ตอนที่ 1320 จับ

“ข…ข้า…” ยักษ์สายฟ้าหันไปมองเจ้าแห่งจักรวาลทั้ง 11 รอบๆ ที่กำลังถอยห่าง พวกเขาอยากเห็นความทุกข์ทรมานของยักษ์สายฟ้า เจ้าแห่งจักรวาลทั้งหมดสามารถที่จะรับรู้ได้ว่าหลัวเฟิงมีเรื่องส่วนตัวกับยักษ์สายฟ้านี้

เจ้าแห่งจักรวาลทางช้างเผือกได้มายังเรือจักรวาลเป็นเวลานานโดยที่ไม่เคยฆ่าใครก่อน แต่เขาก็ยังเล็งไปยังเจ้าแห่งจักรวาลคนหนึ่ง มันจึงชัดเจนว่าเป็นปัญหาส่วนตัวระหว่างกัน

“เผ่าดาวพายุสายฟ้า เจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้า” หลัวเฟิงมองลงมา

“ผู้นำทางช้างเผือก ข้าไม่เคยพบกับเจ้ามาก่อน และไม่มีเรื่องพอใจกันระหว่างเรา ทำไมเจ้าถึงกำหนดเป้ามายังข้า”

ถึงเขาจะมีความกล้าแต่ก็ต้องกลัวสิ่งมีชีวิตที่สามารถฆ่าเขาได้ง่ายดายนี้

“แน่นอนว่ามันมีอยู่ ไม่เช่นนั้นข้าคงไม่มุ่งมายังเจ้า”

เจ้าแห่งจักรวาลคนอื่นๆ คอยจับตาดู พวกเขานั้นแทบไม่ได้รู้จักกับเจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้า แล้วอีกฝ่ายยังเป็นคู่แข่งสำหรับสมบัติที่กำลังจะเกิดขึ้น ทำให้เจ้าแห่งจักรวาลที่เหลืออยู่มีความสุขเพราะเขารู้ดีว่าหลัวเฟิงนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน ไม่มีใครกล้าจะที่เข้าไปแทรกแซงและนำปัญหามาให้ตัวเอง

“ผู้นำทางช้างเผือก…”

“ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกแล้ว เข้าไปข้างในซะ” มีหลุมมืดปรากฎขึ้นมาด้านล่างของหอคอยดวงดาว แล้วมันก็เริ่มดึงดูดยักษ์สายฟ้าเข้าไป

“ไม่…ข้ามาจากเผ่าดาวพายุสายฟ้า บรรพบุรุษของข้าจะต้องไม่ยอมถ้าเจ้าฆ่าข้า เจ้านั้นจะทำให้ตัวเองเป็นศัตรูกับดาวพายุสายฟ้าของเรา และเจ้าแห่งจักรวาลดาวพายุสายฟ้ายิ่งใหญ่”

เจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้ากำลังส่งเสียงดังออกมาด้วยความโกรธจนพื้นที่โดยรอบเกิดการสั่นสะเทือน

“ข้าต้องการเป็นศัตรูกับเขา” หลัวเฟิงกล่าว

แม้ว่ายักษ์สายฟ้านี้จะต่อสู้กับพลังดูดกลืนของหอคอยดวงดาว ยักษ์สายฟ้าก็ยังถูกดึงเข้าไปใกล้กับฐานของหอคอยดวงดาวจนกระทั่งถูกดูดเข้าไปยังด้านใน

ด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้ 11 เจ้าแห่งจักรวาลในเหตุการณ์เกิดความกลัว เจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้าที่แข็งแกร่งกับถูกดูดเข้าไปยังหอคอยดวงดาวได้ไม่ยากเย็นนัก

เจ้าแห่งจักรวาลทุกคนนั้นมีความกลัวอย่างมากเกี่ยวกับหลัวเฟิงที่แข็งแกร่ง พวกเขารู้ดีว่าหลัวเฟิงแข็งแกร่งแต่เมื่อได้เห็นกับตาก็ยิ่งรับรู้ถึงความกลัวนั้น

“หลัวเฟิงนั้นบ้าไปแล้ว”

“เขาไม่ให้ความเคารพต่อเจ้าแห่งจักรวาลดาวสายฟ้าผู้ยิ่งใหญ่ที่เป็นหนึ่งในเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดจากยุคกำเนิดที่หนึ่ง แม้แต่เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ก็ยังไม่ต้องการเป็นศัตรูกับเขา เผ่าดาวพายุสายฟ้านั้นมีจำนวนน้อยแต่แข็งแกร่งอย่างมาก”

หลัวเฟิงจัดการให้หอคอยดวงดาวค่อยๆ ลงมาจอดบนพื้นอย่างช้าๆ

ในสายตาของเจ้าแห่งจักรวาลล้วนประหลาดใจ เขาต้องการอะไร ทำไมถึงจับเจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้าไปแล้วยังไม่ยอมจากไปอีก

หลัวเฟิงได้ลงมาเหยียบบนพื้นและมองไปยังเจ้าแห่งจักรวาลที่อยู่รอบๆ เจ้าแห่งจักรวาลที่อยู่ที่นั่นมีพลังอยู่ที่ระดับห้า และ สี่

“ข้าจับเจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้าเพราะเจ้าแห่งจักรวาลดาวสายฟ้ายิ่งใหญ่ พวกเจ้าสามารถกระจายข่าวและบอกทุกคนว่าข้าจะรออยู่ตรงศูนย์กลางของบึงวังวนเป็นเวลาสิบปี ถ้าเขาไม่แสดงตัวในเวลา 10 ปี ข้าจะฆ่าเจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้า พวกเจ้าได้ยินข้าหรือไม่” หลัวเฟิงกล่าว

“ผู้นำทางช้างเผือกไม่ต้องห่วง เราจะกระจายข่าวออกไปอย่างแน่นอน”

ไม่มีเจ้าแห่งจักรวาลคนใดไม่เชื่อฟัง หลัวเฟิงนั้นมีพลังมากเกินไป และยังต้องการเป็นศัตรูแม้แต่กับเจ้าแห่งจักรวาลสายฟ้ายิ่งใหญ่ แต่ไม่มีเจ้าแห่งจักรวาลคนใดที่ต้องการต่อสู้กับเขา มันก็เพียงแค่การกระจายข่าว ถ้าหลัวเฟิงไม่ได้ขอให้พวกเขาทำเช่นนั้น แต่พวกเขาก็คิดที่จะทำ

“พวกเจ้าสามารถรออยู่ที่นี่จนกว่าสมบัติจะเกิดโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับข้า”

หลัวเฟิงโบกมือและหอคอยดวงดาวได้สูงขึ้น 100 ล้านกิโลเมตร มันตั้งอยู่ตรงศูนย์กลางของวังวน หลัวเฟิงได้เข้าไปภายในหอคอยดวงดาวเพื่อรอ

“เจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้า ถ้าบรรพบุรุษของเจ้าไม่มาก็อย่าโทษข้าที่เจ้าต้องตาย”

เจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้าไม่มีคำพูดใดๆ

———-

หลัวเฟิงเป็นจุดสนใจของยุคกำเนิดทั้งสามและสองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ทุกการกระทำของเขานั้นดึงดูดความสนใจ ในตอนแรกเขาไม่ได้กำหนดเป้าหมายไปที่ใครก็ได้ทำการจับเจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้า และเขาก็รอเจ้าแห่งจักรวาลดาวพายุสายฟ้ายิ่งใหญ่เป็นเวลาสิบปี

“เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดสามารถที่จะทำลายขีดจำกัดของความเร็วได้ง่ายๆ กำหนดเวลาสิบปีก็เพียงพอมายังบึงวังวน”

“ทำไมหลัวเฟิงจึงทำให้ตัวเองเป็นศัตรูกับเจ้าแห่งจักรวาลพายุสายฟ้ายิ่งใหญ่”

“ไม่มีใครรู้”

———-

บริเวณแกนกลางของพื้นที่ยอดเอียง พื้นที่เหมือนคลื่นน้ำที่อยู่ใกล้กับดินแดนความมืด มันเป็นพื้นที่ที่มีชื่อเสียงในด้านภาพลวงตา ถึงแม้จะมีวังแท้จริงสูงสุดสุดก็ยังยากที่จะออกไปจากพื้นที่นี้ได้ แต่มันก็ยังถือว่าปลอดภัยจากดินแดนความมืดมากเพราะไม่เคยมีใครรอดจากดินแดนความมืดได้

ภายในวันเดียวกันนั้น ข่าวของเจ้าแห่งจักรวาลกระสวยสายฟ้าก็มาถึงพื้นที่หมื่นคลื่นน้ำ

เรือโบราณกำลังลอยอยู่บนคลื่น บนเรือมีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เหมือนภูเขา สิ่งมีชีวิตเหล็กและสายฟ้า พวกเขาทั้งสามเป็นสิ่งมีชีวิตจากยุคกำเนิดที่หนึ่ง บรรพบุรุษเทพมังกรหิน จักรพรรดิเจินเจี๋ย เจ้าแห่งจักรวาลดาวสายฟ้ายิ่งใหญ่

เสียงของบรรพบุรุษมังกรหินดังก้องขึ้นมา “สายฟ้า เจ้ามนุษย์นั้นจับเจ้าแห่งจักรวาลของเผ่าเจ้า ตอนนี้เขากระจายข่าวและกำลังรอเจ้าอยู่ที่บึงวังวน หากเจ้าไม่ไปจะต้องถูกหัวเราะเยาะไปทั่วทั้งมหาสมุทรจักรวาล”

“เจ้าจะไปไหม สายฟ้า” จกั รพรรดิเจินเจี๋ยกล่าว

“ข้า…”

จักรพรรดิเจินเจี๋ยกล่าว “ต้องมีเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดสองคน คนเดียวไม่อาจรับมือกับมันได้ การต่อสู้กับขวานยักษ์ครั้งล่าสุด เราเกือบที่จะล้มเหลว”

“เพียงไม่กี่สิบปียังไม่มีเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดคนใด นอกจากหลัวเฟิงที่กล้ายั่วยุข้า ข้าจะไม่ไปได้อย่างไร เขาเป็นเพียงเจ้าแห่งจักรวาลกลับกล้าดูถูกเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดเพียงเพราะมีสมบัติล้ำค่า ถ้ามีโอกาสฆ่าเขา มันอาจจะช่วยให้ข้ากลับชาติมาเกิดได้”

“จะฆ่าเจ้าเด็กนั่น?”

เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดอีกสองคนส่ายหัว มันเป็นแค่เรื่องตลก แม้แต่เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดที่รวมตัวกันยังไม่อาจทำร้ายหลัวเฟิงได้

“สายฟ้า หลัวเฟิงจะรู้รึเปล่าว่าเรามีส่วนเกี่ยวกับกับความตายของขวานยักษ์ นั่นอาจเป็นสาเหตุที่หลัวเฟิงกำหนดเป้าหมายไปที่เจ้า” บรรพบุรุษเทพมักรหินกล่าว

“ขวานยักษ์อาจจะบอกมนุษย์ก่อนที่เขาตาย ถ้าเช่นนั้น เจ้าแห่งจักรวาลเผ่าพันธุ์ข้าก็ตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน” จักรพรรดิเจินเจี๋ยกล่าว

“มันไม่สำคัญว่าขวานยักษ์จะบอกพวกเขาก่อนตายรึไม่ สิ่งนั้นจะส่งผลกระทบต่อเราได้อย่างไร พวกเขาไม่มีแม้แต่เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด พวกเขาจะทำอะไรเราได้บ้าง ยิ่งกว่านั้นเรากำลังใกล้ความตายที่แท้จริง เราที่มาจากยุคกำเนิดที่หนึ่ง เราจำเป็นต้องคว้าโอกาสสุดท้ายนี้เอาไว้” เจ้าแห่งจักรวาลดาวพายุสายฟ้ายิ่งใหญ่กล่าว

“ข้าจะจัดการหลัวเฟิงและกลับมาในเร็วๆ นี้” เจ้าแห่งจักรวาลดาวพายุสายฟ้ายิ่งใหญ่ได้นำวังสมบัติแยกตัวออกมา

จักรพรรดิเจินเจี๋ยและบรรพบุรุษเทพมังการหินได้มองหน้ากัน พวกเขาได้มอบคำสั่งให้กับเจ้าแห่งจักรวาลในเผ่าพันธุ์ของพวกเขาผ่านร่างอวตารไปที่จักรวาลขนาดเล็ก

“ผู้ที่อยู่ในเรือจักรวาลให้ออกจากเรือจักรวาลในที่สุด”

“ถ้าเจ้าไม่สามารถออกจากเรือจักรวาล ให้ซ่อนตัวในที่ลับและหลบเลี่ยงหลัวเฟิง”

———-

เมื่อเวลาผ่านไป

หอคอยดวงดาวที่ตั้งอยู่ในแนวปะการังของบึงวังวนมีเจ้าแห่งจักรวาล 13 คนคอยอยู่รอบๆ เพราะข่าวเกี่ยวกับการเกิดของสมบัติแท้จริงชั้นยอด

หลัวเฟิงไม่ได้ฆ่าตามใจ และถูกล่อลวงจากของมีค่า จึงทำให้สองเจ้าแห่งจักรวาลถูกดึงดูดมายังที่นี่

———

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วง

“เป่ยซิง เจ้ามาถึงระดับห้าแล้ว เจ้าสามารถออกจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ยินดีด้วย” เจ้าแห่งจักรวาลจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วงสามหน้ากับแปดแขนกล่าว

“ในที่สุดข้าก็สามารถไปยังมหาสมุทรจักรวาล ข้าเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับมหาสมุทรจักรวาลมามาก แต่ก็ไม่สามารถที่จะไปมันได้มาก่อน” ชายสี่หน้า 16 แขนกำลังมีความสุข

ด้วยความตื่นเต้น เขาได้บินออกไปด้วยความเร็วสูง บางครั้งเขาก็เทเลพอต บางครั้งก็บิน ไม่นานเขาก็บินออกไปจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วง

“มหาสมุทรจักรวาล” เขามองดูกระแสอากาศที่สับสนและหันกลับไปมองดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วง ใบหน้าทั้งสี่กำลังเบิกบาน

“ข้าอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์มา 18 ยุคจักรวาล ในที่สุดข้าก็เข้ามายังมหาสมุทรจักรวาล นี่คือมหาสมุทรจักรวาล และสามดินแดนแห่งความตาย”

เจ้าแห่งจักรวาลใหม่ ‘เจ้าแห่งจักรวาลเป่ยซิง’ เขากำลังตื่นเต้น

“ช่วงเวลาต่อสู้ในการสืบทอดมรดกสายน้ำวูดูวง คนอื่นๆ ได้ตาย ข้าจึงได้โอกาสเป็นเจ้าแห่งจักรวาล”

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สามารถสร้างเจ้าแห่งจักรวาลได้จำนวนจำกัด เขาและคนอื่นๆ ในระดับอัศวินไม่สามารถที่จะก้าวข้ามระดับ ช่วงสืบทอดมรดกสายน้ำวูดูวง เจ้าแห่งจักรวาลของพวกเขาก็ตายไป ผู้มีโอกาสสำหรับการเป็นเจ้าแห่งจักรวาลก็ได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาลจากพลังของบรรพบุรุษจันทร์ม่วง

“ในที่สุดข้าก็ได้เข้าสู่มหาสมุทรจักรวาล ข้าคือเจ้าแห่งจักรวาลเป่ยซิง” เขามีปีกสีดำและชุดเกราะสีดำ

จิตใจของเจ้าแห่งจักรวาลเป่ยซิงกำลังทะเยอทะยาน