ตอนที่ 1187 ความกังวลถึงขีดสุด

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออส มองที่เทพปีศาจลาวาหลอมละลายที่ปรากฎตัวออกมาจากทะเลลาวาบนฟ้า เขารู้สึกว่ามีบางอย่างนั้นผิดปกติ เขาตกใจเมื่อพบกับปัญหาที่เกิดขึ้นแม้ว่าเขายังคงสงบอยู่

จากสิ่งที่เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสรู้ระยะห่างของเขากับเทพปีศาจนั้นทำให้เขาสามารถที่จะหนีไปยังจุดที่ลึกของเขาวงกตเพื่อทำการเทเลพอตหนีไปได้

อวกาศโดยรอบถูกแช่แข็งทำให้ไม่สามารถเทเลพอตได้ บริเวณรอบนอกของถ้ำก็เป็นเช่นเดียวกัน ต้องเข้าไปยังส่วนลึกของเขาวงกตในจุดที่คลื่นอวกาศจะค่อยๆ ดีขึ้น

“มันเป็นโชคของเจ้ามนุษย์ หากเทพปีศาจลาวาหลอมละลายไม่มา ข้าจะทำให้เจ้าได้ลิ้มรสพลังที่แท้จริงของข้า”

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสได้ตั้งมาตราฐานตัวเองไว้สูงจากรุ่นใหม่ของเจ้าแห่งจักรวาลในจักรวาลดั้งเดิม มีเพียงผู้ที่อยู่ในระดับชั้นยอดเท่านั้นที่จะเป็นคู่ต่อกรของเขา

มีเพียงผู้นำเมืองเท่านั้นที่ควรได้รับความเคารพจากเขา ร่างอมตะมนุษย์ของผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลนั้นค่อนข้างเล็ก แต่เขาก็ยังสามารถที่จะต่อกรกับเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสได้ มีสิ่งเล็กๆ เข้ามาในจิตใจของเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออส ขณะที่เขากำลังเร่งรีบหนี ทันใดนั้น แสงสีทองกับทะเลเพลิงได้ปรากฎขึ้นมารอบๆ มันพยายามหยุดและขวางเขาเอาไว้ ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกดึงรั้งและมัดด้วยเชือก

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสมองไปที่หลัวเฟิงด้วยความไม่เชื่อ ถ้าหากไม่มีสิ่งกีดขวางเขาอาจจะหนีได้ แต่ด้วยสิ่งกีดขวางอาจทำให้เขาไม่มีเวลาพอ

ด้วยอาณาจักรสีทอง หลัวเฟิงจึงได้ส่งเสียงดังเข้าไปสู่จิตใจของเจ้าแห่งจักรวาลทั้งสามจากเผ่าพันธุ์อื่น “จะไม่มีใครออกไปได้”

“เจ้ามนุษย์ผู้นำปีกเงินนั่น เจ้าไร้สติไปแล้วรึ” ผู้เหนือศรสุดท้ายใจเย็นไม่ฆ่าหลัวเฟิงแม้ตอนนี้จะถูกรั้งเอาไว้ มันไม่คุ้มค่าที่จะทำเพราะจะต้องจ่ายด้วยชีวิตของเขา

“ผู้นำปีกสีเงิน ข้าเลิกยุ่งเกี่ยวกับชีวิตเจ้าแล้ว เจ้าไม่ควรหยุดข้า พวกเขาต้องการฆ่าเจ้า ไม่ใช่ข้า” กิ้งก่าสีทองพูดออกมาด้วยความกังวล

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสจ้องมองมาด้วยความเย็นชา เห็นได้ชัดว่าเขากำลังโกรธมาก “ผู้นำปีกสีเงิน เจ้าคิดจะพินาศไปด้วยกันงั้นรึ”

“คิดว่าจะตายด้วยกันงั้นเรอะ” หลัวเฟิงบินด้วยความเร็วสูง

“อุปสรรคนี้มันเป็นของพวกเจ้า แต่มันช่วยส่งเสริมข้า นี่มันเป็นดินแดนของข้า”

“ฮ่า ฮ่า…แน่นอนว่าเจ้าต้องตาย ส่วนข้ายังมีชีวิตอยู่”

“เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออส ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีอีกร่าง ข้ากลัวว่าเจ้าจะต้องเสียร่างกายที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้าไปกับสมบัติอันแสนหายากซึ่งเจ้าใช้เวลาถึงสามยุคจักรวาล”

“พวกเราตาย แล้วเจ้ามีชีวิตงั้นเรอะ” เสียงเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสถูกส่งผ่านอาณาจักรสีทอง

“เจ้าคนเย่อหยิ่ง หากข้าใช้โลกฟาคาออส พร้อมกับคุกคลื่นน้ำ ข้าก็จะรอดพ้นจากสถานการณ์นี้ แต่ถ้าหากเจ้าใช้จักรวาลขนาดเล็กอีกครั้งจะไม่มีใครหลบหนีไปได้ ข้าอยู่มาแล้วสามยุคจักรวาล มันแตกต่างกับเจ้าที่ใช้เวลาชีวิตสั้นๆ การตายของข้าตอนนี้ไม่คุ้มค่ากับมันเลย”

“ผู้นำปีกสีเงิน ตอนนี้เป็นช่วงสำคัญที่จะหนีเอาตัวรอด” เจ้าแห่งจักรวาลศรสุดท้ายกล่าวเสริม

“ใช่ ใช่ การมีชีวิตรอด เป็นสิ่งที่สำคัญ” หยินถั๋วพูดอย่างกังวล

“ฮ่า ฮ่า เจ้ามีอีกร่างและข้าก็เช่นกัน เจ้าหยุดเล่นแง่ แล้วเรามาตายด้วยกัน”

หลัวเฟิงยังคงบินด้วยความเร็วสูง

การสื่อสารผ่านพลังงานอมตะนั้นมีความเร็วมาก ความเร็วของเทพปีศาจลาวาหลอมละลายก็น่ากลัวไม่แพ้กัน แม้ว่าเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดที่มีสมบัติแท้จริงสูงสุดก็จะต้องหนีทันทีที่เห็น เรื่องนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้รู้ถึงความสามารถ กฎต่างๆ นั้นไร้ความหมาย ความเร็วที่สามารถเร็วได้เกินพันหรือล้านเท่าของความเร็วแสง

ทันทีที่เทพปีศาจโผล่ออกมาจากทะเลลาวา ขาทั้งสองของมันก็ลงมายังพื้นดิน รูปร่างของมันสูง 10 ล้านกิโลเมตร พลังของมันสูงกว่าหินนับล้านเท่า หินสีดำที่อยู่รอบๆ ในพื้นที่ได้ถูกบดขยี้ในทันที รอยแตกขนาดใหญ่กระจายตัวออกไปไกล พื้นที่โดยรอบนับพันล้านกิโลเมตรจากหินสีดำ และหลายหลายกิโลเมตรได้ยุบตัวลง ผลกระทบจากก้าวเดียวนั้นแข็งแกร่งจนทำให้อุโมงค์หลายแห่งกับเขาวงกตที่ได้รับผลกระทบและพังทลายลง เพียงก้าวเดียวเหมือนเหยียบย้ำจิตวิญญาณของเจ้าแห่งจักรวาลทั้งสาม พวกเขาวิตกเป็นอย่างมาก

“มนุษย์ เจ้าต้องการตายด้วยกันเช่นนั้นใช่ไหม” เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสมีความตั้งใจฆ่าอยู่ในดวงตา ร่างหลักที่เป็นร่างต่อสู้ของเขานั้นมีของมีค่าจำนวนมากมาย เช่นเดียวกับที่หลัวเฟิงนำมา

สิ่งเดียวที่ทำให้เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสคลั่งได้คือร่างถูกทำลาย

“มนุษย์เร็วเข้า เร็ว เร็ว” เจ้าแห่งจักรวาลศรสุดท้ายกล่าวด้วยความกังวล

หยินถั๋วคือคนที่กังวลที่สุด “ผู้นำปีกสีเงิน ข้าไม่ได้ต้องการฆ่าเจ้าแล้วทำไมถึงได้ลากข้าไปสู่ความตายกับเจ้าด้วย”

หลัวเฟิงกลับพูดล้อเล่นว่า “ถ้าเราทุกคนตายจะได้สร้างมิตรผ่านความตายด้วยกัน”

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสได้จ้องมองเทพปีศาจที่ยังอยู่ห่างไกล ด้วยร่างกายขนาดใหญ่ของมันทำให้เห็นมันได้ชัดเจนแม้จะอยู่ห่างออกไปไกล เขาใช้พลังต่อต้านเทคนิค เขาเผาผลาญพลังงานไปด้วยความกังวล ทำให้ความเร็วของเขาเพิ่มเป็นหนึ่งร้อยเท่าของความเร็วแสง

ใบหน้าของเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสนั้นบิดเบี้ยวและเต็มไปด้วยความตั้งใจฆ่า เขาพูดว่า “ผู้นำปีกเงิน ถ้าเจ้ายังสู้ต่อจนพวกเราตาย และข้าสาบานว่า…ข้าจะตามหาร่างของเจ้าทุกร่างและทำลายมันให้หมด จะนำเจ้าไปสู่ความตายที่แท้จริง”

“ข้ายินดีที่จะรับการโจมตีจากเจ้า ความกดดันที่ได้จากเจ้ามันดีสำหรับการฝึกฝน การเสริมสร้างจะช่วยให้ข้าไปอยู่ในหมู่ของเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด”

เจ้าแห่งจักรวาลศรสุดท้ายคิด “มนุษย์นี้ช่างน่ารำคาญ เขายังคงสนุกแม้จะพบกับความตายที่อยู่ตรงหน้า การที่เขายังคงสามารถหัวเราะกับมันได้แสดงว่าเขาได้ตัดสินใจแล้ว”

“ข…ข้าไม่…” หยินถั๋วพูดติดขัดจากความกังวล

“เจ้าได้พยายามฆ่าข้าเพื่อสมบัติของข้าก่อนหน้านี้ใช่ไหม เมื่อมันได้มาถึงจุดนี้ เจ้าจะหนีมันก็สายเกินไป”

หลัวเฟิงเหล่มองกิ้งก่าสีทอง แต่ในเวลาเดียวกับเขาก็ยังเห็นร่างของเทพปีศาจลาวาหลอมละลายที่อยู่ไกล เขารู้สึกกดดันจากรูปร่างที่สูงใหญ่ของมัน

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสกำลังเต็มไปด้วยความโกรธ เด็กที่เขาเคยคิดว่าไม่มีปัญหาก่อนหน้านี้ ในตอนนี้กำลังลากเขาไปสู่ความตาย เขาไม่อยากพบกับความพินาศจากมือของเด็กนี่ ดั้งนั้นเขาจึงต้องทน

“ผู้นำปีกสีเงิน ควรหนีไปด้วย ปลดปล่อยพลังของพื้นที่ของเจ้าออก ข้าจะไม่ลงโทษเจ้า และจะมอบสมบัติแท้จริงชั้นยอดให้กับเจ้าด้วย”

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสได้พยายามประนีประนอม เพราะเวลาถือเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด เทพปีศาจกำลังใกล้เข้ามาด้วยความเร็วสูง ขาใหญ่ๆ ของมันกำลังก้าวพร้อมกับทำลายพื้นดินสีดำ การโจมตีของมันน่ากลัวกว่าเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด

หินสีดำที่อยู่บนพื้นสีดำ กำลังสั่นไหวจากย่างก้าวของเทพปีศาจลาวาหลอมละลาย

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสจ้องมองหลัวเฟิง ดวงตาของเขาเหมือนจะทรยศต่อคำสารภาพ มันเลี่ยงไม่ได้สำหรับใครบางคนที่หยิ่งเช่นเขาจะลดระดับตัวเองลง เขาไม่ยอมที่จะทิ้งทุกอย่างที่มีของเขาจากช่วงเวลาสามยุคจักรวาลที่ผ่านมา

“เร็ว เราเสียเวลาไม่ได้ ผู้นำปีกสีเงิน ผู้นำปีกสีเงิน” เจ้าแห่งจักรวาลศรสุดท้ายอ้อนวอน

“ทำไมข้าไม่รีบไปให้ไวกว่านี้ ข้าไม่ควรรอดูการต่อสู้ของเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออส กับ ผู้นำปีกสีเงิน การยุยงของข้าในตอนนี้ทำให้ต้องจ่ายมันด้วยชีวิต” หยินถั๋วบ่น

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…” หลัวเฟิงที่ล้อเล่นก่อนหน้านี้ได้เปลี่ยนดวงตาเป็นเจตนาฆ่า ใบหน้าของเขาก็เริ่มดูน่ากลัว

“เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสผู้ยิ่งใหญ่ กำลังร้องขอนั้นน่าสนใจจริงๆ แต่ฝันไปเถอะ ข้าให้เจ้าได้ทำตามแบบที่เจ้าชอบในตอนแรก ตอนนี้ต้องการหนี…มันสายไปแล้ว”

“เราได้ให้โอกาสกับเจ้าในก่อนหน้านี้” เจ้าแห่งจักรวาลศรสุดท้ายประท้วง

“เจ้าบอกจะไว้ชีวิตถ้าให้สมบัติของข้ากับเจ้า นั่นเรียกว่าโอกาสงั้นเรอะ”

“ดี งั้นเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออส เจ้าต้องมอบวิหารต้องห้ามและเกราะเทพทำลายล้างไม่งั้นข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไป”

“สำหรับเจ้าแห่งจักรวาลศรสุดท้าย เจ้าต้องมอบ แก่นแห่งดาบ และข้าจะปล่อยเจ้าไป”

“หยินถั๋ว เจ้าต้องมอบ เกราะซัลโฟลทอง และข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”

ทั้งสามเจ้าแห่งจักรวาลก็เงียบไป โดยเฉพาะเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสที่มีเกราะเทพทำลายล้าง มันมีค่ามากกว่า วิหารต้องห้าม และ คุกคลื่นน้ำรวมกัน มันคือของที่พิเศษ

“เจ้าไม่ได้บอกว่าให้โอกาสข้า ตอนนี้ข้าให้โอกาสเจ้าทุกอย่างเหมือนกัน” ดวงตาของหลัวเฟิงนั้นเฉยเมย

การก้าวของเทพปีศาจลาวาหลอมละลายนั้นรวดเร็วมาก ทุกก้าวของมันนั้นสร้างระยะทางอย่างน้อย หมื่นล้านกิโลเมตร เขาได้เข้ามาในระยะสายตาแล้วในตอนนี้

เทพปีศาจลาวาหลอมละลายนั้นใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ มันได้สร้างความกังวลกับเจ้าแห่งจักรวาลทั้งสามมากขึ้น เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสนั้นหวังว่าหลัวเฟิงจะงับเหยื่อของเขา แต่สิ่งที่หลัวเฟิงงับมันคือเลือดเนื้อกระดูกของเขาจนกว่าจะแห้ง

เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสกำลังโกรธแค้นหลัวเฟิงอยู่ในใจ

“เจ้าอย่าคิดจะออกไปจากที่นี่ได้อย่างมีชีวิต” เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสตะโกนออกมา

มีแสงสว่างออกไปไกลทั่วพื้นที่ มันได้เปลี่ยนให้บริเวณรอบๆ กลายเป็นโลกฟาคาออส คุกคลื่นน้ำได้ถูกใช้อีกครั้ง อาณาจักรสีทองและทะเลเพลิงก็ได้ถูกทำลายในทันที

หลัวเฟิงยังคงยิ้มและใช้จักรวาลขนาดเล็ก การไหลเวียนของอากาศอันวุ่นวายได้ขยายออกไป

อีกด้านหนึ่งเป็นโลกฟาคาออสและคุกคลื่นน้ำ ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นอาณาจักรสีทอง จักรวาลขนาดเล็ก และทะเลเพลิง

ทั้งสองโลกได้ปะทะกันอย่างรุนแรง และแตกออกเป็นชิ้นๆ ด้วยการต่อสู้ที่เกิดขึ้นเพียงแค่เสี้ยววินาทีก็ได้ทำให้เทพปีศาจลาวาหลอมละลายได้เข้ามาใกล้จุดอันตราย

กิ้งก่าสีทองพูดออกมาอย่างสิ้นหวังเมื่อเห็นเทพปีศาจลาวาหลอมละลายเข้ามาใกล้ “ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว”

TL ตอนที่ 1188 ไม่มีในต้นฉบับนะครับ ข้ามไปอ่านตอนที่ 1189 นะครับ