ตอนที่ 550
ทำลายค่ายกล
คำพูดอันเรียบง่ายสี่คำ ดังก้องออกมาจากปากเมิ่งฮ่าว กระจายเต็มไปทั่วทั้งสนามรบ เมื่อเผ่าเทียนฉงได้ยินคำพูดนั้น เสียงหอบหายใจมากมายนับไม่ถ้วนก็ได้ยินมา สำหรับกลุ่มคนเผ่าจินอู จิตใจพวกมันเต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างรุนแรง
สี่คำพูดนั้นประกอบไปด้วยความรู้สึกผิด รวมถึงรังสีสังหารที่มีต่อเผ่าเทียนฉงโดยตรง ขณะที่คำพูดของเขาดังก้องออกไปอย่างต่อเนื่อง สายตาเมิ่งฮ่าวก็ตกกระทบไปที่ต้าเหมา ซึ่งมีท่าทีเหงาหงอยและเปรอะเปื้อนสกปรกไปทั้งตัว
จากนั้นเขาก็มองไปเห็นยักษ์เถื่อนที่กำลังสั่นสะท้าน และใบหน้ามากมายที่อยู่ในฝูงชน ซึ่งเขาจดจำพวกมันได้ในช่วงของการอพยพ
เขามองเห็นอูเฉิน มองเห็นฝูงสัตว์ปีศาจที่เหลืออยู่แค่เศษเสี้ยวบางส่วน มองเห็นกลุ่มคนแห่งวิหารจินกวง ภาพมากมายสาดประกายเจิดจ้าอยู่ภายในจิตใจ ร้อยกว่าปีแห่งการแยกจาก ดูเหมือนจะไม่ได้นานนักสำหรับเมิ่งฮ่าว แต่สำหรับเผ่าจินอูราวกับเป็นชั่วกัปชั่วกัลป์
“ข้า…กลับมาแล้ว” เขาพึมพำ กรรมที่คงอยู่ระหว่างเขาและเผ่าจินอู ไม่มีทางจะถูกทำลายลงไปได้ เมื่อเขามองเห็นสภาวะการเศร้าเสียใจของพวกมัน รังสีสังหารที่มองเห็นอยู่บนใบหน้าก็ยิ่งมีความรุนแรงมากขึ้น
ในเวลาเดียวกันนั้น ท่ามกลางกลุ่มคนเผ่าเทียนฉงที่กำลังหอบหายใจ ดวงตาหัวหน้าเผ่าแวววาวพร้อมกับความต้องการสังหาร
“เจ้าสามารถหลบหนีการไล่ล่าสังหารของท่านปรมาจารย์มาได้” ผู้เฒ่าสูงสุดเผ่าเทียนฉงกล่าว “แต่เมื่อเจ้ากล้าที่จะเดินเข้ามาในกับดักด้วยตัวเอง วันนี้ก็จะเป็นวันตายของเจ้า!”
“ผู้ฝึกตนเผ่าเทียนฉงจงสังหารคนผู้นี้! กวาดล้างเผ่าจินอู!” ทันทีที่ได้ยินคำพูดของมัน สมาชิกเผ่าเทียนฉงก็ส่งเสียงดังกระหึ่ม
ดวงตาจางเหวินสู่สาดประกายด้วยความต้องการต่อสู้
“เมื่อเจ้าปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง! ครั้งนี้…พวกเรามาสู้กัน!” จางเหวินสู่มีความประทับใจต่อเมิ่งฮ่าวอย่างลึกล้ำในปีนั้น ตอนนี้ความต้องการต่อสู้ของมันระเบิดออกมา
ความต้องการสังหารพุ่งทะยานขึ้นไป จากผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งมากกว่าหนึ่งร้อยคน และเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์ยี่สิบตัว พวกมันกำลังจะพุ่งเข้าไปในสนามรบ แต่ทันใดนั้นอ๋าวเฉี่ยนก็มองไปยังพวกมันด้วยความดูถูก และจากนั้นก็ส่งเสียงคำรามออกมา
เสียงคำรามนี้ประกอบไปด้วยกลิ่นอายตัดวิญญาณของอ๋าวเฉี่ยน ขณะที่มันระเบิดออกไป สายลมอันรุนแรงที่มองไม่เห็น ก็พุ่งขึ้นมาโดยมีอ๋าวเฉี่ยนเป็นจุดศูนย์กลาง กลุ่มคนเผ่าเทียนฉงทั้งหมดที่โดนกลิ่นอายนั้นแตะต้องสัมผัส รวมถึงผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งและเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์ ต่างก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ สีหน้าพวกมันสลดลง แทบไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง!
“ตัดวิญญาณ!!”
“นั่น…นั่นคือสัตว์ปีศาจตัดวิญญาณ!!”
ในเวลาเดียวกันนั้น เจ็ดยักษ์ทะเลม่วงในที่สุดก็มาถึงสนามรบ ก้าวเดินตรงมาด้วยความรวดเร็วสูงสุด พื้นดินที่ด้านล่างพวกมันสั่นสะเทือน
กลุ่มภูติผีนับแสนก็เข้ามาใกล้ด้วยเช่นกัน กระจายความน่ากลัวออกมา ทันใดนั้นทั่วทั้งสนามรบก็เต็มไปด้วยความหนาวเย็นอย่างรุนแรง
ขณะที่อ๋าวเฉี่ยนพุ่งตรงไป ก็กลายเป็นลำแสงสีแดงตรงไปยังแผ่นผืนแห่งแสงสีดำ ซึ่งกำลังห่อหุ้มเผ่าจินอูไว้
ร่างเมิ่งฮ่าวแวบขึ้นขณะที่เขากลายเป็นลำแสงสีเขียวและดวงจันทร์สีดำ ไม่นานต่อมา เขาก็ไปปรากฏขึ้นที่ด้านข้างหนึ่งในหอกสีดำ ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็เข้าไปสู่วิญญาณดวงที่สาม
นกแก้วและผีโต้งทันใดนั้นก็พุ่งไปเกาะอยู่ที่ไหล่ของเมิ่งฮ่าวอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าจู่ๆ ก็ได้พบกับที่พึ่งพิง พวกมันมองไปรอบๆ ยังสนามรบ ด้วยสีหน้าของผู้ชนะและเย่อหยิ่ง
“เข้ามา เจ้าพวกสารเลว! ทำไมยังไม่เข้ามาอีก!! พวกเจ้าบังอาจมาหาเรื่องอู่เหยีย, สารเลว? เสี่ยวฮ่าวจื่อ ไปจัดการพวกมันกัน!”
“ฮือ ฮือ! ซานเหยียจะไม่เปลี่ยนแปลงพวกเจ้าแล้ว! ซานเหยียจะสังหารพวกเจ้า เสี่ยวฮ่าวจื่อ ไปจัดการพวกมันกันเลย!”
เมิ่งฮ่าวมีสีหน้าบึ้งตึง ขณะที่เขาไม่สนใจนกแก้วและผีโต้ง ตอนนี้เขาได้เข้าไปสู่วิญญาณดวงที่สาม พลังของสี่วงจรอันยิ่งใหญ่วิญญาณแรกก่อตั้งพุ่งขึ้นมาอยู่ในร่าง ทำให้เกิดเป็นระลอกคลื่นกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง
ปัง!
ขณะที่พื้นฐานฝึกตนระเบิดออก เขาก็โบกสะบัดนิ้วชี้ไปในอากาศ ดูเหมือนจะเป็นการเคลื่นไหวธรรมดา แต่ทันใดนั้นปราณม่วงก็เดือดพล่านขึ้น นี่ไม่ใช่อะไรอื่นแต่เป็นสับปราณม่วงของเมิ่งฮ่าว
ใบมีดสับลงไปบนร่างของหนึ่งในผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งเผ่าเทียนฉง ดวงตามันเบิกกว้าง และเสียงระเบิดก็ดังขึ้นขณะที่ร่างมันถูกตัดไปครึ่งตัว
“จัดการมัน!! จัดการพวกมัน!!” นกแก้วร้องตะโกนด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดก็สามารถล้างแค้นได้บ้าง
เมิ่งฮ่าวพุ่งตรงไปพร้อมกับเสียงระเบิด ในเวลาเดียวกันนั้น ภายในแสงสีแดงที่อยู่รอบๆ กายอ๋าวเฉี่ยน ขนสีแดงเจิดจ้ามากมายนับไม่ถ้วน ทันใดนั้นก็ปรากฏขึ้นในอากาศ พวกมันเริ่มหมุนวนไปรอบๆ ร่างอ๋าวเฉี่ยน กลายเป็นลมพายุสีแดงอย่างน่าตกใจ เคลื่อนที่ตรงไปโดยไร้สิ่งกีดขวาง บดขยี้ทุกสรรพสิ่งที่มาขวางทางได้อย่างง่ายดายราวกับเป็นหญ้าแห้ง ไม่ว่าพวกมันจะเป็นเซิ่งจู่หรือผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งหรือไม่ ทุกสิ่งที่มันพุ่งไปกระทบก็จะแผดร้องและจากนั้นก็ระเบิดออก ถูกทำลายไปทั้งร่างกายและวิญญาณ
นี่ไม่ใช่การต่อสู้ นี่คือการสังหารหมู่!
สำหรับกลุ่มภูติผีนับแสน พวกมันมีสีหน้าน่ากลัวและไร้อารมณ์ความรู้สึก ขณะที่พุ่งกระโจนไปยังผู้ฝึกตนธรรมดาของเผ่าเทียนฉง คนเหล่านั้นไม่อาจจะทำอะไร ได้แต่ตัวสั่นสะท้านขณะที่พลังชีวิตพวกมันถูกกำจัดไป
ที่น่าตกใจมากที่สุดในทั้งหมดนี้ก็คือเจ็ดยักษ์ทะเลม่วง หลังจากที่มาถึงในสนามรบ พวกมันก็พุ่งเข้าใส่ในทันที เมื่อหมัดพวกมันกระแทกลงไปบนพื้น หลุมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น ที่น่าประหลาดใจมากไปกว่านั้นก็คือ พลังแห่งการทำลายล้างซึ่งมีอยู่ภายในตัวพวกมัน สิ่งมีชีวิตใดๆ ที่พวกมันไปแตะต้องสัมผัสก็จะถูกกำจัดไป
สนามรบเต็มไปด้วยความปั่นป่วนวุ่นวายในทันที
การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันนี้ ทำให้หัวหน้าเผ่าและผู้เฒ่าสูงสุดของเผ่าเทียนฉง ต้องอ้าปากค้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ดวงตาจางเหวินสู่เบิกกว้างขณะที่จ้องมองไป จิตใจเต็มไปด้วยความว่างเปล่า เดิมทีมันต้องการจะต่อสู้กับเมิ่งฮ่าวตัวต่อตัว แต่ตอนนี้ได้แต่มองดูขณะที่เมิ่งฮ่าวเผชิญหน้ากับผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้ง ไม่มีใครสามารถรับมือได้แม้แต่การโจมตีมาเพียงแค่ครั้งเดียว
ในตอนนี้มันมองไปขณะที่หนึ่งในผู้อาวุโสซึ่งมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของเผ่า ซึ่งอยู่ในขั้นสุดท้ายวิญญาณแรกก่อตั้ง ดูเหมือนจะอ่อนแอเป็นอย่างมากเมื่อมันระเบิดออก ภายใต้การโจมตีด้วยดรรชนีเพียงแค่ครั้งเดียว ขณะที่เสียงแผดร้องอย่างน่ากลัวของผู้อาวุโสนั้นดังก้องอยู่ในหูของจางเหวินสู่ มันก็เริ่มตัวสั่นสะท้าน และเลิกล้มความคิดที่จะไปต่อสู้ตัวต่อตัวกับเมิ่งฮ่าวในทันที
“หยุดการดึงหอกกำจัดวิญญาณของพวกมันไว้!!” มันร้องตะโกนออกมา
ถึงแม้ดวงตาพวกมันจะเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง ผู้ฝึกตนเผ่าเทียนฉงก็ส่งเสียงกู่ร้องและพุ่งตรงไปยังเมิ่งฮ่าว ตอนนี้ เมิ่งฮ่าวถูกล้อมไว้ด้วยผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งสามสิบคน และเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์เจ็ดถึงแปดตัว พวกมันทั้งหมดพยายามที่จะป้องกันไม่ให้เขาเข้าไปใกล้หอกสีดำ
“ไสหัวไป!” เขาร้องออกมา รังสีสังหารในดวงตาเดือดพล่าน ขณะที่โบกสะบัดมือ ทำให้สายลมอันรุนแรงพุ่งขึ้น ซึ่งเต็มไปด้วยพลังของสี่วงจรอันยิ่งใหญ่ขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง พุ่งออกไปทำให้ผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งแปดคนหรือมากกว่านั้น ที่อยู่เบื้องหน้าเขาลอยละลิ่วปลิวไปด้านหลัง โลหิตกระจายออกมาจากปาก สองในพวกมันยังได้ส่งเสียงแผดร้องออกมาและจากนั้นก็ระเบิดไปอีกด้วย
ในเวลาเดียวกันนั้น เมิ่งฮ่าวก็ทำท่าคว้าจับ หอกปีศาจก็ปรากฏขึ้นอยู่ในมือ และเขาก็ขว้างมันออกไปทางด้านหลัง ทันใดนั้นกลุ่มหมอกสีดำซึ่งเต็มไปด้วยใบหน้าดุร้าย ก็เริ่มกัดกินศัตรูที่พุ่งเข้ามาแปดคนหรือมากกว่านั้นในทันที
เมิ่งฮ่าวไม่ได้หยุดชะงักลงไปแม้แต่น้อย ต่อมาเขาไปปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งมีรูปร่างที่คล้ายกับแรด รังสีสังหารในดวงตาแวบขึ้น ขณะที่หมัดขวากระแทกลงไป
ตูม!
สีหน้าของเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อในทันที ก่อนที่มันจะระเบิดออกกลายเป็นกลุ่มหมอกของโลหิตและชิ้นเนื้อ ซึ่งเมิ่งฮ่าวพุ่งผ่านไป เสียงหอบหายใจได้ยินมาจากแปดผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้ง ซึ่งพยายามจะขัดขวางเมิ่งฮ่าว พวกมันเต็มไปด้วยความตกใจอย่างรุนแรง จิตใจหมุนเคว้งคว้าง ทันใดนั้นพวกมันก็หยุดชะงักลง ไม่กล้าจะเข้าไปใกล้เมิ่งฮ่าว
เมิ่งฮ่าวพุ่งตรงไปราวกับว่าเขากำลังเดินผ่านทุ่งหญ้าแห้ง เพียงชั่วพริบตา ก็ไปอยู่ที่ด้านบนของหอกกำจัดวิญญาณสีดำ ยื่นมือลงไปคว้าจับมันไว้ จากนั้นก็ดึงมันขึ้นมา
หอกสีดำส่งเสียงดังกระหึ่มอย่างรุนแรง ขณะที่ค่อยๆ ขยับเลื่อนขึ้นไปด้านบนอย่างช้าๆ แต่ในตอนนี้เองที่หัวหน้าเผ่าเทียงฉงเข้ามาใกล้ รังสีสังหารอันเข้มข้นเต็มอยู่ในดวงตา มันรู้ว่าต้องไม่ยอมปล่อยให้หอกกำจัดวิญญาณถูกดึงขึ้นมา มิเช่นนั้นเผ่าจินอูก็จะพุ่งออกมาได้ ซึ่งจะคล้ายกับการช่วยเพิ่มหิมะลงไปบนเกล็ดน้ำแข็ง เกิดเป็นหายนะขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ทุ่มสุดกำลัง! หยุดมันให้ได้!” หัวหน้าเผ่าแผดร้องออกมา ผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งที่อยู่รอบๆ กัดฟันแน่น เข้าไปร่วมพร้อมกับเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์มากกว่าแปดตัว พุ่งตรงไปยังเมิ่งฮ่าว
เพียงชั่วพริบตา พวกมันก็พุ่งเข้าไปใกล้เขา อย่างไรก็ตาม ริมฝีปากเมิ่งฮ่าวก็โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มอันเย็นชา
“วิญญาณดวงที่สี่!”
เสียงกระหึ่มดังเต็มอยู่ในอากาศ ขณะที่เขาเข้าไปในวิญญาณดวงที่สี่ พลังการต่อสู้เทียบเท่ากับแปดวงจรอันยิ่งใหญ่ขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งระเบิดออกภายในร่างเมิ่งฮ่าว ขณะที่ศัตรูใกล้เข้ามา พวกมันก็ถูกกระแทกด้วยพลังที่ระเบิดออกมานั้น
โลหิตกระจายออกมาจากปากของผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้ง และเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดที่อยู่รอบๆ แม้แต่หัวหน้าเผ่าเทียนฉงก็ยังกระอักโลหิตออกมา และร่างก็ลอยละลิ่วไปด้านหลัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
มันมองไปด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ขณะที่เมิ่งฮ่าวดึงหอกสีดำขึ้นมาอีกครั้ง เสียงระเบิดสร้างความสั่นสะเทือนไปทั่วในอากาศ ขณะที่หอกถูกดึงขึ้นมาจากพื้นโดยสิ้นเชิง ขณะที่มันโผล่ขึ้นมา ก็เริ่มหดตัวลงไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งเข้าไปอยู่ในมือเมิ่งฮ่าวได้พอดี
ตอนนี้เมื่อหนึ่งในสามหอกหายไป แผ่นผืนแห่งแสงสีดำซึ่งปกคลุมไปรอบๆ เผ่าจินอูก็เริ่มสั่นเป็นระลอกคลื่นและบิดเบี้ยวไปมา พลังชีวิตบางส่วนที่แสงสีดำนั้นได้ขโมยไป ตอนนี้ก็เริ่มพุ่งกลับตรงไปยังสมาชิกเผ่าจินอูซึ่งมีสีหน้าตื่นเต้นอยู่
ภาพที่เห็นนี้ ทำให้เผ่าเทียนฉงเต็มไปด้วยความตกตะลึง
“คนผู้นี้…พื้นฐานฝึกตนของมันอยู่ในระดับใดกันแน่?!?!”
“นี่ไม่ใช่ขั้นวงจรอันยิ่งใหญ่วิญญาณแรกก่อตั้ง นี่คือ…ครึ่งทางจากตัดวิญญาณ!!”
ขณะที่ทุกคนมีสีหน้าตื่นตระหนก เสียงระเบิดอีกเสียงก็ได้ยินมา จากทิศทางของหอกกำจัดวิญญาณเล่มที่สอง พื้นดินสั่นสะเทือนขณะที่อ๋าวเฉี่ยนกำจัดผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้ง และเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์ที่มาโจมตีมันทั้งหมดได้ จากนั้นอ๋าวเฉี่ยนก็กระแทกไปยังหอกสีดำด้วยอุ้งเท้ามันอย่างรุนแรง เกิดเป็นลมพายุอันเต็มไปด้วยพลังของขั้นตัดวิญญาณ ทำให้หอกสีดำหลุดออกมาจากพื้นดิน และลอยออกไป เหลือทิ้งไว้แต่หลุมขนาดใหญ่
เมื่อสูญเสียหอกไปสองเล่ม แผ่นผืนแห่งแสงสีดำในตอนนี้ก็เต็มไปด้วยความบิดเบี้ยว ไม่อาจจะดูดซับพลังชีวิตได้อีกต่อไป แต่ส่งกลับคืนไป!! เพียงไม่นานพลังชีวิตทั้งหมดที่ถูกขโมยไปก็กลับเข้าไปในร่างเจ้าของเดิม
ขณะที่หอกสีดำส่งเสียงหึ่งๆ อยู่ในอากาศ ร่างเมิ่งฮ่าวก็แวบขึ้น และเขาก็โบกสะบัดนิ้วชี้ด้านขวาขึ้นไปในอากาศ ทันใดนั้นหอกสีดำขนาดใหญ่มหึมาก็เริ่มหดเล็กลง เพียงชั่วพริบตา มันก็ตกลงไปบนฝ่ามือเมิ่งฮ่าว
โดยไม่หยุดชะงักลงแม้แต่น้อย เมิ่งฮ่าวพุ่งตรงไปยังหอกสีดำเล่มที่สามต่อไป ใครก็ตามที่พยายามจะขัดขวาง ก็จะมีแสงสีแดงพุ่งตรงมาอย่างรวดเร็วในทันที อ๋าวเฉี่ยนปรากฏขึ้นและใช้อุ้งเท้าตะปบไปยังพวกมัน
แน่นอนว่า ใครก็ตามที่ถูกตะปบโดยอุ้งเท้าของอ๋าวเฉี่ยน ก็จะจบลงด้วยการกลายเป็นกลุ่มหมอกของโลหิตและชิ้นเนื้อไปโดยสิ้นเชิง!
ตูม!
มือเมิ่งฮ่าวกระแทกลงไปบนพื้นผิวของหอกสีดำเล่มที่สาม เสียงกระหึ่งดังเต็มอยู่ในอากาศ ตามมาด้วยเสียงปะทุ ขณะที่เขาดึงมันออกมาจากพื้นดิน
แผ่นผืนแห่งแสงสีดำแตกกระจายไปโดยสิ้นเชิง และร่างของสมาชิกเผ่าจินอูก็ได้พลังชีวิตกลับคืนมาโดยสมบูรณ์ พวกมันพุ่งออกไป รังสีสังหารกระจายขึ้นไปจนถึงสวรรค์
“สังหารพวกมัน!!”