ตอนที่ 1273 ล่าถอย
เจ้าแห่งจักรวาลเผ่ามารกำลังตื่นเต้นที่ได้เห็นบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญปรากฏตัว
“ท่านบรรพบุรุษมาร” พวกเขาได้ส่งเสียงและต่อต้านการโจมตีจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกเขานั้นทุกข์ทรมานจากการโจมตีของมนุษย์ หนึ่งในนั้นได้ตายหลังจากที่หลัวเฟิงเคลื่อนไหว จากนั้นพวกเขาก็ถูกบังคับให้กลับมายังจักรวาลดั้งเดิม แต่ในจักรวาลดั้งเดิม พวกเขาถูกทำให้อยู่ห่างจากบรรพบุรุษมารฝัน
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าพร้อมกับจ้องมองไปยังฝั่งมนุษย์ พลังงานอมตะจำนวนมากได้ถูกใช้สร้างเป็นสัตว์ประหลาดขนาดเล็ก สัตว์ประหลาดได้ส่งเสียงคำรามแล้วทำการต่อต้านการโจมตีของมนุษย์ คลื่นที่สั่นสะเทือนกระจายออกไปจากสมบัติประเภทพื้นที่ชั้นยอด แต่พลังของมันก็ได้ถูกทำลายโดยอาณาจักรสีทองและทรายสีขาวในทันที
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญจ้องมองไปยังสิ่งที่อยู่ในระยะไกล ปีกสีเงินขนาดใหญ่ที่เป็นเจ้าของโดยมนุษย์
“บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญ ที่นี่เป็นที่ของข้า ถ้าเจ้าไม่มีสมบัติแท้จริงสูงสุดประเภทพื้นที่ ก็อย่าทำให้ข้ารำคาญ” หลัวเฟิงกล่าว
“หลัวเฟิง”
บรรพบุรุษมารฝันจ้องมองไปยังเจ้าแห่งจักรวาลเผ่ามารที่กำลังซ่อนตัวในวังสมบัติแท้จริงชั้นยอดและได้รับบาดเจ็บรุนแรง ก่อนหน้านี้พวกเขากลัวว่าวังสมบัติของพวกเขาจะถูกดูดเข้าไปยังหอคุกดำ
แต่ด้วยการปรากฏตัวของบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญ พวกเขาก็สามารถกู้สถานการณ์คืนมาได้ พวกเขาที่ได้เตรียมตัวสำหรับสงครามในครั้งนี้ จึงได้เตรียมการมาเพื่อที่จะฟื้นฟูร่างกายอมตะของพวกเขาในเวลาสั้นๆ
“ข้าคิดว่าเจ้าจะเสียปีกสมบัติไปแล้ว หลัวเฟิง” บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญมองที่หลัวเฟิงด้วยความตกใจ
“ข้าได้รับมันกลับมา” หลัวเฟิงแสดงรอยยิ้ม
“มนุษย์ที่ได้รับมรดกสายน้ำวูดูวงนั้นจะต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว” บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญมีท่าทีผ่อนคลาย เขาสังเกตเจ้าแห่งจักรวาลเผ่ามารที่ซ่อนตัว และบรรพบุรุษมารฝันที่ยังคงปลอดภัย
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญมีความตกใจ “นั่นคงเป็นหอคุกดำที่เป็นสมบัติแท้จริงสูงสุดใช่ไหม ผู้ที่ใช้งานมันคงเป็นเจ้าแห่งจักรวาลความมืดของมนุษย์สินะ”
“เจ้ารู้สึกผิดหวังจากการควบคุมพลังพื้นที่ด้วยปีกของข้าหรือไม่”
“เจ้าแห่งจักรวาลความมืด เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง เรามาต่อสู้ด้วยกันและให้บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญได้รู้ถึงพลังของพวกเรา”
ทั้งสองตอบรับ เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงอยู่ด้านหน้าหอคุกดำ พลังของหอคุกดำเพิ่มขึ้นและเปล่งแสงสีขาวออกมา
สิบสองเจ้าแห่งจักรวาลจากฝั่งมนุษย์เริ่มทำการโจมตีร่วมในเวลาเดียวกัน
บรรพบุรุษมารฝันกำลังโกรธเมื่อเห็นบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญถูกรังแกโดยมนุษย์ แม้ว่าเขาจะป้องกันมันได้ง่าย แต่ก็ถูกจำกัดความสามารถไว้ที่ระดับหกเท่านั้น
“เจ้าพวกมนุษย์” บรรพบุรุษมารฝันเร่งความเร็วพร้อมกับส่งเสียง เธอต้องการที่จะออกจากรอบๆ หลัวเฟิง เธอมีความเร็วที่สูงมาก
ปีกสีเงินบนหลังได้กลายเป็นดาบแสงขนาดใหญ่ที่ตัดผ่านกาลอวกาศและเวลา มันได้สร้างเป็นจักรวาลสีดำปกคลุมบรรพบุรุษมารฝัน จากนั้นจักรวาลขนาดเล็กก็ระเบิด งูยักษ์สีเงินระเบิดกระเด็นออกมาจากจักรวาลขนาดเล็ก
“เจ้าคิดว่าจะหยุดข้าได้โดยที่ไม่ต้องมีสมบัติแท้จริงสูงสุดงั้นรึ” บรรพบุรุษมารฝันจ้องมองหลัวเฟิงอย่างเย็นชา จากนั้นก็พุ่งไปหาบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญ
“พลังงานอมตะของข้ายังไม่พอ การใช้เทคนิคดาบจากปีกซื่อหวู๋ที่อ่อนแอทำให้พลังของมันอยู่ที่ระดับ 5 เท่านั้น”
หลัวเฟิงขยับปีกและบินไปทางสองบรรพบุรุษมาร
สองบรรพบุรุษได้รวมตัวกันเพื่อทำการป้องกันการโจมตีจากมนุษย์ทั้งหมด
“การป้องกันของพวกเขาแข็งแกร่งเกินไป”
“บรรพบุรุษมารฝันมีเกราะสมบัติแท้จริงสูงสุด แต่บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญก็ป้องกันเราได้ไม่ยากทั้งที่ไม่มีเกราะสมบัติแท้จริงสูงสุด”
มนุษย์ได้รับรู้ถึงปัญหาในการโจมตีสองบรรพบุรุษมารในทันที พวกเขานั้นไม่อาจที่ทำร้ายอีกฝ่ายได้ แต่เรื่องการหลบหนีนั้นยังคงเป็นไปได้
———-
ในจักรวาลเสมือน ด้านหน้าวังเทพขวานยักษ์
“เราจะทำยังไงกันดี”
“สองบรรพบุรุษมารเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด เราไม่อาจที่จะทำอะไรพวกเขาได้”
“ข้าคิวว่าเราควรถอยหนี เราบรรลุเป้าหมายในการฆ่าเจ้าแห่งจักรวาล และจับสองเจ้าแห่งจักรวาล เมื่อข่าวนี้ได้ถูกกระจายออกไป มันจะเป็นการข่มขู่กลุ่มอำนาจที่ด้อยกว่า และเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดสันโดษจะไม่ทำการโจมตีเราอีกครั้ง”
“เราควรที่จะถอยหรือไม่”
———-
เจ้าแห่งจักรวาลนั่งข้างบัลลังก์และส่งเสียงแสดงความคิดเห็น
“เรือสุสาน” หลัวเฟิงได้ส่งเสียงออกมา ทุกคนจึงได้เงียบลง
“แน่ใจหรือว่าเจ้าต้องการใช้สิ่งนั้น หลัวเฟิง” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงถาม
เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงยังคงมีความสับสน เจ้าแห่งจักรวาลคนอื่นๆ ก็มีความสับสนเช่นกัน พวกเขาไม่รู้ว่าหลัวเฟิงกำลังพูดถึงอะไร แต่พวกเขารู้ดีว่าเรือสุสานไม่ใช่สิ่งที่ศัตรูจะโจมตีได้จากภายนอก ยังมีการโจมตีที่ซ่อนอยู่ภายใน อย่างไรก็ตาม…ทุกคนในมหาสมุทรจักรวาลนั้นรู้ดีเกี่ยวกับเรือสุสานนี้ จึงไม่มีใครยินดีที่จะเข้าไปในนั้นอย่างแน่นอน
“หลัวเฟิง มันหมายความว่ายังไง” เจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งกล่าว
“หลัวเฟิงถ้ามีไพ่ตาย เจ้าคิดว่าถึงเวลาที่จะต้องแสดงมันกับพี่น้องแล้วหรือยัง เจ้าไม่ต้องการรอจนกว่าจะครั้งต่อไปหรือ” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดกล่าว
“ข้าจะแสดงมันในครั้งต่อไป เผ่าพันธุ์มารที่ได้รับการสูญเสียไปมาก พวกเขาไม่มีทางบอกเผ่าพันธุ์อื่นเกี่ยวกับไพ่ตายนี้ของเรา พวกเขาต้องการที่จะให้คนอื่นเจอกับความสูญเสียเช่นกัน”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย
“แล้วเราจะทำยังไงกับเจ้าแห่งจักรวาลเผ่ามารที่ซ่อนตัวอยู่ในวังสมบัติ” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงถาม
“เราจะล่อให้พวกเขาออกมา” หลัวเฟิงกล่าว
เจ้าแห่งจักรวาลความมืดมองเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง ก่อนที่จะพูด “เมื่อเรากำลังต่อสู้…”
———-
ช่วงเวลาที่ฝั่งมนุษย์ทำการพูดคุยกันผ่านจักรวาลเสมือนในช่วงเวลาสั้น สองบรรพบุรุษมารก็ได้ทำการโจมตีรุนแรงใส่เจ้าแห่งจักรวาลฝ่ายมนุษย์
“ไป” เจ้าแห่งจักรวาลมารเขย่าขวัญกล่าว
กรวยสีดำขนาดยักษ์ปรากฏตัวขึ้น มันเป็นสมบัติแท้จริงสูงสุดของบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญ มันดูคล้ายส่วนปลายของบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญ ตามปกติแล้ว ทรงกรวยนั้นจะรวมเข้ากับหางของบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญ มันถูกใช้เป็นเกราะป้องกันได้ บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญเป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ระยะประชิด ตอนนี้เขาใช้อาวุธทรงกรวยเป็นอาวุธจิตวิญญาณในการต่อสู้ ชื่อของอาวุธคือโคลนขยี้พลังพื้นที่ มันได้สร้างพายุที่บดทำลายแม้แต่กาลอวกาศ มันพุ่งปะทะไปยังหอคุกดำ
หอคุกดำ กำลังกระเด็นถอยหลัง ขณะที่โคลนขยี้พลังพื้นที่ยังคงไปทางเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง หลังจากนั้นก็เกิดคลื่นที่เกิดจากการปะทะระหว่างทั้งสอง
จากนั้นบรรพบุรุษมารฝันก็เปิดปากขึ้น “เจ้าพวกมนุษย์”
เงาสีเขียวได้บินตรงมายังเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง
“หยุดมันไว้”
“หยุดเจ้าโคลนขยี้พลังพื้นที่นั่น”
เจ้าแห่งจักรวาลฝั่งมนุษย์ได้ทำการปะทะกับโคลนขยี้พลังพื้นที่ แต่ทรงกรวยและเงาสีเขียวยังบินไปทางเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงเหมือนกับไม่มีอะไรต้านมันไว้ เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงกระเด็นไปราวกับไร้ทางต้าน
“ตายซะ”
หนึ่งแสงเขียวและหนึ่งพายุสีดำ ได้กวาดไปยัง 12 เจ้าแห่งจักรวาล เจ้าแห่งจักรวาลความมืดได้ขับเคลื่อนหอคุกดำ ไปยังด้านหน้าพวกเขา หอคุกดำได้ต้านแสงเขียวเอาไว้ แต่พายุสีดำได้กวาดไปที่ 12 เจ้าแห่งจักรวาลมนุษย์
“หยุดมัน”
“ไปไกลๆ”
พวกเขาพยายามป้องกันตัวเอง เจ้าแห่งจักรวาลทุกคนทำการต้านการโจมตีที่เข้ามา มีเพียงเจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ด้านหน้าได้รับบาดเจ็บเท่านั้น
แสงสีเขียวได้หยุดลง มันเป็นกระสวยสีเขียว
“กลับ”
“ไป”
“ถอย”
เจ้าแห่งจักรวาลทั้งหมดในฝั่งมนุษย์ทำการบินไปยังหอคุกดำ รวมตัวเจ้าแห่งจักรวาลความมืด
พีระมิดสีดำ เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง หลัวเฟิง ทั้งสามบินหนีจนกลายเป็นลำแสงสามเส้น
