ตอนที่ 62 มีอำนาจเหนือชีวิตและความตาย

ขณะที่วางถ้วยชาลง ถนนยาวนอกที่พักของหัวหน้าค่ายก็เต็มไปด้วยเลือดและศพ!

ร่างของซูฉินเป็นเหมือนเสือที่ดุร้าย ไม่ว่าเขาจะผ่านไปที่ใด เลือดสดๆ จะกระเซ็นออกไปทุกทิศทุกทาง และพื้นก็จะปกคลุมไปด้วยคราบเลือด มันเป็นภาพที่น่าตกใจ ขณะที่เขาเดิน เขาฆ่า!

ต่อหน้าเขา ยามของที่พักหัวหน้าค่ายรีบมาจากทุกทิศทุกทาง นอกจากนี้ยังมีคนแปลกหน้าในชุดดำอีกหลายสิบคน พวกเขาเป็นผู้ฝึกฝนจากขบวนรถ

ทั้งสองฝ่ายมีเป้าหมายเดียวกับซูฉิน

ขณะที่เขาเข้าไปใกล้ ลมกระโชกแรงก็พัดผมปลิวไปด้านหน้า ซูฉินเขาตัดสินใจแบกดาบยาวที่ไม่คุ้นเคยไว้บนหลังและถือกริชไว้ในมือ บุคคลทั้งหมดของเขาดูเหมือนจะละลายไปกับสายลมในขณะที่เขาพุ่งเข้าหาผู้ฝึกฝนควบแน่นพลังฉีระดับหกที่อยู่ข้างหน้าเขา

ทันใดนั้นหัวของพวกเขาก็หลุดออก และลอยขึ้น!

เมื่อเลือดสาดกระเซ็น ชายในชุดดำและทหารยามก็วิ่งเข้ามา

ซูฉินมองไปที่ผู้ฝึกฝนขบวนรถเหล่านี้และรู้สึกงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง เขาจำได้ว่ากัปตันเล่ยได้ออกไปซื้อวัตถุดิบในวันที่ขบวนมาถึง แต่เขากลับเร็วมาก

เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นศัตรูของเขาในวันนั้น ดังนั้นเขาจึงต้องออกไปก่อนเวลา

ซูฉินเงียบลงและเจตนาฆ่าของเขาก็รุนแรงยิ่งขึ้น ความเร็วของเขาปะทุขึ้นอย่างสมบูรณ์และเขาไม่ได้หลบแต่พุ่งไปข้างหน้าแทน

ในระยะไกล คนสองคนยืนอยู่บนหลังคา

คนหนึ่งแก่ในขณะที่อีกคนอยู่ในวัยกลางคน ชายชราสวมเสื้อคลุมนักพรตเต๋าสีน้ำเงิน ในขณะที่ชายวัยกลางคนสวมชุดรัดรูป เขายืนเอามือไพล่หลังและมองดูฉากบนถนนอย่างเย็นชา

คนหลังนั่งอยู่ที่นั่นโดยมีเส้นเอ็นอยู่ในปากของเขา เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด มันเป็นสายธนูของครอส

สายธนูของครอสนั้นไม่ธรรมดา อาวุธเหล็กธรรมดาไม่สามารถหักมันได้เลย แต่ในปากของคนๆ นี้ มันถูกกัดออกทีละชิ้นๆ

“น่าสนใจ เขายังเป็นผู้ขัดเกลาร่างกายเหมือนข้า แต่เขาอยู่แค่ระดับหกหรือเจ็ดเท่านั้น เขาน่าสนใจกว่าคนที่มีแผลเป็นบนใบหน้า”

“เจ้าหรือข้า” ชายชราถามอย่างใจเย็น

“นี่คืออาณาเขตของนิกายเพชรของเจ้าและหัวหน้าค่ายเป็นผู้อาวุโสของนิกายของเจ้า แน่นอนว่าจะเป็นเจ้า ผู้อาวุโสที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งใหม่ของนิกายเพชร” ชายวัยกลางคนพ่นน้ำลายที่เต็มไปด้วยเส้นเอ็นออกมาเต็มปากและหัวเราะอย่าง น่ากลัว

ขณะที่ทั้งสองพูด เสียงตูมก็ดังขึ้นจากถนนยาว มีแม้กระทั่งเสียงร้องโหยหวน ดังก้องออกมาในขณะที่ทหารยามเจ็ดหรือแปดคนและชายในชุดดำที่ล้อมรอบ ซูฉิน ก็ล่าถอย

พวกเขาทั้งหมดเดินโซเซและไอเป็นเลือดคำใหญ่ แต่ละคนได้รับบาดเจ็บสาหัสบนร่างกายของพวกเขาขณะที่พวกเขาล้มลงกับพื้นทีละคน เผยให้เห็นซูฉินที่เดินออกมาจากการล้อมรอบศพของพวกเขา!

เขาสวมเสื้อโค้ทขนสัตว์ที่เปื้อนเลือดจำนวนนับไม่ถ้วน รองเท้าแตะฟางสีดำสนิท ผมยาวสลวยพลิ้วไหวตามสายลม และดวงตาคู่หนึ่งที่เย็นชาราวกับหมาป่าเดียวดาย

มือขวาของเขาห้อยลงมา และกริชที่เขาถืออยู่มีเลือดไหลลงมาตามใบมีด หยดลงบนดิน

ศพเจ็ดถึงแปดศพที่อยู่เคียงข้างเขาล้วนตายอย่างอนาถ ไม่ใช่ว่าซูฉินต้องการทรมานพวกเขาจนตาย แต่การบาดเจ็บทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับส่วนสำคัญของพวกเขานั้นน่าสลดใจอย่างยิ่ง

สำหรับการโจมตีของซูฉิน เป้าหมายหลักของเขาคือการฆ่า เขาไม่ได้เคลื่อนไหวที่ไม่จำเป็น ดังนั้นคนเก็บขยะที่เห็นฉากนี้ต่างก็ตกใจอีกครั้ง

ซูฉินไม่ได้มองไปที่ศพ เขาไม่แสดงออก แต่เลือดในดวงตาของเขาเอ่อล้น จากนั้นเขาก็เหยียบดินและก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

เป้าหมายของเขาคือที่พักของหัวหน้าค่ายซึ่งอยู่ห่างจากเขามากกว่า 3,000 ฟุต

เมื่อเขาเข้าไปใกล้ ชายชุดดำแปลกๆ ที่เหลืออีกสิบคนและองครักษ์ของหัวหน้าค่ายหลายคนที่อยู่ด้านหน้าที่พักของหัวหน้าค่ายก็ตัวสั่นด้วยความสยดสยองและถอยหนีโดยสัญชาตญาณ

หลังจากที่ซูฉินเร่งความเร็วขึ้น เขาก็เงยหน้าขึ้นและมองไปที่ร่างทั้งสองบนดาดฟ้าในระยะไกล

ออร่าของคนสองคนนี้แข็งแกร่งที่สุดที่เขาสัมผัสได้ระหว่างการสังหาร ในเวลาเดียวกัน พวกเขายังเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดสองคนที่เขาต้องเผชิญหน้า

ซูฉินชัดเจนมากว่าในสถานการณ์วันนี้ เมื่อเขาเลือกที่จะเคลื่อนไหว เขาจะต้อง… ฆ่าทุกคนให้สิ้นซาก ยิ่งไปกว่านั้น ตำแหน่งปัจจุบันของพวกเขาเป็นเส้นทางเดียวที่พวกเขาต้องใช้เพื่อไปยังที่พักหลักของค่าย

ดังนั้น หลังจากที่เขาเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาก็ยกมือซ้ายขึ้นแล้วใช้มันเพื่อยั่วยุ คนสองคนบนหลังคา

“หยิ่ง!” ชายชราในชุดคลุมสีน้ำเงินหรี่ตาลงขณะที่มีประกายเย็นวาบในตัวพวกเขา ด้วยการแกว่งร่างกายของเขา สายลมก็ปรากฏขึ้นใต้เท้าของเขาในขณะที่เขากระโดดลงมาจากหลังคาตรงไปยังซูฉิน!

ฉากนี้ทำให้หัวใจของยาม ชายชุดดำ และคนเก็บขยะที่อยู่ด้านหลังสั่นสะท้านอย่างรุนแรง จากสิ่งที่พวกเขารู้ มีเพียงผู้เชี่ยวชาญก่อตั้งรากฐานเท่านั้นที่สามารถขึ้นไปบนอากาศได้

สำหรับพวกเขาแล้ว ผู้เชี่ยวชาญก่อตั้งรากฐานเป็นเหมือนอมตะในท้องฟ้า

หลายคนไม่เคยเห็นมาทั้งชีวิต อาจกล่าวได้ว่าผู้เชี่ยวชาญก่อตั้งรากฐานอาจกลายเป็นบรรพบุรุษของนิกายหรือตระกูลเล็กๆ เช่น นิกายเพชร

แต่เห็นได้ชัดว่าชายชราชุดคลุมสีน้ำเงินคนนี้ไม่สามารถอยู่ที่ขอบเขตก่อตั้งรากฐาน ได้ เขาเพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแปด ของควบแน่นพลังชี่

เขาก้าวผ่านอากาศเป็นเพียงกลอุบาย มันไม่เกี่ยวอะไรกับเคล็ดลมที่เขาฝึกฝน มันไม่มีค่าในทางปฏิบัติและไม่สามารถคงอยู่ได้นานเกินไป มันเป็นเพียงกลลวง

อย่างไรก็ตาม สำหรับคนอื่นๆ ความตกใจที่เกิดขึ้นจากฉากนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกเขาตกใจ

อย่างไรก็ตามซูฉินไม่สนใจ เกือบจะในทันทีที่อีกฝ่ายก้าวผ่านอากาศและมาถึง เขาแอบโปรยผงพิษออกไปทันที

เขาเร็วมากจนทิ้งภาพติดตาไว้ที่พื้น ในทันทีที่การแสดงออกของชายชราในชุด สีน้ำเงินเปลี่ยนไปอย่างมาก ซูฉินก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาแล้ว

เขาชกออกไปโดยตรงและเงาของกุย ปรากฏขึ้นบนกำปั้นของเขา ปล่อยเสียงคำรามออกมา สิ่งนี้ทำให้ชายชราที่อยู่กลางอากาศไม่มีเวลาที่จะหลบ เขาทำได้เพียงรีบสร้างผนึกมือเพื่อสร้างการป้องกัน

ด้วยเสียงตูม การป้องกันของชายชราแตกเป็นเสี่ยงๆ แม้แต่ร่างของชายชราก็ถูกหมัดของซูฉิน บังคับซ้ำแล้วซ้ำเล่า นอกจากนี้ยังมีประกายคมจากแท่งเหล็กสีดำที่ ไล่ตามชายชรา

มีเสียงโครมคราม

แท่งเหล็กสีดำถูกโล่ป้องกันไว้

เมื่อโล่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย พลังของแท่งเหล็กก็สลายไปเช่นกัน เผยให้เห็นชายชราในชุดคลุมสีน้ำเงินที่อยู่ในสภาพเสียใจอย่างยิ่งขณะที่เขาไอเป็นเลือดจากด้านหลังโล่

ท่าทางของชายชราน่าเกลียดและเขากำลังจะพูด อย่างไรก็ตามซูฉินที่ไม่แสดงออกก็กระทืบเท้าขวาของเขาบนพื้นและร่างกายของเขาก็ขยับเข้ามาใกล้พร้อมกับบูม

ดวงตาของชายชราหรี่ลงและความโกรธก็พลุ่งพล่าน ขณะที่เขายกมือขึ้น ลมที่รุนแรงก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเขาทันที กวาดไปทุกทิศทุกทาง

จากนั้นเขาก็หายใจเข้าอย่างรุนแรง และลมก็พุ่งเข้าปากทันที ทำให้ใบหน้าของเขาแดงก่ำ ดวงตาของเขายังเผยให้เห็นถึงความโหดร้ายและการทรมาน และเขากำลังจะพ่นมันออกมา

อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และดวงตาของเขาก็ปูดโปน ผิวของเขากลายเป็นสีดำสนิทและแสดงอาการของการถูกวางยาพิษ ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง

“เจ้า…”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ซูฉินซึ่งไม่หยุดเลยก็เข้ามาใกล้ทันที

ด้วยความเร็ว กริชในมือของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับว่ามันถูกเผาเหมือน หัวแร้ง มันผ่าคอของชายชราอย่างไร้ความปรานี

เลือดสดๆ ไหลออกมาขณะที่เขากรีดร้องด้วยเลือดที่ไหลออกมา หัวของเขาถูกจับด้วยมือซ้ายของซูฉิน และแยกออกจากร่างกายของเขาโดยตรงในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป!

ในช่วงเวลาต่อมา ซูฉินโยนหัวพิษสีเขียวอมม่วงในมือของเขาไปที่ด้านข้างของชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่บนหลังคาด้วยท่าทางที่น่าเกลียดอย่างยิ่งและความกลัวอย่างรุนแรงในดวงตาของเขา

หลังจากนั้นก็ยกมือซ้ายขึ้นยั่วยุเหมือนครั้งก่อน

เวลาดูเหมือนจะหยุดลงในขณะนี้

ไม่ว่าจะเป็นคนเก็บขยะ ยาม หรือคนที่อยู่ในรถม้า พวกเขาทั้งหมดรู้สึกถึงคลื่นอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในใจ พวกเขาทั้งหมดตกตะลึงและตัวสั่นอย่างสุดจะพรรณนาแล่นผ่านร่างกายของพวกเขา

“เกินไป… แข็งแกร่งเกินไป…”

“มันคือยาพิษ… ช่างเป็นพิษที่น่ากลัวยิ่ง!” ในบรรดาคนเก็บขยะ มีคนพึมพำด้วยเสียงสั่นเครือ

ชายวัยกลางคนบนหลังคาหอบหนัก

“สาวกของนิกายเพชร ล้วนเป็นขยะงั้นรึ? พวกเขาต้องการอวดเมื่อต่อสู้ !!”

เขาเห็นได้ชัดว่าชายชราชุดคลุมสีน้ำเงินไม่อ่อนแอ ศิลปะลมของอีกฝ่ายน่าทึ่งมาก แต่ความผิดพลาดของเขาคือเขาเหยียบอากาศเพื่ออวดและสูญเสียความระวังตัว นอกจากนี้เขายังประเมินพลังของศัตรูต่ำเกินไป ดังนั้นเขาจึงไม่สังเกตเห็นพิษและริเริ่มที่จะดูดซับมันให้เต็มท้อง

ในตอนท้าย มันเป็นเพราะประสบการณ์ของผู้ปลูกฝังของนิกายที่ทำให้พวกเขาด้อยกว่าคนเก็บขยะในแง่ของความโหดเหี้ยมและไหวพริบเมื่อต้องควบคุมตนเองภายใต้การต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ชายวัยกลางคนก็หยิบยาแก้พิษออกมาเจ็ดถึงแปดเม็ดทันทีและกลืนพวกมันในคราวเดียว

หลังจากนั้นเขาก็กัดฟันและเสียงแตกดังออกมาจากร่างกายของเขาทันที

ร่างกายกำยำแต่เดิมของเขาแข็งแกร่งยิ่งขึ้นในขณะนี้ เขากระโจนขึ้นจากหลังคาโดยตรงพร้อมกับก้าวยาวๆ และพุ่งเข้าหาซูฉินเหมือนนกอินทรี

ซูฉินลดศีรษะลงและผมสีดำข้างหน้าเขาปิดตาของเขา ร่างกายของเขายังพุ่งไปข้างหน้า เข้าใกล้ศัตรูมากขึ้นเรื่อยๆ

ในชั่วพริบตาต่อมา ร่างของพวกเขาระเบิดออกด้วยความเร็วพร้อมๆ กัน และ ชนกันโดยตรง

ด้วยเสียงระเบิด ร่างกายของชายวัยกลางคนสั่นสะท้าน และความน่ากลัวที่รุนแรงยิ่งขึ้นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา เส้นผมที่อยู่ด้านหน้าของซูฉิน ปลิวไสวไปตามแรงกระแทก เผยให้เห็นความคมชัดในดวงตาสีเลือดของเขา

เขาสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าอัศจรรย์ที่มาจากอีกฝ่าย แต่ก็ยังด้อยกว่าตัวเขาเอง นอกจากนี้ การฟื้นตัวของเขายังแข็งแกร่งยิ่งขึ้น ในขณะนี้เจตนาฆ่าได้ปะทุออกมาจากดวงตาของเขา และพลังในร่างกายของเขาก็เพิ่มขึ้นเมื่อเขาชกออกไปอีกครั้ง!

การต่อสู้ประชิดระหว่างผู้ปรับแต่งร่างกายนั้นเรียบง่ายทว่าโหดร้าย

พวกเขาชนกันโดยตรง

ขณะที่เสียงดังกึกก้องกระจายไปทุกทิศทุกทาง แรงกระแทกยังทำให้บ้านหลายหลังพังทลาย

การหายใจของผู้ปลูกฝังวัยกลางคนค่อย ๆ เร่งรีบ ใบหน้าของเขาซีดและร่างกายของเขาสั่นเทา เส้นเลือดบนร่างกายของเขาปูดและดวงตาของเขาก็แดงก่ำ เขาไม่สามารถซ่อนความกลัวและความสิ้นหวังไว้ในใจได้

ในแง่ของความแข็งแกร่งและความเร็ว เขาด้อยกว่าซูฉิน นับประสาอะไรกับความสามารถในการฟื้นตัวของเขา ดังนั้น กระบวนการทั้งหมดกินเวลาเพียงประมาณสามสิบลมหายใจก่อนที่กำปั้นของเขาจะสลายกลายเป็นเลือด

แขนของเขาไม่สามารถต้านทานแรงมหาศาลจาก ซูฉิน ได้เช่นกัน และมันก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เลือดสดและกระดูกที่แตกกระจายอยู่ในอากาศขณะที่ ซูฉิน ปล่อยเสียงกรีดร้องที่ทำให้ตกใจ จากนั้นซูฉินก็กระโจนขึ้นและกระแทกเข่าเข้าที่หน้าผากของชายวัยกลางคนอย่างโหดเหี้ยม

โครมคราม เสียงของเนื้อบดแทนที่เสียงร้องอันเจ็บปวด จากนั้นเสียงของฝ่ายหลังก็หยุดลงอย่างกะทันหันและเขาเสียชีวิต

ซูฉินไม่แม้แต่จะเหลือบมองเขา เจตนาฆ่าในดวงตาของเขายังคงรุนแรงเช่นเคย เขาก้าวขึ้นไปบนศพของชายวัยกลางคนแล้วกระโดดขึ้น มุ่งตรงไปยัง… ที่พักของหัวหน้าค่าย!

ในขณะนี้ ยามที่อยู่ด้านนอกที่พักของหัวหน้าค่ายและผู้คนในตู้ม้าต่างหวาดกลัว

เมื่อพวกเขาเห็นซูฉินซึ่งโชกไปด้วยเลือดและพุ่งไปราวกับเทพปีศาจ ความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ของพวกเขามีมากกว่าทุกสิ่ง ไม่ทราบว่าใครเป็นคนแรกที่หนีไปทุกทิศ ทุกทาง แต่ทั้งหมดก็กระจัดกระจายไปในพริบตา

ดังนั้นภายใต้การจ้องมองอย่างตกตะลึงของคนเก็บขยะที่มารวมตัวกันที่จุดตั้งแคมป์ ร่างของซูฉินกระตุ้นลมหวีดหวิวในขณะที่เขามุ่งตรงไปยัง… ประตูหลักของที่พักของหัวหน้าค่าย

ทันทีที่เขาเข้าไปใกล้ ประตูก็พังครืนลงมา เมื่อประตูแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจากด้านในออก กำปั้นก็ยื่นออกมาและชนเข้ากับซูฉินโดยตรง

ด้วยเสียงอันดัง ซูฉินถอยหลังเป็นครั้งแรก

เขาถอยหลังไปสามก้าวแล้วเงยหน้าขึ้น สายตาที่เหมือนเหยี่ยวของเขาจ้องมองอย่างเย็นชาไปที่หัวหน้าค่ายซึ่งสวมชุดคลุมสีทองและมีสีหน้าน่าเกลียดอย่างยิ่งบนใบหน้าของเขา

ข้างหลังเขามีชายชราที่ดูเศร้าสร้อยในชุดผ้าทอที่ดูใจร้าย!

ชายชราถือร่างที่คุ้นเคยไว้ในมือ!

ทันทีที่เขาเห็นร่างนั้น ร่างกายของซูฉินก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรงในขณะที่อารมณ์ที่อธิบายไม่ได้ปั่นป่วนอย่างรุนแรงในใจของเขา

นั่นคือกัปตันเล่ย

เขากำลังจะตาย