัน แต่จำนวนที่เจ้าจดจำได้นั้นก็ขึ้นอยู่กับกระบวนการเดิมของเจ้าและเป็นเหตุผลว่าทำไมเจ้าถึงจำทุกอย่างไม่ได้ ถ้าเจ้ากลับไปลองคิดดู เจ้าจะจำได้มากกว่านี้ กุญแจคือฉกฉวยช่วงเวลาและศึกษาเส้นทางของสัตว์เทพอสูร!”

“ขอบคุณ อัศวิน จิลฟาง” หลัวเฟิง และ ทรูหยัน ต่างพูดขึ้นด้วยความซาบซึ้ง

“อีกอย่างแล้วการสืบทอดนั้นยิ่งใหญ่หรือไม่?” จิลฟาง มองไปที่หลัวเฟิง “ข้าบอกได้จากสีหน้าของเจ้า อย่าเพิ่งพอใจ เจ้าอาจคิดว่าการสืบทอดหนึ่งครั้งนั้นดีกว่าที่เจ้าฝึกมาแต่ก่อนแต่นั่นเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา”

“ภาพลวงตา?” หลัวเฟิง และ ทรูหยัน สับสน

“บางทีเจ้าอาจจะพบว่ามันยากในการเข้าใจในตอนที่เจ้าฝึกก่อนหน้านี้” จิลฟาง พูดขึ้น “แต่เจ้าอาจจะวิ่งเข้าไปหาปัญหาพวกนั้นเพราะเจ้าได้ทุ่มเทเพื่อมัน และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเจ้าถึงได้รับความกระจ่างระหว่างการสืบทอด ถ้าเจ้าคิดว่าการสืบทอดนั้นเพียงพอสำหรับเจ้า เจ้าก็จะหลุดจากมัน หากไม่มีการสะท้อนความผิดพลาดของตนที่เคยทำมาก่อน เจ้าก็จะไม่ได้อะไรแม้ว่าจะได้รับการสืบทอดก็ตาม”

หลัวเฟิง และ ทรูหยัน เข้าใจทันที มันเหมือนกับแผ่นจารึกซึ่งเพียงแค่ช่วยหลังจากที่พวกเขาฝึกฝนมานานพอ สำหรับการสืบทอดสัตว์เทพอสูรแล้ว มันช่วยได้มากกว่าเดิมเป็นสิบล้านเท่า

“เราจะมารับการสืบทอดที่นี่อีกครั้งได้ตอนไหน?” หลัวเฟิง ถาม

“มีการสืบทอด 7 ระดับและเจ้าสามารถได้รับการสั่งสอนแบบฟรีๆ ระดับละครั้ง” จิลฟาง พูดขึ้น “ในตอนที่เจ้าเสร็จสิ้นระดับที่ 2 เจ้าสามารถที่จะรับการสืบทอดระดับที่ 3 ได้ ในตอนที่เจ้าเสร็จสิ้นระดับที่ 3 เจ้าสามารถที่จะรับการสืบทอดระดับที่ 4 ได้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ เจ้าสามารถรับได้แค่ระดับละครั้ง นั่นหมายความว่าเจ้าไม่อาจที่จะได้รับการสืบทอดระดับ 3 ได้ฟรีๆ อีก”

“ฟรี? มันหมายความว่าข้าต้องจ่ายงั้นรึ?” หลัวเฟิง ถาม มันคุ้มค่าที่จะแลกสมบัติกับการสืบทอดหนึ่งครั้งนี้

“ราคามันเท่าไหรกัน? สมบัติชิ้นหนึ่งรึ?” ทรูหยัน ถามต่อ

“เจ้าคิดว่าโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลสนใจสมบัติของเจ้ารึไงกัน?” จิลฟาง ส่ายหน้า “วิธีเดียวคือต้องไปยังโลกแห่งเกียรติ”

“โลกแห่งเกียรติ?” หลัวเฟิง และ ทรูหยัน จดจำมันไว้

“เจ้าจะรู้เมื่อเจ้าเข้าไป” จิลฟาง พูดขึ้น “แต่เจ้าต้องระวังตัวกันให้มากกว่าเดิม”

จิลฟาง มองไปที่ หลัวเฟิง และ ทรูหยัน ก่อนจะพูดขึ้น “ข้าจะบอกกฎให้พวกเจ้า สองข้อ หนึ่งคือจะไม่มีการฆ่ากันในทะเลสาบห้าสีไม่งั้นแล้วเจ้าจะถูกโจมตี สองคือศิษย์แต่ละคนมีวังใน เกาะบัวฮิเนียล และวังนั้นเป็นของเจ้าเท่านั้น ไม่มีใครเข้าไปได้และเจ้าก็ไม่อาจเข้าไปวังผู้อื่นได้ จำกฎสองข้อนี้ไว้ ตอนนี้ก็ไปได้แล้ว ประตูอยู่ด้านหลังพวกเจ้า”

หลัวเฟิง และ ทรูหยัน โค้งให้ก่อนจะหันกลับมาแล้วบินไปที่คลื่นโปร่งแสงด้านหลัง

ฉัวะ!

พวกเขาถูกวาร์ปออกมา

จิลฟาง นั่งอยู่บนอุกกาบาตรและพูดขึ้น “ดาบสายน้ำ? เขาคือ ดาบสายน้ำ ระดับห้วงมิติหรอกรึ? มันยอดเยี่ยมมากที่เขามาถึงระดับ 3 ได้ด้วยการเป็นแค่ระดับห้วงมิติ”

******

บน เกาะบัวฮิเนียล

หลัวเฟิง และ ทรูหยัน เดินออกมาจากม่านน้ำ และบินไปที่วังตัวเอง

“ศิษย์ข้า ข้ามีความกระจ่างมากมาย ข้าคิดว่าข้าจะยกระดับได้…ถ้าข้าสามารถที่จะจดจำมันได้” ทรูหยัน มองไปที่ หลัวเฟิง “เจ้าสมควรได้รับความดีความชอบครั้งนี้”

“เหรียญนั้นไม่มีค่าอะไรหากไม่มีการฝึกฝนนับร้อยล้านปี ของท่าน” หลัวเฟิง ตอบ

“นั่นฟังดูถูกต้อง” ทรูหยัน พูดขึ้น “ข้าได้รับหลายอย่างมากมายกับการรับเจ้าเป็นศิษย์ ข้ายังคงต้องคิดและพยายามจะเดินหน้าต่อ ข้าเดาว่าข้าสามารถใช้เวลาหนึ่งปีหรือหมื่นปี ก่อนที่ข้าจะเป็นอัศวินอวกาศได้ แต่หากข้าทำไม่ได้เมื่อผ่านไปหมื่นปี ข้าอาจจะเสียโอกาสข้าไป”

“ท่านทำสำเร็จได้ อาจารย์” หลัวเฟิง ให้กำลังใจเขา

“ข้าหวังว่าทุกอย่างที่เจ้าพูดจะเป็นจริง” ทรูหยัน พูดขึ้น “ข้าอาจจะไม่ได้ออกมาอีกนานและไม่ต้องมาหาข้ายกเว้นว่าจะมีเรื่องด่วน”

“ข้าเข้าใจ” หลัวเฟิง พูดพร้อมกับพยักหน้า เขาจะไม่ไปรบกวนอาจารย์ในเวลาสำคัญแบบนี้

“ข้าหวังว่าข้าจะเป็นอัศวินอวกาศได้เมื่อข้าพบเจ้าครั้งหน้า” ทรูหยันพูดขึ้น

“ข้าเองก็หวังเช่นนั้น”

ทรูหยัน บินไปที่วังที่ไกลออกไปแล้วปิดประตู

หลัวเฟิง นั่งอยู่ข้างๆ แม่น้ำ และอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา “ในที่สุดอาจารย์ข้าก็มีช่วงเวลานี้ ข้าต้องขยัน การฝึกที่ข้าทำในเวลาปกตินั้นคือรากฐาน”

หลัวเฟิง เดินกลับไปที่วังตัวเองแล้วนั่งลงที่ทางเดินข้างๆ กับบ่อน้ำ และเริ่มฝึกฝน

******

ครึ่งปี ผ่านไป ในที่สุด หลัวเฟิง ก็ลืมตาขึ้นมา

“อัศวินจิลฟาง พูดถูก” เขาพูดขึ้น “ข้าก้าวหน้าอย่างมากในครึ่งปีมากนี้ แม้ว่ามันจะไม่ได้มีประสิทธิภาพอะไรมากเท่ากับตอนที่รับการสืบทอดแต่มันก็ดีกว่าตอนอยู่ในนรกน้ำแข็ง ข้าเข้าใจถึงได้ด้วยความเร็วปกติ ข้าไม่จำเป็นต้องเร่งรีบ”

หลัวเฟิง ลุกขึ้นยืนและเดินออกไปข้างนอก เขาเดินไปที่ข้างแม่น้ำ และมองไปรอบๆ ประตูของวังอาจารย์นั้นยังคงปิดอยู่และเขามองเห็นคนอื่นๆ ที่อยู่ไกลๆ

“ข้าไปไหนได้บ้าง? โลกแห่งเกียรติ ดินแดนแห่งการสืบทอด ดินแดนแห่งสมบัติและดินแดนเขตลับ” หลัวเฟิง พึมพำ “ข้าไปยังดินแดนเขตลับไม่ได้ตอนนี้ไม่งั้นข้าจะตายและไม่มีประโยชน์ในการไปยังดินแดนแห่งการสืบทอด ข้าจะไปยังดินแดนแห่งสมบัติ”

หลัวเฟิง คาดหวังถึงบางอย่าง ดินแดนแห่งสมบัติ ตามที่ผู้ปกป้องสัตว์เทพอสูรได้บอกมา มันเต็มไปด้วยสมบัติที่สัตว์เทพอสูร ผู้พิทักษ์และผู้เท่าเทียมได้ทิ้งเอาไว้

“ผู้พิทักษ์บอกว่ามีมนุษย์ได้รับสมบัติไปชิ้นหนึ่ง” หลัวเฟิง พูดขึ้น เขานึกถึงตอนที่เจ็ดดาบ ใช้แม่น้ำสมบัติ “หรือจะเป็นเขา? ยังไงก็ตามข้าต้องลองไปดูที่นั่นก่อน”

หลัวเฟิง บินไปยังลานตรงหน้าวังเจ้าของเกาะ ในตอนที่เขาลงไปที่พื้น เขาเห็นร่างหนึ่งที่นั่น ร่างนั้นสูงกว่า 10 ฟุตและสวมชุดเกราะสีเขียวเปลือกไม้ เขามีผิวสีเงิน หัวล้านและตาเพชร

“เผ่าหุ่นยนต์” หลัวเฟิง พูดขึ้น

“มนุษย์” หนึ่งในผู้แข็งแกร่งของเผ่าหุ่นยนต์พูดขึ้นมา มันมองตรวจสอบ หลัวเฟิง จากนั้นก็ได้ยิ้มออกมาและพูดขึ้น “ข้ามีข้อมูลของจักรพรรดิมนุษย์ 91,293 คนและมนุษย์ที่โด่งดังทุกคนที่นี่ ปกติแล้วมีแค่จักรพรรดิที่โด่งดังเท่านั้นที่จะได้เหรียญและเข้ามาแต่น่าแปลกใจที่ข้าหาข้อมูลของเจ้าไม่ได้ จากการต่อสู้ระหว่าง ดาบสายน้ำ และ เฮอติ เงาของสัตว์เทพอสูรจะปรากฏออกมาหาก ดาบสายน้ำเคลื่อนไหว ปรากฏว่า ดาบสายน้ำ นั้นอยู่ในเส้นทางสัตว์เทพอสูรและในหมื่นยุคที่ผ่านมา มีมนุษย์ไม่กี่คนที่เลือกเส้นทางนี้ ดาบสายน้ำ มีพรสวรรค์ที่โดดเด่นและเผ่ามนุษย์แน่นอนว่าต้องมอบเหรียญให้กับเขา ข้าพูดถูกหรือไม่ เจ้าคือ ดาบสายน้ำ!”

ผู้แข็งแกร่งของเผ่าหุ่นยนต์มองมาที่ หลัวเฟิง และพูดต่อ “สมบัติที่แท้จริงนี่สุดยอดจริงๆ จนข้าบอกไม่ได้เลยว่าเจ้าเป็นเพียงระดับห้วงมิติ”