ตอนที่ 1479 : การกำเนิดราชาอสูรทลายมิติ

เขาชนะ

ในที่สุดเขาก็ชนะการต่อสู้ นี่คือช่วงที่น่าตื่นเต้นที่สุดสำหรับ หลัวเฟิง ในล้านล้านยุคที่ผ่านมา

“กลับ!” หลัวเฟิง ชี้ออกไป

ฮัวะ!

หอคอยดวงดาวบินอยู่ด้านบนและหลุมดำที่ฐานก็กลืนร่างของ โมฮี และ โมโลซ่า ที่อยู่ข้างกายเขาเข้าไป!

โมโลซ่า เป็นทาสของ หลัวเฟิง ดังนั้นจึงไม่อาจจะต้านทานได้

“ไม่ว่ายังไงก็ตาม” หลัวเฟิง ยินดีแต่ก็ยังรักษาสีหน้าเอาไว้ “ข้าก็ไม่อาจจะประมาทและทำให้ตัวเองตายได้ ถ้าเจ้าอยากเป็นราชา เจ้าก็ทะลวงผ่านในหอคอยดวงดาวของข้า”

โมฮี ตายแล้ว โมโลซ่า เหลืออยู่ตัวเดียว มันสามารถพัฒนาตัวเองและกลายเป็นราชาได้

ราชาอสูรทลายมิติ นั้นล้ำค่า, สมบูรณ์และสูงส่งที่สุดสำหรับพวกมัน มันแทนการทำลายของทุกชีวิต มันสูงส่งเทียบเท่าได้กับจักรวาลดั้งเดิม…หลัวเฟิง ไม่มั่นใจว่าตัวตนแบบนั้นจะกลายเป็นทาสได้ ถ้าอยู่ๆ โมโลซ่า ปลดจากการเป็นทาสตอนที่กลายเป็นราชาและทำลายทุกเผ่ารวมถึง หลัวเฟิง ทุกอย่างก็จะสูญเปล่า มันเป็นเหตุผลว่าทำไม หลัวเฟิง ถึงได้ดึง โมโลซ่า กลับไปในหอคอยดวงดาวแม้ว่าเขาจะดีใจก็ตาม!

หอคอยดวงดาวคืออาวุธราชาเทพ!

เมื่อ โมโลซ่า ถูกขังอยู่ด้านใน มันก็ไม่อาจจะออกมาได้เพราะมันเพิ่งจะขึ้นเป็นราชา!

แม้ว่า อสูรทลายมิติ จะขึ้นถึงระดับสูงสุดที่ทำลายอาณาจักรในสังคมโบราณได้ แต่มันก็ไม่อาจจะพังออกมาได้เพราะมันแข็งแกร่งกว่าราชาเทพเล็กน้อย สำหรับ โมโลซ่า แล้ว มันก็แค่ราชากำเนิดใหม่

ถ้าข้าทำให้มันเป็นทาสได้ งั้นทุกอย่างก็ยังอยู่ดี หลัวเฟิง คิด ถ้าข้าไม่อาจทำให้มันเป็นทาสได้ ข้า จะเก็บมันไว้ในหอคอยดวงดาวจนกว่าจะฆ่ามันได้

แม้ว่าเขาจะกังวลแต่เขาก็ยังเชื่อว่าเขาทำให้ราชาอสูรทลายมิติ เป็นทาสได้ เนื่องจากเขาสามารถทำให้ โมโลซ่า เป็นทาสได้ มันจึงเป็นไปได้ที่เขาจะทำให้ราชาอสูรทลายมิติ เป็นทาสของเขา การต่อสู้สุดท้ายเพื่อหาราชา ถ้าราชาไม่อาจเป็นทาส มันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะสู้

ทุกอย่างมีโอกาสเสมอ หลัวเฟิง คิด การทำให้ อสูรทลายมิติ เป็นทาส ระดับยีนชีวิตต้องขึ้นถึงแสนเท่าเพื่อเปลี่ยนพลังอมตะเป็นพลังของ อสูรทลายมิติ อีกอย่างแล้วต้องมีจิตที่โดดเด่นด้วย!

จากนั้นถึงทำให้ อสูรทลายมิติ เป็นทาสได้ การทำให้ราชาอสูรทลายมิติ เป็นทาส เขาต้องทำลายเผ่า อสูรทลายมิติ ด้วยยีนชีวิตแสนเท่า!

จิตที่โดดเด่น!

การทำลายทั้งเผ่า อสูรทลายมิติ!

สามเงื่อนไขนี้คือสิ่งที่จะทำให้ราชากลายเป็นทาส

หลัวเฟิง ผ่านเงื่อนไขทั้งหมด ถ้ากฎสูงสุดให้ โมโลซ่า ปลดจากการเป็นทาส มันก็คงไม่ยุติธรรม อย่างน้อยก็ในความเห็นของ หลัวเฟิง!

*****

ด้านในมิติของหอคอยดวงดาว อสูรทลายมิติ สองตัวยืนอยู่ภายใน

“อ่ะ!” ทั้งสองหัวของ โมโลซ่า เชิดขึ้น

แรงสูงสุดมาถึงห่อล้อมตัวมันไว้

หลัวเฟิง ยืนอยู่ในมิติแห่งนั้นมองดู

กฎสูงสุด?

เขาคิด เขาไม่แปลกใจเลยว่าราชาอสูรทลายมิติ ถึงได้อยู่ตรงข้ามกับจักรวาลดั้งเดิม!

ฮัวะ!

ร่างทั้งสองของ โมฮี ถูกกำจัดและหายไป ร่างเป็นล้านๆ ที่กระจายไปรอบๆ ของ โมฮีก็หายไปด้วย มันทำให้ หลัวเฟิง แปลกใจ เขาคิดว่า โมโลซ่า จะกินร่างพวกนั้น

ฮ่ง! ล่ง! ล่ง!

พลังอันแข็งแกร่งกำเนิดขึ้นมาและหลอมรวมเข้ากับตัว โมโลซ่า

แต่ละแรงนั้นมีหน้าตาเป็น อสูรทลายมิติ แม้ว่า อสูรทลายมิติ เหล่านั้นจะดูคล้ายกัน แต่ก็มีส่วนต่างกันอยู่บ้าง หลัวเฟิง เห็น ชิย่า, แบ๊ดดี้ และตัวอื่นๆ ที่เขาเคยพบมา ทุกแรงนั้นได้หลอมรวมเข้าไปในตัวของ โมโลซ่า

ฮู่!

โมโลซ่า ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น ร่างของมันบวมเป่งขึ้นและรอยสลักเลือดที่ตัวก็ซับซ้อนขึ้นมาราวกับว่ามีมือที่มองไม่เห็นกำลังวาดภาพที่ตัวมันอยู่ ในเวลาเดียวกันหัวทั้งสองข้างของมันก็มีเขางอกออกมา แต่ละเขานั้นมีแสงสีขาวส่องประกาย

แรงนั้นยังคงหลั่งไหลมาเรื่อยๆ แรงจาก อสูรทลายมิติ ที่ตายได้มารวมตัวเข้ากับมัน

ไม่นาน โมโลซ่า ก็ขึ้นถึงระดับ 6 ขั้นสูง มันอยู่นิ่งสักพักจนกระทั่งแรงสุดท้ายหลอมเข้ากับตัวมัน มันคือแรงของ โมฮี!

ฮ่ง!

มันยังคงหลอมรวมต่อ พลังของ อสูรทลายมิติ ที่ตายไปได้หลอมรวมเข้ากับตัวจนทำให้ โมโลซ่า ร้องออกมา ไม่นานก็มีตัวหนังสือสีขาวโผล่มาจากตัวมัน ตัวหนังสือนี้ได้เข้าล้อมตัว โมโลซ่า เอาไว้จนทำให้ หลัวเฟิง มองไม่เห็นอีกต่อไป เขารู้สึกได้แค่

พลังอันน่ากลัวกำลังทำงาน

“เหลือเชื่อ” หลัวเฟิง ตื่นเต้น “พลังของ อสูรทลายมิติ หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว! หนึ่งในพันล้าน! แต่ละตัวแข็งแกร่งเท่ากับเทพแท้จริง การโจมตีของเทพแท้จริงนับพันล้านแข็งแกร่งยิ่งกว่าเทพแท้จริงนิรันดร์ แต่พลังงานเหล่านั้นกลับเข้าไปในตัวราชาที่เพิ่งจะเข้าสู่ช่วงเติบโต”

ตัวหนังสือสีขาวส่องแสงหม่นๆ พร้อมกันมีตัวหนังสือตัวใหม่ปรากฏขึ้นมา พลังการทำลายสั่นไหว มันคือจุดกำเนิดการทำลายของกฎสูงสุด ราชาอสูรทลายมิติ ได้แทนการทำลายล้าง

หลังจากนั้นสักพักแรงกฎสูงสุดก็หายไป ตัวหนังสือนับพันล้านที่ล้อมรอบตัว โมโลซ่า ก่อนหน้านี้หายไปและหลังจากนั้น หลัวเฟิง ถึงได้เห็นหน้าตาของ โมโลซ่า

“นี่ นี่…”

หลัวเฟิง มองไปที่ราชาอสูรทลายมิติ ด้วยความช็อก ร่างสีขาวโปร่งแสงขนาดใหญ่ ร่างของมันสมบูรณ์ มันมีมือสองข้างและขาสองข้าง,ปาก, จมูก และตาสองข้าง แต่มันไม่ได้มีหู มันมีเขาสองอันที่หน้าผากชี้ออกมาด้านหน้า มันดูศักดิ์สิทธิ์และงดงาม แม้แต่คนที่งดงามที่สุดของเผ่ามนุษย์หรือจักรพรรดินีแมลงก็ยังด้อยกว่า

มันงดงามและดูเป็นธรรมชาติแฝงด้วยความลึกลับสูงสุด หากไม่มีเขาทั้งสองมันก็ดูคล้ายกับเด็กน่ารักใสซื่อบริสุทธิ์ แต่เมื่อมีเขาทั้งสองนี้ มันจึงมีพลังแห่งราชา

“ราชาอสูรทลายมิติ?” หลัวเฟิง กระซิบ “สัตว์ประหลาดที่ชั่วร้ายและป่าเถื่อนที่มีผิวดำและสองหัว…ราชาของพวกมันงดงามกว่าสิ่งมีชีวิตที่ข้าเคยพบมา แม้แต่จักรพรรดินีแมลงก็ยังดูน่าเกลียดเมื่อเทียบกับสิ่งนี้”

มันสมบูรณ์แบบ

“นายท่าน” ผิวของร่างนั้นได้อัดแน่นเป็นเกราะและโค้งให้กับ หลัวเฟิง “ขอบคุณที่ทำให้ข้า โมโลซ่า กลายเป็นราชา”

หลัวเฟิง มองไปที่ โมโลซ่า เขารู้สึกถึงมันได้ มันเป็นเรื่องจริง การควบคุมวิญญาณยังคงฝังแน่นในวิญญาณของราชาอสูรทลายมิติ เขาบดขยี้วิญญาณมันได้ด้วยความคิด อย่างที่เขาคาดเอาไว้ หลังจากที่ทำการทดลองหลายครั้งเขาก็มีสิทธิ์ที่จะทำให้ราชาเป็นทาสได้

“โมโลซ่า” หลัวเฟิง หัวเราะ “ตอนนี้เจ้างดงามกว่าสิ่งมีชีวิตไหนแล้ว”

“ข้าเปลี่ยนเป็นรูปร่างไหนก็ได้ ข้าเปลี่ยนแรงได้ด้วย” โมโลซ่า พูดด้วยความเคารพก่อนจะเปลี่ยนร่างเป็น ตาสวรรค์ จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเทพปีศาจคลั่ง จากนั้นก็หง และ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล แม้แต่ออร่าก็ยังเหมือนกับตัวจริง

หลัวเฟิง ยิ้ม ราชาอสูรทลายมิติ มีความสามารถมองไม่เห็นและไร้รูปร่าง

“แล้วความสามารถอื่นที่เจ้ามีล่ะ?” หลัวเฟิง ถาม

โมโลซ่า ตอบอย่างสุภาพ “ข้ายังมีความสามารถสิบล้านร่าง นอกจากนี้ข้ายังเชี่ยวชาญการทำลายและสามารถทำความเข้าใจการทำลายดังนั้นข้าจึงแข็งแกร่งมากกว่าเดิมได้ บวกกับขอบเขตในตัวก็ยังสมบูรณ์ ดังนั้นจึงให้กำเนิดนักรบที่แข็งแกร่งขึ้นมาได้ นักรบเหล่านั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่า อสูรทลายมิติ ระดับ 6 อย่างมาก”

“โอ้?” หลัวเฟิง ตื่นเต้นขึ้นมา

โชคเข้าข้างเขา

โชคดีที่เขาชนะ ถ้า โมฮี ได้เป็นราชา เขาคงไม่มีโอกาสเลยแม้แต่น้อย ราชายังมีสิบล้านร่างและสามารถให้กำเนิดนักรบได้จำนวนมาก…มันน่าทึ่ง

“แน่นอน ราชาอสูรทลายมิติ ไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด” โมโลซ่า พูดอย่างถ่อมตัว “ข้ายังต้องกินพลังงานและสมบัติจำนวนมากให้กับนักรบ”

“ฮ่า ฮ่า…ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงรอเจ้ากินอยู่” หลัวเฟิง ยิ้ม

“มันถือเป็นเกียรติของข้า” โมโลซ่า ยิ้ม

หลัวเฟิง มองไปที่ โมโลซ่า ด้วยท่าทีระวัง โมโลซ่า นั้นเจ้าเล่ห์และใจร้อนแต่ตอนนี้มันกลับดูสงบและใจเย็น ปรากฏว่าท่าทีของมันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเมื่อได้จุดกำเนิดการทำลายที่สมบูรณ์มา

“ตอนนี้เจ้าระดับอะไรหากเทียบกับเรา? เจ้าแห่งจักรวาล? เทพแท้จริง? เทพแท้จริงมิติ? หรือสูงกว่านั้น?” หลัวเฟิง ถามด้วยความสงสัย

“ข้าเพิ่งเข้าสู่ช่วงเติบใหญ่” โมโลซ่า พูดขึ้น “ข้าน่าจะอยู่ที่ระดับเทพแท้จริงมิติหากคิดตามระบบของท่าน”

เทพแท้จริงมิติ?

หลัวเฟิง พยักหน้า เป็นแบบที่เขาคาดเอาไว้

“ข้าต่างจากท่าน” โมโลซ่า พูดขึ้น “ข้าไม่ได้มีขีดจำกัดเรื่องพลัง หากข้ากินและทำความเข้าใจต่อ ข้าก็สามารถพัฒนาตัวเองได้…ข้าเชี่ยวชาญการทำลาย ดังนั้นไม่ว่าข้าจะทำความเข้าใจได้ช้าเพียงใดแต่ข้าก็จะขึ้นถึงระดับสูงสุดได้ ตอนที่ขึ้นถึงระดับนั้น ข้าจะอยู่ระดับเดียวกับจักรวาลดั้งเดิมและด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวข้าก็จะมีพลังเท่ากับจักรวาลดั้งเดิม แต่จักรวาลดั้งเดิมนั้นให้กำเนิดชีวิตมานับไม่ถ้วน มันไม่อาจจะทำการโจมตีด้วยตัวเองได้”

หลัวเฟิง ตื่นเต้น จักรวาลดั้งเดิมไม่อาจโจมตีได้เอง แต่ถ้ามันโจมตีได้เองจริงๆ หากดูจากขนาดแล้ว มันคงขึ้นถึงระดับราชาเทพได้ ไม่แปลกใจเลยว่า อสูรทลายมิติ ถึงได้ถือว่าเป็นภัยพิบัติในสังคมโบราณ!

มีอาณาจักรมากมายร่วมมือกันเพื่อต่อต้าน อสูรทลายมิติ ปรากว่าราชาเทพหลายคนไม่แข็งแกร่งเพียงพอจะรับมือกับกองทัพ อสูรทลายมิติ

“ชีวิตของจักรวาลดั้งเดิมต้องทำการเกิดใหม่เหนือกว่าตอนที่ขึ้นไปถึงระดับมิติ” หลัวเฟิง ถาม “โมโลซ่า เจ้าต้องทำการเกิดใหม่เหนือกว่าหรือไม่เมื่อเจ้าขึ้นถึงระดับมิติแล้ว?”