ตอนที่ 448
เปลวไฟอมตะเม็ดยาบูรพา
รูปแบบที่สามของความสามารถศักดิ์สิทธิ์เซียนโลหิตนี้ ทำให้กลุ่มควันสีดำปรากฎขึ้น บนร่างของผู้อาวุโสวิญญาณแรกก่อตั้งทั้งเก้า ลอยออกไปจากตัวพวกมันขึ้นไปในท้องฟ้า ดูเหมือนพวกมันไม่อาจจะดับกลุ่มควันนี้ได้ ทำให้สีหน้าพวกมันสลดลงในทันที
เพียงไม่นานก็ตระหนักว่ากลุ่มควันนี้ทำให้ พลังชีวิตของพวกมันถูกเผาไหม้อย่างมองไม่เห็น พลังชีวิตของพวกมันเป็นเชื้อเพลิง และกลุ่มควันสีดำนี้ก็เป็นผลลัพธ์จากการเผาไหม้นั้น!
ภาพของกลุ่มควันนี้ทำให้คนทั้งเก้าเต็มไปด้วยความตกใจ พวกมันเริ่มใช้วิชาและความสามารถศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ในทันที แต่ก็เป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับพวกมัน…ที่ไม่อาจจะป้องกันไม่ให้พลังชีวิตหยุดลุกไหม้ได้ กลุ่มควันสีดำยังคงกระจายออกมาจากร่างพวกมันต่อไป
ภายในกลุ่มควันสีดำนั้นเป็นกลิ่นอายแห่งความตายอันเข้มข้นจำนวนมากมาย ทำให้กลุ่มควันยิ่งกลายเป็นสีดำราวกับน้ำหมึกมากขึ้น เมื่อมองมาจากที่ห่างไกล ก็ดูคล้ายกับเป็นเปลวไฟแห่งสงครามที่กำลังลุกไหม้อยู่ในบริเวณนั้นอย่างแท้จริง ภาพที่เห็นนี้ช่างน่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง
สำหรับผู้เฒ่าของสาขาแมงป่อง ก็มีกลุ่มควันลอยออกมาจากร่างของมันด้วยเช่นกัน สีหน้าของสิบผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกในความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่แปลกๆ นี้ ซึ่งไม่อาจจะหลบเลี่ยงพ้นไปได้ จากนั้นใบหน้าพวกมันก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว และใช้การเคลื่อนย้ายทางไกลย่อยขึ้นอีกครั้งพุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าว
คนทั้งสิบเข้ามาใกล้เมิ่งฮ่าวจากสิบทิศทางที่แตกต่างกัน
เมิ่งฮ่าวหลับตาลง เขาได้สังเกตเห็นบางสิ่งที่คุ้นเคย อยู่ภายในกลุ่มควันสีดำจากการเผาไหม้พลังชีวิต เขาได้เห็นบางสิ่งที่คล้ายกับตอนที่หลังจากเขาเหลือบมองไปเพียงแค่แวบเดียว ในโลกที่อยู่ด้านบนของเจดีย์แห่งถังในแคว้นจ้าว เมื่อเขาได้รับกลุ่มควันแห่งความตายมาจากเซียนที่ตกลงมา ซึ่งต่อมาเขาได้พบกับเซียนผู้นั้นที่ด้านนอกของถ้ำกำเนิดใหม่
“ต้องมีบางอย่างที่เหมือนกันระหว่างทั้งสองนี้…” แสงอันเย็นเยียบปรากฎขึ้นในดวงตา ขณะที่เขาร่ายเวทอาคมพร้อมกันทั้งสองมือ และจากนั้นก็โบกสะบัดมือออกไป เปลวไฟแห่งสงครามพุ่งขึ้นไปในท้องฟ้า พลังที่เขาได้ดูดซับมาจากกลุ่มคนเผ่าอูต๋าหลายร้อยคน ไหลผ่านหน้ากาก ทำให้เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องไปทั่วในอากาศ ขณะที่เปลวไฟระเบิดออกอย่างน่าตกใจ
สิบผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งกระอักโลหิตออกมาในทันที ยิ่งพวกมันเข้ามาใกล้เมิ่งฮ่าวมากเท่าใด พลังชีวิตของพวกมันก็ยิ่งสูญเสียไปมากขึ้นเท่านั้น
ราวกับว่าเมิ่งฮ่าวได้กลายเป็นพลังแห่งการทำลายล้างบางอย่าง ซึ่งสามารถดูดกลืนพลังชีวิตทั้งหมดลงไปได้
โชคร้ายที่พวกมันไร้ทางเลือก นอกจากต้องพุ่งตรงมาที่เขาเพียงอย่างเดียว การหลบหนีไม่ใช่ความคิดที่ดี โอกาสเดียวที่พวกมันมีก็คือต้องสังหารเมิ่งฮ่าวให้ได้เท่านั้น
ขณะที่พวกมันแผดร้องและพุ่งตรงมา เมิ่งฮ่าวก็หลับตาลง และสัมผัสได้ถึงพลังอันไร้ขอบเขต ที่ถูกเรียกว่าพลังเปลวธูปภายในร่างเขา ทันใดนั้น ใบหน้าขนาดใหญ่ก็ปรากฎขึ้นอย่างน่ามหัศจรรย์อีกครั้ง ครั้งนี้…เป็นใบหน้าที่แตกต่างกันออกไป ครั้งนี้มันมีหน้าตาเหมือนกับเมิ่งฮ่าว
ฉับพลันนั้นดวงตาเมิ่งฮ่าวก็ลืมขึ้นมา และเช่นเดียวกับดวงตาของใบหน้ายักษ์นั้น ริมฝีปากของมันสั่นเครือ และดูเหมือนว่าเปลวไฟแห่งสงครามได้พุ่งขึ้นมามากกว่าเดิม หนี่งคำดังออกมา
“เปิง!” (พังทลาย)
ทันทีที่เสียงของเมิ่งฮ่าวได้ยินออกมา เสียงกระหึ่มก็ดังก้องไปทั่วในอากาศ ฉับพลันนั้น กลุ่มควันสีดำที่กำลังลอยออกมาจากสิบผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้ง ก็เกิดเป็นเสียงดังก้องขึ้นพร้อมกับพื้นดินสั่นสะเทือน ขณะที่มันระเบิดความเข้มข้นออกมา นี่เป็นการระเบิดพลังชีวิตของพวกมัน ราวกับว่าพวกมันกำลังได้รับบาดเจ็บจากพลังของตัวเอง!
ท่ามกลางเสียงกระหึ่มกึกก้อง เก้าผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งกระอักโลหิตออกมา ขณะที่ร่างพวกมันสั่นสะท้านลอยละลิ่วกลับไปที่ด้านหลังอย่างรุนแรง ราวกับว่าวที่ถูกตัดสายป่าน พวกมันลอยห่างออกไปถึงหนึ่งร้อยจ้าง และร่างกายก็อ่อนแอ, แก่ชราลง พลังชีวิตของพวกมันในตอนนี้สลัวเลือนลาง พวกมันได้สูญเสียอายุขัยของตัวเองไปเกือบครึ่ง
ในที่สุดพวกมันก็หยุดลง ใบหน้าดูน่าเกลียด จิตใจพวกมันสั่นสะท้าน ความหวาดกลัวที่มีต่อเมิ่งฮ่าว ได้ก่อตัวขึ้นอยู่ภายในจิตใจพวกมัน สำหรับพวกมันดูเหมือนว่าไม่ได้กำลังต่อสู้อยู่กับผู้ฝึกตน แต่เป็น…สิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ!
ยิ่งไปกว่านั้น พลังของเปลวธูปไม่ลงรอยกับพลังฝึกตนของพวกมัน ซึ่งมาจากภาพศักดิ์สิทธิ์ของชนเผ่าพวกมัน เมื่อรวมกับความสามารถศักดิ์สิทธิ์เซียนโลหิตของเมิ่งฮ่าว ก็ทำให้เขาสามารถสร้างความสั่นสะเทือนให้กับสิบผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งได้
สำหรับผู้เฒ่าสาขาแมงป่อง โลหิตกระจายออกมาจากปากของมัน เห็นได้ชัดว่ามันมีความแข็งแกร่งกว่าคนทั้งเก้า แต่มันก็ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงด้วยเช่นกัน
พวกมันทุกคนกำลังสั่นสะท้านอยู่ภายในจิตใจ
เมิ่งฮ่าวแอบถอนหายใจด้วยความผิดหวังออกมา เมื่อครู่นี้ เขาได้โจมตีไปอย่างเต็มกำลังด้วยพลังเปลวธูป แต่ก็เพียงทำให้ศัตรูของเขาบาดเจ็บไปเท่านั้น นอกจากนี้
พวกมันก็เป็นผู้ฝึกตนขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งทั้งหมด ถ้าเขาต่อสู้กับคนเดียวหรือสองคน เมิ่งฮ่าวก็มั่นใจว่าด้วยพลังที่เขายืมมานี้ คงสามารถสังหารพวกมันไปได้
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่พวกมันทั้งหมดหยุดลง รังสีสังหารในดวงตาของพวกมันก็เข้มข้นมากขึ้น ร่างพวกมันแวบขึ้น ขณะที่เข้ามาใกล้เขาอีกครั้ง!
ในตอนนี้เองที่ทันใดนั้น ทะเลเปลวไฟขนาดใหญ่ก็ระเบิดออกมาจากภายในระลอกคลื่นที่บิดเบี้ยวไปมา ซึ่งปิดกั้นการมองเห็นการต่อสู้ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณที่ด้านบน มันกระจายออกไปปกคลุมครึ่งท้องฟ้า เปลวไฟขนาดใหญ่นี้ สาดส่องไปบนใบหน้าของทุกคนที่ด้านล่างในสนามรบ สร้างความประหลาดใจให้กับทุกคน
อย่างน่าแปลกใจ ท่ามกลางเปลวไฟที่กระจายไปเป็นวงกว้างนั้นมองเห็นเงาร่างอยู่ภายใน วนเป็นวงกลมอยู่กลางอากาศ แสงสีทองพุ่งขึ้นไป และยากที่จะมองเห็นว่ามีอะไรอยู่ด้านใน แต่ก็เห็นได้ชัดว่านั่นเป็นแสงสีทองซึ่งกำลังหลอมละลายและจางหายไป
แสงสีทองนั้นเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณธาตุทองของเผ่าอูปิง ทะเลเปลวไฟเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณธาตุไฟของเผ่าอูเหยียน เป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนในสนามรบด้านล่างจะไม่มองขึ้นไปยังภาพที่ด้านบน
เสียงเก่าแก่โบราณทันใดนั้นก็ดังก้องออกมาจากด้านบน “ข้าไม่อาจจะปกป้องห้าเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ได้อีกแล้ว แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์เปลวไฟและข้า…จะต่อสู้เพื่อพวกเจ้า ด้วยเช่นนั้น กรรมหมื่นปีของพวกเราก็จะต้องหายไป…พวกเราหวังว่าพวกเจ้า…จะสงบสุขและปลอดภัย”
ทะเลแห่งเปลวไฟเริ่มหดตัวลงอย่างรวดเร็ว พุ่งตรงไปยังแสงสีทองด้วยความรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ เพียงชั่วพริบตา ก็ไปล้อมอยู่รอบๆ แสงสีทองไว้โดยสิ้นเชิง ห่อหุ้มมันไว้กลายเป็น…ดวงตะวันขนาดใหญ่!
กลิ่นอายความตายกระจายออกมาจากภายในดวงตะวัน ลงมายังพื้นดินที่ด้านล่าง กลุ่มคนจากเผ่าอูปิงกำลังตัวสั่นสะท้าน เช่นเดียวกับคนจากเผ่าอูเหยียน ภาพศักดิ์สิทธิ์ของพวกมันเริ่มหายไปอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกโศกเศร้าเสียใจอย่างรุนแรง พุ่งขึ้นในจิตใจพวกมัน
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ!”
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ!”
เสียงร้องไห้อย่างเศร้าโศกพุ่งขึ้นไปจนถึงท้องฟ้า แต่โชคร้าย ทั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ธาตุทองและธาตุไฟไม่ได้ยินเสียงของพวกมัน
ในขณะที่กลุ่มทั้งห้าเผ่าร้องไห้ออกมาด้วยความโศกเศร้าเสียใจอยู่นั้น แสงสีทองและแสงแห่งเปลวไฟก็หลอมรวมอยู่ภายในดวงตะวันที่กำลังลุกไหม้อยู่ด้านบน ในที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างก็ส่องสว่างด้วยแสงที่เจิดจ้านั้น อย่างน่าตกใจ ภายในดวงตะวันขนาดใหญ่นั้นมองเห็นเป็นภาพเลือนลางของ…อีกาสีทอง!
ทันทีที่อีกาสีทองปรากฎขึ้น ดวงตาเมิ่งฮ่าวก็เบิกกว้าง เขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งซึ่งมีกลิ่นอายที่คุ้นเคยบนภาพเลือนลางนั้น แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยคุ้นเคยนัก
“ไม่ใช่นาง” เขาพึมพำพร้อมกับถอนหายใจอย่างแผ่วเบาออกมา “มันเป็นเพียงเศษเสี้ยวของเจตจำนงที่ทิ้งไว้เบื้องหลังในโลกนี้ ทองและไฟจบชีวิตของพวกมันลงเพื่อกลายร่าง”
อีกาสีทองเงยหน้าขึ้นไปในท้องฟ้า และส่งเสียงแผดร้องขณะที่มันพุ่งออกมาจากภายในดวงตะวัน เข้าไปใกล้แมงมุมและแมงป่อง ซึ่งพุ่งตรงมาที่มันด้วยความตั้งใจจะทำลายมันไป
การต่อสู้ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ เป็นสิ่งที่ผู้ฝึกตนไม่อาจจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้ ทันทีที่พวกมันทั้งสามกระแทกเข้าหากัน
ร่างของอีกาสีทองก็ระเบิดออกกลายเป็นเปลวไฟ แสงสีทองและแสงของเปลวไฟกระจายออกไป อีกาสีทองเริ่มขยายขนาดใหญ่ขึ้น เพียงชั่วพริบตา มันก็ขยายขึ้นไปหนึ่งร้อยจ้าง, หนึ่งพันจ้าง, หนึ่งหมื่นจ้าง!!
ร่างมันเต็มอยู่ในท้องฟ้าและปกคลุมไปทั่วทั้งพื้นดิน ห่อหุ้มแมงมุมและแมงป่องไว้โดยสิ้นเชิง!
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ข้าเรียกร้องพลังดั้งเดิมของอีกาศักดิ์สิทธิ์เพื่อผนึกเจ้า และรากเหง้าแห่งพลังศักดิ์สิทธิ์ของเจ้า! ปีศาจศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าห้าพิษ จงถูกผนึกไว้!!” เสียงเก่าแก่โบราณเต็มไปด้วยความอ่อนแอ ขณะที่มันใช้พลังเฮือกสุดท้ายพูดออกมา อีกาสีทองขนาดใหญ่ในตอนนี้ห่อหุ้มแมงมุมและแมงป่องไว้โดยสิ้นเชิง กลายเป็นเกราะสีทองขนาดใหญ่ที่ดูคล้ายกับเป็นฟองอากาศ แมงมุมและแมงป่องที่คลุ้มคลั่งติดอยู่ด้านใน และกระแทกออกไปทั่วทุกทิศทางอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่พวกมันพยายามจะหลบหนีออกมา
“ผนึก!” ฟองอากาศสีทองขนาดใหญ่แวบแสงขึ้น ราวกับว่ามีเปลวไฟเกิดขึ้นขณะที่มันพุ่งออกไปพร้อมกับแมงมุมและแมงป่อง ผู้ที่ดูอยู่ทั้งหมดสูดลมหายใจอย่างหนักหน่วง ขณะทีมันลอยออกไปจากภูเขา นำสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของสองชนเผ่าจากไปด้วย!
จุดหมายปลายทางของมัน ก็คือพื้นที่ราบซึ่งเป็นบ้านของเผ่าห้าพิษ ที่ซึ่งมันจะใช้พลังเฮือกสุดท้ายไปแทรกแซงพร้อมกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณทั้งสาม
นี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ของอีกาศักดิ์สิทธิ์ต้องจ่ายออกมา การปกป้องครั้งสุดท้ายสำหรับกลุ่มคนทั้งห้าเผ่า!
ผนึกนี้จะคงอยู่ไปเป็นเวลาสามสิบปี พวกมันจะเผาไหม้พลังชีวิตของตัวเองเพื่อสร้างผนึกนี้ อย่างไรก็ตาม ความตายของพวกมัน และการเผาไหม้พลังชีวิตของพวกมัน ก็จะปลดปล่อยพลังอย่างน่าเหลือเชื่อเช่นนั้นออกมา มันเป็นเศษเสี้ยวเจตจำนงของอีกาสีทอง ซึ่งจะคงอยู่ต่อไปเป็นเวลาสามสิบปี
สำหรับสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณอีกสามสาขาของเผ่าห้าพิษ พวกมันก็จะพบกับชะตากรรมเช่นเดียวกับสองสิ่งศักดิ์สิทธิ์แมงมุมและแมงป่อง ถึงแม้ว่าเผ่าห้าพิษจะมีการกระทำอย่างอื่น พวกมันก็ไม่อาจจะใช้ความแข็งแกร่งของสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณพวกมันได้
จ้าวโยวหลันกระอักโลหิตออกมา ไม่เพียงแต่นางเท่านั้น ผู้ฝึกตนที่มีชีวิตอยู่ทั้งหมดจากสาขาแมงมุม ก็เป็นเช่นเดียวกัน ขณะที่พื้นฐานฝึกตนของพวกมันลดลงไปหนึ่งขั้นในทันที
เมื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณได้ถูกผนึกไว้ กลิ่นอายของพวกมันก็ถูกผนึกไว้เช่นเดียวกัน ราวกับว่ามันได้ตายไปแล้ว และไม่อาจจะส่งมอบพลังใดๆ ออกมา นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้พื้นฐานฝึกตนของพวกมันลดลงไปในทันที
จ้าวชุนมู่ก็กระอักโลหิตออกมาเช่นเดียวกัน ตามมาด้วยกลุ่มผู้ฝึกตนสาขาแมงป่องที่เหลือ สีหน้าพวกมันตื่นตระหนก ขณะที่พื้นฐานฝึกตนของพวกมันลดลงไปเช่นเดียวกัน
สีหน้าของสิบผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้ง ซึ่งได้ต่อสู้กับเมิ่งฮ่าวสลดลงไปในทันที พวกมันเริ่มหอบหายใจขณะที่พื้นฐานฝึกตนของพวกมันเริ่มอ่อนแอและตกลงไป ไม่นานนักก่อนที่พวกมันจะไม่ได้อยู่ในขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งอีกต่อไป!
นี่ก็คือลักษณะเด่นที่เป็นเอกลักษณ์ของผู้ฝึกตนทะเลทรายตะวันตก พวกมันสามารถยืมพลังมาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้ แต่ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณได้ตายไป พวกมันก็จะสูญเสียรอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งจะทำให้พื้นฐานฝึกตนของพวกมันสูญเสียไป ในทางกลับกัน พื้นฐานฝึกตนของผู้ฝึกตนดินแดนด้านใต้เป็นของพวกมันเพียงเท่านั้น นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำไมการฝึกฝนพลังฝึกตนถึงได้ยากเย็นกว่าในทะเลทรายตะวันตก
แน่นอนว่า เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน เนื่องจากการตายไปของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ธาตุทองและธาตุไฟ
รอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์กลุ่มคนเผ่าอูปิงเริ่มจางหายไป อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกันนั้น เมื่อพื้นฐานฝึกตนของพวกมันกำลังตกลงไป แสงสีทองทันใดนั้นก็กระจายออกมาจากร่างเมิ่งฮ่าว
ราวกับว่าคนรุ่นก่อนได้ตายไป ก็มีคนรุ่นใหม่มาแทนที่ แสงสีทองกระจายออกมาจากรอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุทองของเมิ่งฮ่าว ตัวอักษรโบราณ ‘金’ ซึ่งอยู่บนหน้าอกของเขา!
ทันทีที่แสงนั้นปรากฎขึ้น ร่างของกลุ่มคนเผ่าอูปิงก็เริ่มสั่นสะท้าน ถึงแม้ว่ารอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุทองของพวกมันกำลังหายไปก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้มีภาพใหม่ได้ปรากฎขึ้น ซึ่งดูแตกต่างไปจากภาพศักดิ์สิทธิ์เดิม มันมีรูปร่างเหมือนกับของเมิ่งฮ่าว ซึ่งก็คือตัวอักษรโบราณสำหรับธาตุทอง!
ฉับพลันนั้น พลังเปลวธูปอันเข้มข้นและไร้ขอบเขต ก็กระจายออกมาจากกลุ่มคนเผ่าอูปิง พุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าว ปกคลุมไปทั่วร่างสีทองของเขา ทำให้พลังของเขาพุ่งทะยานสูงมากยิ่งขึ้น
เส้นผมกระจายไปมาอย่างเดือดพล่าน แสงสีเขียวและแสงสีทองอันเจิดจ้า หมุนวนไปรอบๆ ร่าง ที่เบื้องหน้าเขา สองตัวอักษรขนาดใหญ่ปรากฎขึ้น ไม้และทอง พวกมันกระจายพลังอันน่าตกใจออกมา
กลุ่มคนเผ่าอูปิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ประสานมือและโค้งตัวลงให้กับเมิ่งฮ่าว เสียงของพวกมันดังกระหึ่มเต็มอยู่ในอากาศ
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ!”
“ขอคารวะสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ!!”
ในตอนนี้เองเมื่อพลังธาตุไม้และธาตุทองของเมิ่งฮ่าวได้แสดงสิ่งที่น่าประทับใจออกมาซึ่งก็คือ…พลังของเปลวธูปรอบๆ ร่างเขาเริ่มเข้มข้นมากขึ้นและทันใดนั้น…ก็มีเปลวไฟปรากฎขึ้นภายในร่างเขา!
นี่ไม่ใช่เปลวธูป แต่เป็นบางสิ่งที่อยู่ภายในร่างเขามาโดยตลอด…เปลวไฟอมตะเม็ดยาบูรพา!