ตอนที่ 1138
รู้ดีว่าเป็นเหยื่อ
สีหน้าเมิ่งฮ่าวเปลี่ยนไป และความรู้สึกถึงหายนะที่ใกล้เข้ามายิ่งมีความรุนแรงมากขึ้น พร้อมกับแววตาที่วาววับ เขาแหงนหน้าขึ้นและแผดร้องคำรามออกมา เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องออกไป ขณะที่ร่างกายเริ่มขยายจากขนาดปกติจนมีความสูงสามจ้าง, เจ็ดจ้าง, สิบจ้าง, ยี่สิบจ้าง, สามสิบจ้างอย่างรวดเร็ว!
ตอนนี้เมิ่งฮ่าวกลายเป็นยักษ์ที่สูงสามสิบจ้าง ร่างกายกำลังสั่นสะท้านขณะที่ต่อสู้กลับไปยังแรงกดดันที่มองไม่เห็นซึ่งกำลังกดทับลงมาบนร่าง เขากระทืบเท้าลงไปบนพื้น และกลายเป็นอุกกาบาตพุ่งตรงไปยังจักรพรรดิ
จ้งอู๋หยาก้าวมาข้างหน้าเพื่อขัดขวางเขาไว้ ทำให้ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขึ้น ขณะที่ต่อยหมัดสังหารเซียนออกไป ทันใดนั้นคนทั้งสองก็เริ่มต่อสู้กันไปมา
เกิดเป็นเสียงระเบิดดังก้องขึ้น ในช่วงเวลาแค่สั้นๆ คนทั้งสองปะทะกันไปมานับร้อยครั้ง ทุกสิ่งทุกอย่างสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และดวงตาของจ้งอู๋หยาก็เต็มไปด้วยแสงแปลกๆ เห็นได้ชัดว่ามันตระหนักดีว่าเมิ่งฮ่าวได้บรรลุถึงระดับพลังที่สามารถทำให้แม้แต่ตัวมันเองก็ต้องมีปัญหาขึ้นมาได้
“จ้งอู๋หยา!” เมิ่งฮ่าวร้องตวาดขึ้น โบกสะบัดมือขวาปลดปล่อยแก่นแท้แห่งเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ออกไป แต่ทันใดนั้นเองที่จ้งอู๋หยาพุ่งถอยไปทางด้านหลัง ไม่ทำอะไรเพื่อมาขัดขวางเมิ่งฮ่าวอีก
เมิ่งฮ่าวจ้องมองไปด้วยความตกตะลึงอยู่ชั่วขณะ แต่ตั้งแต่ตอนแรกแล้วที่เขาไม่มีความต้องการจะต่อสู้กับจ้งอู๋หยา รวมทั้งเกิดความรู้สึกถึงวิกฤตที่ใกล้เข้ามาว่ามีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้น เขาโบกสะบัดมือทำให้เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ระเบิดขึ้นพุ่งตรงไปยังจักรพรรดิ
จักรพรรดิหัวเราะเป็นเสียงดังออกมา ไม่แม้แต่จะยอมถ่อมตัวมองมายังเมิ่งฮ่าว ปล่อยให้เขาใกล้เข้ามาโดยที่ไม่หลบเลี่ยงไปทางด้านข้างแม้แต่น้อย
เกิดเป็นเสียงระเบิดดังก้องขึ้นมา และสีหน้าเมิ่งฮ่าวก็เปลี่ยนไป เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ของเขาและฝ่ามือที่ฟาดตรงไป กำลังอยู่ห่างจากจักรพรรดิเพียงแค่หนึ่งฉื่อ (ประมาณ 1 ฟุต) เท่านั้น แต่ทันใดนั้นเองที่พวกมันกลับกระแทกเข้าไปยังสิ่งกีดขวางบางอย่าง
แทบจะคล้ายกับว่าเจตจำนงแห่งอาณาจักรสายลมได้พุ่งขึ้นมาอยู่รอบๆ ตัวจักรพรรดิ ทำให้มัน…ไม่มีทางได้รับบาดเจ็บใดๆ!
ไม่ใช่แค่นี้เท่านั้น แต่กลับมีพลังสะท้อนกลับโจมตีมายังเมิ่งฮ่าว ทำให้ต้องลอยละลิ่วไปทางด้านหลังเกือบหนึ่งร้อยจ้าง
“ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงแผนการของราชันจักรพรรดิได้ ไม่มีพลังใดจะสามารถมาขัดขวางความหวังของอาณาจักรสายลมได้ ทุกสิ่งทุกอย่าง…เพื่อเต๋าเดิมแท้ เพื่ออิสรภาพ!”
มันยืนอยู่ที่นั่น ไร้ดวงตา หัวเราะอย่างบ้าคลั่งขณะที่ชูมือทั้งสองข้างขึ้นไปในอากาศ เห็นได้ชัดว่าพื้นฐานฝึกตนของมันไม่ได้สูงมากนัก แต่ในตอนนี้กลับมีพลังแห่งเจตจำนงที่น่าประหลาดใจมารวมอยู่ที่ตัวมัน
“จงฟังข้า ผู้ฝึกตนลำดับขั้นแห่งโลกเซียน สิ่งที่พวกเจ้าต้องการก็คือกฎธรรมชาติและแก่นแท้แห่งอาณาจักรสายลม ในฐานะที่เป็นจักรพรรดิ…ข้าจะมอบให้กับพวกเจ้าในตอนนี้!”
จักรพรรดิหัวเราะออกมาอย่างต่อเนื่อง ขณะที่ชี้นิ้วขึ้นไปในท้องฟ้า สวรรค์สั่นสะเทือน และดูเหมือนว่าท้องฟ้าจะแตกกระจายออกไป เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น ขณะที่อาณาจักรสายลมจู่ๆ ก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีท้องฟ้าอีกต่อไป
ในสถานที่เคยเป็นท้องฟ้ากลายเป็นความว่างเปล่า ภายในนั้นถ้ามองดูให้ละเอียดก็จะเห็นกระแสน้ำวนสีโลหิต ส่งเสียงดังก้องขณะที่หมุนคว้างไปมา กระจายพลังออกมาเพื่อฉุดดึงอาณาจักรสายลมให้สูงมากขึ้นไปเรื่อยๆ อย่างไม่ลดละ
ในเวลาเดียวกันนั้น กฎธรรมชาติและแก่นแท้นับไม่ถ้วนซึ่งก่อนหน้านี้ไม่อาจจะมองเห็นได้ ตอนนี้กลับถูกเปิดเผยออกมาเนื่องจากไม่มีท้องฟ้าอยู่ที่ด้านบนอีกต่อไป
กฎธรรมชาติถูกมองเห็นได้ราวกับเป็นสัญลักษณ์เวทที่ส่องแสงระยิบระยับ เพื่อก่อตัวเป็นร่างแหขนาดใหญ่ซึ่งปกคลุมไปทั่วทุกสรรพสิ่ง ตรงตำแหน่งที่เส้นใยเหล่านั้นได้เชื่อมต่อกันเป็นตาข่าย มองเห็นเป็นจุดแสงหลากสี บางครั้งพวกมันก็ดูโปร่งใส บางครั้งก็สาดประกายเจิดจ้าขึ้น พวกมันคือ…แก่นแท้
เป็นครั้งแรกที่กฎธรรมชาติและเต๋าอันยิ่งใหญ่ ถูกคนทั้งหมด…มองเห็นได้โดยตรง
สิ่งที่คนทั้งหมดต้องทำก็คือส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไป ก็จะสามารถมองเห็นร่างแหขนาดใหญ่ของสัญลักษณ์เวท ซึ่งเป็นตัวแทนของกฎธรรมชาติ ยิ่งไปกว่านั้นถ้าพวกมันสัมผัสไปโดนจุดแสงหลากสีด้วยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ ก็จะสามารถรับรู้ได้ถึงการคงอยู่ของแก่นแท้
“กฎธรรมชาติ เต๋าอันยิ่งใหญ่ อยู่ที่นั่น, อยู่เบื้องหน้าพวกเจ้าแล้ว!”
จักรพรรดิกล่าวขึ้นพร้อมกับหัวเราะ “ผู้ฝึกตนลำดับขั้นแห่งโลกเซียน พวกเจ้าสามารถไตร่ตรองรู้แจ้งพวกมันได้มากที่สุดตามที่ต้องการ แต่ก็ขึ้นกับโชควาสนาส่วนตัวของพวกเจ้าเองด้วย!” เสียงหัวเราะของมันประกอบไปด้วยความเย้ยหยัน, เหยียดหยาม และที่มากที่สุดก็คือการดูถูก
เต้าเทียนกำลังจะออกไปจากบริเวณนั้น แต่จู่ๆ แรงสั่นสะเทือนก็วิ่งผ่านไปทั่วร่าง และมองขึ้นไปยังร่างแหขนาดใหญ่ที่ด้านบน มันมองเห็นแสงหลากสีและเริ่มหอบหายใจออกมา จากนั้นก็ส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไปทั่วทุกทิศทาง และเริ่มใคร่ครวญหาความรู้แจ้ง
ในเวลาเดียวกันนั้น ผู้ฝึกตนลำดับขั้นคนอื่นๆ ในอาณาจักรสายลมต่างก็สั่นสะท้านไปโดยสิ้นเชิง เมื่อพวกมันมองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้อยู่ตรงด้านบน ก็เงียบไปชั่วขณะ แต่จากนั้นก็เริ่มบินฝ่าอากาศตรงมายังเขตพื้นที่วิหารกลาง
หลินชงคือคนแรกที่มาถึง จากนั้นก็เริ่มไตร่ตรองหาความรู้แจ้งขึ้นในทันที
ต่อมาเป็นหานชิงเหลย จากนั้นก็อวี่เหวินเจียน ในที่สุดผู้ฝึกตนลำดับขั้นที่อ้วนเตี้ยจากชนเผ่าที่ห้าก็มาถึง เป็นคนที่ถูกเต้าเทียนทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสและต่อมาก็หลบหนีจากไปได้ มันบินฝ่าอากาศตรงมายังมุมหนึ่งในเขตพื้นที่วิหารกลาง จากนั้นร่างกายก็สั่นสะท้านและเริ่มไตร่ตรองหาความรู้แจ้ง
ผู้ฝึกตนลำดับขั้นมารวมตัวกันในเขตพื้นที่วิหารกลางอย่างรวดเร็ว และเริ่มไตร่ตรองหาความรู้แจ้งจากกฎธรรมชาติและแก่นแท้ของอาณาจักรสายลม เมิ่งฮ่าวเป็นเพียงคนเดียวที่ถึงแม้ว่าจะมีกฎธรรมชาติและแก่นแท้อยู่ตรงหน้าทั้งหมด แต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงวิกฤตที่กำลังพุ่งขึ้นมาอย่างรุนแรง เขากำลังจะก้าวเท้าตรงไปยังจักรพรรดิอีกครั้ง แต่ทันใดนั้นจักรพรรดิที่ไร้ดวงตาก็หันหน้ามา และดูเหมือนว่าจะมองตรงมาที่เขา ถึงแม้ว่ามันจะตาบอด แต่หลุมโลหิตสีดำก็จ้องมองตรงมายังเมิ่งฮ่าว
“ไม่จำเป็นต้องวิตกไป, เมิ่งฮ่าว ข้าอาจจะประเมินเจ้าต่ำเกินไป แต่ก็ไม่มีทางจะเกิดขึ้นอีกครั้ง จริงๆ แล้วข้าหวังว่าเจ้าจะแข็งแกร่งมากขึ้นกว่านี้…และข้าก็จะช่วยเจ้า!” จักรพรรดิยกเท้าขวาขึ้นและกระทืบลงไปอย่างรุนแรง ส่งผลให้เกิดเป็นเสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังก้องออกไปทั่วทั้งเขตพื้นที่วิหาร
สามร้อยแก่นแท้สุดท้าย ที่ควรจะคงอยู่ภายในวิหาร รางวัลชิ้นสุดท้ายสำหรับผู้ฝึกตนลำดับขั้นที่แข็งแกร่งมากที่สุด เริ่มกระจายออกไปทั่วทั้งสวรรค์และปฐพี ต้องขอบคุณสำหรับเท้าของจักรพรรดิที่กระทืบลงไปอย่างรุนแรงนั้น
สามพันกฎธรรมชาติ และสามพันเต๋าอันยิ่งใหญ่ นั่นคือตัวเลขที่สมบูรณ์แบบ และเป็นตัวเลขสุดท้ายที่จะให้ผู้ฝึกตนได้รับความรู้แจ้ง ซึ่งจะขึ้นกับโชควาสนาส่วนตัวของพวกมัน
แรงสั่นสะเทือนวิ่งผ่านไปทั่วร่างเมิ่งฮ่าว ไม่เพียงแต่ผู้ฝึกตนลำดับขั้นที่กำลังได้รับความรู้แจ้งเท่านั้น ฝานตงเอ๋อร์และคนอื่นๆ ต่างก็สั่นสะท้านขึ้นด้วยเช่นกัน พวกมันส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไปเพื่อให้ได้รับความรู้แจ้งจากกฎธรรมชาติและแก่นแท้อันล้ำค่าเหล่านี้ในทันที
“พวกเจ้าเป็นผู้ฝึกตนลำดับขั้นแห่งโลกเซียน แต่โลกเซียนก็ปฏิบัติต่อพวกเจ้าอย่างโหดร้ายมากเกินไป เดิมทีมันควรจะเป็นเรื่องที่เรียบง่ายเพื่อจะได้ครอบครองกฎธรรมชาติและแก่นแท้ แต่โลกเซียนกลับทำให้พวกเจ้าต้องต่อสู้แก่งแย่งกัน”
“แต่ในฐานะของจักรพรรดิ ข้าจะไม่โหดร้ายเช่นนั้น สามพันกฎธรรมชาติ และสามพันแก่นแท้ในตอนนี้รอให้พวกเจ้าได้รับความรู้แจ้งกันแล้ว!”
“ยิ่งมากยิ่งดี! สำหรับพวกเจ้าแต่ละคนจะได้รับ เส้นทางเต๋าในอนาคตของพวกเจ้าก็จะเดินไปได้อย่างง่ายดายมากขึ้น!”
“ข้าได้จัดเตรียมของขวัญอย่างอื่นให้กับพวกเจ้าไว้เช่นเดียวกัน มันคือ…ของขวัญที่แท้จริงซึ่งผู้ฝึกตนลำดับขั้นรุ่นก่อนหน้านี้ไม่เคยมีโอกาสได้ครอบครองมาก่อน!”
“โลกใดๆ ก็ตามมีเต๋าอันยิ่งใหญ่อยู่สามพันแบบ นั่นคือกฎของชีวิตและของสวรรค์ แต่มันก็ไม่สมบูรณ์!”
“จริงๆ แล้วในโลกใดๆ ก็ตาม มีความเป็นไปได้อยู่เช่นกันว่า…จะมีแก่นแท้ที่สามพันหนึ่งปรากฏขึ้น! นั่นคือหนึ่งแก่นแท้ที่เพิ่มขึ้นมา เป็นแก่นแท้สูงสุดที่จะช่วยเพิ่มโอกาสได้อย่างไร้ขีดจำกัด มันคือสุดยอดแก่นแท้!”
“แต่การที่จะทำให้แก่นแท้เช่นนั้นปรากฏขึ้นเป็นเรื่องที่ยาก ยากมากจริงๆ มีช่วงเวลาเดียวเท่านั้นที่มันจะปรากฏขึ้นมาได้ คือตอนที่โลกกำลังแขวนอยู่บนชายขอบแห่งการทำลายล้าง มีแต่ตอนนั้นเท่านั้นที่มันจะเริ่มปรากฏขึ้น!”
“นั่นคือ…แก่นแท้แห่งเต๋าอันยิ่งใหญ่ ที่ทำให้อาณาจักรสายลมถูกก่อตัวขึ้นมาจากห้วงกาลเวลานับไม่ถ้วน!”
“มันคือแก่นแท้ที่สมบูรณ์แบบ เป็นวิญญาณอันล้ำค่าของอาณาจักรสายลม อันที่จริงมันคือ…โลกแห่งเต๋า!”
“ใครก็ตามที่ได้ครอบครองโลกแห่งเต๋า ก็จะได้ครอบครองแก่นแท้โลกอันยิ่งใหญ่มากที่สุดนั้นเช่นกัน ด้วยการมีมันอยู่ ก็จะสามารถครอบครองโลกทั้งหมดได้ หรือแม้แต่จะสร้างโลกของตัวเองขึ้นมาได้!”
“พวกเจ้าคงจะถามว่ามันอยู่ที่ไหน? อยู่ในตัววิหารนั่นเอง!”
จักรพรรดิหัวเราะและโบกสะบัดชายแขนเสื้อขึ้น ทันใดนั้นกลิ่นอายอันสูงสุดก็กระจายออกมาจากวิหาร ทำให้กฎธรรมชาติและแก่นแท้ในบริเวณนั้นทั้งหมดเริ่มมืดสลัวลงไป ราวกับเป็นแสงหิ่งห้อยที่อยู่ใต้ประกายแสงจันทร์
ผู้ฝึกตนทั้งหมดรับรู้ได้ถึงแก่นแท้สูงสุดนั้นในทันที รวมทั้งเมิ่งฮ่าว
“ผู้ฝึกตนลำดับขั้นซึ่งได้รับความรู้แจ้งของสามพันกฎธรรมชาติ ของสามพันแก่นแท้ มีโอกาสที่จะต่อสู้เพื่อ…แก่นแท้โลกสุดท้ายนั้นได้!”
“ในฐานะที่เป็นจักรพรรดิ ข้าได้ปฎิบัติต่อพวกเจ้าเป็นอย่างดี ไม่เพียงแต่จะให้พวกเจ้าได้รู้แจ้งแก่นแท้เท่านั้น ข้ายังจะช่วยให้พวกเจ้ารู้แจ้งด้วยความรวดเร็วเพิ่มขึ้น ข้าจะไม่ปกปิดแม้แต่กระแสปราณของอาณาจักรสายลม!” เสียงหัวเราะแปลกๆ ดังก้องออกมาจากปากของจักรพรรดิ ขณะที่มีลำแสงจำนวนมากพุ่งจากด้านบนลงมาอยู่เหนือร่างของผู้ฝึกตนลำดับขั้นแต่ละคน
หลังจากที่ได้รับแสงเหล่านั้น เต้าเทียนและคนอื่นๆ ต่างก็สั่นสะท้าน ถึงแม้ว่าพวกมันไม่ต้องการจะยอมรับก็ไม่อาจจะทำได้ ลำแสงเหล่านั้นทำให้รู้สึกราวกับว่าพวกมันถูกหลอมรวมเข้าไปในอาณาจักรสายลม ทำให้พวกมันมีความรู้สึกเหมือนกับที่เมิ่งฮ่าวเคยพบเจอมาจากก่อนหน้านี้
ที่แตกต่างกันก็คือว่าเมิ่งฮ่าวได้รับความช่วยเหลือจากหัวใจลำดับขั้น ในขณะที่พวกมันได้รับความช่วยเหลือจากจักรพรรดิ ถึงแม้จะดูเหมือนว่ามีผลลัพธ์ที่เหมือนกัน แต่สองวิธีการนี้ก็แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ในสถานการณ์ที่ได้รับความรู้แจ้งมาอย่างง่ายดายเช่นนี้ ทำให้พวกมันสามารถจะครอบครองความรู้แจ้งของสามพันเต๋าอันยิ่งใหญ่ได้ทั้งหมดในช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น
แต่ละคนต่างก็ตระหนักดีว่าคำพูดและการกระทำของจักรพรรดิผู้นี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นกับดักบางอย่าง มันกำลังล่อเหยื่ออยู่ แต่…พวกมันก็ไม่อาจจะยับยั้งตนเองไม่ให้กินเหยื่อนั้นลงไปได้
มีแต่เมิ่งฮ่าวเท่านั้นที่ปฏิเสธแสงนั้นโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย ทำให้มันมืดสลัวลงไปและมีอิทธิพลต่อเขาน้อยมาก อย่างไรก็ตามเขายังคงไม่อาจจะต่อต้านสิ่งล่อใจจากสามร้อยแก่นแท้สุดท้ายที่เขาต้องการเหล่านั้นได้
เขาสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ และมองไปยังจักรพรรดิ ดวงตาสาดประกายขึ้นด้วยความเย็นชา
“เหยื่อ?…ข้าจะกินลงไป!”
เมิ่งฮ่าวส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ตรงไปยังสามร้อยแก่นแท้สุดท้ายที่ตัวเองต้องการ และเริ่มได้รับความรู้แจ้งขึ้นในทันที เพราะว่าเขามีผลเนี่ยผานอยู่ภายในร่างแล้ว ทำให้มันหลอมรวมเข้าไปในร่างได้เต็มที่มากขึ้น ด้วยแต่ละแก่นแท้ที่เขาได้รับความรู้แจ้งมา ทำให้ขั้นตอนนี้มีความสมบูรณ์มากขึ้นกว่าเดิม
ในตอนที่เขามีเต๋าอันยิ่งใหญ่ทั้งสามพันแบบหลอมรวมเข้าไปในจิตใจได้ทั้งหมด ผลเนี่ยผานลูกที่สองของเขาก็จะหลอมรวมอยู่ในหน้าผากไปตลอดกาล เขาจะเป็นเช่นนี้…ไปตราบชั่วนิรันดร์ กลายเป็นเซียนทุกชั้นฟ้าไปอย่างสมบูรณ์แบบ!