ตอนที่ 617
ดินแดนแห่งสามศักดิ์สิทธิ์
มองเห็นเส้นผมบนศีรษะที่มีขนาดใหญ่หนึ่งร้อยจ้างนั้น รวมถึงเขาสีดำสนิทสามข้าง ผิวกายเป็นสีเทาราวคนตายและเต็มไปด้วยริ้วรอยเหี่ยวย่น มีหน้าตาที่ดูค่อนข้างคล้ายกับมนุษย์ แต่ก็เหมือนกับราชสีห์มากกว่า
มันกระจายกลิ่นอายอันเก่าแก่โบราณอย่างน่ากลัวออกมา ทันทีที่มันปรากฏขึ้น ทั่วทั้งอาณาจักรที่สี่ก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
กระแสน้ำวนขนาดใหญ่ ซึ่งมีความกว้างถึงหนึ่งหมื่นจ้าง หมุนวนไปรอบๆ บริเวณนั้นทั้งหมด ท่ามกลางเสียงกระหึ่มกึกก้อง สายลมอันดุร้ายก็กวาดออกไปทั่วทั้งบริเวณ ทำให้ทุกสรรพสิ่งสั่นสะเทือน
หานตันจื่อ หมอบกราบอยู่ด้านล่างศีรษะนั้น สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น รูปร่างหน้าตาของมันในตอนนี้กำลังเปลี่ยนไป มันไม่ได้ดูเหมือนมนุษย์อีกต่อไป เขาสีดำสามข้างโผล่ออกมาจากศีรษะมัน และดูคล้ายคลึงกับศีรษะขนาดใหญ่ที่ด้านบนของมันเป็นอย่างมาก
“ลูกหลานรุ่นหลังขอต้อนรับการกลับมา ของพลังท่านบรรพบุรุษ!!” หานตันจื่อร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น ขณะที่เสียงของมันดังขึ้น ก็ดูเหมือนจะไปเชื่อมต่อกับศีรษะขนาดใหญ่นั้น พลังอันน่าตกใจเริ่มหลอมรวมเข้าไปในร่างมัน!
เส้นผมมันลอยพริ้วไปมา เสื้อผ้ากระพือพัด มันควรจะลอยละลิ่วออกไป ราวกับเป็นใบไม้ร่วงกลางสายลม แต่จากกลิ่นอายของมัน ก็ดูเหมือนว่ามันกำลังถูกยอมรับจากมรดกบางอย่าง
ศีรษะที่ปรากฏขึ้นมานั้นมีขนาดใหญ่หนึ่งร้อยจ้าง แต่ในชั่วพริบตา มันก็มีขนาดใหญ่มากขึ้นในทันที ตอนนี้มันมีขนาดใหญ่ถึงหนึ่งพันจ้าง อีกลมหายใจต่อมา มันก็กลับไปมีขนาดหนึ่งร้อยจ้างเหมือนเดิม ดูคล้ายกับเป็นภาพที่ซ้อนทับกัน ทำให้โลกนี้ดูบิดเบี้ยว เสียงกระหึ่มดังขึ้นไปในท้องฟ้า กลุ่มคนทั้งหมดที่อยู่ในกลางอากาศ ซึ่งกำลังไล่ตามกระบี่ไม้ไป ไม่มีแม้แต่โอกาสจะเริ่มต่อสู้กันเพื่อของวิเศษอันล้ำค่า ก่อนที่ภาพนี้จะเผยออกมา จนทำให้พวกมันเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
สายลมอันรุนแรงพุ่งขึ้นไป กวาดออกไปทั่วทุกสรรพสิ่ง ทุกคนที่ด้านบนหมุนคว้างลอยออกไป อย่างไม่อาจจะควบคุมตัวเองได้ ทำให้สีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“นั่น…นั่นคืออะไร!?”
“บัดซบ! จริงๆ แล้ว มันกำลังพยายามจะปล่อยอสูรผู้ยิ่งใหญ่ จากด้านในกระจกออกมา!!”
“นั่นไม่ใช่เป็นอสูร หนึ่งในสามผู้ทรงพลังมากที่สุด ภายในโลกกระจก? คนผู้นี้คือใครกัน!?!?”
ด้วยความตื่นตระหนก ทุกคนเริ่มถอยไปด้านหลัง ผู้ฝึกตนที่เหลือในอาณาจักรแห่งนี้ ผู้ที่ไม่ได้เข้าร่วมกับเหตุการณ์ตรงจุดศูนย์กลาง รวมทั้งสวี่ชิง ทั้งหมดต่างก็ตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง พวกมันก็เช่นกัน ไม่อาจจะป้องกันไม่ให้ตนเองถูกกวาดออกไปได้ คนทั้งหมดกลายเป็นลำแสงพุ่งผ่านอากาศไป
ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกาย ขณะที่ลอยอยู่กลางอากาศในวิญญาณดวงที่เจ็ด ด้วยร่างกายตัดวิญญาณ และพื้นฐานฝึกตนของหกสิบสี่วงจรอันยิ่งใหญ่ขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง แม้จะมีพลังเช่นนั้น ก็ยังทำให้ต้องลอยตัวอยู่ที่นั่นอย่างไม่เสถียร แต่เขาก็ยังคงอยู่ในสถานที่แห่งนั้นได้ และพยายามรักษาสมดุลย์อยู่ภายในกระแสน้ำวนและลมพายุอันดุร้าย
ขณะที่เมิ่งฮ่าวมองลงไปยังพื้นผิวของแผ่นดิน ดวงตาก็หดเล็กลง เขารู้ว่าหานตันจื่อกำลังวางแผนจะทำอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่เคยจะคาดคิดว่าแผนการของมัน จะน่าประหลาดใจถึงเพียงนี้!
ในตอนนี้ เสียงกระหึ่มดังก้องเต็มอยู่ในกระแสน้ำวนขนาดใหญ่นั้น ต้นกำเนิดของมันไม่ใช่อะไรอื่น นอกจากเป็นศีรษะขนาดใหญ่ที่โผล่ขึ้นมาจากภายในโลกแห่งกระจก เสียงนั้นดังก้องสะท้อนไปมาราวกับเป็นเสียงฟ้าร้อง
ทำให้ทุกคน แม้แต่ผู้ฝึกตนที่อยู่ห่างไกลออกไป ต่างก็กระอักโลหิตออกมา หานตันจื่อไม่ได้รับผลกระทบนี้ และสีหน้าเมิ่งฮ่าวก็เพียงแต่ซีดขาวเล็กน้อยเท่านั้น นอกจากคนทั้งสองแล้ว คนอื่นๆ ทั้งหมดรู้สึกว่าจิตใจหมุนคว้าง ราวกับว่ากำลังติดอยู่ในภาพลวงตาอันไร้จุดสิ้นสุด
ตอนนี้ศีรษะของอสูรผู้ยิ่งใหญ่ โผล่ขึ้นมามากกว่าเจ็ดในสิบส่วน มองเห็นจมูก และโฉมหน้ามันได้ชัดเจนมากขึ้น มีรอยแผลเป็นที่ดูดุร้ายน่ากลัวขนาดใหญ่ อยู่บนใบหน้าของมัน
ใครก็ตามที่มองไปยังอสูรผู้ยิ่งใหญ่นี้เพียงแค่แวบเดียว ก็จะรู้สึกราวกับว่าจิตใจกำลังถูกดูดซับเข้าไปในทันที ก่อนที่พวกมันจะตระหนักถึงเรื่องนี้ จิตใจก็เต้นรัวด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง
ปราณอสูรปกคลุมไปทั่วทั้งท้องฟ้า เพียงชั่วพริบตา พลังอื่นๆ ทั้งหมดของสวรรค์และปฐพี ก็ถูกขับไล่ออกไปจากโลกของปราณอสูรอันทรงพลังนี้
ทันใดนั้น ทั่วทั้งโลกนี้ก็กลายเป็น…โลกอสูร!
หานตันจื่อตัวสั่นสะท้าน สีหน้าลุกโชนด้วยความคลั่งไคล้ ร่างกายมันเปลี่ยนไปอย่างต่อเนื่องด้วยความรวดเร็วสูงสุด กลิ่นอายมันระเบิดขึ้นไป การเชื่อมต่อระหว่างมันและศีรษะนั้นก็ยิ่งสมบูรณ์มากขึ้น
ในเวลาเดียวกันนั้น พลังทั้งหมดของสวรรค์และปฐพี ซึ่งไม่ใช่ปราณอสูรก็พุ่งขึ้นไปที่ด้านบนสุดของโลกนี้ ซึ่งไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากเป็นอุโมงค์ลึก ที่ทุกคนเดินทางผ่านลงมายังสถานที่แห่งนี้
เสียงกระหึ่มได้ยินมา ขณะที่พลังนั้นเข้าไปในอุโมงค์อย่างสมบูรณ์ ต้นเถาวัลย์มากมายนับไม่ถ้วนที่อยู่ด้านในแห้งเหี่ยวลงไปในชั่วพริบตา พวกมันหายไปอย่างไร้ร่องรอย ขณะที่พลังขับไล่ของสวรรค์และปฐพี พุ่งออกไปยังโลกภายนอก
ถ้ายืนอยู่ที่ด้านนอกของหลุมยักษ์นี้ สิ่งที่สามารถมองเห็น ก็จะเป็นเสาแห่งปราณที่ระเบิดขึ้นไปในท้องฟ้า ชั้นของระลอกคลื่นกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง กวาดปกคลุมออกไปยังทุกสรรพสิ่ง
ถึงแม้ว่าขั้นตอนนี้เพิ่งจะเกิดขึ้นที่ด้านในของอาณาจักรที่สี่…แต่ก็สามารถคาดคิดได้อย่างง่ายดายว่า ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไป อันเนื่องมาจากการโผล่ขึ้นมาของอสูรผู้ยิ่งใหญ่ จากภายในโลกแห่งกระจก
เมื่อการเปลี่ยนแปลงเสร็จสิ้นสมบูรณ์…ทุกคนที่อยู่ภายในก็จะตายไปทั้งหมด หรืออาจจะถูกทำให้เปลี่ยนไปโดยปราณอสูร วิญญาณจะถูกปรับเปลี่ยน พื้นฐานฝึกตนจะถูกเปลี่ยนเป็นระดับพื้นฐานขั้นต้น คนทั้งหมดจะไม่ใช่ผู้ฝึกตนอีกต่อไป แต่เป็นอสูร!
สีหน้าเมิ่งฮ่าวเปลี่ยนไป ขณะที่มองขึ้นไปในท้องฟ้า ซึ่งมีกลุ่มคนทั้งหมดจากดาวหนานเทียนลอยอยู่ กระแสน้ำวนกำลังหมุนไปมาเร็วขึ้นกว่าเดิม และขณะที่เป็นเช่นนี้ ทุกคนต่างก็ตกอยู่ในอาการงุนงง ฟางอวี๋, ตระกูลจี้, ผู้ฝึกตนจากดินแดนทางเหนือและดินแดนทางใต้, หวังลี่ไห่, หานเป้ย, หลี่เทียนเตา, หลี่ซือฉี และก็สวี่ชิง…
คนทั้งหมดดูเหมือนจะตกอยู่ในภาพลวงตา สีหน้าพวกมันบิดเบี้ยว กัดฟันแน่น ส่งเสียงแค่นอย่างเย็นชาออกมาเป็นระยะ บางครั้งสีหน้าพวกมันก็ดูงุนงง ดูแปลกประหลาดอย่างถึงที่สุด
ปราณอสูรกำลังเกาะกลุ่มอยู่รอบๆ ร่างพวกมัน เห็นได้ชัดว่ากำลังเริ่มสร้างความเปลี่ยนแปลงของภาพลวงตาบางอย่างอยู่
หานตันจื่อหมอบกราบอยู่บนพื้นต่อไป “ดินแดนแห่งสามศักดิ์สิทธิ์ พลังแห่งบรรพบุรุษกลับมาแล้ว มรดกสำหรับข้า, หานตันจื่อ ทุกคนในที่แห่งนี้เป็นเครื่องสังเวยของข้า ร่างพวกมันจะถูกเปลี่ยนไป วิญญาณจะถูกหลอมรวม ถ้าพวกมันไม่ตายในขั้นตอนนี้ ก็จะไม่ใช่ผู้ฝึกตนอีกต่อไป แต่เป็นอสูร!”
“พวกมันจะกลายเป็นฝูงอสูรของข้า และจะติดตามอยู่ข้างกายข้า ขณะที่ข้าใช้พลังของบรรพบุรุษเพื่อต่อสู้กับสวรรค์!” ร่างมันสั่นสะท้านขณะที่คำพูดดังก้องออกไปทั่วทั้งกระแสน้ำวน
ในเวลาเดียวกันนั้น กระแสน้ำวนซึ่งหมุนอยู่รอบๆ ศีรษะของอสูรผู้ยิ่งใหญ่ ก็ไม่ได้มีความกว้างหนึ่งหมื่นจ้างอีกต่อไป มันขยายตัวออกไปอีกครั้ง จนกระทั่งเกือบจะกว้างถึงหนึ่งแสนจ้าง ช่างน่าตกใจอย่างถึงที่สุด ในตอนนี้ มองเห็นริมฝีปากด้านบนของอสูรผู้ยิ่งใหญ่แล้ว
ตอนนี้มองเห็นได้ชัดว่าศีรษะนั้นไม่ได้มีรอยแผลเป็นเพียงแค่แห่งเดียว แต่มีถึงสามแห่ง หนึ่งเป็นรอยแผลที่อยู่บนริมฝีปากของมัน ทำให้มันไม่ได้มีริมฝีปากเพียงแค่สองด้านเท่านั้น แต่เป็นสี่ด้าน!
และยังได้เห็น…เขี้ยวสีดำที่แหลมคมอีกด้วย! หน้าตาของอสูรผู้ยิ่งใหญ่นี้ดูโหดเหี้ยมอย่างถึงที่สุด!
ปราณอสูรม้วนตัวไปมามากขึ้น และเสียงกระหึ่มก็ยิ่งดังรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม
ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกาย “นี่ก็คือสำนักเซียนอสูรโบราณ เคอจิ่วซือยังไม่ได้ตายไป มันคงไม่อาจจะไม่สนใจในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้ ใช่หรือไม่? และจื่อเซียงจะเป็นอย่างไรบ้าง? ยากที่จะรับรู้ถึงความคิดของนางได้”
“ถ้าเช่นนั้น…ทำไมเคอจิ่วซือถึงยังไม่ปรากฏกายขึ้น?”
“ไม่เป็นไร ข้าไม่อาจจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่มัน…” ถึงแม้ว่าเขาอาจจะไม่สนใจคนอื่นๆ แต่สวี่ชิงก็อยู่ที่นี่ด้วย คนอื่นๆ เป็นหนี้หินลมปราณเขามากมาย ถ้าตายไปเพียงไม่กี่คน เขาก็สามารถยอมรับได้ แต่ถ้าพวกมันทั้งหมดตายไป…นั่นเป็นสิ่งที่เมิ่งฮ่าวไม่อาจจะยอมรับให้มันเกิดขึ้นได้
ดวงตาเมิ่งฮ่าวเต็มไปด้วยแสงเจิดจ้า สูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ หลับตาลงชั่วขณะ จากนั้นก็ลืมขึ้นมาใหม่ทันทีที่เขาลืมตาขึ้น เมิ่งฮ่าวก็เข้าไปใน…วิญญาณดวงที่แปด!
ตูม!
ในวิญญาณดวงที่แปด ร่างกายเขายิ่งมีความแข็งแกร่งมากขึ้น ในวิญญาณดวงที่เจ็ด เป็นขั้นของตัดวิญญาณ แต่ในวิญญาณดวงที่แปด ได้บรรลุถึงระดับความน่ากลัวมากขึ้นไปกว่านั้น พื้นฐานฝึกตนของเขาระเบิดออกไป ไม่ใช่ด้วยพลังของหกสิบสี่วงจรอันยิ่งใหญ่ขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง แต่เป็นหนึ่งร้อยยี่สิบแปด!
ด้วยพลังอันน่าเหลือเชื่อเช่นนี้ ทำให้ความลึกล้ำเปลี่ยนไป จู่ๆ เมิ่งฮ่าวก็ไปปรากฏตัวขึ้นที่กลางอากาศในกระแสน้ำวนอันรุนแรง ถูกกระแทกโดยสายลมที่หมุนวนไปมา เกิดเป็นเสียงกระหึ่มขึ้นรอบๆ ตัว ขณะที่สายฟ้าอันไร้รูปร่าง มากมายนับไม่ถ้วนระเบิดออก
มือขวาเมิ่งฮ่าวกำขึ้นเป็นหมัด ต่อยตรงไปยังท่อของกระแสน้ำวนที่สูงขึ้นไปในท้องฟ้า หมัดนั้นไม่เพียงแต่จะประกอบไปด้วยพลังทั้งหมดของพื้นฐานฝึกตนของเขาเท่านั้น แต่ยังมีวิชาเวทกลืนภูเขาอีกด้วย!
ยอดเขาขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น ซึ่งไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากเป็น…ยอดเขาสี่! ภาพนั้นค่อนข้างจะเลือนลางไม่ชัดเจน แต่ทันทีที่มันปรากฏขึ้น เสียงกระหึ่มก็ดังก้องออกมา พุ่งตรงไปยังท่อกระแสน้ำวน ขณะที่มันพุ่งฝ่าอากาศไป บางส่วนก็แตกกระจายและตกลงไป แต่เมื่อมันพุ่งไปถึงเป้าหมายก็ยังคงมีอยู่อีกครึ่งหนึ่ง
ภูเขาพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ตรงไปยังท่อกระแสน้ำวน ขณะที่มันเข้าไปใกล้ เมิ่งฮ่าวก็ร้องตระโกนออกมา“พังทลาย!”
ทันทีที่คำพูดหลุดออกมาจากปาก ภาพลวงตาของภูเขาก็หยุดอยู่กลางอากาศและระเบิดออก ส่งเสียงที่คล้ายกับเป็นเสียงฟ้าร้องนับไม่ถ้วนออกไป มีจำนวนมากมายเกินกว่าเสียงกระหึ่มของกระแสน้ำวน กลายเป็นคลื่นเสียงอันน่าตกใจ กวาดออกไปทั่วทั้งโลกแห่งนี้
เนื่องจากเสียงนั้น คนอื่นๆ ทั้งหมดรวมทั้งสวี่ชิง จิตใจต่างก็สั่นสะท้าน ภาพลวงตาซึ่งปกคลุมคนทั้งหมดชั่วคราวได้หายไป และดวงตาของทุกคนก็เริ่มแจ่มใสขึ้น จากนั้นใบหน้าก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
เมิ่งฮ่าวมองไปยังคนทั้งหมด และแผดร้องคำรามออกมา “ยังไม่ไปอีก!?” เขาร่ายเวทด้วยสองมือ และสายลมอันดุร้ายก็ระเบิดออกมาจากร่างในทันที ต่อสู้กลับไปยังกระแสน้ำวน ทันใดนั้น กระแสน้ำวนก็เริ่มอ่อนแอลง
ฟางอวี๋อ้าปากค้าง มองลงไปยังเมิ่งฮ่าว นางมีท่าทางกังวลใจ แต่ในเวลาเดียวกันนั้นก็ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ร่างนางแวบขึ้นขณะที่เข้าไปใกล้สวี่ชิง แม้ในขณะที่สวี่ชิงมองไปยังเมิ่งฮ่าว ฟางอวี๋ก็จับนางไว้
“ไปกันเถอะ” ฟางอวี๋กล่าว “มันจะไม่วางใจ จนกว่าเจ้าจะออกไปจากที่แห่งนี้!”
สวี่ชิงลังเล แต่ก็ไม่ต่อต้าน นางมองกลับไปยังเมิ่งฮ่าวอีกครั้ง และความรู้สึกอย่างที่ยากจะอธิบายออกมาได้ พุ่งขึ้นมาในจิตใจ คิดย้อนกลับไปในปีนั้น ที่ด้านนอกของถ้ำกำเนิดใหม่ เป็นภาพที่คล้ายคลึงกับตอนนี้ ซึ่งนาง…ไม่อาจจะช่วยเหลือเมิ่งฮ่าวได้เลยแม้แต่น้อย
ผู้ฝึกตนดาวหนานเทียนกำลังหอบหายใจด้วยความประหลาดใจ ยังภาพอันน่ากลัวที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นี้ ทีละคน ทีละคน พวกมันเริ่มบินตรงขึ้นไปยังท่ออุโมงค์ที่ด้านบน ขณะที่ทุกคนพุ่งผ่านอากาศ และเข้าไปในท่ออุโมงค์ พวกมันก็ได้ยินเสียงเมิ่งฮ่าว
“ข้าช่วยชีวิตพวกท่าน ซึ่งก็หมายความพวกท่านเป็นหนี้ข้า ถ้าพวกท่านบังอาจไม่ยอมชดใช้หนี้ เรื่องระหว่างพวกเราก็จะไม่จบลงเพียงแค่นี้!”
ขณะที่ทุกคนหายเข้าไปในอุโมงค์ พลังการขับไล่ก็ผลักดันพวกมันขึ้นไป ทำให้คนทั้งหมดพุ่งตรงไปด้านบน ในเวลาเดียวกันนั้น ศีรษะของอสูรผู้ยิ่งใหญ่ก็โผล่ออกมาจากภายในกระจกโดยสิ้นเชิง!
ที่ด้านข้าง หานตันจื่อมองขึ้นไปยังเมิ่งฮ่าว และทุกคนที่กำลังจากไปในเส้นทางของอุโมงค์